پاورپوینت کامل غدیر فراموش نشد، غدیر را فراموشاندند! ۲۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل غدیر فراموش نشد، غدیر را فراموشاندند! ۲۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل غدیر فراموش نشد، غدیر را فراموشاندند! ۲۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل غدیر فراموش نشد، غدیر را فراموشاندند! ۲۵ اسلاید در PowerPoint :

گفت وگو با حجت الاسلام غلامحسین محرمی، تاریخ پژوه و محقق حوزه

حجت­الاسلام غلامحسین محرمی، عضو هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی و دانش آموخته دکترای تاریخ از موسسه امام خمینی و صاحب بیست اثر منتشر شده تاریخی و کلامی درباره اهل بیت علیهم السلام و تاریخ تشیع است. آن چه در پی خواهید خواند، حاصل گفت وگوی پرسمان با این نویسنده فرهیخته است.

پرسمان: جایگاه غدیر در نظام فکری شیعی چیست؟

خبر غدیر خم، ستون بنای عقاید شیعه است؛ زیرا رأس عقاید شیعه، مسئله امامت است و شیعه، به خاطر این شیعه است و فرق اساسی ما با برادران اهل سنت، همان اعتقاد به امامت امیرالمؤمنین علیه السلام است. این اعتقاد، دلایل مختلف نقلی و عقلی دارد که در میان دلایل نقلی، مهم­ترینش، حدیث غدیر است و این حدیث، نقش مهمی در شکل دهی عقاید شیعی دارد و پنجمین بنای عقاید شیعه به شمار می آید.

پرسمان: نظر شما درباره زوایای پنهان واقعه غدیر چیست؟

از لحاظ تاریخی، یک زاویه پنهان غدیر که هنوز پنهان مانده و ما بر عکس آن پای فشردیم، این است که می گوییم مردم واقعه غدیر را فراموش کردند؛ در حالی که بعد از بررسی تاریخی این موضوع، می فهمیم که این گونه نیست. گرچه در زمان های بعد، غدیر، سانسور شد، اما غدیر از یاد مردم نرفته بود و عموم مردم در زمان بیماری پیامبر صلی الله علیه وآله، فکر می کردند که امیرالمؤمنین علیه السلام، خلیفه است و اکثر مردم می دانستند که جانشینی پیامبر صلی الله علیه وآله، حق حضرت علی علیه السلام است.

پیغمبرصلی الله علیه وآله رسالتش را ابلاغ و حجت را تمام کرد و به گوش مردم رساند و خدای متعال گفته بود که اگر به مردم ابلاغ نکنی، «ما بلغت رسالتک». پس آن حضرت در غدیر، رسالتش را تمام کرد و همه آن را دریافت کردند؛ اما این که چه اتفاقی افتاد که این موضوع عوض شد، مسئله ای است که باید بررسی شود.

پرسمان: چه شد که یک اقلیت بر اکثریت غلبه کردند؟

نکته اول، این است که این اقلیت در کارشان محکم بودند و می گفتند که به هر قیمتی شد، باید حکومت را به دست بگیریم؛ حتی به قیمت جنگ داخلی و می گفتند که اگر به خلافت نرسیم، جنگ راه می اندازیم. از سخنان امیرالمؤمنین علیه السلام هم بر می­آید که آن حضرت فرمود: من دیدم جنگ می شود و اختلاف، شدید می شود. از این جهت، آن حضرت، خانه نشین شد. امیرالمؤمنین علیه السلام، علت اصلی را این می داند که کارشان در صورت قیام، پیش نمی رفت؛ یعنی آدم محکم نداشتند، گرچه اکثریت می دانستند که حق با علی علیه السلام است؛ ولی این اکثریت، سست بودند. آنان می خواستند که امیرالمؤمنین علیه السلام خلیفه شود؛ اما خونی ریخته نشود و هزینه ای پرداخت نشود. عده ای می گفتند: ما جنگ کردیم و پیغمبر صلی الله علیه وآله را یاری کردیم و دیگر خسته شدیم. بنابراین، جانبازان و ایثارگران دوره امیرالمؤمنین علیه السلام، واقعاً در اقلیت بودند و نمی شد کار را با آنها پیش برد.

نکته دوم، عدم بصیرت بود؛ یعنی مردم، آگاه نبودند و نفهمیدند که مسئله امامت، مسئله مهمی است و نباید در این جا سستی کرد. وقتی خدای تعالی می فرماید: اگر این را نرسانی، «فما بلغت رسالتک»، این مسئله با همه رسالت پیامبر صلی الله علیه وآله، برابری می کند و این را نفهمیدند و گفتند: علی، حق بود و بهتر بود او خلیفه شود؛ ولی عیبی ندارد؛ اگر علی نشد، دیگری باشد. حضرت فاطمه علیهاالسلام خطاب به انصار فرمود: شما که پشتیبانان اسلام بودید، چرا همین طور نشسته اید؟ آنها گفتند: ای دختر پیامبر! چه کنیم؟ اگر علی زودتر می آمد، با او بیعت می کردیم. این، یعنی عدم بصیرت و نشناختن موضوعات مهم و مهم تر.

درسی که می شود از این جریان تاریخی آموخت، این است که حتی اگر در موضوعی اکثریت هم موافق باشند؛ اما سست عنصر باشند، کار پیش نمی رود. مردم کوفه، بیشتر از اهل شام بودند؛ اما حضرت علی علیه السلام می فرمود: یک نفر از آنها، به ده تای شما می ار