پاورپوینت کامل هنوزهم غدیر… ۲۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل هنوزهم غدیر… ۲۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل هنوزهم غدیر… ۲۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل هنوزهم غدیر… ۲۸ اسلاید در PowerPoint :

از عید «فدا» که عید قربان است، تا عید «ولا» که عید غدیر است، عطری از معنویت و نسیمی از ولایت، مشام جان را می نوازد و درس هایی ماندگار به «امت اسلامی» می دهد.

در این ایام خجسته، درنگی در مفهوم ولایت و غدیر و اطاعت و جان نثاری و شهادت طلبی داریم؛ تا غدیر ما به عاشورا وصل شود و «ولایت»، درس ایثار بیاموزد.

غدیر ما محرم دارد امروز

محرم بذر غم می کارد امروز

عید «فدا»

عید قربان، ویژه حاجیان نیست؛ بلکه هر کس هر جا که باشد، در خستگی این روز، سهیم است.

عیدی خدا در این روز، رحمت و بخشایش است؛ رحمتی که از «عرفه» سرچشمه می گیرد و به «قربان» می رسد و اهل ایمان را به «غدیر» می رساند و غدیر هم به «عاشورا» پیوند می خورد.

حضرت رسول صلی الله علیه وآله در روز عید قربان، خطبه ای خواند و فرمود:

«… امروز، روز قربانی کردن و روز دعاست. خون قربانی شما که بر زمین می ریزد، اگر نیت شما پاک باشد، اولین قطره خون، کفاره گناهان است و دعا در این روز، مستجاب است. سوگند به آن که جان محمد [صلی الله علیه وآله] در دست اوست! کسی از این جا برنمی گردد؛ مگر آن که آمرزیده شود».

بزرگداشت روز عید قربان، «تعظیم شعائر» است و خداوند، بزرگداشت شعائر دین را نشانه ای از تقوای دل ها می داند؛ «و من یعظم شعائر الله فانها من تقوی القلوب».۱

عید قربان، عید نیازمندان نیز به شمار می رود. برکت قربانی، بر سفره های تهیدستان می نشیند و اطعام این روز، شیرینی عید قربان را در کام محرومان، دو چندان می سازد. پیامبر خدا صلی الله علیه وآله فرمود:

«عید قربان از آن رو قرار داده شده که وسعتی به مساکین شما برسد و از گوشت قربانی، بهره مند شوید. پس، آنان را اطعام کنید و این، همان آیه قرآن است که فرمود: «و اطعموا البائس الفقیر».۲

از قربان تا غدیر

گروهی شایسته لقب «امت» می باشند که بر مدار «امامت» بچرخند.

این پیامی است که حج واپسین پیامبر صلی الله علیه وآله در سال دهم هجرت داشت. آنان که در عید قربان، «نفسانیات» خویش را با «تیغ تعبد»، ذبح کردند و «طاعت» را به عنوان «قربانی»، به پیشگاه خدا بردند، در عید غدیر هم پذیرای «ولایت علوی» شدند.

مگر نباید از خواسته های نفس گذشت؛ تا به کمالات بالا رسید و مگر جز با نهادن «تیغ طاعت» بر گلوی عصیان، می توان نفس را رهانید؟ پس، عید قربان است که امت را به فرهنگ غدیر، متصل می سازد.

برای رسیدن به غدیر، باید از قربان گذشت وگرنه، پای اراده در لجن های هوای نفس و منیت و کبر و جهل، فرو می ماند. این است که برای رسیدن به «عید ولایت»، باید از «عید خدا» گذشت و تمرین اطاعت کرد.

درنگی در غدیر

اینک گام در حوزه قافله ای می گذاریم که پیامبر خدا صلی الله علیه وآله را چون نگینی در بر گرفته، از «حجه الوداع» باز می آمد.

کاروانی که از زیارت برمی گشت و راهش حق بود و بارش ایمان و مقصدش «الله»، وقتی به «غدیر خم» رسید، چشم به افقی دوخت که پیام هدایت داشت و دستی را دید که خورشیدی از فرادست برد و به همگان نشان داد و فرمود: «من کنت مولاه فعلی مولاه».

گوش امت به دهانی بود که از وحی و غیب و آسمان می گفت و به خدا وصل بود. آن دهان پاک، گوهر معرفت در دامان بندگان خدا می ریخت و کرامت و معنویت، پیش پایشان می ریخت؛ تا از وسوسه های نفس و تلبیس ابلیس و فریب نفاق، رها شوند و همچنان «عبدخدا» باشند و «مطیع رسول».

خطبه حضرت رسول صلی الله علیه وآله در آن دشت، آب گوارایی بود برای روح های عطشناک؛ تا برای همیشه تاریخ، جان ها و اندیشه ها را از زلال غدیر، سیراب کند؛ هر چند جماعتی نخواستند و نگذاشتند و بذر اختلاف افشاندند.

رسول خدا صلی الله علیه وآله می خواست دست «امت» را در دست «امام» بگذارد؛ تا پس از خورشید رسالت، راه را با مشعل هدایت «ولایت و امامت»، بپیمایند؛ تا گمراه نشوند و سرگردان نمانند و ابرهای تیره جاهلیت، دوباره بر سرشان سایه نیفکنند.

این بود که منشور بلند «خطبه غدیر» از زبان آن رسول صلی الله علیه وآله ایراد شد و به گوش تاریخ، سپرده شد.

مردم نیز پیمان ها بستند و تبریک ها گفتند و قول ها دادند؛ اما تاریخ نشان داد که عده ای آن عهدها را شکستند و آن پیمان ها را زیر پا گذاشتند و آن دستان بیعت گر، به حماسه و یاری بر نیامدند و شد آن چه نمی بایست بشود!

هنوز هم غدیر…

با آن که این همه سال از آن واقعه و آن «نبأ عظیم» می گذرد، هنوز هم «غدیر»، چشمه ای لبریز از آن حیات و دریایی مواج از کرامت ها و ه