پاورپوینت کامل رابطه¬ها… ۳۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل رابطه¬ها… ۳۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل رابطه¬ها… ۳۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل رابطه¬ها… ۳۷ اسلاید در PowerPoint :

می­خواهم «مرز»ها را بشناسم؛ تا فراتر از آن نروم.

می­خواهم «حدود» را بدانم؛ تا پای فراتر نگذارم.

می­خواهم «حقوق» اطرافیانم را بدانم؛ تا آنها را «ادا» کنم.

«رابطه­ها» اگر بی­ربط باشد، گسست ایجاد می­کند و «مرز»ها اگر آشفته باشد، به نزاع کشیده می­شود و اگر «حدود»، زیر پا گذاشته شود، حریم­ها می­شکند و حرمت­ها پایمال می­شود و خودم هم در این میان «تباه» می­شوم و روز و روزگار «سیاه» می­شود.

چه کسی این «خط­کشی» را برایم کرده است؟ آن که مرا آفریده و به زیر و بم احساسات و غرایز و کشش­ها و روحیاتم آشناست و «مهندسی روح» مرا برعهده دارد؛ یعنی خدا، شریعت، رسول، دین، قرآن!

می­خواهم نشان بدهم که با معرفتم، نعمت و ولی­نعمت را می­شناسم؛ به وظیفه­ام، آشنایم؛ از پشت کوه نیامده­ام و بی­فرهنگ نیستم. فرهنگ من، ریشه در باورهای متکی به وحی دارد و از سرچشمه زلال و آسمانی «دین»، سیراب شده است. پس نه تنها از آن شرم ندارم و احساس حقارت نمی­کنم، بلکه به آن می­بالم و سربلندم. پس رابطه­هایم را در ارتباط با مکتبم، تعریف می­کنم.

با پدر و مادر

رابطه با پدر و مادرم را از امام سجاد­علیه­السلام آموخته­ام.

آن حضرت، در قالب «نیایش»، به من آموخته است که دلم، روحم، زبانم، رفتارم، خواسته­هایم، با این دو گوهر قیمتی که حق بزرگی برگردن من دارند، چگونه باید باشد؟ این «بایسته­ها» به صورت دعا و خواسته مطرح شده است.

نگاهی به «دعای ۲۴» صحیفه سجادیه می­افکنم. مضمون این دعا چنین است:

«… خدایا! به من بیاموز که حق والدین برگردن من چیست و توفیقم ده که آنها را هم بشناسم و هم عمل کنم؛ بی­کم و کاست و بی­سستی و کاهلی.

خدایا! مرا چنان ساز که از پدر و مادرم حساب ببرم؛ ولی مثل یک مادر مهربان، به آنان خوبی کنم.

خدمت به آنان را برایم شیرین و دل­نشین و گوارا قرار بده، لذت­بخش­تر از خوابی که به یک چشم خسته و بی­خواب، می­نشیند و گواراتر از آب گوارایی که به یک کام تشنه، می­رسد.

خدایا! توفیق ده که خواسته آنان را برخواسته خودم، مقدم بدارم و رضایت آنان را بر پسند خودم، ترجیح بدهم. اگر در حق من اندک خوبی داشته­اند، آن را بسیار و بزرگ ببینم و اگر من خوبی فراوانی به آنان کرده­ام، آن همه را چیزی به حساب نیاورم. صدایم را در مقابل آنان، بلند نکنم. پرخاش­گرانه با آنان حرف نزنم. بر سرشان داد نزنم. گفتارم با آنان، پسندیده ومودبانه باشد و رفتارم با آنها، نرم و متواضعانه. عاطفه­ام نسبت به آنان، بسیار باشد و اصلاً با آنان دوست، رفیق، شفیق و مهربان باشم.

خدایا! آنان مرا تربیت کرده­اند؛ خودت سپاس­گزارشان باش؛

مرا تکریم کرده­اند؛ خودت پاداششان بده؛

در کوچکی، مرا حفظ و نگه­داری کرده­اند؛ خودت محافظتشان کن.

خدایا! اگر از سوی پدر و مادرم نسبت به من کوتاهی شده یا آزاری دیده­ام یا حقی از من ضایع شده، من همه اینها را

بخشیدم و گذشتم؛ شاید جبران گوشه­ای از آن همه خوبی باشد که در حق من داشته­اند. آنان آن قدر بر من حق دارند و

برایم زحمت کشیده­اند که هیهات هیهات بتوانم گوشه­ای از آنها را ادا کنم.

خدایا! آنان زحمت کشیدند؛ تا من راحت باشم؛ از گلوی خود زدند؛ تا من به نوا برسم؛ بر خود سخت گرفتند؛ تا من در رفاه و آسایش باشم؛ پس چگونه می­توانم حرف از «تقاص» بزنم یا مقابله به مثل کنم؟

خدایا! به آنان بهترین پاداش­ها را بده و توفیقم ده که پس از نمازهایم، در ساعات روز و لحظات شب، دعایشان کنم. اگر دعایشان می­کنم، همین را سبب آمرزش من قرار بده و اگر به من خوبی کرده­اند، همین را سبب آمرزش آنان، قرار بده و از آنان راضی باش و سلامتشان بدار…».

این رهنمود آن امام است که با پدر و مادرم چگونه باشم و برایشان چه بخواهم و چه رابطه­ای با آنان داشته باشم؛ اما در قالب دعا و نیایش.

با جنس مخالف

آن چه شیوه و محدوده و کیفیت این رابطه را «مشخص» می­کند، توجه به الگوهای مکتبی است.

بانوی جوان و بزرگوار و نجیبی را در نظر می­آورم که تربیت شده دامن ارزش­های آسمانی است و ریشه و تبارش به «خاندان وحی» می­رسد. نامش «فاطمه معصومه» است – که درود خدا بر جان پاکش باد – و حریمش زیارتگاه عالمان و بزرگان و فرهیختگان.

می­اندیشم که رمز و راز محبوبیت و کرامت و قداست او چیست؟ چرا این همه در دل­ها و جان­ها نفوذ دارد و چرا این همه بزرگان نام­آور، افتخارشان آستان­بوسی بارگاه او و زیستن در جوار حرم نورانی اوست؛ با آن که بیش از ۲۸ سال عمر نداشته است؟ برمی­خورم به عصمت اخلاقی و عفاف در رفتار و گفتار و نجابت در خانواده و پرواپیشگی در زندگی و آن گاه فکر می­کنم که در رابطه یک دختر و پسر، وقتی «حریم دین» و «مرز اخلاق» نباشد، این فاصله را شیطان پرمی­کند؛ به همین راحتی و آن که دوستی ناسالم دختر و پسر نامحرم را سامان می­دهد و برقرار می­سازد و توجیه می­کند، دست پنهان شیطان و وسوسه­های نفس است.

کسی که به دلالی شیطان و واسطه­گری هوس، تن دهد، آخر خط ناپیداست و… حسرت و افسوس، بی­ثمر است؛ وقتی که جام بلورین عصمت، شکست و گل عفت، چیده شد و نجابت و شرافت، زیر پای هوس له شد!

رابطه دوستی با جنس مخالف قبل از ازدواج، با هر عنوان دهان پرکن و تعبیر فریبا هم که باشد، غلط و مشکل­ساز و لغزاننده است و اگر نبود، شرع مقدس، از آن نهی نمی­کرد و هم کلام شدن با «نامحرم» را جز در حد ضرورت و رفع نیاز، ممنوع نمی­دانست.

سرخودمان که نمی­توانیم کلاه بگذاریم. نمونه­های فراوان کسانی که در این جاده لغزنده، قدم گذاشته و لغزیده و به ته دره افتاده­اند، نباید از نظرمان دور باشد و نباید علاقه و تمایل، «چشم واقع­بین» ما را کور کند. درون­مایه این رابطه­ها چیست؟ اگر برای شناخت از طرف مقابلی باشد که چه بسا در آینده، شریک زندگی ما خواهد شد، دین برای این، راهکارهای خاصی قرار داده که جدا از عشق بازی­های خیابانی و پار