پاورپوینت کامل بازخوانی موافقت نامه بن از منظر حقوقی و بین المللی ۹۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بازخوانی موافقت نامه بن از منظر حقوقی و بین المللی ۹۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۹۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بازخوانی موافقت نامه بن از منظر حقوقی و بین المللی ۹۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل بازخوانی موافقت نامه بن از منظر حقوقی و بین المللی ۹۵ اسلاید در PowerPoint :

۱۰

۲ – ۲ . طرح صلح ملل متحد

پس از شکل گیری ائتلاف بین المللی علیه تروریسم و تهاجم امریکا و انگلیس به قصد درهم کوبیدن طالبان و القاعده، تلاش های
دیپلماتیک ملل متحد نیز در جهت حل قضیه افغانستان شدت گرفت . سفرهای دوره ای اخضر ابراهیمی که بار دیگر نمایندگی ویژه
دبیر کل ملل متحد در افغانستان را به دست آورده بود، با استفاده از تجارب پیشین و پی گیری از اوضاع و تحولات جدید، آغاز شد .
رایزنی ها در داخل و خارج افغانستان شروع گشت . زمان به سرعت می گذشت و تحولات پی هم پدید می آمد و آینده همچنان مبهم
بود! سازمان ملل و غربی ها در اندیشه جایگزین طالبان و فتح مستقیم افغانستان بودند و ابتدا زمینه دو دستگی آنان را تحت
عنوان طالبان افراطی و میانه رو، سردادند; اما پس از ناکامی و مخالفت شدید جبهه متحد مخالف طالبان که توانسته بود موقعیت
تعیین کننده اش را به امریکا و غربی ها بقبولاند، به دنبال حلقات جدیدی که بتواند از پشتون ها به جای طالبان نمایندگی کند،
برآمده و در این رابطه بار دیگر – برای چندین بار – محمد ظاهر، شاه سابق و هم کیشان او را وارد قضایا ساختند و بالاخره پس از
مذاکرات سریع و وسیع طرح پنج مرحله ای سازمان ملل به پختگی رسیده و از سوی حلقات ملی و بین المللی به عنوان راه حل
مقبول، مورد قبول واقع شد .

با ابتکار و پیشنهاد سازمان ملل، مقدمات مذاکرات سیاسی، جهت شکل دهی به دولت جایگزین طالبان، فراهم شده، شهر «بن »
آلمان، محل برگزاری مذاکرات تعیین شد . هیات های دعوت شده هر کدام وارد «بن » شده، سرانجام روز ۶/۹/۱۳۸۰ مذاکرات صلح
ملل متحد در مورد افغانستان آغاز شد .

از آن جا که موافقت نامه مزبور یک معاهده بین المللی است، اطراف اصلی آن را ملل متحد و دولت افغانستان که در آن زمان تحت
ریاست آقای ربانی بود، تشکیل داد . اما چون تبعات و عواقب ملی و داخلی آن بیشتر مورد نظر بود و به عبارت دیگر، این
موافقت نامه باید بر افغانستان تطبیق می شد و در حقیقت فلسفه وجودی آن ایجاد صلح در افغانستان بود، از طرف افغان ها چهار
هیات، نمایندگی می کرد تا پس از توافق و ثمربخش بودن مذاکرات، امضا و تعهد جوانب داخلی، گامی در جهت تطبیق آسان تر
فرایند صلح در افغانستان باشد که در واقع منجر به همین نتیجه هم شد و مخالفت جدی و مداومی از کسی سر نزد .

علاوه بر اطراف مذاکره، کشورهای ۲+۶، هیاتی از سوی پادشاهی انگلستان، وزیر خارجه آلمان، نماینده خاص رئیس جمهور
امریکا در افغانستان و نماینده اتحادیه اروپا نیز به عنوان ناظران بین المللی و شاهدان انعقاد و موافقت نامه در اجلاس حضور
داشتند که این به معنای توجه کافی جامعه جهانی به حل معضل افغانستان بود . علاوه بر آن در مراسم پایانی مذاکرات و امضای
موافقت نامه «گرهار شرودر» صدراعظم آلمان نیز حضور داشت و در صحبت کوتاهی دیدگاهش را در این رابطه چنین اظهار داشت:
«موافقت نامه بن، امید را در مردم افغانستان زنده کرد . افغان ها پس از سال ها جنگ، ترور، رنج و تحقیر، اکنون چشم اندازی
مطمئن برای صلح در آینده دارند .»

بدین ترتیب مهم ترین سند تاریخی افغانستان با دو جنبه ملی و بین المللی با همکاری جامعه جهانی میان افغانستان و سازمان ملل
متحد به امضا رسید و پس از ۲۳ سال جنگ و ویرانی و تحقیر و ذلت و مرگ، نوید زندگی، آبادانی، عزت، برادری و همدلی را در
گوش ها زمزمه کرد . آری; «اگر امضای موافقت نامه، افتخاری برای [افغانستان به عنوان عضو] جامعه بین المللی بوده باشد،
جمهوری فدرال آلمان و سازمان محترم ملل متحد در این افتخار با افغان ها شریک خواهند بود . این موافقت نامه زمینه ساز انتقال
کشور از بحران به مرحله جدید و نوین، شامل حقوق بشر، حقوق زن، اعتدال، دموکراسی و زیستن در کنار جامعه بین المللی است .
آنچه مربوط به افغان ها بود، این است که این موافقت نامه را امضا کنند و کردند . یقینا این موافقت نامه مسئولیت جامعه
بین المللی را در جهت اعمار مجدد افغانستان، کمک به تطبیق پروسه صلح و مبارزه با تروریزم بین المللی سنگین تر می کند .»

۳ – ۲ . اهداف

با یک نگاه اجمالی به مقدمه، متن و ضمایم موافقت نامه «بن » می توان چنین برداشت نمود که این موافقت نامه دو گونه هدف را
تعقیب می کند: صریح و ضمنی:

۱/۳/۲ . اهداف تصریح:

الف . پایان دادن به جنگ و ایجاد آشتی ملی و صلح پایدار:

شاید بتوان گفت مهم ترین هدف موافقت نامه و مذاکرات نفس گیر ۹ روزه در «بن » همین مسئله بود . چه جنگ ویرانگر ۲۳ ساله
بویژه پس از سال ۱۳۷۱ آنچنان استخوان های افغانستان و افغانستانیان را خرد و خمیر کرده بود که دیگر ذره ای رمق به تن
نداشتند و انتظار مردم مظلوم و رنجیده آن دیار در قدم نخست فقط ایجاد صلح و ختم جنگ بود و دیگر هیچ! حتی اطراف درگیر
جنگ و کشورهای ذی دخل در قضیه افغانستان نیز به ستوه آمده بودند . چنان که آقای کرزای پس از مراسم انتقال قدرت و تصدی
مسئولیت رهبری اداره موقت اظهار داشت: «دو عنصر عمده که قبلا موجود نبود، حالا خوشبختانه هست: یکی درک کامل
افغان ها به تمام معنا که کشور ضرورت شدید و بسیار فوری به صلح و تامین امنیت دارد [. . ]. دوم این است که غربی ها و کشورهای
مهم، بعد از خروج شوروی از افغانستان، ما را ترک کردند و افغانستان را تنها گذاشتند و در این کشور مداخلات خارجی بند نشد و
شدیدا در این کشور مداخله صورت گرفت . حالا هم عنصر ملی و هم عنصر خارجی دست به دست هم داده اند و در قسمت رهایی
افغانستان از این مشکلات که مواجه بود، کار زیادی صورت گرفت و این دو عنصر مهم [. . ]. باعث این شده است که جهان و ملت ما
[. . ]. به این راه حرکت کنند .»

ب . رعایت حقوق بشر:

«وضعیت اسفبار افغانستان نتیجه مستقیم بیش از بیست سال جنگ در این کشور است . علاوه بر این، خشکسالی بی سابقه این
کشور نیز بر وضعیت مردم این کشور نقش بسزایی داشته است . ذخایر افغانستان رو به نابودی است . شخصیت های روشنفکر این
کشور در زندان به سر می برند و مردم آن از حقوق مدنی خود محروم شده اند [. . ]. جنگ داخلی بدون هیچ نتیجه چشم گیری
ادامه دارد . مردم افغانستان هیچ نماینده ای در دولت خود ندارند و به طور وسیعی حقوق آن ها نقض می شود . آنها امیدی به
پیشرفت در استانداردهای زندگی خود از قبیل بهداشت، استخدام، تحصیل و بیمه عمومی ندارند .»

«۴۸۰ تن بر اثر سرمای شدید در هرات جان باختند . این افراد از ولایات غور، بادغیس و هرات بودند که در حین مهاجرت به سمت
ایران در مسیر شهر هرات به اسلام قلعه جان باختند . اینها در شرایطی جان دادند که برای حفاظت از خود در برابر سرمای شدید،
از روانداز پلاستیکی استفاده می کردند . قربانیان شامل ۱۳۰ زن، ۲۷۰ کودک و ۸۰ مرد سالخورده بودند .»

«چونگ هیون پایک » ، گزارشگر ویژه ملل متحد در مورد وضعیت حقوق بشر در افغانستان در تازه ترین گزارش خود از قتل عام
۸۰۰۰ نفر از شیعیان آن کشور در شهر مزار شریف توسط طالبان خبر داده است .»

آری، مشت، نمونه خروار است و روشن است که در کشوری که جنگ و منطق تفنگ حاکم باشد، جز کشتن و نابودی و تباهی
چیزی نخواهد بود و بی معناترین واژه، حقوق بشر و ارزش زندگی بشر است .

ج . تامین دموکراسی، حق تعیین سرنوشت آینده سیاسی، پلورالیزم و عدالت اجتماعی:

«افغانستان در میان جوامع جهان سوم، جزء کشورهای ما قبل مدرن قرار دارد . مقصود از آن کشوری است که هنوز وارد مرحله
دولت سازی جدید نگردیده است; هنوز دولت ملی به مفهوم یک ساختار فراگیر و هویت ساز جمعی به وجود نیامده و دولت بیشتر
در تار و پود نگرش های خویشاوندی، خانوادگی و قومی تنیده است . چرخش قدرت در چنین جامعه ای، در درون خانواده قدرت
حاکم صورت می گیرد .»

لکن موافقت نامه «بن » برای نخستین بار این طلسم را شکسته، شکل گیری یا شکل دهی دولت ملی را در قالب دموکراسی، وحدت
ملی، پلورالیزم و عدالت اجتماعی ترسیم می کند . موافقت نامه در مقدمه اش می گوید: «با اطلاع از این که وضعیت بی ثبات در
افغانستان، نیازمند ایجاد ترتیبات اضطراری موقت است [. . ]. با تشخیص ضرورت تامین نمایندگی فراگیر در این ترتیبات موقت
از تمامی اقشار مردم افغانستان به شمول گروه هایی که در مذاکرات ملل متحد در مورد افغانستان به قدر کافی نماینده نداشته اند .
با یادآوری این که ترتیبات موقت به عنوان اولین گام به سوی ایجاد یک حکومت فراگیر، فاقد تبعیض جنسیتی، چند قومی و کاملا
منتخب در نظر گرفته شده و قصد ندارد پس از مدت تعیین شده در مقام خود بماند» .

بنابراین در موافقت نامه «بن » از لحاظ جامعیت و تکیه کردن بر بنیادهای اصلی هویت ملی با هیچ یک از طرق و توافق های قبلی
قابل مقایسه نیست و به همین دلیل اعتقاد داریم که مواد موافقت نامه به عنوان بنیاد محور رفتارهای همسوگرایانه ملی از چنان
انعطاف و ظرفیت شایسته ای برخوردار می باشد که حقوق عادلانه اقوام را در چارچوب خود تامین کرده بتواند .» به عبارت دیگر
«امضای موافقت نامه بن به این دلیل سرآغاز مرحله نوینی از تاریخ افغانستان به شمار می آید که در آن تمامی گروه های معارض و
شخصیت های تاثیرگذار در تحولات داخلی کشور، با بلند نظری و واقعیت نگری، نقش و کارکرد همدیگر را در فرایندهای سیاسی
به رسمیت شناختند و راهکارها و راهبردهای همسوگرایانه را – با توجه به وضعیت جدید – بر رویکرد انحصارطلبانه و محدودنگرانه،
ترجیح دادند .»

۲ – ۳ – ۲ . اهداف ضمنی:

الف . سرکوب و محو تروریزم:

چنان که گفته شد، حملات تروریستی ۱۱ سپتامبر که شکست سیاسی و زوال اعتبار امریکا را به عنوان ابرقدرت تکتاز جهانی به
همراه داشت، آغاز – و حداقل تسریع بخش – پروسه صلح افغانستان هم بود . از آن زمان به بعد افغانستان لحظه به لحظه روی
آنتن های مخابراتی و ماهواره ای دنیا قرار داشت و نام افغانستان بر فضای جهان طنین انداز گشت .

ائتلاف جهانی علیه تروریسم شکل گرفت . امریکا به ادعای دفاع از خود با موج وسیع تبلیغاتی به افغانستان حمله کرد و پس از
چندی بمباران و راکت باران مناطق مختلف کشور با همکاری جبهه متحد مخالف طالبان، آنان را از پای در آورد و با القاعده از
افغانستان بیرون راند . گرچه هدف مهم تر امریکا – یعنی دستگیری بن لادن و محمد عمر بود – هنوز محقق نگشته است، اما جای
سؤال این هست که آیا امریکا و ائتلاف نامبرده، واقعا درصدد محو تروریزم اند یا تروریزم بهانه قدرت طلبی، توسعه خواهی و
جهانگشایی است؟

واقعیت این است «همان طور که امریکایی ها مشخص کرده اند، آن ها به دنبال دشمنان تروریست خود هستند نه دوستان
روریست خود [. . ]. بنابراین از ما خواسته نشده است که واقعا علیه تروریسم جهانی بجنگیم، یا خواسته شده است که علیه دشمنان
امریکا بجنگیم [. . ]. همچنین یک سؤال بسیار ناراحت کننده تر مطرح می شود: آیا منظور این است که این جنایت علیه بشریت که
در روز ۱۱ سپتامبر در امریکا رخ داد، به محاکمه کشیده می شود یا قرار است یک حمله وحشیانه نظامی برای گسترش قدرت
سیاسی امریکا در خاورمیانه انجام شود؟ هر کدام از این دو که باشد، از ما خواسته شده است از جنگی حمایت کنیم که به نظر
می رسد اهداف آن همان قدر که غلط انداز است، محرمانه نیز هست . امریکا گفته است که این جنگ با تمام جنگ های دیگر
متفاوت است . اما به نظر می رسد یکی از تفاوت های آن، این است که ما نمی دانیم با چه کسی و برای چه مدتی جنگ خواهیم کرد؟
»

ائتلاف بین المللی به رهبری امریکا علیه تروریسم، زمانی ایجاد می شود که برج های مرکز تجارت جهانی فرو می ریزد و پنتاگون در
آتش خشم می سوزد! گویی خون کشتگان آن حادثه نزد داعیه داران حقوق بشر، رنگین تر از خون قربانیان بی گناه تروریسم حافظ
منافع استکبار است . «بزرگ ترین جنایت علیه بشریت در سده بیستم و آغاز سده بیست و یکم در افغانستان از سوی طلبه های
انسان نما بر مردم این کشور روا شد . این جنایات با سکوت امریکا و غرب و با حمایت مالی و اطلاعاتی و نظامی دست نشاندگان
امریکا در منطقه، یعنی حکومت های عربستان و پاکستان به اجرا در آمد . حتی امریکا چندین نوبت آنان را در خاک خود به بهانه
گفت وگو پذیرفت و به آنان اجازه داده بود که پرچم خود را بر بالای ساختمان های محل نمایندگی طالبان به اهتزاز در آورند .» با
این حساب چگونه می توان پذیرفت که این ائتلاف در برابر ترویسم بین المللی شکل یافته است؟

ب . سکولاریزیشن افغانستان:

افغانستان کشوری است که بیش از ۹۹% مردم آن مسلمان اند و جامعه ملی آن، یک جامعه سنتی دینی است . مقاومت ها و
مبارزات شجاعانه علیه تجاوز و اشغال گری بیگانه ها در گذشته های دور و نزدیک، ناشی از همین خصیصه بوده است و شعارهای
ضد دینی یا دین زدایی از هر کسی سر زده با واکنش شدیدی مواجه شده است . اما متاسفانه در مقطع خاص کنونی شرایط به
گونه ای است که مردم رنجدیده آن دیار، به حدی زجر کشیده اند که مصداق واقعی ضرب المثل معروف وطنی «از مرگ بگیر تا به
تب راضی شود» هستند . دست اندرکاران و عرصه گردانان خارجی قضایای افغانستان هم که می خواستند اوضاع آن کشور بر وفق
مرادشان بچرخد، به این امر وقوف کامل داشته، طوری صحنه سازی کردند که فرایند صلح در همین شرایط استثنایی و بحرانی
شکل بگیرد .

آری; «توافق بن و ترکیب دولت موقت برای جهادگران افغانستان نمی تواند در چارچوب بازی با حاصل جمع جبری صفر قابل
قبول باشد . اما با عنایت به قاعده بازی با حاصل جمع مضاعف احزاب سیاسی و جهادی افغانستان با انجام یک معادله سیاسی برای
بیرون رفت از وضعیت دردناک و خشونت بار کشور [هم ایشان] ناگزیرند بخشی از تمایلات بیرونی را پذیرا شوند و از برخی
باورهای شان دست بردارند . اگر تشکیل یک دولت اسلامی و دینی را هدف نهایی مجاهدان افغانستان بدانیم، با توجه به شرایط
پیش آمده و حاکمیت فضای یاس و ناامیدی و ناامنی غیر قابل تحمل برای مردم افغانستان، مجاهدان مجبور می شوند تا بخشی از
خواسته های خود را تعدیل و یا با خواست مجامع بین المللی و موثر برتحولات افغانستان همسو سازند .»

«بنابراین توافق نامه بن، به صورت ضمنی و تلویحی بخشی از خواست های احزاب جهادی و از جمله تشکیل حکومت اسلامی مورد
نظر مجاهدان را غیر قابل تامین و مورد انکار قرار می دهد . هر چند این امر در غیر شرایط موجود، غیر قابل تامین بود . اما با
توجه به وضعیت اسفبار کنونی تا اندازه ای از زمینه های داخلی نیز برخوردار می باشد .»

۴ – ۲ . نتایج و پیامدها

از ویژگی های انحصاری این موافقت نامه این است که سریعا پس از امضا به مرحله اجرا در آمد و اکثر اطراف داخلی آن با آن که هر
کدام به نحوی از ترتیبات ایجاد شده و یا محتوای موافقت نامه اظهار نارضایتی داشتند،