پاورپوینت کامل قدرت های بزرگ و مواضع حقیر ۳۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل قدرت های بزرگ و مواضع حقیر ۳۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل قدرت های بزرگ و مواضع حقیر ۳۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل قدرت های بزرگ و مواضع حقیر ۳۵ اسلاید در PowerPoint :

۸

آنچه باعث مواضع دوگانه شورای امنیت گردید، منافع اعضای دائم شورای امنیت در دو جنگ خلیج فارس بود . در واقع این منافع،
سکوت در مقابل تجاوز عراق را در اوایل دهه ۸۰ میلادی (اوایل دهه ۶۰ ه ش). و شدت عمل در مقابل تجاوز عراق در اوایل دهه ۹۰
میلادی (اوایل دهه ۷۰ ه ش). را به دنبال داشته است . اینکه به بررسی و ارزیابی این پاسخ یا فرضیه می پردازیم . برای این منظور،
ابتدا به چند نمونه از شواهد و مدارکی که مؤید وجود منافع مشترک اعضای دائم شورای امنیت برای اتخاذ مواضع مشترک در
قبال دو جنگ خلیج فارس است، اشاره می کنیم .

هنگامی که جنگ عراق علیه ایران، روزهای نخست خود را می گذراند، نماینده کشور مکزیک در شورای امنیت، در جلسه ۲۶
سپتامبر ۱۹۸۰ (۴ مهر ۱۳۵۹) طی سخنانی اعلام کرد:

«امیدوارم که لزوم فوری جلوگیری از تلفات جانی و خسارات مادی بیشتر دو ملت برادر [ایران و عراق] مقدم بر ملاحظات
استراتژیک یا اقتصادی قرارگیرد . . . در این صورت است که شورای امنیت می تواند احترام عمومی نسبت به اصول سازمان ملل
متحد، استقلال و تمامیت ارضی کشورها و عدم مداخله در امور داخلی و نیز تصفیه مسالمت آمیز اختلافات را جلب کند .» (۱)

با این وصف شورای امنیت دو روز بعد قطعنامه ۴۷۹ را که هیچ گونه اشاره ای به تجاوز عراق علیه ایران نداشت، به تصویب رساند .

یک روز قبل از این که دولت هایی که با دولت کویت همکاری داشته اند، تهاجم هوایی را علیه عراق آغاز نمایند، نخست وزیر فرانسه
در تلاش برای کسب نظر مساعد پارلمان آن کشور، به منظور شرکت نیروهای مسلح اعزامی فرانسه به منطقه برای حمله به عراق،
خطاب به نمایندگان مجلس فرانسه گفت: «ما به خاطر یک کشور [کویت] عمل نمی کنیم، بلکه در جهت منافع فرانسه . . . حرکت
می کنیم .» (۲) دو هفته بعد، یعنی زمانی که عراق به کلی شکست خورد، وزیر امور خارجه فرانسه در یک مصاحبه مطبوعاتی اعلام
کرد: «وقتی امریکا و کشورهای دیگر [سایر اعضای شورای امنیت] به اوضاع بعد از جنگ می اندیشند، اهمیت دارد که ۱۲ کشور
[جامعه اروپا] نیز به سهم خود روی این موضوع فکر کنند .» (۳)

در نتیجه به روشنی معلوم است که ملاحظات استراتژیک یا اقتصادی و منافع فرانسه و یا سهم جامعه اروپا، باعث اتخاذ مواضع
دوگانه شورای امنیت در قبال دو تجاوز عراق به همسایگان خود، شده است . اما این ملاحظات استراتژیک یا اقتصادی و منافع
امریکا و کشورهای دیگر عضو شورای امنیت چیست که موجبات دو برخورد متفاوت و در عین حال مشترک شورای امنیت را در
قبال یک پدیده واحد (تجاوز) فراهم آورده است؟ بر این اساس، قبل از توجه جداگانه به منافع هر یک از اعضای دائم شورای امنیت
در حوزه خلیج فارس که دو جنگ عراق علیه ایران و عراق علیه کویت در آن روی داده است، باید منافع مشترک آنان را که موجب
مواضع مشترک این کشورها گردیده است، مورد نظر قرار داد . بنابراین به موارد ذیل به عنوان مهم ترین منافع مشترک صاحبان
حق وتو در منطقه خلیج فارس، می توان اشاره کرد:

۱ . مبارزه با بنیادگرایی: به زعم اعضای دائم شورای امنیت، ایران دهه ۸۰ میلادی (دهه ۶۰ ه ش). با تاکید بر صدور انقلاب اسلامی،
و عراق دهه ۹۰ میلادی (دهه ۷۰ هش). با داعیه رهبری و اتحاد ضدامپریالیستی جهان عرب، (۴) در شدیدترین مرحله بنیادگرایی
اسلامی و ناسیونالیسم عربی قرار داشته اند . بر این اساس رها کردن آن دو کشور در این شرایط، موجب بسط و گسترش عقاید
آرمانگرایانه آنها در حوزه منافع حیاتی آنان (خلیج فارس) می شد . این امر با سیاست منطقه ای چین، شوروی، امریکا، فرانسه و
انگلیس که به نحو فزاینده ای نفوذیابی در کشورهای منطقه، پایه های سیاست خارجی آنان را تشکیل می دهد، در تضاد آشکار قرار
داشت . علاوه بر آن، افزایش قدرت معنوی توام با توسعه ارضی هر یک از دو کشور ایران و عراق، موازنه قدرت منطقه ای را که
می توانست تهدید بالقوه و یا بالفعلی برای اسرائیل، که هر پنج عضو دائم شورای امنیت خواهان حفظ امنیت آن بوده و هستند،
گردد . (۵) فرانسوامیتران رئیس جمهور اسبق فرانسه در ۱۵ سپتامبر ۱۹۹۰ (۲۳ شهریور ۱۳۶۹) در این باره گفته است . «ایران در
شدیدترین مرحله بنیادگرایی خود قرار داشت و اگر عراق از نظر نظامی شکست می خورد، نیروهای ایران در رابطه با دنیای عرب
و اسرائیل در کجا متوقف می شدند؟ باری همین استدلال در مورد عراق صادق است .» (۶)

۲ . سیاست تضعیف همدیگر: امریکا، فرانسه، انگلستان و سپس روسیه شوروی و اخیرا چین به ترتیب سیاست تحکیم، عادی سازی
و گسترش روابط سیاسی با کشورهای حوزه خلیج فارس را دنبال می کنند . توفیق بیشتر هر یک در نیل به این هدف، در گرو
تضعیف حوزه نفوذ دیگری است . (۷) بر این اساس، چینی ها که اساسا نسبت به روس ها بدبین بوده و آنان را به چشم دشمن
می نگرند، (۸) از هر پدیده ای که با کاهش نفوذ و حضور روس ها در منطقه خلیج فارس منتهی شود، حمایت می کنند . در نتیجه از
گسترش نفوذ غرب در منطقه که مانع از نفوذ روس ها در منطقه می شود، حمایت به عمل می آوردند . (۹) امریکایی ها هم در
رقابت های خود با روسیه شوروی، نزدیکی با چین را ترجیح می دهند; زیرا حضور چین را در خاورمیانه مانع از گسترش روس ها
می دانند . در عوض روسیه شوروی که علی رغم دشمنی با چین به بسط روابطش با آن کشور اقدام کرده است، حضور چین و حتی
سلاح های چینی را مانع از گسترش و انحصاری شدن بازار اسلحه منطقه توسط غرب می داند . (۱۰) به بی