پاورپوینت کامل گامی دیگر و آزمونی دیگر ۵۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل گامی دیگر و آزمونی دیگر ۵۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل گامی دیگر و آزمونی دیگر ۵۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل گامی دیگر و آزمونی دیگر ۵۶ اسلاید در PowerPoint :

۱۰

مقدمه

یک دهه پس از تاسیس گات، ایران تصمیم به مشارکت و عضویت در آن گرفت . بنابراین، تلاش ایران برای پیوستن به گات، به
۱۳۳۷ ش/ . ۱۹۵۸ م . هنگامی که دولت وقت، کمیته ای مرکب از نمایندگان وزارت خانه های بازرگانی، انحصارات و گمرکات،
کشاورزی و سازمان برنامه و بودجه برای بررسی منافع و مضار این الحاق تشکیل داد، بر می گردد . به دیگر سخن، بیش از ۴۰ سال
است که هزار گاهی الحاق یا عدم الحاق ایران در این سازمان مطرح می شود . (۱) اما از ابتدای ۱۳۷۰ ش/ . ۱۹۹۱ م . یعنی پس از آن
که وزارت بازرگانی الحاق به گات را دستور کار دولت قرار داد، عضویت ایران در آن سازمان مورد توجه بیشتری قرار گرفت . در
۱۳۷۵ ش/ . ۱۹۹۶ م . گات به علت آن که اولا وظایفش تنها شامل کالا و نه خدمات می شد، ثانیا، تعداد کمی از کشورهای جهان به
آن پیوسته بودند، و از این جهت یک سازمان معتبر جهانی به شمار نمی رفت، منحل شد، و سازمان جدیدی که گستره فعالیتش
خدمات و کالا را در برمی گرفت و نیز، تعداد زیادی از کشورهای جهان عضویت آن را می پذیرفتند، تاسیس گردید . پس از تاسیس
را مطرح ساخت . (۲) در آن زمان
تقاضای عضویت ایران در سازمان تجارت جهانی به دلیل مخالفت آمریکا، و در نتیجه، به علت عدم تحقق اجماع نظر همه اعضا که
مبنای تصمیمات شورای عمومی سازمان تجارت جهانی است، مسکوت ماند . در اواخر ۱۳۷۹ ش/ . ۲۰۰۰ م . تقاضای ایران در دستور
کار نشست ۱۸ اردیبهشت ۱۳۸۰ ش/ . ۸ می ۲۰۰۱ م . شورای عمومی سازمان قرار گرفت، ولی آمریکا در این نشست با تقاضای ایران
مخالفت می کند . از این رو موضوع بررسی عضویت ایران از دستور کار خارج و بررسی مجدد آن به ۲۸ تیر ۱۳۸۰ ش/ . ۱۹ جولای
۲۰۰۱ م . موکول می شود . در این تاریخ WTO که برای اولین بار عضویت ایران را مورد بررسی قرار می داد بار دیگر با مخالفت
لیفت دیلی سفیر تجاری آمریکا، تقاضای ایران را رد کرد . (۳) مجددا در آستانه بررسی مجدد تقاضای ایران در آن سازمان در آبان ماه
سال جاری هستیم . بنابراین چند سؤال زیر در این باره مطرح می شود:

اولا، آیا طرح درخواست عضویت در WTO و یا پذیرش این تقاضا در شورای عمومی WTO به معنای الحاق قطعی به آن و
گشودن فوری بازار داخلی به روی کالاها و خدمات خارجی است؟

ثانیا، با صرف نظر از معایب و منافع پیوستن به WTO ، ایران چه اقداماتی را برای الحاق به آن انجام داده است؟ و چه اقدامات
دیگری را باید به انجام برساند؟

این مقاله در صدد پاسخ گویی به این دو سؤال در چارچوب موضوعات زیر است; اما قبل از آن باید دید «گات » و «وتو» چه
هدف هایی داشته و دارند، و WTO چگونه کار می کند .

«پگاه »

سازمان تجارت جهانی WordTradeorganization (WTO) ، تنها سازمان بین المللی است که در ارتباط با مقررات
جهانی فعالیت می کند . هدف اصلی WTO ، تضمین و تامین روند ملایم، آزاد و مطابق برنامه در زمینه تجارت جهانی است .
بنابراین، مصرف و تولیدکنندگان می دانند که: ۱ . از حق انتخاب زیادی در زمینه کالای ساخته شده، قطعات، مواد خام و خدماتی
که مورد استفاده آن هاست، برخوردارند . ۲ . بازارهای خارجی بر روی آنها باز خواهد بود . ۳ . می توانند از عرضه خدمات امن بهره
ببرند . نتیجه آن، پدید آمدن یک جهان با اقتصاد بسیار موفق، مسئول و توام با صلح و آرامش است .

در عمل، تقریبا همه تصمیمات در سازمان تجارت جهانی با رای اکثریت تمامی کشورهای عضو اتخاذ می گردد، و به وسیله اعضای
پارلمان WTO به تصویب می رسد . اختلاف نظرهای تجاری به داخل فرآیند حل و فصل اختلافات سازمان تجارت جهانی سوق
داده می شود، و درباره آنها، اولا، میزان انطباق یا عدم انطباق شان با سیاست های تجاری کشورها مورد ارزیابی قرار می گیرد . ثانیا،WTO بر انطباق تفسیر و تعبیرها از توافق نامه و تعهدات فیمابین با سیاست های تجاری سازمان تاکید می ورزد . به این وسیله،
خطر وارد شدن اختلافات به درگیری سیاسی و نظامی کاهش می یابد .

نظام سازمان تجارت جهانی در پی کم کردن موانع تجاری و نیز کاهش سایر موانع تجاری میان دولت ها و ملت هاست . در قلب این
نظام – که به سیستم تجارت چند جانبه معروف است – توافق نامه های این سازمان قرار دارند که به وسیله تعداد زیادی از
کشورهای جهان مورد مذاکره قرار گرفته و در مجالس قانون گذاری آنها تصویب و امضا شده است . این توافق نامه ها که برای
تسهیل و تسریع در تجارت بین المللی است، به منزله پیمان هایی هستند که حقوق اصلی تجارت کشورهای عضو را تضمین
می کنند . همچنین، این توافق نامه ها، دولت های عضو را ملزم می کنند تا سیاست های تجاری خود را در چارچوب محدودیت های
توافق شده – که به نفع همه اعضاست – قرار دهند . هدف توافقات انجام شده، کمک به تولید، صادر و وارد کنندگان کالا و خدمات،
و هدف از تاسیس سازمان نیز، ارتقای آسایش و رفاه مردم کشورهای عضو است .

سیستم تجارت چند جانبه، گذشته تا حال و آینده

سازمان تجارت جهانی در ۱۹۹۵ تاسیس شد، و به همین علت، یکی از جوان ترین سازمان های بین المللی به شمار می رود . این
سازمان، جانشین موافقت نامه عمومی تعرفه و تجارت (GATT) ، شد که در آستانه جنگ جهانی دوم پدید آمد، اما علی رغم
جوان بودن WTO ، سیستم تجارت جهانی که زیر نظر (GATT) به وجود آمد، بیش از ۵۰ سال سابقه دارد . در ۵۰ سال
گذشته، جهان شاهد رشد فوق العاده ایی در تجارت بین المللی بود . صادرات کالا با میانگین ۶ درصدی رشد کرد، و از این رو، جای
تعجب نیست که در سال ۲۰۰۰، رشد تجارت جهانی، ۲۲ برابر تجارت در سال ۱۹۵۰ باشد . بنابراین می توان گفت: GATT وWTO به ایجاد یک نظام تجاری موفق و مستحکم که موجب رشد بی سابقه تجارت جهانی شده است، کمک نموده اند .

سیستم تجارت چند جانبه از طریق یک سلسله مذاکره یا دور توسعه پیدا کرد . اولین دور مذاکرات، بیشتر درباره کاهش
تعرفه های گمرکی بود، اما مذاکرات بعدی، سایر حوزه ها از جمله اقدامات ضد دامپینگ را در بر گرفت، و سرانجام آخرین دور
مذاکرات معروف به دور اروگوئه که در ۱۹۸۶ آغاز و در ۱۹۹۴ پایان پذیرفت، منجر به ایجاد سازمان تجارت جهانی شد، ولی
مذاکرات تجاری جهانی در این جا خاتمه پیدا نکرد، بلکه برخی از مذاکرات، بعد از پایان دور اروگوئه ادامه یافت . از جمله در سال
۱۹۹۷:

الف . ۴۰ کشور جهان با موفقیت مذاکراتی را در خصوص تجارت بدون تعرفه در عرصه اطلاعات تولیدات تکنولوژیکی، برگزار
کردند .

ب . ۷۰ کشور جهان یک پیمان خدمات مالی که ۹۵ درصد امور بانک داری، بیمه و اطلاعات مالی را در بر می گرفت، منعقد کردند .

در سال ۲۰۰۰ گفتگوهای جدیدی درباره کشاورزی و خدمات آغاز گردید، این گفتگوها در یک دستور کار وسیع تر در چهارمین
کنفرانس اجرایی در دوحه قطر، در نوامبر سال ۲۰۰۱ گنجانده شد . این دستور کار، توجه عملی و جدی به کاهش تعرفه تاریخ
کشاورزی، محیط زیست، سیاست های رقابتی، تسهیل در تجارت، شفافیت در تدابیر تجاری دولت ها، مالکیت معنوی را تا اول
ژانویه ۲۰۰۵ درخواست کرده است .

سازمان تجارت جهانی در نیل به اهدافش، به این موارد عمل می کند:

۱ . اجرای موافقت نامه های تجاری;

۲ . ایفای نقش یک تریبون در مذاکرات تجاری;

۳ . حل و فصل اختلافات تجاری اعضا;

۴ . بررسی و ارزیابی سیاست های تجاری ملی کشورهای عضو;

۵ . همکاری تجاری و تبادل اطلاعات تجاری با سازمان های بین المللی .

تصمیمات در WTO که بیش از ۹۷ درصد تجارت جهانی و نیز بیش از ۱۴۰ عضو را در اختیار دارد، و حدود ۳۰ کشور دیگر هم در
حال مذاکره جهت الحاق به آن سازمان هستند، با اکثریت مطلق اعضا، به تصویب می رسد . بالاترین سطح تصمیم گیری در این
سازمان، کنفرانس وزارتی است که حداقل هر سال یک بار برگزار می شود . سطح پایین تر تصمیم گیری به وسیله شورای عمومی
است که معمولا با حضور سفیران، رؤسای هیات های نمایندگی کشورهای عضو در ژنو، یا نمایندگان اعزامی، انجام می گیرد، که
چندین بار در سال و آن هم در مقر سازمان در ژنو تشکیل جلسه می دهند . در سطح بعدی، شورای کالا، شورای خدمات و شورای
مالکیت معنوی قرار دارند که گزارشات خود را به شورای عمومی ارائه می کنند .

دبیرخانه سازمان، در ژنو واقع است، و حدود ۵۵۰ کارمند دارد، و از طریق یک مدیر کل سرپرستی می شود . بودجه سالانه آن
حدود ۴۳ میلیون فرانک سوئیس است . این سازمان در خارج از ژنو و سوئیس، شعبه ندارد . از آن جایی که تصمیمات سازمان از
سوی اعضا اتخاذ می گردد، دبیرخانه همانند دبیرخانه بیشتر سازمان های بین المللی، نقش و قدرت تصمیم گیری ندارد . اهداف
اصلی دبیرخانه، عرضه حمایت فنی به شوراهای مختلف سازمان، کنفرانس وزارتی، کشورهای در حال توسعه