پاورپوینت کامل کوچ از نقطه عاشقانه ۹۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل کوچ از نقطه عاشقانه ۹۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۹۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل کوچ از نقطه عاشقانه ۹۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل کوچ از نقطه عاشقانه ۹۵ اسلاید در PowerPoint :

۲۸

مقدمه

تا مدت ها سینما یک هنر محسوس گرای تصویری دانسته می شد که نمی تواند وارد جهان درونی و ذهن آدمی شود . موج نو
فرانس و فیلم سازانی چون آلن رنه، پیشقراول نفوذ در لایه های درونی شخصیت انسان در سینما بوده اند . این نوشته به نقد فیلمی
از این کارگردان بزرگ اختصاص دارد .

نقد فیلم «جنگ تمام شده است » اثر آلن رنه سینماگر نامور موج نو فرانسه، برای تماشاگران نخبه سینما و دوستان حرفه ای و اهل
دانشی که به سینما علاقه مندند، درس آموز است . آشنایی با سبک های مشهور سینمایی، اصول و قواعد آنان و ارزش های بی بدیل
آثار بزرگ، نگاه و فهم ما را از هنر فیلم تعمیق می بخشد و به آگاهی و دانش ما از یک زبان کارآمد امروزی می افزاید و امکان ارتباط
ژرف تر ما را با سینمای اندیشگون جهان فراهم می آورد و ما را گام ها به پیش می کشاند . فیلم آلن رنه از نظر زیبایی شناسی، فرم و
محتوا قابل بررسی است . محتوای فیلم به ویژه از این نظر جذاب است که ما را با یک بحران مهم اروپایی، بحران سیاسی جنبش
چپ و انقلابی دهه های ۶۰ – ۱۹۵۰ و بحران اجتماعی اروپای آن زمان که بالاخره به شورش های سال ۱۹۶۸ دانشجویی ختم شد،
آشنا می کند و موقعیت یک فرد فعال در متن مبارزات چپ را نشان می دهد; مبارزاتی سرشار از تضاد بین دیدگاه های سنتی و
آرمان گرا و تا حدی گسسته از واقعیت ها و نگرش های متکی بر تجربه زنده زندگی بویژه در ارتباط با مسئله اسپانیا و نیز
نگرش های افراطی و تروریستی که بازتاب بحران نیهلیستی نسلی سرکش و آرمان باخته و عصبی بود و بالاخره منجر به پیدایش
یک چپ نو شد که با دموکراسی آشتی کرده بود و به مارکسیسم اروپایی مشهور گشت . همه این بحران ها در کشمکش بین دنیای
ذهنی و دنیای عینی یک شخصیت با خصوصیت فردی دارای درگیری ذهنی، متبلور شد . اما مهم ترین عنصر فیلم آلن رنه دستاورد
بیانی آن است که به آن خواهیم پرداخت .

«جنگ تمام شده است » اثر به یاد ماندی آلن رنه، با بازی های پرتاثیر ایومونتان و اینگرید تولین، پس از چهار دهه از تولدش
همچنان درخشان، تروتازه و تکرارناپذیر است . فیلم هر بار ارزش تماشای مجددش را به اثبات می رساند و از منظرهای گوناگون
قابلیت بازخوانی دارد . اگرچه «هیروشیما عشق من » یا «سال گذشته در مارین باد» فیلم های نمونه وارتر و نامورتری از آب درآمده اند،
اما «جنگ تمام شده است » امتیازهای نهفته ای دارد که یکی از آنها «مورد ارزیابی کمتر واقع شدن » و «بکر بودن » است . فیلم، آینه
سبک رنه، در بردارنده مشخصه های الگووار سینمای موج نو، نمونه خوب سبک سیال ذهن در سینما و حاوی آرمان های محتوایی
و فرمی آوانگاردیسم نیمه دوم دهه پنجاه و نیمه اول دهه شصت است . در حقیقت زمانی که فهرست نکات این فیلم مرور می شود،
اهمیت آن اندکی خود را به نمایش می نهد; نکاتی که می توان درباره آنها مفصلا سخن گفت همچون:

الف . ارزش های زیبایی شناسانه و چالش نقد نشانه شناختی و نقد تماتیک و نقد ساختاری و نقد تاویل گرا در ارزیابی فیلم جنگ
تمام شده است

۱ . روایت نو، ۲ . ساختار و زمان، ۳ . ویژگی های فرمال، ۴ . نشانه شناسی سیال ذهن، ۵ . شاعرانگی و نفوذ در سطوح ما قبل کلام و
مونولوک درونی، ۶ . نوآوری های میزانسن در سبک، ۷ . عناصر نو و منش «رنه » در شخصیت پردازی، ۸ . منطق تازه در حرکت
دوربین .

ب . شالوده های فکری: تاثیر مارکس، انیشتین، هایزنبرگ، برگسون و سارتر و در حقیقت نگاه نو علم فیزیک، فلسفه نو و
روانشناسی ذهن در سبک و نگاه فیلم و پیدایش موج نو .

ج . زمینه اجتماعی: ۱ . ویژگی های دهه شصت اروپا و بحران اروپایی در زمان ساختن فیلم و تاثیر آن بر موج نو فرانسه .

۲ . چالش های درونی جنبش چپ (مارکسیسم، لنینیسم، چه گواریسم، مائوئیسم، جنبش دانشجویی و رادیکالیسم، بحث
اپورترنیسم، رویزئونیسم و نطفه های مارکسیسم اروپایی، و اگزیستانسیالیسم چپ) و تاثیر آن بر داستان فیلم .

۳ . میراث جنگ داخلی اسپانیا و تداوم آن در وضعیت اسپانیا، به مثابه محل تلاقی تضادهای اروپایی و حلقه ضعیف و محل توجه
انقلابیون گوناگون و چپ و تفاوت آن با گذشته و بروز اختلافات تازه درباره نحوه برخورد با شرائط انقلابی یا تفسیر معکوس از
زمانه که موضوع و تم فیلم بر گرد آن می چرخد .

گفتم «جنگ تمام شده است » می تواند به مثابه اثری فراموش ناپذیر که چهل و اندی سال با حفظ زیبایی و کشش زیسته و فیلمی
که آینه موج نو فرانسه از نظر مشخصات سبکی و معنوی است و به مثابه یک مدل به یادماندنی فیلم سیال ذهن، مورد مطالعه
مجدد قرار گیرد . می کوشم نخست با مرور سیمای روایی فیلم، وجوه نو آن را مورد اشاره قرار داده، جنبه های تازه ای جدا از آنچه
نقد غربی درباره آن به ثبت رسانده، با خوانندگان عزیز در میان بگذارم .

ساختار روایی

ساختار روایی «جنگ تمام شده است » تحت تاثیر «ادراک نو از تعریف داستان » ، کنش «ذهن و لایه آگاهی ماقبل کلام » و نیز فهم از
«زمان » ، و نیز باور به «قطعیت ناپذیری » قرار دارد; یعنی یکسر، فیلم بیان گر کاربرد عناصر تازه در روایت است .

درباره تعریف داستان گویی نو، باید بگویم آلن رنه، آنیس واردا، کریس مارکر و ژان روش، هر یک به شیوه ای عهده دار جاری کردن
تجربه های جدید روایت در فیلم شدند که قبلا به وسیله جولیس و ودلف فالکنر و رب گریه در داستان گویی تجربه شده بود و
جهت های گوناگونی از سیال ذهن تا روایت را داشت . «بر دول » به خوبی توانسته است توجه کند که چگونه برای دست یافتن به یک
واقعگرایی متفاوت، در تجربه های آوانگارد، می توان از تکنیک های تازه در جهت به تصویر کشیدن فرایندهای ذهنی شخصی سود
جست . پیرنگ در این روایت نو از انواع خاطرات، تک گویی درونی، آگاهی ما قبل کلام و خیال آینده و دیگر فعالیت های ذهنی
استفاده می کند و جهان داستان برای نشان دادن مسائل عملی و احساسی شخصیت به کاربسته می شوند . این بدان معنا است که
دقت در احوال شخصیت نه تنها به عمده ترین دستمایه درونمایه ای، بلکه به منبع اساسی پیش بینی، کنجکاوی، تعلیق و غافلگیری
تبدیل می شود . سنت های حاکم بر واقعگرایی نو بیانی، چگونگی بازنمایی فضایی را می توانند مشخص کنند . نماهای بصری،
قاب های سریع مربوط به رویدادی که در یک نگاه دیده می شود، یا حادثه ای که یک لحظه در ذهن شخصیت زنده می شود،
الگوهای خاص تدوین، گوناگونی های متعدد نور و رنگ و صدا، جملگی غالبا به منزله روانشناسی شخصی توجیه می شوند .

فیلم با صحنه عبور اتومبیل دیه گو از مرز شروع می شود و راننده ای در حال انتقال او از اسپانیا به فرانسه است . حرکت آرام
دوربین بر تپه ها، فضای ذهنی کسی را می سازد که با نگرانی و در عین حال یادآوری مجدد، به اشیای طبیعی می نگرد . در اینجا
یک مونولوگ درونی، ما را با یک سطح آگاهی به زبان نیامده و آنچه در ذهن دیه گو می گذرد، آشنا می کند .

زبان این روایت درونی، شاعرانه و گویای یک اضطراب است:

– یک بار دیگر مزه کهنه نگرانی عبور از مرز را چشیدی . تمام شب سوار ماشین بودی . دهانت خشک است . از خواب کم و از
سیگار زیاد .

– یک بار دیگر در روشنایی گرگ و میش سپیده دم از مرز عبور کردی . خورشید در پشت سرت طلوع می کند . روی قله های
الیزوند و یک بار دیگر تو اسناد و اخبار را انتقال خواهی داد .

روایت در لحظه های آمیخته با گپ و دلهره و نزدیک شدن به ایست بارزسی، از زمان نیوتونی و خطی، به زمان درونی، و از
واقعگرایی بیانی صوری، به تصاویر ذهنی دیه گو نزدیک می شود . در عین حال در گفت و گوها اطلاعات و شخصیت راننده و او باز
می شود . دیه گو که با نام کارلوس سالانژ و پاسپورت جعلی سفر می کند، رابط کمیته مرکزی حزب کمونیست مقیم فرانسه با
داخل اسپانیا است . در همین فاصله ایست و بازجویی از کارلوس (دیه گو) ساختار واقعگرایی صوری می شکند . ما بدون مقدمه
تصاویری می بینیم که مربوط به قرار ملاقات او در راه آهن است . ورود بلاواسطه فلاش بک ها یا فلاش فورواردها قاعده روایت گری
ساده را می شکند . در واقع این شگرد روایی به معنای کامل شدن واقعگرایی بیانی اوست، نفی هرگونه تفکیک و یا امیتاز بین
تصاویر عینیت و تصاویر ذهنیت . آلن رنه با این سبک روایت در واقع می خواهد بگوید تصاویر آگاهی ماقبل کلام به واقعگرایی کامل
بیانی می انجامد . بدینسان او می تواند یک ما به ازای سینمایی جذاب برای سبک سیال ذهن بوجود آورد و پیوستگی زمان عینی و
زمان ذهنی و یا اهمیت زمان درونی در زمان نیوتونی و خطی را نشان دهد . روایت غیرخطی «جنگ تمام شده است » بر پایه همین
ادراک تازه از نقش زمان درونی و روان شناسانه و سیالیت ذهن و ما به ازای تصویری اش شکل می گیرد و ساختمان نوی را در درون
موج نو پدیدار می کند . در اداره بازرسی، کارلوس مجبور می شود که به آدرس رنه سالانژ که در پاسپورتش است، تلفن کند و نادین
دختری که گوشی را بر می دارد و به اصطلاح دختر اوست، با تیزهوشی متوجه موضوع شده و با تلفن طوری صحنه چینی می کند
که پلیس باور می کند پاسپورت رنه سالانژ قانونی و درست است; در حالی که او اصلا کارلوس را نمی شناسد; هرچند رنه سالانژ
اسم پدر اوست .

حال که آنها از شر پلیس مرزی نجات یافته اند، کارلوس وقت دارد که آنتوان را در ایستگاه قطار ملاقات کند و تا آن زمان تصمیم
می گیرد در خانه راننده که صاحب یک کتابفروشی و محل علنی رفت و آمد اعضای حزب است، سر کند . کلا او فردی نگران است .
در گفت و گوی او با همسرش، ما با وضعیت ذهن کارلوس آشنا می شویم . او اعتراف می کند که لحظاتی در اداره بازرسی همه چیز
از یادش رفته بود و تنها ستاره کوچک اقبال و خوش شانسی او را نجات داده است . عنصر مهم روایت در اینجا جعلی بودن هویت
است . کارلوس می گوید در واقع در این میان همه چیز واقعی است و تنها عنصر جعلی داستان «منم » . کارلوس درباره خانواده
صاحب پاسپورت اطلاع کامل دارد، اما آنها از او هیچ اطلاعی ندارند و می خواهد برود و نادین «دختر سالانژ» را پیدا کند . دخالت
تصاویر ذهنی، و یا تکرار نامتعارف نماها و فلاش فورواردها، مدام خط روایت صوری را درهم می شکند . در ایستگاه کارلوس (دیه گو
یا رنه سالانژ جعلی) با آنتوان ملاقات می کند . در اینجاست که او می فهمد «خووان » دوست او، یک رهبر پاریسی، به مادرید رفته; در
حالی که در مادرید خطر بزرگی او را تهدید می کند و او را لو داده اند .

از این به بعد همه دغدغه دیه گو ممانعت از رفتن خووان به اسپانیاست . بارها لایه ذهنی او، با تصویر خیالی دستگیری خووان وارد
تصاویر روایت واقعی می شود . فرایند روایت نو و ساختار غیرخطی تعریف داستان، به همین ترتیب ادامه می یابد و ما با همین زبان
روایی – تصویری، مدام شاهد بازنمایی فضایی از سیالیت ذهن می شویم .

دیه گو در پاریس به سراغ خووان می رود . کسی که او می شناسد مادام لوپز است . آنجا می فهمد خانه اش عوض شده . تنها راه پیدا
کردن روبرتو، ملاقات با همسر او است . او نیز در اضطراب خاص خود زندگی کند . در پرتگاه زندگی و دستگیری و مرگ و شکنجه
و یادآوری تجربه های تلخ همسران دستگیره شده دیه گو را به فکر می برد . دیه گو آندرس را به یاد می آورد که پنجشنبه گذشته
ناپدید شد، و به یاد می آورد که آندرس و لوئیس و جاستو و ریکاردو دستگیر شده اند و حال همسر آندرس از ماجرا با خبر می شود .
دیه گو ناگزیر است نزد کارمن برود، تا او را نزد رامون ببرند و بتواند بوسیله روبرتو مانع رفتن خووان شود . در این جستجو، ما مدام
تصاویر ذهنی شخصیت ها را می بینیم که در تصاویر اکنون جاری می شود . در گاراژ رامون روبرتو که نماینده کمیته مرکزی است، به
دیه گو می گوید عجله نکند; زیرا برای سی ام آوریل و اول ماه مه، کمیته مرکزی تدارک یک اعتصاب عمومی را دیده و در نتیجه
مخالف بازگرداندن خووان است . کارلوس (دیه گو) احساس می کند آنها متوجه خطر از بین رفتن زندگی یک فرد نیستند .

قرار می شود با افراد مرکزیت ملاقات کند . شب نزد نادین (دختر مردی که از اسم و فامیلی و پاسپورت او استفاده کرده) می رود و
خود را دومنیگو معرفی می کند . ارتباط جنسی این دو از نگاه آلن رنه در عین حال حاوی یک روانشناسی آسیب روحی و نوع نگاه
فرویدیستی است . نادین یک چپ افراطی است و از آغوش کارلوس، پدر را می جوید . سپس کارلوس نزد زنی می رود که عاشق
همدیگرند، یعنی ماریان . در خداحافظی با دوستان ماریان، او منفجر می شود و اسپانیا را نقطه عاشقانه آمیزش چپ جهان
می نامد که با حالت رؤیایی و ایده الیستی قادر نیستند واقعیت تحول یافته و شرایط تازه را درک کنند . تعارض آرمان گرایی و واقع
بینی در متن کشمکش تصاویر ذهن و عین و سبک سیال ذهن روایت، از این تضاد یک هسته و یک پرسش اساسی و یک شالوده
فکری – فلسفی می سازد و در واقع استتیک و پرسش محتوایی و ساختار و یک سبک نو را به خوبی با هم می آمیزد و ما را در برابر
یک نگاه عمیق و پرسشگر از رابطه عینیت و ذهنیت روبرو می کند . روایت جنگ تمام شده است، این پرسش را در متن بحران
اجتماعی – سیاسی و ایدئولوژیک چپ و درگیری مارکسیسم و لنینیسم و مائوئیسم و چپ افراطی دهه شصت و کمونیسم اروپایی
و . . . به خوبی شکل داده و با پیوستگی درخشان لایه های زییایی شناسانه، فلسفی، سیاسی و اجتماعی، روایت نو فیلم را معماری
می کند .

همه روایت فلسفی و اجتماعی و سیاسی در خدمت یک تجربه تازه برای دستیابی به ژرفنای شخصیت فردی است که با پرسش
راست و دروغ، هویت واقعی و جعلی، جبر و اختیار روبروست . ماریان که عاشق دیه گوست (و دیه گو نیز عاشق اوست) یک بار در
اعتراض به زندگی مخفی و مستعارشان به او می گوید: این زندگی ماست که دروغ به نظر می رسد . نشان همه واقعیت و حیات و
راست بودن برای ماریان بچه ای است که او از دیه گو می خواهد . اما وضعیت دیه گو مانع آن است .

روایت «جنگ تمام شده است » یک قسمت کوه یخ زیر آب دارد که با نشانه شناسی فیلم بر ما آشکار می شود . داستانی که مربوط به
ناباوری دیه گو به وظیفه و آرمانی است که برای آن در معرض مرگ قرار گرفته است و تجلی تلاش او برای نجات خووان است .

روز بعد او به ملاقات رفقای کمیته مرکزی می رود . مونولوگ درونی دیه گو به ما اطلاع می دهد که در نگاه او این مهاجرین خارج
نشین، گسسته از روح واقعیت اسپانیا و درگیر ذهنیت خود هستند . اشاره به خزان و برگریز یعنی دستگیری های پی در پی، نشان
اوج بیگانگی این آرمان گرایان از لمس زنده رویدادهاست; چیزی که نمی خواهند آن را دریابند . دیه گو مخالف اعتصاب عمومی
است و معت