پاورپوینت کامل زبان و سبک نو ۷۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل زبان و سبک نو ۷۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل زبان و سبک نو ۷۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل زبان و سبک نو ۷۰ اسلاید در PowerPoint :

۱

در جنگ تمام شده است ما دقیقا ایده برگسونی را ملاقات می کنیم و باور می کنیم مفاهیم چیزی از حیات و نمو واقعیت به ما
نمی دهند و در خدمت مصالح زبان هستند و با جریان پیوسته و درونی واقعیت زنده بیگانه اند . واقعیت کمیته مرکزی، واقعیت
مفاهیم و واقعیت زنده در زبان است . واقعیت دیه گو، واقعیت در حال تحول و حیاتمندی است که وجود دارد و همین فاصله مایه
کشمکش دو سر دعوا در «جنگ تمام شده است » می باشد .

برگسون از ما دعوت می کند که ما خود را در جریان زنده واقعیت قرار دهیم و نه پایه های شکسته و تکه های گسسته آن . آلن رنه
در ساختار روایی فیلم اش ایده مهم دیگر برگسون را هم به خوبی به کار گرفته و فلسفه را تا حد یک زیبایی شناسی آوانگارد بالا برده
است و آن مربوط به تصور زمان همگن و قابل سنجش و خطی است . از نظر برگسون (و از نظر گاه روایت فیلم حاضر) زمان خطی
و همگن، مفهومی است ساختگی که با دخول تصور مکان به قلمرو duration و توالی صورت بسته است . تمام فلسفه برگسون که
پایه سبک سیال ذهن در سینمای آلن رنه شده، بر محور مفهومی متکی است که او از احساس ویژه ای از زمان و خودآگاهی ما دارد .
همین درک ویژه از زمان، بر ساختار فیلم او اثر نهایی نهاده است . نکته مهمی که بر دیدگاه برگسونی فیلم، نفوذ داشته، ایده
فیلسوف درباره آزادی است . این زاویه دید عینا وارد منظر روایت آلن رنه در فیلم شده است . برگسون آزادی را با اصطلاحات
انتزاعی قابل تعریف نمی داند .(همان انتزاعی که کمیته مرکزی حزب کمونیست و رهبری گراتسفید به شیوه شوروی تفسیر
مارکسیسم گرفتار آن است) از نظر برگسون و سپس آلن رنه، آزادی یکی از روشن ترین حقایقی است که مشاهده، آن را استقرار
می بخشد . برای همین دیه گو در فیلم آلن رنه درک زنده تری از آزادی اسپانیا دارد زیرا در معرض مشاهده است و نه آرمان و انتزاع .
از این بابت فیلم آلن رنه، نمونه عالی پیوند زیبایی شناسی و اندیشه نو و روایت سینمایی و شالوده فلسفی یک دوران است .

از آنجا که درک ارتباط استتیک آلن رنه و فلسفه برگسون بسیار مهم و درس آموز است، عینا نقل قول هایی از برگسون می آورم تا
درک روشن تری از این رابطه فراهم شود:

برگسون می گوید: تعدد احوال خودآگاهی و تصور «دیرند» و کثرت با هم در ارتباط هستند . نخست به دو نوع کثرت اشاره می کند:
۱ . کثرت اشیای مادی که در مکان شمرده می شوند; ۲ . کثرت احوال نفسانی که قابل شمارش نیستند; مگر این که به طریق
رمزی در مکان ارائه شوند . بدیهی است که «در جنگ تمام شده است » ما با همین کثرت احوال نفسانی و تزاحم و یا همزمانی روبرو
هستیم . برگسون آنگاه با تحلیلی درباره تصور مکان و زمان و رابطه متقابل آنها، به این نتیجه می رسد که زمان متجانس به عنوان
واسطه ای که احوال ضمیر در آن وحدت یکپارچه خود را از دست می دهند، چیزی غیر از مکان نیست، و مدت یا دیرند محض
چیزی دیگر است . «دیرند» فقط شکلی است که توالی احوال خودآگاهی ما، وقتی نفس ما خود را به حال خود وا می گذارد، به خود
می گیرد . یعنی هنگامی که از جدا کردن احوال کنونی خود از حالات پیشین احتراز می کند . اگر تصوری از مکان نداشته باشیم،
حالاتی که بر ما عارض می شود، صورت یک خط را ندارد، اما احساس های ما به طور پویا خود را برهم خواهند افزود و مانند تک
نواهای پی در پی، آهنگی که خود را با آن نواخته و آرامش می دهیم، نظام خواهند داد . باید گفت «جریان تشکیل یا تداخل احوالی
خودآگاهی که دیرند حقیقی را بنا می کند، در اندرون من ادامه دارد» و هنگامی که فی المثل حرکت عقربه ای را بر روی صفحه
مدرج ساعت که با نوسان های آونگ منطبق است، دنبال می کنیم «ما دیرند را نمی سنجیم، بلکه صرفا مقارنه ها را می شماریم که با
دیرند اختلاف فاحش دارند . دیرند و توالی نه به عالم خارج بلکه به ذهن خودآگاه تعلق دارند . در احوال نفسانی تعدد و توالی
هست; اما این تعدد و توالی کثرت کیفی است .» احوال خودآگاهی به صورت یک کل متشکل شده اند در هم نفوذ دارند، به تدریج
مضمون و محتوای غنی تری کسب می کنند .

آلن رنه دقیقا با وقوف بر همین آگاهی است که به نفوذ تعدد احوال خودآگاهی به صورت یک ساختار روایی و یک ساختار بصری نو
اقدام می کند و با بهره گیری ازاین دانستگی سبک نو را بنا می نهد و به یک ستون و عمود جریان موج نوی فرانسه بدل می شود .
کسانی که می کوشند در سینما نوعی غافلگیری را رواج دهند و جهان اندیشگون فیلم را از آن بستانند، در اینجا ناگزیرند اعتراف
کنند که برای درک نوعی سینمای متفکرانه، آگاهی پهناورتری از تاریخچه سازندگان فیلم ها لازم است .

نکته دیگری که در سبک نوی آلن رنه مؤثر است، همان بحث لایه ماقبل کلام ذهنی است که هم از نظر فلسفی و هم از نظر
زیبایی شناسی سیال ذهن بر او تاثیر نهاده است . در وجه فلسفی باز تاثیر برگسون دراین حوزه آشکار است . بخشی از کوه یخ زیر
آب «جنگ تمام شده است » به وسیله نشانه شناسی حرکت ذهن و ماقبل کلام شکل می گیرد . برگسون معتقد است زبان هرگز قادر
نیست تمام جزئیات دقیق حالات نفسانی را برملا سازد . میان ذهن و زبان، معیار مشترکی وجود ندارد . «هر یک از ما به شیوه
خاص خود عشق یا نفرت می ورزد . و این عشق یا نفرت تمام شخصیت او را منعکس می کند . با این حال زبان این احوال مختلف را
در تمام موارد با کلمات مشابه ادا می کند .» باید دانست که البته سینما دارای امتیازی است و برای همین آلن رنه با آمیزش زبان
تصویر و امکان آن برای نمایش شیوه متفرد کنش، به آن احوال ویژه شخصیت نزدیک می شود . به هر رو برگسون ادامه می دهد و
می گوید: زبان طوری عمل می کند که تنها جنبه خارجی و غیرشخصی عشق و نفرت و هزاران انفعال دیگر را که مایه تهییج نفس
هستند، تعین می کند . ما درجه استعداد هنرمند و نویسنده را با قدرت او به بیرون کشیدن احساس ها و تصورات از قلمرو عام که
زبان، آنها را تا این حد تنزل داده است، می سنجیم; احساس ها و تصوراتی که می کوشند استقلال و تفرد اصیل و زنده آنها را به آنها
باز گرداند .

آلن رنه موفق می شود با سبک ویژه و نقب زدن به پیوستاری تصاویر درونی ذهن و تصویر زبان خطی این احساس و شخصیت
متفرد را به نمایش نهد . او با وقوف بر فقدان رابطه ضروری بین حالات ذهن و اوضاع مغزی و وقایع فیزیکی موفق می شود به یک
رابطه ژرف تر دست یابد و در ضرورت و کلیت این رابطه تردید و تامل کند . برای همین است که در جلسه حزبی، ناگهان نمایی از
نرده خانه معشوق و یا صحنه عشق بازی و یا در حال عشقبازی صحنه ای از دستگیری خووان را بدون هر نشانه واسط و بیان گر
داخل می کند . اما با تردید درباره انس ذهن با قلمرو ماده و تجربه صوری، به یک آزادی دست می یابد که هرگز یک نگرش قطعیت
گرا و محلی که رابطه ای ضروری بین این دو برقرار می سازد، نمی تواند به این آزادی قطعیت ستیز نزدیک شود و در نتیجه همیشه
در دایره جبر اسیر می ماند; در حالی که همین ایده آزادی گرای برگسونی به آلن رنه امکان یک آزادی ناب در تجربه ساختاری و
سبکی را می دهد; یک آزادی زیبایی شناسانه و معنوی که از نفی روابط ضروری بین وقایع فیزیکی و حالات ذهن در آن واحد برمی
خیزد .

برگسون جبر علم النفسی را متکی بر مفهوم ذهن بر اساس مذهب اصالت تداعی می داند . او منکر وجود رابطه میان حالات قبلی
و حالات بعدی یا بین حالت فعلی ضمیر و حالتی که خود آگاهی به آن گذر می کند، نیست; لیکن معتقد است که این رابطه صرفا
انتقال را بیان می کند و علت انتقال نیست . مذهب اصالت تداعی، ارتباط احساس های بسیار ساده و غیرشخصی را پروبال می دهد;
اما احوال عمیق خودآگاهی در هم ذوب می شوند و هر یک از آنها از همه حالات دیگر رنگ می گیرد . مذهب تداعی از برقراری
رابطه ضروری در این مرز ناتوان است . آلن رنه ازاین ذوب احوال عمیق خودآگاهی در همدیگر بیشترین بهره را برای ساختمان
دادن به «جنگ تمام شده است » برده است . زمانی که ما با لایه کلامی آگاهی و در عین حال تصاویر خودآگاه یک تجربه گذشته و
(یاد) و یا یک «خیال » آینده، با فلاش بک و فلاش فوروار بدون هر نوع تمایزی و اصلی و فرعی شمردن روبرو می شویم به روشنی از
اصالت تداعی فرا رفته و به قلمرو عمل رنگ گرفتن حالات گوناگون آگاهی از هم، بدون هر نوع محدودیت علی، گام می نهیم .

آلن رنه آن نگرش برگسون را باور کرده و آن را پایه موج نوی دهه پنجاه – شصت فرانسه قرار داده که می گوید: جبر علمی که
مذهب اصالت تداعی بر آن تکیه دارد، نفس را در یک طرف می گذارد که پیوسته عین خود است و انفعالات متضاد را در طرف
دیگر که آنها نیز با خود یگانه اند . و با این نمادسازی احساسات را دربند ثبات و سکون محبوس می سازد و آنها را از هر عمل زنده ای
باز می دارد . لیکن نظام پویای درونی برای وجدانی بیدار و مراقب، واقعیتی است زنده که دائم در حال حدوث و تجدد است .

برگسون تمام استدلات مدافعان و مخالفان آزادی را نوعی نمادسازی عاری از ظرافت هندسی در مکان می داند و می گوید «. . .
آزادی را باید در زیر و بم یا در کیفیت نفس عمل جستجو کرد، نه در رابطه آن با آنچه نیست یا با آنچه می توانست بوده باشد . . . .»
برگسون برای غلبه بر دلایل جبری مذهبان به ریشه تعصب سرسخت آنان بر ضد آزادی یعنی به اصل علیت می تازد و پس از تحلیل
مفهوم علت، اعتبار این اصل را به صورت یک اصل کلی و ضروری نفی می کند و هیچ جهد منطقی را در اثبات اینکه مقدمات مشابه
پیوسته موجد نتایج مشابه، خواهند بود مقرون به توفیق نمی داند . و این درست همان نکته ای است که بدرد موج نو خورده است .

در جنگ تمام شده است ما عمیقا با نفی مقدمات مشابه ای که پیوسته نتایج شبیه به هم به بار آورند، روبرو هستیم; چه در حوزه
کنش ها و چه در حوزه ساختمان . برعکس آلن رنه از نظر زیبایی شناسی و درونمایه، می کوشد ما را با موقعیتی تردیدآور و
قطعیت ستیز روبرو کند و اعتبار مناسبات علی را چه در ارتباط نماها و تصاویر و چه در انتخاب و تصمیم گیری، یکسره نفی کند .
اساسا گزینش و موقعیت دیه گو و درعین حال آن ساختار بصری که ذهن و عین او را روایت می کند، حاوی همین نفی اصل حکمی
و ضروری علیت است .

نکته مهم دیگری از افکار برگسون که به فیلم و سبک آلن رنه و جریان موج نوی فرانسه ربط دارد، مرزبندی او با کانت است .
برگسون می گوید در حالی که کانت مرز شخصی برای جدایی میان خودآگاهی و ادراک خارجی ترسیم کرده است، مکتب تجربی
سعی دارد تا دوباره خارجیت را بر احوال درونی بنا کند .

آنگاه، قضیه را به صورت معکوس طرح می کند و اشکال قابل پیوند اشیاء را ناشی از مصالحه ای بین ماده و ذهن می داند . در اینجا
دوباره ماهیت تصور از زمان قابل سنجش را مورد بحث قرار می دهد و معتقد است که دانش از