پاورپوینت کامل دغدغه های معنویت اندیشی در عصر تجدد ۵۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دغدغه های معنویت اندیشی در عصر تجدد ۵۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دغدغه های معنویت اندیشی در عصر تجدد ۵۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل دغدغه های معنویت اندیشی در عصر تجدد ۵۰ اسلاید در PowerPoint :

۲۳

جهانی شدن (یا جهانی سازی) را از مقومات و مؤلفه های عصر تجدد دانسته اند . عصری که در آن، چارچوب های مفهومی – معنایی،
آدمیان را در بافتی همسان فرو برده، فشرده ساخته و عینیت بخشیده است . انفورماتیک، آگاهی ها را همسایه دیوار به دیوار کرده و
جغرافیای معرفتی افراد را به هم نزدیک نموده است و همین یکه و یکی شدن، «خرده فرهنگ ها» را تقویت ساخته و نگاهها را به
«درون » معطوف کرده و عاملان و فاعلان فرهنگ ها را به تعریفی مجدد از «داشته های خویش » خوانده است . در این بازیابی ها و
بازاندیشی ها، نوعی «دلبستگی » و احساس رضایت و امتناع دیده می شود . یکی از این بازیابی ها و تفسیرهای مجدد، تلقی ای است
که «معنویت » را بن مایه اصلی دین می داند . این تلقی کوشش می کند جنبه های اشراقی و مثالی و نمادین دین را برجسته ساخته و
مدلی مشترک از ادیان به دست دهد و برای رهایی از چالش ها و آسیب ها و دل شوره های مدرنیسم، راهکارهایی بیابد .

معنویت (spirituality) که نوعی «احساس آرامش » را برای آدمی پدید می آورد، طیف معنایی مختلفی را شامل می شود و در
نظر صاحب نظران یکسان نیست . در یک تعبیر، معنویت در گرو نقد و نفی تجدد و اقتضائات آن است که برای رسیدن به ساخت
معنویت، باید از رهگذر دین و سنت (tradition) گذشت . در این تلقی – که طرفداران زیادی دارد – راه نجات و رستگاری فقط از
طریق عمل به آموزه ها و دستورات دینی ممکن است . در این تفسیر، ره اورد مجدد که بیشتر تجلی ظواهر و بعد ناسوتی زندگی
است، نمی تواند نیازها و خواسته های روحی آدمی را پاسخگو باشد و منطقا جمع بین تدین و تجدد، پارادوکسیکال (paradoxical) و ناممکن است; اما این همه معنای معنویت نیست و باید دید چه نظرات و دیدگاه هایی در این باب وجود دارد;
ذیلا به رهیافت های کلان در این موضوع می پردازیم .

معنویت، معادل سنت

یکی از تلقی های معنویت اندیشی، توجه و برتری دادن به اصل سنت است; یعنی معنویت و رستگاری و رهایی را تنها از گذر سنت (traditon) می توان به دست آورد . در این رویکرد سنت، عبارت است از حقایق یا اصولی که منشا الهی دارند و از طریق
شخصیت های مختلف و معروف به رسولان و پیامبران، اوتاره تاره ها، لوگوس یا دیگر عوامل انتقال برای ابنای بشر و در واقع برای
یک بخش کامل کیهانی آشکار شده و نقاب از چهره آنها برگرفته شده است . (۱) چنین معنویتی، معادل دین است و دین در معنای
اولیه خود، همان اصولی است که از عالم بالا وحی شده است و آدمی را به مبداش پیوند می دهد . معنویت سنت گرایانه، رابطه و
حضوری است که با امر قدسی (sacred) و با مفهوم راست اندیشی (orthodoxy) با مرجعیت (authority) ، با استمرار و
انتظام در انتقال حقیقت با امر ظاهری (exoteric) و امر باطنی (esotreic) و نیز حیات معنوی، علم و هنر مرتبط است . (۲)
این معنویت از درون سنت به دست می آید و معادل همان حکمت جاویدان (perennialwisdom) است که در دل هر دین
استقرار یافته و نوعی سوفیا و حکمتی را شامل شده است که به دلیل برخورداری از منظر ذوقی خود در غرب و شرق عالم، برترین
دستاورد بشر محسوب می شود .

در تلقی معنوی، انسان ها از حیث انسانیت، ذاتا خوب هستند و از مواهب ویژه ای برخوردارند; زیرا انسان است که فقط فکر و
استدلال و تعقل می کند و اهل اختیار و گزینش است و از چنین چشم اندازی، معنویت، «مجموعه حقایق همه جایی و همیشگی » (universatruths) است که برای هر کس تعلق خاطر و التزام عملی و نظری دارد . رابطه سنت و معنویت، ناشی از رابطه
متافیزیکی آن دوست . سنت از لحاظ ریشه و لغت با انتقال برابر می شود و دین (religon) در ریشه به معنای «به هم بستن یا
پیوند دادن » است . دین، انسان ها را به هم و با خدا به عنوان اعضای یک جامعه یا ملت قدسی یا چیزی که اسلام امت نامیده است،
پیوند می دهد . به این معنا دین، مبدا سنت و سرآغازی آسمانی است که از طریق وحی، حقایق و اصول معینی را متجلی می سازد .

دو ویژگی معنویت سنت گرایانه

۱ . کثرت گرایی . نگاه سنت گرا نگاهی خرد و در حیطه رفتارها و مناسک عبادی نیست (یا اگر باشد آن را چندان مورد توجه قرار
نمی دهد) . آنها به جنبه ها و ساخت های باطنی دین می اندیشند و حیطه حلال و حرام را «بر زمینه » همان دین معنا و تفسیر
می کنند . معنویت سنت گرایانه توصیه می کند «که هر کس اخلاقا و تلوینا ملزوم به باورهای دینی و معنوی خویش است و هیچ
کس، دیگری را نمی تواند به دین دیگری دعوت کند .» (۳) تکوین دینداری و اخلاق انسانی، اقتضا می کند که هر کس در دین خود
راسخ و ثابت قدم باشد . زمینه های تاریخی، ذهنیت های شناختی و طبیعت تکامل اقتضا می کند که هندوها به آیین هندوی
خویش و مسلمانان به آیین مسلمانی خود و مسیحی به آیین مسیحیت خود زندگی معنوی و روحانی داشته باشد . این تصور برای
تعدیل این روش است که هر دینی خواهان تکثیر و پیشرفت و جهان مداری خویش است و برای تعدیل چنین خواسته ای ادیان و
زندگی های روحانی دیگر، حق حضور و تداوم دارند . به نظر سنت گرایان، «وجوه ظاهری » دین با هم متفاوت اند و همین باعث
تقسیم بندی ها و تمایزات دیندارانه می گردد; اما در جنبه های مثالی و معنویت بخشی دین، نوعی اتحاد و اشتراک وجود دارد و
«همه کس طالب یارند چه هوشیار و چه مست .» در تلقی کثرت انگار امری قدسی و الوهی، رنگ و لعاب فرهنگی و ظاهری به خود
نمی گیرد، زیرا عقیده ها و باورها، شکل های همگون و ناهمگون زمینه های مختلف است که تدریجا شکل گرفته اند . استراتژی
گفت وگو بین ادیان، جستجوی راه هایی است که این زمینه ها و ناهمگونی ها را افقی مشترک تفسیر می کند . کثرت گرایی سنتی
این ذهنیت و انگار را نفی نمی کند که برای بخشی از ساکنان زمین به جذابیت بودایی پی برده است و بخش دیگری از آن، هسته ها و
لطافت تصوف و عرفان اسلامی را فهمیده و به آن تکیه داده است و شاید اینها ناشی از چالش هایی است که تجدد بوجود آورده یا
مکتب های ظاهر پسند از آن دم زده اند .

۲ . طبیعت گرایی . نگاه سنت گرا به طبیعت، نگاهی از منظر باطنی و رمزی است . کتاب های آسمانی این نگرش را پذیرفته اند و
در حکمت و عظمت آن به نیکی یاد کرده اند . طبیعت برای دیدن خدا و در صحنه طبیعت و سیر به سوی آسمان قرآن نیز انسان را
متوجه پدیده های طبیعت می کند و آنها را آیات خداوند می خواند . دکتر نصر بیش از هر کس دیگر کوشیده است که تفسیری
متلائم از معنویت اسلامی و طبیعت ارائه دهد . به نظر وی اسلام از طریق آیات و روایت، بیش از هر مذهب دیگری به طبیعت (و
محیط زیست) احترام گذاشته است . طبیعت همیشه آیه و نشانه حکمت خداوند بوده و همین خصلت حکمت گونه باعث شد تا
جریان علم عرفی (و سکولاریسم) در جهان بینی اسلامی رشد نکند . به نظر وی، علت اینکه چنین چیزی رخ نداد، آن بود که برای
مسلمانان، پدیده های طبیعت هرگز چیزی جز نشانه های (آیات) خدا نیست . در این جا هیچ گاه پدیده ها «فکتها» های محض
نشدند; زیرا اسلام از دیدن طبیعت به عنوان چیزی جز آثار خدا ابا دارد . بنابراین هماهنگی و توازنی بین انسان اسلامی در مقام
خلیفه خدا با طبیعت وجود دارد . به نظر نصر، «معماری مقدس اسلامی، چیزی بیشتر یا کمتر از آوردن نظم طبیعت به فضای
مصنوعی ایجاد شده به دست بشر نیست و این است علت اینکه چرا چنین کسی که بیرون از شهر در دامن طبیعت باشد، به مسجد
نیاز ندارد که در آن نماز بگذارد . همه طبیعت برای مسلمان مسجد است .» (۴)

سنت گرایانی همانند دکتر، نصر معتقدند که منشا بحران های زیست محیطی و تخریب زمین، ناشی از پیدایش ایده «انسان
پرومته ای » در قبال طبیعت بوده است . انسان به جای خدا و طبیعت، خودش را قرار داده و با نگاهی سلطه آمیز بر طبیعت حاکم
شده است . علیه خداوند شورید و عصیان کرد و