پاورپوینت کامل برخورد با فرایند جهان گرایی اقتصادی ۶۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل برخورد با فرایند جهان گرایی اقتصادی ۶۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل برخورد با فرایند جهان گرایی اقتصادی ۶۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل برخورد با فرایند جهان گرایی اقتصادی ۶۶ اسلاید در PowerPoint :

۱۰

جهان پس از جنگ جهانی در آغاز راهی قرار گرفت که از آن به جهانی شدن (Globalization) یاد می شود . امضای
موافقت نامه عمومی تعرفه و تجارت (Geneval Agreementon TariFFS Tradeorganization) معروف به گات (GATT) در ۱۳۲۶ش/ . ۱۹۴۷ م . و تولد سازمان تجارت جهانی (WorldTrade organization) یا WTO در ۱۳۷۵ ش/ .
۱۹۹۶ م . بخشی از فرایند جهانی شدن است که در عرصه اقتصاد جهان خودنمایی می کند . در دهه ۷۰ ش/ . ۹۰ م . به علت پدید
آمدن بازارهای جدید ناشی از فروپاشی بلوک شرق، نابودی نظام های اقتصادی منطقه ای، رشد فناوری (تکنولوژی) و گسترش
تجارت به حوزه خدمات، جهان گرایی اقتصادی سرعت بیشتری یافته و همه کشورهای جهان را مجبور ساخته است به این روند
ملحق شوند و یا درباره آن بیندیشند . مقاله حاضر نیز بخشی از این فرایند را با تاکید بر موضوع ایران، برمی رسد .

GATT و WTO هدف ها و ساختارها

جنگ جهانی دوم به اقتصاد کشورهای جهان لطمه زد، و اغلب آن ها را با مشکلات جدی در عرصه تولید و بازرگانی مواجه ساخت .
برای رفع این مشکلات و به منظور نظم بخشیدن به قواعد و مقررات تجارت جهانی، تاسیس یک سازمان بین المللی بازرگانی
اجتناب ناپذیر می نمود . پس از آن در این باره اقداماتی از سوی کشورهای مختلف جهان صورت گرفت که سرانجام نمایندگان ۵۶
کشور جهان در هاوانا پایتخت کوبا، اساس نامه سازمان تجارت جهانی را در ۱۰۶ ماده و ۱۶ ضمیمه در ۱۳۲۶ ش/ . ۱۹۴۷ م . به امضا
رساندند; ولی مخالفت آمریکا و برخی از کشورهای دیگر موجب شد که تنها بخشی از آن از سوی ۲۳ کشور جهان به مرحله اجرا در
آید که این همان موافقت نامه عمومی تعرفه و تجارت یا گات است . GATT در گذشته و اینک که به سازمان تجارت جهانی تغییر
نام داده است، تنها نهاد بین المللی در تهیه و اجرای قواعد و مقررات تجارت بین المللی است که به عنوان یک مؤسسه مستقل و در
عین حال مرتبط به سازمان ملل متحد شناخته می شود . (۱) هدف عمده گات، ارتقای سطح زندگی برای کشورهای عضو، فراهم
آوردن امکانات اشتغال کامل، افزایش درآمدهای واقعی، افزایش سطح تقاضا، بهره برداری مؤثرتر از منابع جهانی و گسترش تولید
و تجارت بین المللی است . نیل به این اهداف از طرق ذیل امکان پذیر است:

۱ . جلوگیری از اعمال تبعیض آمیز تجاری بین کشورهای متعاهد در تجارت بین المللی که در طی آن، کشورهای عضو، متعهد
می شود مقررات یکسانی را در زمینه واردات و صادرات به اجرا در آورند .

۲ . منع اعمال محدودیت در صادرات و واردات; یعنی کشورهای عضو مجاز به اجرای محدودیت هایی چون سهمیه بندی در روابط
تجاری داخلی و خارجی خود نیستند .

۳ . کاهش تثبیت و محدودیت تعرفه های گمرکی . این اقدام به لغو یا کم اثر شدن عوارض گمرکی به عنوان مهم ترین مانع در
تجارت جهانی منجر می گردد .

۴ . حل و فصل اختلافات ناشی از روابط تجاری . تحقق این مسئله در گرو مذاکره، مشاوره، تن دادن به داوری و دستیابی به راه حل
مرضی الطرفین است . (۲)

برای دستیابی به این اهداف، اعضا تاکنون ۸ دور مذاکرات را پشت سر گذاشته اند . در آخرین دور مذاکرات – معروف به دور اروگوئه
که از ۱۳۶۵ تا ۱۳۷۳ ش/ . ۱۹۸۶ م . تا ۱۹۹۴م . به طول انجامید – تصمیم گرفتند که در گات اصلاحاتی را صورت دهند که حاصل
آن تغییر نام سازمان و گسترش فعالیتش بوده است . برای مثال مقررات گات تنها مربوط به کالاها و هم اینک علاوه بر آن شامل
خدمات نیز می شود . با این وصف، تفاوت اساسی بین وظایف و اهداف گات و وتو به چشم نمی خورد .

سازمان تجارت جهانی برای انجام وظایف فوق و نیز به منظور عمل به وظایف دیگری که پس از دور اروگوئه بر عهده گرفته است،
تشکیلات زیر را در خود فراهم آورده است:

الف . کنفرانس وزیران: که بالاترین رکن سازمان به شمار می رود . کنفرانس مرکب از نمایندگان کلیه اعضا است و با برگزاری
همایش های مستمر، تاسیس کمیته ها، تعیین دبیر کل و پذیرش اعضای جدید در جهت اجرای وظایف سازمان گام بر می دارد .

ب . شورای عمومی: هدایت کلی و نظارت بر فعالیت های سازمان و نیز حل اختلافات بین اعضا، تعیین خط مشی تجاری
کشورهای عضو، ارتباط و همکاری با سایر سازمان ها و تصویب مقررات مالی و بودجه سالانه وتو را بر عهده دارد .

ج . رکن حل اختلافات: این رکن به منظور مشورت و حل اختلافات اعضا تشکیل می شود، و بر اجرای احکام و توصیه های وتو
نظارت می کند . از این رو، کشورهای عضو ملزم به رعایت تصمیمات رکن حل اختلاف هستند .

د . رکن بررسی خط مشی تجاری: از مهم ترین وظایف این رکن بررسی خط مشی ها و رویه های تجاری همه اعضا از لحاظ تاثیر آنها
بر نظام چندجانبه تجاری است . همچنین تاثیر تحولات محیط تجاری بر نظام بازرگانی را بررسی می کند .

ه . شوراهای تخصصی: شورای تجاری کالا، شورای تجارت خدمات، شورای تجارت حقوق مالکیت معنوی، مجموع شوراهایی
هستند که در کنار کمیته های تخصصی، وصول به انجام وظایف سازمان را تسهیل می بخشند .

و . کمیته های تخصصی: کنفرانس وزیران در اجرای وظایف خود، کمیته های تجارت و توسعه و محدودیت های تراز پرداخت های
بودجه مالی و تشکیلاتی را تاسیس کرده اند .

ز . دبیرخانه: که در راس آن دبیر کل قرار دارد، و به وظایفی چون نصب کارکنان، تعیین وظایف آن ها، برآورد بودجه و تنظیم
بیلان مالی وتو می پردازد . (۳)

با توجه به آنچه از اهداف و ارکان وتو برشمردیم، پیچیدگی وظایف و گستردگی تشکیلات آن به وضوح روشن است . در نتیجه عدم
انطباق اقتصاد ایران با این وظایف و تشکیلات از دلایل برخی کشورها در مخالفت با عضویت ایران در وتو است . این امر فرآیند
الحاق ایران به سازمان تجارت جهانی را با مشکل روبه رو کرده است . (۴)

فرآیند الحاق به WTO چنانچه شورای عمومی وتو با تقاضای ایران برای عضویت در آن سازمان موافقت کند، این تصمیم به
معنای پذیرش ایران در سازمان تجارت جهانی و قرار گرفتن ایران به عنوان یکی از اعضای سازمان، و آغاز فعالیت های اقتصادی بر
اساس مقررات و قوانین وتو نیست; بلکه به معنای پذیرش آغاز فرآیند الحاق ایران به این سازمان است که فرآیندی پیچیده و
زمان بر است . مثلا، تقاضای چین برای عضویت در گات در ۱۳۶۵ ش/ . ۱۹۸۶ م . به تصویب شورای عمومی رسیده است، ولی آن
کشور تا سال ۱۳۸۰ ش/ . ۲۰۰۱ م . به عضویت قطعی وتو در نیامده بود . (۵)

چرا فرآیند الحاق یک کشور به گات و اکنون به وتو طولانی است؟ و چرا پیش بینی می کنند این پروسه در آینده هم طولانی تر
خواهد شد؟ پاسخ به این سؤال را باید در شرایط امکانات و انتظارات اقتصادی و سیاسی طرفین جستجو کرد . (۶) زیرا زمانی که
شورای عمومی، تقاضای یک کشور را برای عضویت در وتو بپذیرد، نخست یک گروه کاری تشکیل می شود که همه اعضای وتو در آن
عضویت دارند . سپس گروه کاری مطالعه رژیم تجاری کشور متقاضی را که از سوی همان کشور تهیه و تدوین شده است، یا در واقع،
کار بررسی میزان انطباق اقتصاد آن کشور را با ۲۲۰۰ ماده وتو که مجموعه شرایط عضویت یک کشور در سازمان تجارت جهانی را
مشخص می کند، آغاز می نماید . در این فرآیند این بررسی و مطالعه، سؤالات و ابهامات و شبهاتی برای گروه کاری یا هر یک از
اعضای آن پیش می آید که به صورت جمعی یا فردی یا به شکل دو جانبه یا چند جانبه به کشور متقاضی منعکس، و یا با آن در میان
گذاشته می شود، و از کشور متقاضی می خواهد به آن پاسخ دهد . پاسخ های دریافتی ممکن است پذیرفته شود و یا این که ابهامات
دیگری را بر انگیزد . بنابراین تعداد و تنوع سؤالات، اختلافات سیاسی فیمابین، تلاش برای امتیاز دهی متقابل، مشغله اعضا در
انجام مسئولیت های دیگر محوله از سوی اساس نامه وتو و نیز الزام هر یک از اعضا با اجرای وظایف داخلی، فرآیند تراضی و توافق
را طولانی می سازد . به عنوان مثال، در مورد روسیه ۵ هزار و در مورد چین ۳ هزار سؤال از سوی گروه کاری مطرح شد که این دو
کشور در صدد تهیه پاسخ به آن برآمدند . البته به موازات پذیرش عضویت کشور متقاضی از سوی شورای عمومی، کشور متقاضی
باید یک ناظر در سازمان تعیین کند تا او وسیله ای برای انتقال آگاهی ها و پیام های وتو به کشورش باشد . (۷)

پس از آن که پاسخ های دریافتی مورد قبول گروه کاری قرار گرفت، چانه زنی بر سر اخذ امتیازات و چگونگی اجرای مقررات وتو
آغاز می گردد . بر اساس ماده ۱۲ موافقت نامه تاسیس سازمان تجارت جهانی و چگونگی اجرای مقررات وتو آغاز می گردد . بر اساس
ماده ۱۲ موافقت نامه تاسیس سازمان تجارت جهانی، الحاق هر کشور به این سازمان بر پایه شرایط مورد توافق میان دولت متقاضی
و سازمان تحقق می پذیرد . بدان معنا که وتو ضوابطی برای عضویت قائل است، اما این شرایط منعطف و قابل چانه زنی است . به
عنوان مثال، ژاپن که در ۱۳۷۵ ش/ . ۱۹۹۶ م . به عضویت قطعی وتو در آمد، برای حمایت از تولید برنج داخلی و با کسب توافق وتو،
تنها ۱۰ درصد برنج مصرفی خود را وارد می کند; در حالی که وتو در آغاز خواهان آزادی کامل صادرات و واردات برنج در ژاپن بود . (۸)

بنابراین هر کشوری که به این مرحله از فرآیند الحاقی می رسد، باید همه توان خود را برای کسب امتیاز لازم در مذاکرات الحاق و
نه صرف تمرکز توانایی بر پیامدهای منفی الحاق نماید . در این صورت می توان از تاثیرات منفی الحاق که در جهان امروز پدیده ای
اجتناب ناپذیر است، بکاهد . البته کشور متقاضی نباید انتظار داشته باشد که اولا، فقط امتیاز بگیرد و امتیازی ندهد; ثانیا، بازار
کشورها به روی او گشوده شود، ولی بازارش به روی دیگران بسته باشد . بلکه باید در مذاکرات الحاق در پی این باشد که چه
امتیازی بگیرد، و چه امتیازی بدهد که بیشترین منافع را برای فراهم آورد .

پس از طی این مرحله، و بعد از تهیه گزارش گروه کاری، پروتکل الحاق و جداول تعهدات در صورتی که ۲۳ اعضای کنفرانس
وزیران عضویت کشور متقاضی را تصویب کنند، و نیز پس از آن که مجلس قانون گذاری کشور متقاضی این عضویت را بپذیرد،
عضویت در وتو قطعی می شود . (۹) البته هر چه زمان می گذرد، شرایط پیوستن به وتو سخت تر و تحمیل شرایط تبعیض آمیز سازمان
تجارت جهانی بر کشورهای متقاضی عضویت هم بیشتر می شود . به بیان دیگر عضویت کشورها در گات سریع تر و در شرایط فع