پاورپوینت کامل مشورت و نظارت بر حکومت ۷۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مشورت و نظارت بر حکومت ۷۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مشورت و نظارت بر حکومت ۷۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مشورت و نظارت بر حکومت ۷۸ اسلاید در PowerPoint :

۷

سید عبدالقیوم سجادی

تاریخ احزاب سیاسی در ایران روند متفاوت از تاریخ احزاب در غرب و سایر کشورها را پیموده است; زیرا احزاب سیاسی به عنوان
یکی از الزامات مشارکت سیاسی مردم، هیچ گاه رخ ننمایانده است . زاد و ولد احزاب سیاسی و روند شکل گیری آنها، کمتر مسیر
طبیعی خود را پیموده و از دل الزامات و شرایط طبیعی و عینی جامعه سر بر آورده اند .

نوشتار حاضر با این تلقی که دو پدیده احزاب سیاسی و شوراهای اسلامی، به لحاظ محتوا و کاربردی، از نوعی تلاقی و انطباق
برخوردارند، در صدد است تا رابطه عینی این دو پدیده را مورد مطالعه و بررسی قرار دهد . بنابراین پرسش اصلی این گزارش
چنین خواهد بود: رابطه احزاب و شوراهای اسلامی چگونه است؟ و آیا اساسا این دو مقوله چه ارتباطی با هم دارند؟ در پاسخ به
این پرسش، تلاش خواهد شد تا نحوه رابطه این دو مقوله با نگرش کارکردی مورد بررسی قرار گیرد . در صفحات بعدی این نوشتار
ما این گمانه را به آزمون خواهیم گذاشت که: هر چند به لحاظ موضوعی، هیچ گونه ارتباطی میان پدیده تحزب و شوراهای اسلامی
وجود ندارد، اما با عنایت به محتوا و کارویژه های هر یک می توان نقاط و موارد انطباق و سازگاری این دو پدیده را کشف کرد . این
نکته در صورت تایید بیانگر آن خواهد بود که شوراهای اسلامی به عنوان یک جریان نهادینه شده و قانونمند زمینه های مناسبی را
برای شکل گیری و گسترش اندیشه تحزب در جامعه اسلامی ایران، فراهم نموده و بستر مناسبی را برای تحزب پدید خواهد آورد .

استدلال این نوشتار بر تایید فرضیه فوق در قالب یک قیاس تحلیلی به شکل زیر قابل طرح خواهد بود .

۱ . شوراهای اسلامی به عنوان یک تشکل مردمی در راستای مشارکت سازی مردم در امور اجرایی و اداری کشور در ابعاد مختلف
تدارک دیده شده و وظیفه مهم مشورت و نظارت بر کارگزاران نظام اسلامی را بر عهده دارد . (۱)

۲ . احزاب سیاسی معمولا کارویژه های متعددی دارند . کارویژه هایی مانند مشارکت سازی سیاسی، آموزش و رشد فرهنگ سیاسی
جامعه، نقد و نظارت بر حکومت و دفاع از حقوق شهروندان، از مهم ترین جنبه های آن محسوب می گردد . (۲)

۳ . نتیجه حاصل از دو مقدمه فوق آن خواهد بود که در جامعه اسلامی و حکومت دینی، دولت و مردم از نوعی رابطه متقابل
برخوردار است . بدین ترتیب که دولت به عنوان مجریان قانون شناخته می شود و مردم نیز به عنوان شهروندان مسئول، وظیفه مهم
پاورپوینت کامل مشورت و نظارت بر حکومت ۷۸ اسلاید در PowerPoint را عهده دارند، این مهم در جمهوری اسلامی ایران از طریق شوراهای اسلامی شهر و روستا به منصه
ظهور می رسد . احزاب سیاسی نیز عمدتا وظیفه مشورت و نظارت سازمان یافته مردم را سامان داده، آن را وارد سیستم سیاسی
می کنند . بنابراین شوراهای اسلامی شهر و روستا، به عنوان یک جریان قانونمند، محذورات نظری احزاب سیاسی را در جامعه
دینی مورد انکار قرار داده و در سطح عینی نیز در شکل سازمان یافته تر خود، تجلی نوعی تحزب محسوب می گردد .

در این استدلال، مقدمه اول و دوم به صورت مفصل مورد بحث قرار گرفته و موارد انطباق و تداخل کارکردی احزاب و شوراهای
اسلامی استخراج خواهد شد . ضمیمه نمودن این استدلال با این مفروض که احزاب سیاسی، وظیفه مشورت و نظارت شوراهای
اسلامی را در شکل منسجم و سازمانی تر آن، وارد سیستم سیاسی و نهادهای اجرایی نظام می کند، نتیجه مورد انتظار این گزارش
خواهد بود .

الف . احزاب سیاسی

حزب، مجموعه ای از افراد است که بر اساس پیوندهای فکری و اعتقادی دور هم جمع شده و برای رسیدن به هدف یا اهداف
مشترک، از اصول و برنامه ریزی خاصی نیز پیروی می کنند . حزب از دیرباز، در میان جوامع مختلف وجود داشته است; اما به
مفهوم جدید آن که از عناصر و مقدمات مشخصی برخوردار است، چندان قدمت تاریخی ندارد . حزب به عنوان یک پدیده جدید،
همانند سایر مقوله های علوم اجتماعی و انسانی از تعریف مشخص و جامعی برخوردار نبوده و تعاریف مختلفی از آن ارایه شده است
. (۳) صرف نظر از اختلاف مفهومی، به لحاظ ماهوی، می توان تعاریف مختلف و متعددی را که در زمینه ارایه شده است، در چند
عنصر به عنوان پدیده های مقوم «حزب سیاسی » تلخیص نمود . از مجموع آنچه در تعریف این پدیده آمده است، مقوله هایی چون
اجتماع عده ای از افراد، سازماندهی و تشکیلات، همسویی اهداف، عقاید و سیاست ها و بالاخره تلاش برای کسب قدرت سیاسی را
می توان از لوازم و مقومات احزاب سیاسی شمرد . البته برخی از پژوهشگران، عنصر حمایت و پشتیبانی مردمی را نیز اضافه
کرده اند . (۴)

در زمینه مفهوم، ماهیت، ساختار و کارویژه احزاب سیاسی مباحث و مسایل دامنه دار و مفصلی ارایه شده است; اما در اینجا به
اقتضای موضوع بحث، از مباحث جانبی صرف نظر نموده، تنها ابعاد مرتبط با بحث را طرح و مطالعه خواهیم کرد . هدف آن است
که رابطه حزب و شوراهای اسلامی و موارد انطباق و تداخل محتوایی این دو پدیده، در پرتو طرح مباحث مرتبط طرح و استخراج
گردد .

کار ویژه های حزب سیاسی

پژوهشگران سیاسی و علوم اجتماعی، اهداف، کارویژه ها و کارکردهای متفاوتی را برای احزاب سیاسی مطرح نموده اند . البته
شاید نیاز به یادآوری نباشد که «حزب » ، همانند بیشتر پدیده های دیگر اجتماعی یک مقوله ذووجهین است که به صورت طبیعی،
جنبه های مثبت و منفی در آن قابل شناسایی است . اما در اینجا به دلیل آنکه کشف رابطه حزب سیاسی و شوراهای اسلامی و
سهم این پدیده ها در ایجاد بستر مناسب برای حضور و مشارکت همگانی توده ها، رسالت اصلی این نوشتار را تشکیل می دهد، از
طرح کارویژه های منفی و یا به عبارت صحیح تر، مضرات و زیان های حزب سیاسی اجتناب می شود . از سوی دیگر، به دلیل آنکه
برای «احزاب سیاسی » کارویژه های متعدد و متفاوتی بیان شده است، در اینجا صرفا مهم ترین آنها که در عین حال به نحوی با
کارویژه ها و اهداف شوراهای اسلامی – به عنوان یک نهاد مردمی و مشارکت زا – انطباق دارد، بسنده خواهد شد .

مهم ترین کارویژه احزاب سیاسی که به نحوی با برنامه ها و اهداف شوراهای اسلامی نیز انطباق دارد، عبارتنداز: مشارکت سیاسی
مردم، آموزش و ارتقای بینش سیاسی جامعه، نقد و نظارت بر حکومت، دفاع از حقوق شهروندان در برابر دولت، گزینش
نامزدهای انتخاباتی و تدوین سیاست های عمومی . (۵)

۱ . مشارکت سیاسی مردم

احزاب به منظور ساماندهی دسته ها و گروه های سیاسی و پارلمانی به وجود آمده اند . رقابت در انتخابات پارلمانی و دمکراسی، از
ویژگی های اصلی احزاب سیاسی محسوب می گردد . احزاب سیاسی برای کسب قدرت و به دست آوردن بیشترین تعداد نمایندگان
در پارلمان تلاش می کنند تا افکار و نظریات توده های مردم را بسوی نامزدهای انتخاباتی خویش معطوف سازند . همین امر
موجب می گردد که از یکسو احزاب به مشارکت سیاسی توده ها مبادرت ورزند و از سوی دیگر، با معرفی نامزدهای مختلف،
سرزندگی و دلگرمی را در انتخاب گران و رای دهندگان پدید آوردند و زمینه های مشارکت سیاسی گسترده آنان را بگسترند .
بنابراین معرفی نامزدهای مختلف و متعدد انتخاباتی از سوی احزاب سیاسی و تلاش احزاب برای جلب افکار توده ها و کشاندن
آنان در عرصه های سیاسی، یکی از مهم ترین کارویژه های احزاب سیاسی محسوب می گردد .

۲ . معرفی نامزدهای انتخاباتی

در همین زمینه به یکی دیگر از کارویژه های حزب در جامعه می توان اشاره کرد . حزب بعنوان یک جریان فکری منضبط و منسجم
در انتخاب اعضا و کارگزاران حکومت از جایگاه خاصی برخوردار می باشد . احزاب با تجزیه و تحلیل شرایط اجتماعی و ارایه
اطلاعات، توده های مردم را در گزینش کارگزاران و افراد کارآمد یاری می رساند . (۶)

در اندیشه سیاسی اسلام، به ویژه نظریه انتخابی – انتصابی در تئوری ولایت فقیه، انتخاب اصلح به عنوان یکی از کارویژه های
احزاب سیاسی، از اهمیت خاصی برخوردار است . در نظریه انتخابی – انتصابی ولی فقیه که رهبر جامعه اسلامی از یکسو با نصب
عام از سوی پیشوایان معصوم معرفی شده و از سوی دیگر با انتخاب مردم در تعین مصداق و فرد جامع همراه می باشد، به دلیل
آنکه عامه مردم از تشخیص و قابلیت درک مصداق جامع رهبر منصوب از قبل معصوم ناتوان می باشند، احزاب سیاسی در معرفی
فرد اصلح و ارایه اطلاعات مفید، می توانند زمینه های انتخاب اصلح را فراهم آورد . (۷) بنابراین «تعداد احزاب سیاسی و سازمان آنها،
چنانکه در موقع تحلیل رژیم دمکراتیک دیده شد، در انتخاب زمامداران تاثیر عمیقی دارد; اما شاید هم این تاثیر در ترکیب داخلی
دستگاه های حکومتی، بیشتر باشد .» (۸)

۳ . آموزش و ارتقای بینش سیاسی جامعه

شاید نیاز به بحث نداشته باشد که رشد سیاسی و تعالی فکری و فرهنگی جامعه، یکی از مهمترین عوامل توسعه سیاسی و
اجتماعی بوده و خود زمینه ساز مشارکت سیاسی مردم و حضور مداوم توده ها در عرصه های مختلف مدیریت سیاسی – اجتماعی
محسوب می گردد . احزاب سیاسی در ابعاد و شیوه های مختلف، این مهم را به انجام می رسانند . صرف نظر از اینکه مبارزات
انتخاباتی و رقابت های پارلمانی، که احزاب در آن نقش چشمگیر و جدی دارند، خود نوعی آموزش سیاسی بوده و جامعه را
سبت به تحولات سیاسی و اجتماعی و رخدادهای زمانه خود هوشیار می سازد . احزاب این مهم را با دو شیوه دیگر نیز تحقق
می بخشند . گاه برخی از احزاب با دایر نمودن محافل و همایش های سیاسی و یا برگزاری دوره های آموزشی، به این امر مبادرت
می نمایند و گاه با جانبداری از اشخاص و سیاست ها از طریق مطبوعات، اجتماعات و تماس های فردی، رای دهندگان را آموزش
می دهند . (۹) شاید بتوان گفت، آموزش سیاسی از طریق احزاب سیاسی، کارآمدتر و مفیدتر از هر روش دیگر باشد . حزب بی گمان
کانون آموزش سیاسی مؤثر است و آموزش سیاسی ای که حزب می تواند به اعضایش بدهد، بر هر آموزش سیاسی دیگر برتری
دارد; زیرا همیشه کم و بیش با عمل همگام است . (۱۰) به همین دلیل است که امروزه احزاب سیاسی در سراسر دنیا کم و بیش دارای
آموزشگاه ها و سازمان های پژوهشی بوده و اعضا و هوادارانش را آموزش می دهد .

۴ . نقد و نظارت بر حکومت

ثبات و هماهنگی حکومت، تعامل و روابط متقابل اجزای درونی رژیم سیاسی و میزان پایبندی حکومت و کارگزاران نظام در
جوامع توسعه یافته تا اندازه ای زیاد، تحت تاثیر موقف و سیاست احزاب سیاسی قرار دارد . در جوامع غیر حزبی که بیشتر رژیم های
سیاسی مطلق العنان و به دور از هر نوع نظارت به سر می برند و با شیوه های دیکتاتوری و استبدادی اعمال حاکمیت می نمایند،
نهاد نظارتی و نقد کننده نظام که رژیم سیاسی را بر قانون گرایی و تصحیح مواضع سیاسی و اجتماعی وادار سازد، وجود ندارد .
احزاب سیاسی با انجام وظیفه نقد و نظارت بر دستگاه تقنینی و اجرایی رژیم سیاسی، موجب می گردد که دارندگان قدرت و
حکومت کنندگان، خود را در معرض انتقاد، پرسش و بازجویی احساس نموده و جهت گیری سیاسی، اقتصادی و فرهنگی خویش را
در چارچوب قوانین پذیرفته شده تهیه و به مرحله اجرا بگذارد . موضع نظارت و نقد احزاب سیاسی، از یکسو موجب می شود که
هر نوع خطر و تهدید استبداد و دیکتاتوری رژیم سیاسی از میان رفته و از سوی دیگر روحیه نقد و نظارت در میان شهروندان نیز
توسعه یابد و این امر در دراز مدت به عنوان مکانیزم کنترل کننده نظام سیاسی و مهاری بر سر راه قدرت مطلقه دارندگان قدرت،
خواهد بود . «حزب اکثریت، حکومت را تشکیل می دهد و حزب اقلیت، اپوزیسیون را . وجود اقلیت نمی گذارد اکثریت از مسیر
معین خارج شود .» (۱۱)

۵ . دفاع از شهروندان در برابر دولت

احزاب سیاسی، در قالب واقعی آن که به دور از نیازمندی های رژیم سیاسی و براساس ضرورت های اجتماعی از دل جامعه سر
برآورده باشد، به صورت طبیعی دفاع از هواداران خود را در سطح خاص و دفاع از کلیه شهروندان را در سطح عام، وظیفه اساسی
خود دانسته و حداقل تا رسیدن به حاکمیت سیاسی، موضع حمایت از مردم را در برابر دولت و رژیم سیاسی، دنبال می نمایند .
جامعه مدنی به مفهوم مجموعه نهادها و سازمان های غیر حکومتی که وظیفه حمایت از حقوق شهروندان را در مقابل دولت، عهده
دار می باشد، وجود احزاب سیاسی را در کنار سایر نهادها و تجمعات غیروابسته به حکومت، به عنوان