پاورپوینت کامل «فناوری ژنتیک » و چالش اخلاقی ۴۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل «فناوری ژنتیک » و چالش اخلاقی ۴۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل «فناوری ژنتیک » و چالش اخلاقی ۴۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل «فناوری ژنتیک » و چالش اخلاقی ۴۶ اسلاید در PowerPoint :

۱۲

پیشرفت تحقیقات ژنتیک که به نحو مهیجی در خلال پانزده سال گذشته، تسریع یافته است، اخیرا با پروژه ژنتیک انسان – که
تلاش برای مستند کردن و تهیه نقشه منابع ژنتیک بشریت می باشد – برجسته شده است . توانایی بالقوه فناوری ژنتیک، برای
تسکین جسمی، روحی و مالی اثرات امراض، آن را بی نهایت جذاب کرده است . به هر حال، ممکن است این فناوری، کنترل
اجتماعی را بر وضعیت انسان افزایش دهد; بگونه ای که موجب مناقشه های شدید در حقوق بشر گردد .

فناوری ژنتیک

دانشمندان هم اکنون در حال تمرکز بر توسعه آزمایش های ژنتیک و ژندرمانی هستند . آزمایش های ژنتیک تلاش می کنند، تا
تشخیص دهند و یا پیش گویی کنند که آیا یک بیمار بهبود خواهد یافت، یا این که ناقل یک صفت موروثی خواهد بود؟ ژندرمانی
می کوشد تا با دادن نمونه های طبیعی از ژن های ناقص یا مفقود به بیماران مستعد، صفات ژنتیک را معالجه کند . ژندرمانی
می تواند برای جلوگیری از بیماری ها، تاثیرگذاردن بر ویژگی های جسمی موروثی، نظیر رنگ مو، رنگ چشم، قامت، توانایی
ورزشی، مورد استفاده قرار گیرد و همچنین جنبه های رفتاری مربوط به ژن از قبیل: شخصیت، استعداد، هوش و حتی تعیین
جنسیت را اصلاح کند . بسیاری از متخصصان ژنتیک، متقاعد شده اند که دو گونه ژندرمانی، شامل ساختن سلول های بدن (SCM) و ساختن مدل جنین (GLM) در دهه های آینده، قابل دستیابی خواهد بود و با قادر ساختن بیماران بر خنثی کردن
بیماری ها، پزشکی را دچار انقلاب خواهند ساخت . متخصصان علم ژنتیک، بیشترین پیشرفت را در زمینه ساختن سلول بدن
تحصیل کرده اند SCM در ارتباط با قرار دادن ژن های طبیعی در سلول های بافت های بدن، مانند قرار دادن سلول های «ریه » در
بیماران دچار رشد «نسوج مثانه » می باشد . ژن جدید، سلول های بیمار را قادر می سازد تا به طور کامل فعالیت نماید . به هر حالSCM بیماری را کاملا نابود نمی کند، بلکه تاثیرات ژن طبیعی همراه با بیمار از بین خواهد رفت . ژن ناقص، گرچه در بدن بیمار
بی حس می شود، اما به فرزندان بیمار سرایت می کند . در مقابل، ساختن مدل جنین (GLM) ، مولد تغییرات دائمی ژنتیک
می شود GLM متکفل قرار دادن ژن های طبیعی در سلول های جنسی در یک بیمار، یا به صورت عملی تر، در سلول های رشد
نیافته یک جنین نورس است که به صورت مصنوعی لقاح یافته است . تاثیرات تغییرات ژنتیک، چه سودمند و چه مضر، به
نسل های آینده منتقل می شود که به صورت مداوم یک ذخیره ژن خانوادگی را اصلاح می کند .

نتایج اجتماعی فناوری ژنتیک

فناوری ژنتیک، یک پرسش اخلاقی و جنجالی را درباره حق جامعه نسبت به نقش خدا، موجب شده است . نهادهای اجتماعی –
مانند کارفرمایان، بیمه گران و مدارس – ممکن است از آزمایش ژنتیک در مقیاس وسیعی استفاده نمایند تا افراد مستعد را برای
شرایط خاص انتخاب نمایند . به کارگیری گسترده ژندرمانی، می تواند منجر به فرو نشاندن خصیصه های اجتماعی، مانند
خصیصه های رفتاری یا فیزیکی نامطبوع و تجدید فعالیت اصلاح نژاد و استفاده از آن، به منظور ارتقای نژاد انسانی گردد . با ایجاد
شرایطی که غیر قابل اجتناب به نظر می رسد، فناوری ژنتیک ممکن است در تاثیر عوامل موثر بر ارتقای شخصیت انسانی، مبالغه
کند و به تشویق تعیین استانداردهای اجتماعی دقیق در خصوص تندرستی و تعادل انسان بینجامد . این دیدگاه ممکن است
قضاوت های موجود پیرامون افراد ناتوان، یا مشخصه های مطلوب فرهنگی، تقویت کند . توانایی بر جداسازی ژنتیک، تعارضات
بی سابقه ای را پیرامون مفهوم سنتی از مقررات حقوق بشر به همراه می آورد . آیا نسل های آینده باید به تعریف «فردیت » (Personhood) که در اکثر موافقت نامه های حقوق بشر به کار رفته است، بپردازند؟ آیا نسل های آینده حق دارند که یک ژن
ساخته نشده در «پایگاه ژنی » را به ارث بگذارند؟ آیا برخورداری از حق حیات، ربطی به این که آن حیات چگونه به صورت ژنتیک
عرضه شده است، دارد؟ آیا شایسته است مردمی که مایل به برخورداری از شرایط ژنتیک خاصی می باشند، حمایت همگانی جامعه
را دریافت کنند; همان طور که گروه های مذهبی، قومی و نژادی چنین حمایت هایی را دریافت می کنند؟ چگونه یک دولت به
رسمیت شناخته می شود، اگر متقاضی، ایجاد کننده و به کار برنده فناوری ناقض حقوق بشر می شود؟

تعاریف سنتی از نقض حقوق بشر، شامل موضوعات اخلاقی که توسط فناوری تولید نسل به وجود آمده است، نمی شود . بنابراین
فناوری ژنتیک، تعارض شگفت آوری در حقوق بشر پدید می آورد; زیرا یک پارادکس ادراکی است که نیازمند محافظت دولت ها از
حقوق بشر در قبال تهدید والدین، پزشکان، دانشمندان، کارفرمایان و شرکت های بیمه است .

مفاهیم سنتی

سناریوهای حقوق بشری، نقش تکراری ای را به دولت، به عنوان ناقض حقوق بشر می دهند . آنها حکومت ها را به عنوان هیولاهای
تمرکز یافته ای ترسیم می کنند که به طور جدی با مردمشان بد رفتاری می کنند . به خاطر نقش رهبری دولت ها، سناریوهای
سنتی، موضوعات حقوق بشری را در سطح عمومی محدود می کنند; یعنی در جایی که افراد با ماموران دولتی مواجه می شوند .
در نتیجه، ادعاهای بدرفتاری از طرف اشخاص خصوصی (نه عمومی و دولتی) خارج از چارچوب حقوق بشر بین المللی قرار
می گیرد . تحلیل های متداول نیز «قربانی حقوق بشر» را به عنوان یک عضو زنده از گروه معین که توسط مرزهای فکری احاطه
شده است، توصیف می کند . در بیشتر موارد، اعضای این گروه، توسط نژاد، یا جنس یا انتساب به یک قومیت، ملت، به همه یا گروه
مذهبی به صورت فیزیکی قابل تفکیک هستند . مضافا این که، چارچوب سنتی، سازمان های حقوق بشری را در یک وضعیت
واکنشی گرفتار می سازد; زیرا موارد نقض به طور طبیعی غیر قابل پیش بینی هستند و سازمان ها، تنها بعد از وقوع آنها می توانند
این موارد نقض را مورد خطاب قرار دهند . در نتیجه، نقش سازمان های بین المللی حقوق بشر، بیشتر متوجه پی گیری است تا
ممانعت از موارد نقض .

تعاریف جدید

با اضافه کردن بازیگران و موضوعات جدید به چارچوب حقوق بشر، فناوری ژنتیک با بی اعتنایی به مفاهیم جوشیده از الگوی
موجود (سنتی) نیاز به زبان اصلاح شده ای را آشکار می سازد . فناوری ژنتیک، موضوعات حقوق بشری را خصوصی می سازد . این
امر با قراردادن قدرت نقض حقوق در دستان عوامل خصوصی در جامعه – مانند شرکت های بیوتک (تکنولوژی حیات) که این
فناوری را توسعه می دهند صورت می گیرد . با تخصصی شدن متمرکز آنها، شرکت های بیوتکنولوژی، گونه ای از قدرت را توسعه
می دهند که شبیه قدرت دولت است . بدین ترتیب، عملکرد آنها سزاوار بررسی دقیق، طبق استانداردهای حقوق بشر بین المللی
است . نقش رو به افزایش عوامل خصوصی نیز گویای انتشار قدرت از دولت تمرکزگرا به افراد متفرق در جامعه است . تقاضای
عمومی گسترده و سرمایه های تجاری هجوم آورنده در ارتباط با فناوری ژنتیک، می تواند ماهیت اصلاح نژادی را از یک برنامه با
مدیریت دولتی (مانند حکومت نازی در آلمان) به یک حرکت همگانی تغییر دهد; مضا