پاورپوینت کامل ایران، امریکا و تنها گام طی شده ۶۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ایران، امریکا و تنها گام طی شده ۶۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ایران، امریکا و تنها گام طی شده ۶۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ایران، امریکا و تنها گام طی شده ۶۱ اسلاید در PowerPoint :

۱۶

بعد از جنگ جهانی دوم، ایالات متحده امریکا با ورود فعال به صحنه روابط بین الملل، ضمن کناره گیری رسمی از دکترین
انزواطلبی مونروئه، دوره جدیدی را در سیاست خارجی خود که مبتنی بر مداخله گرایی در امور داخلی سایر بازیگران بین المللی
بود، آغاز کرد . از این مقطع به بعد، اهداف چهارگانه سیاست خارجی این کشور را حفظ تمامیت ارضی و وحدت کشور، حفظ و
تامین صلح! [با تلقی امریکایی آن]، افزایش رفاه عمومی و توسعه اقتصادی، افزایش قدرت و نفوذ خارجی، تشکیل می دهند که از
طریق ابزارهای چهارگانه اجرایی دیپلماسی، نظامی، اقتصادی و تبلیغات تحقق می یابد .

پس از جنگ جهانی دوم انگلستان از راس هرم کشورهای سرمایه داری غرب کنار رفت و ایالات متحده، رهبری کشورهای
کاپیتالیستی در مقابله با کمونیسم را برعهده گرفت . تحت این وضعیت، هنگامی که انگلستان از منطقه خاورمیانه و خلیج فارس
خارج شد، امریکا در مقام حافظ منافع غرب و آلترناتیو بریتانیا، جای خالی آن را در این منطقه استراتژیک پر کرد .

ایالات متحده با درک موقعیت و جاذبه های ایران، نفوذ در صحنه های مختلف سیاسی، اقتصادی و نظامی ایران را در پیش گرفت
که سرانجام در گذر زمان روابط و مناسبات هر دو بازیگر از این مقطع تا زمان پیروزی انقلاب اسلامی روز به روز مستحکم تر شد .
در واقع امریکا با خط دهی، تقویت، تجهیز و کمک به تثبیت پایه های حکومت شاه، و شاه نیز با در پیش گرفتن استراتژی تسلیم و
کرنش در قبال آن، روابطی مبتنی بر سلطه را در مناسبات دو کشور پی ریزی کردند .

از دهه ۱۳۴۰ ه . ش (۱۹۶۰ م) شاه در باج دهی به امریکایی ها تا بدانجا پیش رفت که به «شاه امریکایی » معروف گشت . امریکا نیز با
اعطای نقش ژاندارمی به مهره وابسته خود در منطقه، روابط امنیتی متقابل را به بالاترین سطح خود طی سال های تماس رساند .

با پیروزی انقلاب اسلامی مردم ایران در بهمن ماه ۱۳۵۷ ه . ش (فوریه ۱۹۷۹ م) روابط و مناسبات تهران – واشنگتن متحول گردید
و پس از طی تاریخی پرفراز و نشیب در مقطع کنونی، دیوار بی اعتمادی روابط هر دو بازیگر را به بالاترین سطح خود ارتقا بخشید .

در طی دو دهه اول و دوم انقلاب اسلامی، جمهوری اسلامی ایران با در پیش گرفتن خط مشی اعتراضی مبتنی بر نفی سلطه و
مداخله گرایی در سیاست خارجی، ضمن نقادی از عملکرد سلطه جویانه امریکا در صحنه روابط بین الملل، بر سیاست خارجی
مستقل خود عمل و پافشاری کرده است .

در مقابل، کاخ سفید نیز با اصرار بر استراتژی برتری طلبی و سلطه جویانه خود در سیاست خارجی، با در پیش گرفتن
جهت گیری های زیر، درصدد اثبات درستی شیوه خود و ناکارآمدی و شکست سیاست ایران و بازگشت مجدد به صحنه آن برآمد:

۱ . انحراف نظام جمهوری اسلامی، از طریق تقویت و پشتیبانی از لیبرال های نهضت آزادی در دولت موقت;

۲ . براندازی کوتاه مدت نظام جمهوری اسلامی، از طریق محاصره اقتصادی و توقیف دارایی ها، حمله به طبس، کودتای نوژه،
صدور فرمان پنهان برای آغاز جنگ تحمیلی از سوی صدام و شدت بخشیدن به حربه ترور;

۳ . براندازی دراز مدت نظام جمهوری اسلامی، از طریق توسل به حربه چماق و شیرینی در ماجرای ایران گیت، فشار مطلق و
دخالت مستقیم در شامگاه جنگ، سیاست مذاکره با ایران پس از جنگ، سیاست مهار دو جانبه، ایفای نقش در ماجرای میکونوس،
اتهامات خلاف واقع در تهاجم تبلیغاتی و القای اصلاحات برون زا و انحراف مسیر اصلاحات .

اما پس از گذشت بیش از دو دهه از تیرگی و قطع ارتباط تهران – واشنگتن از مقطع پیروزی انقلاب اسلامی تاکنون، در حال حاضر
درخواست هر یک از طرفین برای تغییر رفتار بازیگر مقابل، کلید گشایش درهای روابط هر دو بازیگر، اعلام می شود . به تعبیر
دیگر پیش شرط مهمی که از جانب هر دو دولت برای برقراری روابط اعلام می شود، تغییر رفتار طرف مقابل است .

کاخ سفید تغییر رفتار ایران به خصوص در زمینه های نقض حقوق بشر، اختلال در روند صلح خاورمیانه، دست یابی به سلاح های
کشتار جمعی هسته ای و حمایت از تروریسم را مانع اصلی گشایش روابط با تهران اعلام می دارد . به عنوان نمونه کلینتون رئیس
جمهور امریکا در اظهارنظری در تاریخ شانزدهم مردادماه ۱۳۷۶ ه . ش (۷ اوت ۱۹۹۷ م) گفت:

ما با این کشور [ایران] مشکلات بسیار اساسی داریم . ما منتظر اقدامات اساسی و مثبت ایران هستیم و گام های عملی این کشور،
مبنای قضاوت ما در مورد تغییر سیاست ها و احتمالا تغییر روابط خواهد بود . (۱)

«جیمز فولی » سخنگوی وزارت امور خارجه این کشور نیز ضمن تکرار اتهامات قبلی، با انگیزه القای وجود اختلاف و تفرقه داخلی
در بین مجموعه حاکمیت ایران پس از دوم خرداد ۱۳۷۶ ه . ش، درباره برخورد با موضوع برقراری رابطه با امریکا، بر تغییر رفتار
ایران تاکید ورزید:

واشنگتن آشکارا تغییری در لحن کلام تهران مشاهده می کند و اکنون در انتظار ایجاد تغییرات، نه تنها در اظهارات، که در
سیاست ها است . ما شاهد علایق دلگرم کننده ای هستیم . یقینا لحن جدیدی است که از آن استقبال می کنیم، اما ما در انتظار
مشاهده تغییراتی در اعمال ایران هستیم . (۲)

چند ماه پس از ارسال پیام تلویزیونی حجت الاسلام والمسلمین خاتمی ریاست جمهوری اسلامی ایران به مردم امریکا، کلینتون
رئیس جمهور امریکا در تحلیلی غیر واقعی ضمن تکرار مواضع قبلی، سخنان آقای خاتمی را نشانه ای از تغییر در رفتار ایران تلقی
کرد:

واشنگتن خواستار آشتی واقعی با ایران با این احساس است که تهران آماده دور شدن از حمایت از تروریسم، توزیع سلاح های
خطرناک و مخالفت با روند صلح است . ما از اظهارات چند ماه پیش آقای خاتمی رئیس جمهور ایران تمجید می کنیم و تلاش
می کنیم ببینیم در آینده چه اتفاقی می افتد .

ما اصول، افکار و اهداف خود را تغییر نداده ایم . به اعتقاد ما ایران در مسیر مثبتی در حال تغییر است و می خواهیم از آن حمایت
کنیم . (۳)

ایالات متحده با ترس از تکرار واقعه ای شبیه ماجرای «ایران گیت » انجام مذاکرات دوجانبه از نوع آشکار آن را پیشنهاد می کند .
جیمز فولی سخنگوی وقت وزارت امور خارجه امریکا در تاریخ چهاردهم دی ماه ۱۳۷۶ ه . ش (۴ ژانویه ۱۹۹۸ م) به طور رسمی
اعلام کرد:

امریکا مایل به گفتگو با جمهوری اسلامی ایران است و تنها شرط امریکا، آن است که این گفتگوها به طور مستقیم با یک نماینده
رسمی دولت ایران انجام شود; نه به طور مخفیانه یا از طریق واسطه . (۴)

تحت شرایط از پیش هدایت شده پس از واقعه ۱۱ سپتامبر و بعد از اشغال افغانستان از سوی نیروهای نظامی ایالات متحده، بوش
دوم برای تحقق جهان تک قطبی آرمانی خود، کاخ سفید را منادی آزادی و عدالت، و مخالفین آن را، مصداق تروریسم قلمداد
نمود و درصدد عملی ساختن تفکر هر کس با ما (آمریکایی ها) نیست، علیه ماست و هر کس با ماست، علیه آنهاست (تروریست ها)
برآمد . او در تاریخ ۱۶ بهمن ماه ۱۳۸۰ ه . ش (۵ فوریه ۲۰۰۲ م) در جمع نظامیان پایگاه هوایی «اگلین » در فلوریدا که سخنانش با
کف زدن ها و ابراز احساسات نظامیان قطع می شد، اعلام کرد:

ما در مدتی کوتاه موفق شدیم ائتلاف چشمگیر از کشورهای مختلف جهان پدید آوریم که در همه مناطق جهان این ائتلاف وجود
داشت . آنها می دانند در این درگیری باید انتخاب کنند که یا با ما و یا با تروریست ها باشند . یا شما جانب استبداد و زور یا در کنار
آزادی و عدالت هستید . کشورهای تروریست و متحدان تروریست ها محور شرارت و شیطنت و به دنبال سلاح های کشتار جمعی
هستند . اما من یک هشدار به آنها می دهم، ایالات متحده به خطرناک ترین رژیم های جهان اجازه نخواهد داد با مخرب ترین
سلاح های جهان، ما را تهدید کنند . حال نوبت آنهاست که به ملت های اصلاح طلب بپیوندند! (۵)

یک هفته قبل از آن با چنین رویکردی در بیست و سومین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی، بوش کوچک ضمن تهدید حمله نظامی
به ایران، طبل جنگ علیه مهد گفتگوی تمدن ها را به صدا درآورد . بوش در ۹ بهمن ماه ۱۳۸۰ (۲۹ ژانویه ۲۰۰۲ م) در نشست
مشترک مجالس سنا و نمایندگان و در حضور نظامیان بلندپایه آمریکا و میهمانان خارجی، برخی گروه های اسلام گرای خاورمیانه
را از مصادیق گروه های تروریستی و کشورهای مستقل ایران و کره شمالی را در کنار عراق مصداق «محور شرارت و شیطانی در
پشتیبانی از تروریسم » توصیف کرد:

. دنیای زیرزمینی تروریست ها شامل گروه هایی مثل حماس، حزب ا . . . ، جهاد اسلامی و جیش محمد در جنگل های دورافتاده و
صحراها فعال است و در مراکز شهرهای بزرگ پنهان شده است .

کره شمالی رژیمی است که با موشک ها و سلاح کشتار جمعنی تجهیز شده است، حال آنکه مردمش از گرسنگی رنج می برند .

ایران نیز با جدیت برنامه دستیابی به سلاح ها و صدور ترور را دنبال می کند و در همین حال تعداد انگشت شماری از افراد که
منصوب و منتخب مردم این کشور نیستند، امید مردم ایران به آزادی را سرکوب می کنند (۶) !

جورج دبلیو بوش، ۴ روز پس از تهدید ایران و کره شمالی در کنگره، در تاریخ ۱۳ بهمن ماه ۱۳۸۰ ه . ش (۲ فوریه ۲۰۰۲ م) با
درخواست از ایران برای تغییر رفتارش اعلام کرد:

اگر ایران و کره شمالی تعهد خود را به صلح نشان دهند، خوشحال می شود که با این دو کشور وارد گفتگو شود . (۷)

یکسال پس از آنکه جرج بوش در سخنرانی موسوم به وحدت در کنگره این کشور، جمهوری اسلامی را در کنار کره شمالی محور
شرارت نا