پاورپوینت کامل مشروعیت اجتماعی و استنتاج انتزاعی ۳۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مشروعیت اجتماعی و استنتاج انتزاعی ۳۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مشروعیت اجتماعی و استنتاج انتزاعی ۳۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مشروعیت اجتماعی و استنتاج انتزاعی ۳۶ اسلاید در PowerPoint :

۲۶

فرضیه های تک متغیره و تحلیل های همه جانبه

بنا به نظریه های هرمنوتیکی، یک متن را می توان دست کم از دو منظر اصلی بررسی کرد . هر کدام از این مناظر، البته، مفهومی
خاص از متن ارایه می دهد . از یکسو می توان یک متن را به صورت مستقل تاویل نمود و از سویی می توان همان متن را در بستر
نویسنده، شرایط اجتماعی و کلیت متون آن نویسنده مطالعه کرد . در این مقاله، که نگاهی انتقادی دارد، به هیچ کدام از طرفین
تکیه نشده است و راه میانه ای در نظر گرفته شده که معمول نگاه های انتقادی معمول در روزنامه نگاری است . لذا نگاهی انتقادی
به دو مقاله «جهان پسایهودیسم » و «مبانی فلسفی انقلاب » (شماره های ۸۰ و ۸۷ پگاه) با توجه به دیگر مقالات جناب دکتر فیاض
خواهد شد .

نویسنده در مقاله جهان پسامدرنیسم، با اشاره به مبانی ایجادی تمدن غربی و ایجابی اسراییل با این فرض که جهان کنونی جهان
پسایهودیسم است، اسراییل را محکوم به زوال می داند .

در مقاله مبانی فلسفی انقلاب با ادعای منحصر به فرد بودن انقلاب اسلامی ایران و فرض بومی گرایی فلسفه انقلاب را جمع اضداد
خوانده، و در نهایت احتمال می دهد که انقلاب اسلامی نمونه آرمانی و جدی وحدت عین و ذهن باشد .

با توجه به شرایط اجتماعی موجود ایران و نیاز ما به هویت بخشی، غرورآفرینی و مشروعیت دهی اجتماعی، مقالات مذکور اموری
موفق هستند . متونی که اصحاب خرد و سیاست و عامه را به رضایت می کشاند . اما برای رشد، نیاز به تعامل موفق است . تعامل
موفق در حیطه «تحلیل و اندیشه » عبارت است از تحلیل، نقد و نوسازی .

در عرصه تحلیل، برای نتیجه گیری به طور معمول، مسیر ویژه ای طی می شود . در روش منطقی سنتی تحلیل، نیاز به ترتیب
صحیح صغرا، کبرا و نتیجه است . در روش پوزیتیویستی نیاز به ایجاد سؤال، متغیر مستقل و وابسته، طرح فرضیه و استنتاج است .
حال آنکه در عرصه نگاه گفتمانی (دیسکورزی) با دال و مدلول سر و کار داریم . ناگزیر که هر تحلیل و استنتاجی، بنا بر
هیافت خود، باید سیری ویژه را بگذراند .

مقالات مذکور، صرفا استنتاجاتی انتزاعی هستند و نویسنده مطلب، هرگز بیان نمی کند که مقدمات استنتاج را از کجا فراهم
آورده و بر اساس کدام رهیافت عمل نموده است . نویسنده هرگز نمی گوید که بر اساس کدام فروض جهان را به دو دوره تاریخی
یهودیسم و پسایهودیسم تقسیم کرده است . نویسنده به طور ابتدایی و امتدادی جهان مدرنیسم را با یهودیسم برابر دانسته است و
با مرتبط کردن بنیان های مدرنیسم و یهودیسم، تئوری خود را استحکام بخشیده است: انسان مداری یا اومانیسم را منبعث از
نظریه پیروزی یعقوب در کشتی بر خدا (مندرج در تورات) سکولاریسم را منبعث از حکومت پادشاهان به جای پیامبران یهود،
اثبات گرایی را منبعث از حس گرایی یهود، ناسیونالیسم را منبعث از دین ملتی یهود، لائیسم را منبعث از آزادی جنسی یهود
دانسته است . در انتها نتیجه می گیرد که مدرنیسم، زاییده یهودیسم است و فرجام سخن را مبتنی کرده که چون جهان امروز
جهان پسامدرن و پسا یهود است، لاجرم اسراییل فرو خواهد ریخت .

بنا بر یک روند منطقی، در نگاه اول به نظر می رسد، مؤلف وظیفه داشته است، توضیح دهد که منظورش از جهان پسامدرن
چیست، سپس نشان دهد که چرا جهان امروز را جهان پسا مدرن می داند . اما همچنان که مذکور افتاد، مؤلف بدون هیچ صغرا و
کبرایی، دال و مدلولی یا فرضیه سازی ای، نتیجه گرفته است که جهان امروز جهان پسایهود است و بر همان منوال استنتاج کرده
است که پس اسرائیل فرو خواهد ریخت .

این شکل در دیگر مقالات ایشان هم به چشم می خورد: این که بر چه اساسی انقلاب اسلامی را انقلابی جریان ساز، بومی گرا و
وحدت گرا (میان عین و ذهن) دانسته است و یا در مقاله «نسل سوم » (شماره ۸۵ پگاه) نسل سوم را پرخاشجو و در مقاله
«آینده نگری با مدل دایناسوری » (شماره ۸۲ پگاه) آمریکا را حیوانی بی مغز و بدون تفکر دانسته است، به عنوان بزرگ ترین انتقاد
این مسئله باقی است که مسیر منطقی نتیجه گیری مؤلف کجاست . این معضل گاهی چنان پررنگ می شود که انسان را به یاد دو
کامیون می اندازد که با نخی پنبه ای به یکدیگر متصل شده باشند .

به صورت ریزتر نیز این انتقاد وارد است . برای مثال همه فلسفه اومانیسم را مؤلف به افسانه کشتی گرفتن یعقوب و خدا می رساند
و تمام اندیشمندان و متفکران کارکرده در مسئله اصالت سود و لذت و انسان را نادیده می انگارد . سکولاریسم را منوط به این پدیده
می داند که پادشاهان قوم یهود نخست پیامبران بودند و سپس غیرپیامبران بر قوم یهود حاکم شدند . اینکه تعاملات ذهنی
نویسنده چه ارتباطی میان این دو یافته است، برای خواننده همواره مجهول می ماند . یا آنکه چه ارتباطی میان «ایرادهای بنی
اسرائیل » درباره گوساله ذبحی و پوزیتیویسم وجود دارد نیز به همین نسبت نامفهوم باقی می ماند . حال آنکه پوزیتیویسم توسط
دین گویاترین افراد پدید آمد .

معضل اساسی تر این دو مقاله وجهی دیگر از مطلب یاد شده است . مؤلف با ذکر یک متغیر (که معمولا همان استنتاج نهایی وی
نیز هست) به تحلیل کمی ترین پدیده ها، به شکلی همه جانبه می پردازد . برای مثال در مقاله مبانی فلسفی انقلاب با ذکر این
استنتاج که انقلاب ایران چهارچوبه فلسفی سنت گرایانه ای داشت، تحلیل خود را استوار کرده است . بر این اساس انقلاب اسلامی
را انقلابی جریان ساز (در کنار انقلاب فرانسه و روسیه)، راه سوم حقیقی، وحدت دهنده میان عین و ذهن و جامع اضداد (نسبیت و
مطلقیت، فردیت و اجتماع، کاریزما و غیرکاریزما، جامعه شناختی و روانشناختی، خانواده گ