پاورپوینت کامل فراتر از جنگ جهانی اول و دوم ۱۰۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل فراتر از جنگ جهانی اول و دوم ۱۰۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۰۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل فراتر از جنگ جهانی اول و دوم ۱۰۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل فراتر از جنگ جهانی اول و دوم ۱۰۷ اسلاید در PowerPoint :

۸

گفت وگو با آقایان واعظی و قشقاوی پیرامون چالش های فکری و عملی آمریکا و بحران عراق و مسائل منطقه

(قسمت پایانی)

آقای دکتر سجادی:

من در ارتباط با صحبت های قبلی جناب آقای استاد قشقاوی که در ارتباط با چالش های سیاست خارجی آمریکا مطالبی را مطرح
کردند، سؤالی را از منظر سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران طرح می کنم .

آمریکا، در کوتاه مدت نمی تواند اقداماتی را علیه سایر کشورها انجام بدهد، به دلیل مشکلات و چالش های داخلی که آقای دکتر
اشاره کردند; اما سؤالی که مطرح است این است که جمهوری اسلامی ایران به عنوان کشوری که به هر حال در منطقه بیشترین
تاثیرپذیری و تاثیرگذاری را بر این گونه تحولات دارد، در سیاست خارجی خود با چه امکانات و محذوراتی روبرو است .

آقای قشقاوی:

فرجام این جنگ، از این جهت که آتش آن دامن جمهوری اسلامی را نگرفت، خوب بود . البته چند موشک خورد و بچه ای هم در
آبادان کشته شد; منتهی تحلیل گران آن را حمل بر تصادف کردند و یک مقدار هم طبیعی بود، به خاطر قرب مکانی و نزدیکی
جنگ . در عربستان، سوریه، ترکیه و خیلی جاهای دیگر هم، مشابه این وقایع اتفاق افتاد .

تا قبل از انتخابات آمریکایی ها تغییر رژیم در برنامه اینها نیست; نه ایران و نه سوریه تعدیل و تغییر مواضع این کشورها حتما در
دستور کار آمریکا هست، با تحمیل فشارهای سیاسی و اقتصادی . به زعم آنها تغییر نظام خود به خود صورت می گیرد . می گویند
همین که ۵۰ میلیون دلار کمک بکنیم به روشنفکران، جوانان و نسل جدید خود به خود دیدگاه سکولاریستی پیدا می کنند و اینها
خود به خود نظام را عوض می کنند .

موضعی که از اصلی ترین مشکل اینها است، در واقع مسئله مواضع ما در خاورمیانه است . امریکایی ها منافع ملی اسرائیل را بر
منافع ملی خودشان هم ترجیح می دهند . اگر امر دایر شود بین منافع اسرائیل و منافع امریکا، می گویند منافع اسرائیل اولی است;
به خاطر نفوذی که ۲% جمعیت یهودی آمریکا بر ۸۰% ارکان قدرت تبلیغی، نظامی و اقتصادی و بانکی و مالی امریکا دارند . اصل
حرفشان با ما موضع خاورمیانه ای ما است . اگر می گویند ما تروریسم هستیم یا سلاح شیمیایی داریم، در این رابطه است . حقوق
بشر هم در این رابطه است . می گویند ایران از تروریسم حمایت می کند، یعنی از حزب الله و حماس و … که بر می گردد به مواضع
خاورمیانه ای ما . می گویند شما اگر سلاح تولید بکنید، اسرائیل را می زنید . حقوق بشر هم به عنوان یک فشار است . به نظر من
آمریکایی ها حقوق بشری نیستند . با بدترین نظام های حقوق بشر در دنیا کار می کنند . در عربستان، زن حق گواهینامه گرفتن
ندارد و در بعضی کشورهای عربی حق گرفتن شناسنامه هم ندارد . در آنجاها هرگز سخن از حقوق زن نمی گویند . علی اف،
نظربایف، نیازف و رحمانف همه دبیران حزب کمونیست بودند و ۱% دموکراسی در این کشورها نیست، ولی وقتی که شوروی دارد
قراردادش را می بندد، کاری به این چیزها ندارد . با رژیم های عربی منطقه، با عربستانی که اصلا انتخابات ندارد و مجلس انتصابی
دارد، کار می کنند . پس بعضی روشنفکران ما خیلی دل نبندند به آن بحث های رفورمیستی و … می گویند ایران به یک تکنولوژی
دست پیدا کرده که با این تکنولوژی می تواند در آینده چاقو بسازد . ما نمی دانیم این چاقو را برای پوست کندن پرتقال می خواهد یا
برای اینکه شکم یکی را پاره کند .

چیزی که الان از ما می خواهند و به ما فشار می آورند این است که شما MPT را پذیرفتید و پیمان منع گسترش سلاح های
هسته ای را امضا کرده اید; پس ۲+۹۳ را هم باید بپذیرد . ۲+۹۳ می گوید هر لحظه بازرسان اتمی خواستند، باید بیایند آنجا را
بازرسی کنند و تمام کارهای هسته ای شما باید شفاف باشد . مبانی فقهی رهبر معظم انقلاب و بسیاری از فقها اصلا
خالفت سلاح های کشتار است ما می گوییم، ما سلاح هسته ای نداریم و دنبال آن هم نیستیم; ولی دو تا نکته را مطرح می کنیم: ۱ .
ما آن آیین نامه اجرایی را می پذیریم، ولی شما هم آیین نامه را بپذیرید . یعنی در بحث نیروگاه اتمی به روسیه فشار نیاورید . ما
برای چند سال، این قدر مگاوات برق می خواهیم، شما آلمانی ها بیایید بسازید . انگلیسی ها بیایند بسازند و خودتان هم نظارت
کنید . تکنولوژی که کاربرد پزشکی، کشاورزی یا تولید انرژی دارد، ما چطوری به این تکنولوژی دست پیدا نکنیم، این حرف زوری
است . ۲ . خلع سلاح خوب است، اما برای همه . همه بیایند پیمان منطقه خاورمیانه عاری از سلاح هسته ای را امضاء کنیم; نه اینکه
یک جا قبول بکنید، یک جا قبول نکنید .

جمهوری اسلامی ایران، باید سیاست شفاف داشته باشد; ضمن اینکه نباید بگذاریم این اتهام علیه ما در افکار عمومی، نهادینه
شود; وگرنه بلایی را می توانند بر سر ما بیاورند; مگر اینکه ما نگذاریم این اتهامات علیه جمهوری اسلامی ایران، مثل صدام،
نهادینه شود . در واقع از همه مهم تر عرصه داخلی است . ما باید انسجام ملی را تقویت بکنیم . در داخل جامعه ما، باید فضایی از
تفاهم به وجود بیاید; همان طوری که رهبر معظم انقلاب فرمودند: گفتمان قدرت در بین جناح ها تبدیل به نهضت خدمت رسانی
بشود آن چند تا اتهام را هم رفع بکنیم . ضمنا آن نهادینه شدن را هم از بین ببریم . اگر این چند تا کار را بکنیم، امریکا هیچ غلطی
نمی تواند بکند .

آقای دکتر سجادی:

تشکر می کنم از آقای قشقاوی . بحث هایی را که ایشان مطرح کردند، با توجه به اتهاماتی که امریکا نسبت به جمهوری اسلامی
مطرح می کنند، کاملا دقیق و در خور توجه است . منتهی باز بحث این است که با آن چارچوب اصلی را نباید از یاد ببریم . این
تحلیل هایی را که آقای دکتر کردند، باز در آن چارچوب کلی قرار بدهیم که اگر آن را پذیرفتیم، با این ترمیمات یا اصلاحات
موضعی، نمی توانیم مشکل را حل کنیم . اگر ما پذیرفتیم که در نهایت آمریکا به سمت سیاست سلطه و تثبیت حاکمیت همه جانبه
خود بر کشورهای منطقه حرکت می کند، در این صورت، امروز مسئله حقوق بشر را یا فعالیت های هسته ای یا مسئله تروریسم و
حمایت از فلسطین را مطرح می کند و ممکن است فردا مسائل دیگری را سرزبان ها بیندازد .

چالش جدی و مهمی که سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران با آن درگیر است، مسئله رابطه با آمریکا است . تحلیل ها و
تفسیرهای مختلفی پیرامون آن صورت می گیرد . این قضیه در ایران در دیر زمانی است که از سوی برخی از مجامع هر چند گاهی
مطرح می شود و استدلال هایی هم برای ایجاد رابطه صورت می گیرد; اما از طرف دیگر مسئله اقتدار ملی در جمهوری اسلامی
ایران و به هر حال سیاست کلی نظام به گونه ای بود که تاکنون هر نوع رابطه با امریکا را نفی می کرد، ولی سؤالی را که در همین
راستا به جا می دانم از آقای واعظی بپرسم، این است که به هر حال بحث مذاکره با امریکا، تبعات و پیامدهایی دارد که بررسی آنها
از هم اکنون لازم است .

آقای واعظی:

رابطه ما با امریکا علی رغم همه خیانت ها و جنایت هایی که امریکا در طول روابطش با ایران داشت، من جمله کودتای ننگین ۲۸
مرداد ۱۳۳۲ و … بعد از پیروزی انقلاب اسلامی از سوی ملت ایران و از سوی امام قطع نشد و همچنان ادامه داشت . قطع رابطه
توسط امریکایی ها صورت گرفت . برای برقراری رابطه با امریکا، ابتدا باید به چند سؤال، پاسخ داد .

یک سؤال این است که جمهوری اسلامی ایران همچنان که با سایر کشورهای دنیا روابط دیپلماتیک دارد، چرا با امریکا رابطه
دیپلماتیک نداشته باشد . چرا جمهوری اسلامی ایران با کشورهایی که دارای ماهیت استعماری هستند، مثل انگلیس رابطه دارد،
ولی با امریکا رابطه ندارد . این سؤالی است که در اذهان بسیاری از افراد مطرح است و رسانه های جمعی هم روی آن به شدت کار
می کنند . می گویند داشتن رابطه ما را بیمه می کند، به نفع منافع ملی ماست و نداشتن رابطه، سبب می شود که ما بسیاری از
کالاها را گران تر بخریم و خیلی از مسائل دیگر . برای اینکه مسئله رابطه باز بشود، این مسئله مطرح است که اگر قطع رابطه میان
ایران و امریکا، تداوم پیدا کرده، این تداوم و استمرار به دلیل پیش شرطهایی است که امریکایی ها برای مذاکره و برقراری رابطه
گذاشته اند که پذیرش آن پیش شرطها به منزله نادیده گرفتن منافع ملی ایران است .

از جمله پیش شرطهای امریکا، یکی به رسمیت شناختن اسرائیل، تامین امنیت مرزهای اسرائیل، دادن تعهد به عدم حرکت در
مسیر دستیابی به تکنولوژی های پیشرفته و استراتژیک، تروریست خواندن گروه هایی که امریکایی ها آنها را تروریست می داند و
مسائلی از این قبیل … . ما باید در بررسی کاملا منصفانه و عقلی ببینیم که پذیرش پیش شرطهای امریکا، برای برقراری رابطه با
امریکا چه پیامدهایی را برای ما به دنبال دارد . امریکایی ها می گویند به خاطر اینکه امکان دارد شما به سلاح هسته ای دست پیدا
بکنید، می بایست متعهد شوید که در عرصه دستیابی به تکنولوژی هسته ای، و فن آوری موشکی و ماهواره ای حرکت نکنید .
متعهد بشوید که در عرصه تکنولوژی الکترونیک و لیزری تلاش نکنید . باید در مسیر دستیابی به دانش شیمی فعالیت نکنید;
چون ممکن است که سلاح های شیمیایی بسازید . در عرصه پزشکی و علوم طبی و میکروب شناسی حرکت نکنید، چون ممکن
است که سلاح های میکروبی بسازید . خوب سؤال این است که با توجه به آنکه استراتژی امریکا در قرن ۲۱ حفظ فاصله میان
قدرت های سلطه گر و کشورهای زیرسلطه است، اگر قرار باشد که ما متعهد بشویم در عرصه تکنولوژی هسته ای، موشکی،
ماهواره ای، لیزری و بخشی از تکنولوژی الکترونیک و میکروبی و شیمیایی فعالیت نکنیم، تبعا تبدیل به یک کشور کاملا
عقب افتاده خواهیم شد که می بایست صرفا منابع خام خودمان را بفروشیم و به بازار مصرف محصولات غربی تبدیل شویم; یعنی
یک کشوری کاملا بی دفاع در عرصه تکنولوژی و صنعت . چنین تقاضایی کاملا مغایر با منافع ملی ماست . اگر هر کسی – حتی اگر
مسلمان هم نباشد – عرق ملی داشته باشد، حاضر نیست چنین مسئله ای را بپذیرد . ما می دانیم که امریکایی ها در تمام این
مسائل به شکل گزینشی عمل می کنند . چرا باید اسرائیل و امریکا دارای بزرگ ترین زرادخانه هسته ای باشند؟ اما ملت ایران را از
داشتن تکنولوژی هسته ای صلح آمیز محروم کنند؟ پذیرش چنین شروطی، کاملا ایران را تبدیل می کند به یک کشوری که صرفا
می بایست متکی بر منابع معدنی خودش باشد; منابع معدنی خودش را بفروشد و تبدیل به بازار مصرف محصولات غربی شود .
این با هیچ یک از موازین عقلانی و حقوقی سازگار نیست و پذیرش چنین شرطی، به منزله دادن تعهد به امریکایی ها برای عدم
پیشرفت ملت ایران و عقب نگه داشتن ملت ایران است . شما نمی دانید در آینده چه تکنولوژی ها و فناوری های دیگری در صحنه
جهانی بروز می کند . همین فناوری های استراتژیک است که توان ملی و قدرت ملی کشورها را می سازد . همه صنایع دو منظوره
هستند، یعنی شما هم می توانید از آنها در عرصه نظامی استفاده کنید و هم در میدان های صنعتی و افزایش توان ملی . اگر قرار
باشد به بهانه دستیابی یک ملت به سلاح های کشتار جمعی، او را از تکنولوژی محروم کنند، باید بنابراین باید دور کل فناوری ها را
خط کشید و بر این اساس، علم را در انحصار نظام های سلطه گر درآورد . این تفکر، کاملا استعماری و سلطه گرایانه است . کدام
تکنولوژی است که دو منظوره نیست؟

براین اساس می بینید که مسئله، بسیار مهم و به آینده و توان ملی و موقعیت و اقتدار یک ملت مربوط است . اگر ما بخواهیم نظر
امریکایی ها را بپذیریم، این به منزله خیانت به ملت ایران است; یعنی برویم و تعهد بدهیم که ملت ایران را عقب مانده نگه می داریم
تا دل شما را به دست بیاوریم . این خیانت است به ملت، چه یک نظام کاملا وابسته در ایران سرکار باشد و چه چنین سازشی صورت
بگیرد، هر دو دارای یک نتیجه است .

پیش شرط دوم امریکا بر می گردد به توان ملی ایران . اگر چنین تعهدی داده بشود، ایران کشوری عقب مانده خواهد شد . آن
پیش شرط امریکایی ها، این است که شما اسرائیل را به رسمیت بشناسید . سؤال ما این است که آیا ما در مواضع امریکا، دخالت
داریم که آنها در امور داخلی ما دخالت می کنند . اگر قرار باشد حاکمیت و دولت ایران تبدیل به حکومتی شود که حتی حق
اظهارنظر در مقابل یک جنایت و تجاوز نامشروع در عرصه بین المللی را نداشته باشد و در عرصه داخلی هم به همان سازی برقصد
که امریکایی ها می خواهند و ملت ایران را تبدیل کنیم به یک ملت ضعیف، خوب این چه حکومتی است .

پیش شرطهای دیگری را هم آقای قشقاوی توضیح دادند . مسئله حقوق بشر و موضوع دموکراسی کاملا گزینشی است امریکایی ها
می گویند هر گروهی را که ما تروریسم می دانیم، شما هم آن گروه ها را تروریست بدانید . کلیه گروه هایی که دارای ماهیت
ضداستعماری و ضدصهیونیستی هستند، از نظر امریکا تروریست محسوب می شوند; مثل حزب الله، مثل جهاد اسلامی، حماس و
کلیه نیروهایی که برای احقاق حق ملت فلسطین مبارزه می کنند . آنها می خواهند دولت جمهوری اسلامی ایران نه تنها آن گروه ها
را تروریست بداند، بلکه در جهت نابودی گروه هایی که دارای ماهیت ضداستکباری و ضدصهیونیستی هستند، با امریکایی ها
همکاری بکند; یعنی اطلاعات مربوط به حماس، جهاد، حزب الله را در اختیار آنها بگذارد .

خوب چنین خواسته هایی کاملا معلوم است ما را به کجا می کشاند . پس این سؤال پاسخ داده شد که چرا جمهوری اسلامی ایران با
تمام کشورها رابطه دارد و با امریکا رابطه ندارد؟ پاسخ این سؤال این است که سایر کشورها برای برقراری روابط دیپلماتیک با
جمهوری ایران، پیش شرط تعیین نکردند . لذا ایران با آنها رابطه برقرار کرد . حتی کشوری مثل انگلستان که ارتقای سطح روابط
خودش را با جمهوری اسلامی ایران، منوط کرده بود به لغو حکم سلمان رشدی، ایران در مقابل این پیش شرط مقاومت کرد . نهایتا
به یک فرمولی رسیدیم که ایران عدول نکرد، ولی پیش شرط منتفی شد .

موضوع دیگر که مطرح می شود این است که می گویند برقراری رابطه با آمریکا سبب می شود که ایران از حمله نظامی دور بماند .
این تبلیغات هم کاملا غلط است . پاسخ به این سؤال هم خیلی روشن است . کلیه کشورهایی که آمریکا به آنها در ۵۰ سال گذشته،
حمله نظامی کرده، دارای روابط دیپلماتیک در سطح بالا با امریکایی هابودند . آیا آمریکا با عراق، روابط دیپلماتیک نداشت؟ مگر
آمریکا که به یوگسلاوی حمله کرد، فاقد روابط دیپلماتیک بود؟ اینها تبلیغاتی است که مطرح می شود . نوعی جنگ روانی است .
کشورهای زیادی می توانند با هم رابطه داشته باشند، و جنگ هم داشته باشند . ما ۸ سال، با عراق می جنگیدیم ولی سفارتخانه ما
در عراق باز بود، سفارت عراق هم در ایران باز بود . روابط دیپلماتیک هم برقرار بود . بر این اساس اینکه گفته می شود روابط
دیپلماتیک مصونیت می آورد، پایه و اساسی ندارد .

گاهی هم می گویند برقراری روابط، باعث این می شود که وضعیت ایران خوب بشود، اقتصاد ایران شکوفا بشود، وضعیت رفاهی
مردم بهتر بشود، تمام مشکلات مردم حل بشود … اینها تبلیغات بی اساسی است . مگر کشورهایی که باآمریکا رابطه دارند و
موقعیتشان استراتژیک تر از ما هم است، وضع اقتصادی آنها بهتر است آمریکایی ها چه گلی بر سر آنها زده اند که سر ما بزنند؟ اینها
تبلیغاتی است که قبل از فروپاشی شوروی، در آنجا هم انجام می گرفت . می گفتند اگر بخواهد جنگ سرد، تمام شود و رابطه با
آمریکا رابطه حسنه ای شود، وضع مردم شوروی بسیار خوب خواهد شد; رفاه کل کشور را فرا خواهد گرفت . در صورتی که دیدیم
بعد از اینکه وضع مناسبات امریکا و روسیه هم خیلی خوب شد، وضع اقتصادی روسیه و وضع مردم بسیار وخیم تر شد . بر این
اساس، اینها تبلیغات و جنگ روانی است و ابعادی دیگر هم دارد . من در کتاب ایران و آمریکا و هم در کتاب استراتژی سلطه،
نظرات مخالفین و موافقین رابطه با امریکا را آورد و بحث کرده ام و نهایتا هم راه حل ارائه دادیم .

ما رابطه با آمریکا را نمی گوییم حرام است . چنین تفکری از اساس باطل است; اما نباید مسائل را خیلی ساده و پیش پا افتاده
کنیم; به گونه ای که پیش شرطهایی که عوارض بسیار خطرناک و تبعات جبران ناپذیری برای آینده ملت ایران دارد، نادیده بگیریم
و موضوع را سهل و آسان بکنیم . برقراری رابطه با آمریکا نه یک موضوع ایدئولوژیک است و نه یک تابو . ما هرگاه که منافع
ملی مان اقتضاء بکند، باید با آمریکائی ها رابطه برقرار کنیم . راهش هم این است که آمریکایی ها دست از پیش شرطهایی خود
بردارد . این شرط، منافع ملی جمهوری اسلامی ایران و ملت ایران را به خطر م