پاورپوینت کامل سهم آزادی، اخلاق و منطق در خلاقیت علمی و تفکر دینی ۷۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سهم آزادی، اخلاق و منطق در خلاقیت علمی و تفکر دینی ۷۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سهم آزادی، اخلاق و منطق در خلاقیت علمی و تفکر دینی ۷۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سهم آزادی، اخلاق و منطق در خلاقیت علمی و تفکر دینی ۷۳ اسلاید در PowerPoint :

۴

رهبر معظم انقلاب اسلامی با تاکید بر لزوم تبدیل «تولید نظریه و فکر» به یک ارزش عمومی و ضرورت تجلیل از نظریه سازان و
نوآوران، حوزه و دانشگاه را به تشویق و نهادینه کردن جنبش «پاسخ به سؤالات، مناظرات علمی و نظریه پردازی روشمند»
فراخواندند .

حضرت آیت الله خامنه ای با پاسخ مثبت به پیشنهاد جمعی از دانش آموختگان و پژوهشگران حوزه علمیه تصریح کرده اند آن روز
که سهم «آزادی، اخلاق و منطق » یکجا و در کنار هم ادا شود آغاز روند خلاقیت علمی و تفکر بالنده دینی در جامعه است .

در نامه جمعی از فضلای حوزه علمیه به رهبر معظم انقلاب با اشاره به رهنمودهای اخیر معظم له در مورد ضرورت ایجاد نهضت
علمی و آزاد اندیشی، پیشنهاد شده است، برای «طرح منطقی ایده ها» ، «رواج بازار نظریه پردازی و نوآوری روشمند» ، مناظره های
«علمی، قانونمند، نتیجه بخش و فارغ از غوغاسالاری » «نهادسازی برای اجابت پرسش های جدید» و در نتیجه تولید نرم افزار علمی و
دینی، کرسی های آزاد علمی با حضور هیاتهای منصفه علمی و تخصصی در دانشگاه و حوزه ایجاد شود .

متن نامه جمعی از دانش آموختگان و پژوهشگران حوزه علمیه

بسمه تعالی

محضر رهبر معظم انقلاب اسلامی حضرت آیت الله خامنه ای ادام الله توفیقاته

با عرض سلام و ادب

سخنان مکرر حضرتعالی و بویژه بیانات ارزشمند شما در دیدار اعضاء محترم انجمن قلم مورخه ۸/۱۱/۸۱ در تشویق به نهضت علمی
و آزاد اندیشی، یک فراخوان تاریخی است که اگر بدرستی از سوی نخبگان و متصدیان فرهنگ کشور، درک و تعقیب گردد، نقطه
عطفی در حیات انقلاب بوده و اگر بی پاسخ بماند، علامت سؤال و تعجب بر رفتار همگان است .

امام راحل (قدس سره)، بارها از ضرورت تحول هدایت شده در حوزه و دانشگاه، سخن گفتند . مصلحانی چون شهید مطهری و
شهید بهشتی نیز در این راه سرمایه گذاری کردند و شخص حضرتعالی از سالهای پیش از انقلاب تا هم اکنون، بارها و بارها تحول
حساب شده در حوزه، اجتهاد دینی و نواندیشی علمی، جنبش نرم افزاری برای تولید انبوه علم در حوزه و دانشگاه را جزء
آرمان های اصلی انقلاب دانسته اید و بارها به آزاد اندیشی توام با انضباط و گفتگوی توام با اخلاق، دعوت کرده اید .

اینک دهه سوم از یک انقلاب پیروز و یک حکومت جدید را تجربه می کنیم که علیرغم همه مدلهای تحمیلی جهان، متولد شده
است . گر چه پیشرفتهای مهمی در ۲۴ سال گذشته، حادث شده و حوزه و دانشگاه، رشد غیر قابل انکاری داشته اند اما روشن است
که این مقدار، برای کاری که در پیش است و برای برداشتن موانع بعدی از سر راه نظام سازی و جامعه پردازی هرگز کافی نبوده و
این موجودی در برابر سیل ترجمه و هجوم رسانه ای غرب و کمیت بالای تولید و تبلیغ آن در حوزه فکر و اخلاق و حقوق و حکومت
و در فرهنگ زندگی و خانواده و اقتصاد و حتی روش تغذیه و لباس، بقدر کافی، کاری از پیش نخواهد برد و در دراز مدت، برخی
دستاوردهای پیشین نیز با خطر ارتجاع به فرهنگ و وابستگی پیش از انقلاب، مواجه خواهد بود .

تنها راه پیش پای ما، ارتقاء کمیت و کیفیت در تولید فکر و علم در حوزه و دانشگاه است و تا وقتی که «تولید» بر ترجمه و تکرار و
نیز «اجتهاد» بر تقلید، فزونی نیابد، سیر جوامع اسلامی همچنان قهقرائی خواهد ماند و امت اسلام و ملت ایران علیرغم همه
فداکاری ها در صحنه تمدن، فرودست خواهند بود .

یکی از عوامل اصلی زمینه ساز برای تولید «علم و نظریه » و نهضت نرم افزاری، همانا سالم سازی گفتگوها و سپس تضمین بقاء این
فضای سالم و علمی برای مباحثه و گفتگوست زیرا آنگاه که تعادل در کار نباشد، جامعه علمی و فرهنگی ما در نوسان بین «سکوت »
و «هرزه گوئی » خواهد پژمرد . حوزه و دانشگاه برای رشد به فضائی دور از افراط و تفریط نیازمندند که در آن، از سوء ظن و بدبینی
و ضیق صدر و از کفرگوئی و بی ادبی و حریم شکنی، خبری نباشد، فضائی باز و اسلامی که در آن نه بمحض شنیدن فکر تازه، به
یکدیگر تهمت و افتراء بزنیم و نه تحت عنوان «نواندیشی » ، مرزهای حقیقت و فضیلت را بر چینیم و ترک اصول کنیم . در این
فضاست که تفاوت «اصول گرائی » با «تحجر» و تفاوت «نواندیشی » با «بدعت گذاری » ، روشن خواهد شد . جامعه دینی به «آزادی »
بدون هرج و مرج و به «ارزش باوری » بدون قشری گری، نیاز مبرم دارد و برای مبارزه با افراط و تفریط، بهترین و شاید تنها راه حل،
همانا تعریض و تضمین مسیر «تعادل » است . از بزرگانی چون شما که برای آزادی بمثابه یک ارزش اسلامی، سالها زندان و تبعید را
تحمل کرده اند، بارها شنیده ایم که آزادی، نه تنها دادنی و گرفتنی بلکه آموختنی است . آنچه امروز ضرورت فوری دارد، همین
نهادینه کردن آزادی های فراهم آمده در جمهوری اسلامی و ترویج ادب استفاده از آن است که باید از راه نهادسازی برای گفتگوهای
شفاف و مستدل در همه قلمروهای علمی و دینی در دانشگاه و حوزه صورت گیرد بنحوی که صریحا تحت الحمایه نظام باشد و
فرهنگ «مناظره و اجتهاد و تولید نظریه » را حمایت و هدایت و بلکه تشویق کند .

بی شک فرهنگ «تولید علم » ، یک فرهنگ ریشه دار اسلامی است که به جامعه دینی بالنده تر و حکومت دینی پیشروتر خواهد
انجامید و روشن است که اگر فضای علمی، نهادینه نشود، ما هرگز تولید نرم افزار علمی و دینی بقدر لازم نخواهیم داشت و بدون
این نرم افزار، تداوم «حکومت دینی » در عصر تراکم نرم افزارهای غیردینی و ضددینی، بسیار مشکل و احیانا صوری خواهد شد .

«مناظره و نظریه پردازی » در چارچوب محکمات اسلام و با رعایت اخلاق و منطق علمی، یک ارزش دیرینه در فرهنگ اسلام و یک
روال جاری در حوزه های علمیه بوده و تاریخ فقه، اصول، کلام، تفسیر و فلسفه و سایر معارف دینی ما اعم از عقلی و نقلی، سرشار از
«مناظره و نظریه پردازی » است و اصولا مفاخر علمی حوزه، همواره با نقد نظریات دیگران زمینه رشد و شکوفایی یافته اند .

گرچه هم اکنون نیز «مناظرات و نظریه پردازی » ، کما بیش در جامعه علمی ما جریان دارد اما چون بدرستی نهادینه، قانونمند و
گاه حمایت و هدایت نمی شود و جمع بندی دقیقی از آنها صورت نمی گیرد و به تجربه انباشته، تبدیل نمی شود عملا کم تاثیر شده و
در نتیجه، بتدریج مجتهدان و مولدان و صاحبان خرد و دل بنفع پاچال داران، سیاسی کاران و مترجمان و یا متحجران، صحنه را
ترک می کنند و آنگاه فرصت طلبانی که با طرح خام و ناقص مسائل تخصصی در قلمروهای غیرتخصصی و با عدم پاسخگوئی و نیز
تبدیل فکر و نظریه به ابزار عوام فریبی، عملا فضای علمی و فرهنگ دینی را تحت الشعاع جنجال های ضد دینی و غیرعلمی قرار
می دهند، فضای فرهنگی کشور را عقیم، غیرمولد و صرفا پر سر و صدا و کم محتوی می سازند و این نوسان میان افراط و تفریط،
همچنان ادامه خواهد یافت و مفاهیم جدیدی تولید نخواهد شد و هم چنان مصرف کننده فرهنگ و تمدن دیگران باقی مانده و
تحقیر خواهیم شد .

اینک فرصت را مناسب می دانیم و از حضرتعالی که خود در این قلمرو، فتح باب فرموده اید، می خواهیم که در این زمینه، عملا نیز
راهنمائی و مساعدت بفرمائید تا شاید با یک بسیج عمومی و حمایت نهادینه از سوی تصمیم گیران فرهنگی و متصدیان محترم
حوزه و دانشگاه در جهت ایجاد کرسی های آزاد علمی، با حضور هیئت های منصفه علمی و تخصصی و در محضر وجدان عمومی
حوزه و دانشگاه شاهد «طرح منطقی ایده ها» رواج بازار «نظریه پردازی و نوآوری روشمند» و نیز «مناظره های علمی و قانونمند و
نتیجه بخش و فارغ از غوغاسالاری » و «نهاد سازی برای اجابت پرسشهای جدید» و در نتیجه «تولید نرم افزار علمی و دینی » در حوزه
و دانشگاه بیش از قبل باشیم . آرزو می کنیم که پاسخ این نامه در آستانه جشن بیست و چهارمین سالگرد انقلاب اسلامی، بشارتی
باشد که به جامعه علمی حوزه و دانشگاه داده می شود .

بدیهی است که در مورد چگونگی اجراء چنین طرحی، پیشنهادهای عملی نزد امضاکنندگان این متن و سایر هم فکران در حوزه و
دانشگاه وجود دارد که نهادهای مسئول می توانند، پیگیری کنند .

والامرالیکم

والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته

جمعی از دانش آموختگان و پژوهشگران حوزه علمیه

۱۳/۱۱/۸۱

متن پاسخ رهبر معظم انقلاب

بسم الله الرحمن الرحیم

فرزندان و برادران عزیز

با همه مضمون نامه شما موافقم و از شما و هم فکرانتان در حوزه و دانشگاه می خواهم که این ایده ها را تا لحظه عملی شدن و ثمر
دادن، هر چند دراز مدت، تعقیب کنید، نه مایوس و نه شتابزده، اما باید این راه را که راه شکوفائی و خلاقیت است به هر قیمت
پیمود . این انقلاب باید بماند و برنامه تاریخی و جهانی خویش را به بار نشاند و همین که این عزم و بیداری و خودآگاهی در نسل
دوم حوزه و دانشگاه نیز بیدار شده است همین که این نسل از افراط و تفریط، رنج می برد و راه ترقی و تکامل را نه در «جمود و
تحجر» و نه در «خودباختگی و تقلید، بلکه در نشاط اجتهادی و تولید فکر علمی و دینی می داند و می خواهد که شجاعت
نظریه پردازی و مناظره در ضمن وفاداری به اصول و اخلاق و منطق در حوزه و دانشگاه، بیدار شود و اراده کرده است که سؤالات و
شبهات را بی پاسخ نگذارد، خود، فی نفسه یک پیروزی و دستاورد است و باید آن را گرامی داشت و آنگاه که نخبگان ما نقطه تعادل
میان «هرج و مرج » و «دیکتاتوری » را شناسائی و تثبیت کنند، دوران جدید آغاز شده است .

آری، نباید از «آزادی » ترسید و از «مناظره » گریخت و «نقد و انتقاد» را به کالای قاچاق و یا امری تشریفاتی، تبدیل کرد چنانچه
نباید بجای مناظره، به «جدال و مرا» گرفتار آمد و بجای آزادی، به دام هتاکی و مسئولیت گریزی لغزید . آن روز که سهم «آزادی » ،
سهم «اخلاق » و سهم «منطق » ، همه یکجا و در کنار یکدیگر ادا شود، آغاز روند خلاقیت علمی و تفکر بالنده دینی در این جامعه
است و کلید جنبش «تولید نرم افزار علمی و دینی » در کلیه علوم و معارف دانشگاهی و حوزوی زده شده است . بی شک آزای خواهی
و مطالبه فرصتی برای اندیشیدن و برای بیان اندیشه توام با رعایت «ادب استفاده از آزادی » ، یک مطالبه اسلامی است و «آزادی
تفکر، قلم و بیان » نه یک شعار تبلیغاتی بلکه از اهداف اصلی انقلاب اسلامی است . و من عمیقا متاسفم که برخی میان مرداب
«سکوت و جمود» با گرداب «هرزه گویی و کفرگویی » طریق سومی نمی شناسند و گمان می کنند که برای پرهیز از هر یک از این دو،
باید به دام دیگری افتاد . حال آنکه انقلاب اسلامی آمد تا هم «فرهنگ خفقان و سرجنبانیدن و جمود» و هم «فرهنگ آزادی بی مهار
و خودخواهانه غربی » را نقد و اصلاح کند و فضایی بسازد که در آن، «آزادی بیان » ، مقید به «منطق و اخلاق و حقوق معنوی و مادی
دیگران » و نه به هیچ چیز دیگری، تبدیل به فرهنگ اجتماعی و حکومتی گردد و حریت و تعادل و عقلانیت و انصاف، سکه رایج شود
تا همه اندیشه ها در همه حوزه ها فعال و برانگیخته گردند و «زاد و ولد فرهنگی » که به تعبیر روایات پیامبر اکرم (ص) و اهلبیت
ایشان ( علیهم السلام)، محصول «تضارب آراء و عقول » است، عادت ثانوی نخبگان و اندیشه وران گردد . بویژه که فرهنگ اسلامی و
تمدن اسلامی همواره در مصاف با معضلات جدید و نیز در چالش با مکاتب و تمدن های دیگر، شکفته است و پاسخ به شبهه نیز
بدون شناخت شبهه، ناممکن است . اما متاسفانه گروهی بدنبال سیاست