پاورپوینت کامل سرزمین هزار ادیان ۵۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سرزمین هزار ادیان ۵۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سرزمین هزار ادیان ۵۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سرزمین هزار ادیان ۵۹ اسلاید در PowerPoint :

۲۸

جنبش های اسلامی در هند

این موضوع که جمعیت مسلمانان هند تحت تاثیر مذهب هندو بوده موضوع بی نظیری است; به طور مثال، صوفیسم (Sufism) اقتباسی از ودانتا (vadanta) است . در طول قرن ها، اسلام چندین بار در هند متحمل اصلاحاتی شده است که
بعضی به سوی مدرنیزاسیون و بعضی بیشتر به سوی بنیادگرایی بوده است . مسلمانان در هند به دو طبقه متمایز براساس
خاستگاهشان طبقه بندی شده اند . این طبقه بندی به نظام طبقاتی هندوئیسم شبیه است . که اصطلاحا وارنا شراما (Varnashrama) نامیده می شود . مسلمانان به طور گسترده ای به دو گروه طبقه بندی شده اند . به عبارت دیگر اشرف (Ashraf) و اجلف (Ajlaf) اشرف دوباره به شیخ ها (Sheikhs) ، سیدها (Sayyeds) ، مگاهال ها (Mugahls) و
پاتان ها (Pathans) طبقه بندی شده اند، که گفته می شود سیدها از نسل پیامبر هستند و احترام زیادی دارند . شیخ ها از تبار
عرب و در طبقه بندی در درجه بعدی قرار دارند . مگاهال ها، از نوادگان حاکم مسلمانان در هند هستند و در رتبه سوم این
طبقه بندی قرار دارند . پاتان ها شامل سپاهیانی هستند که از نواحی شمال غربی، یعنی افغانستان آمده اند و آخرین گروه شریفان
را تشکیل می دهند . از سوی دیگر اجلف ها نوکیشان هندی اند و دارای نژاد مشترکی هستند . آنها در مقایسه با گروه اشرف از
طبقه پایین تر برخوردارند . هند قرن نوزدهم نظاره گر اصلاحات اجتماعی – مذهبی در هندوئیسم بود . بسیاری از نهضت های
اصلاحی نظیر پارتانا سماج، آریا سماج و چند نهضت دیگر در قرن نوزدهم شروع به کار کردند . همه این اصلاحات تلاش هایی برای
هدایت دینی هندو به سوی ودانتا بود که محور اصلی فلسفه هندوئیسم را تشکیل می داد .

برخلاف هندوئیسم که برای اصلاحات انعطاف پذیر و اصلاح پذیر است، دین اسلام برای تغییر، غیرمنعطف و سخت است . در دین
اسلام، انتقاد از آیین و از آداب و رسوم قدیمی ممنوع است و بدعت محسوب می شود . مدرنیزاسیون به عنوان تهدیدی برای روش
زندگی یک مسلمان تلقی شده است . با وجود چنین تعصباتی، همه اصلاحات قرن نوزدهم بیشتر به بنیادگرایی انجامیده تا
مدرنیزاسیون . دو نوع از این اصلاحات و جنبش ها وهابی ها و تبلیغی ها هستند .

۱ . وهابیت :(Wahabis) جنبش وهابیت در قرن نوزدهم در عربستان سعودی و به وسیله محمد بن عبدالوهاب (۱۷۹۲ – ۱۷۳۰)
آغاز شد . این جنبش همه مذاهب دیگر را نوعی بدعت و کفر محسوب می کرد و نسبت به آنها تساهل نشان نمی داد . جنبش
وهابیت در هند به واسطه سید احمد بریلاوی (۱۸۳۱ – ۱۷۸۹ م) آغاز شد و متعلق به رای بارلی بود .

زمانی که مشاهده کرد اسلام به سوی خرافه پرستی و پرستش اغراق آمیز از قدسیان و پیامبران سوق داده شده است، اسلام را
بیشتر به ریشه های بنیادی اش به قرائت وهابیت، کشاند .

به هر حال، وهابیون بریلاوی هیچ رابطه مستقیمی با همتایانشان در جزیره عربستان نداشتند . هدف این گروه تاسیس حکومت
اسلامی در هند یا در دارالسلام (islam – ul – Dar) بود . اگرچه جنبش وهابیت با بریتانیا می جنگید، ولی اصل مهم این
جنبش تغییری نکرد که برتری مسلمانان در سراسر هند بود . دو جنبش بنیادگرای دیگر که تحت تاثیر جنبش وهابیت قرار گرفت
و برای موجودیت آن اهمیت قائل بود، جنبش شریعت الله (shariatullah) بود که با جنبش فایرزی تاسیس شد و تلاش
می کرد به دهقانان فقیر در بنگال علیه زمین داران ستمگر کمک کند . بزودی این جنبش، یک جنبش ضد هندو شد و جنبش
دئوبان (Deoban) شهرت یافت . این جنبش مدارسی را برای آموزش مسلمانان هند تاسیس کرد، مدلی که هنوز در مدارس
جهان اسلام دیده می شود . این جنبش دانش آموزانی را از سراسر جهان اسلام جذب کرد و ملت های عرب ثروتمند، از نظر مالی
بودجه این مدارس را تامین می کردند . بنیادگرایی در این مدارس نهادینه شده بود . در کشور هند یک نوع گرایش از ناسازگاری
بین جنبش دئوبان و جنبش وهابیت وجود دارد که عمدتا به علت اختلاف مالی می باشد . در گذر زمان این نهضت ها تحت عنوان
جنبش اصلاحات مسلمانان شروع شده بود که مسیرها را تغییر داد و متمایل به قدرت و کنترل بر جمعیت گشت .

۲ . جنبش تبلیغی :(Tabligis) دایانادا ساراسوتیز آریسا ساماج نوکیشان مسلمان را به تزکیه نفس واداشت . همچنان که در
واکنش به این مسئله، مولانا الیاس موات یک نهضت تبلیغی را در سال ۱۹۲۷ م در راجستان به راه انداخت . نوکیشان هندو به
اصول مختلط از اسلام عمل می کردند . همچنان که از لحاظ فرهنگی بیشتر به هندو شبیه بودند تا مسلمان . مولانا را با تبدیل
کردن دین نوکیشان به «مسلمانان کامل » این جنبش را آغاز کرد و این شعار را مطرح کرد: «آی مسلمانان، مسلمان باشید» . آداب و
رسوم و آموزه های اسلام به شیوه سازش ناپذیری آموزش داده شد . در ابتدا این جنبش به منطقه موات محدود شد، اما بعد از
مرگ مولانا به سرعت به مناطق دیگر اشاعه یافت . این جنبش اصول خشکی را از قوانین اسلام دنبال کرد .

تبلیغیون به اعتقادات دینی، الگوهای حجاب و متدهای جامع آداب و رسوم دینی مقید هستند . انبوهی از مردم مسلمان (Jama|at) دور هم جمع می شوند و جزئیات دقیق اصول دینی به آنها تعلیم داده می شود تا از آن پیروی کنند . اکنون نیمی از
جمعیت مسلمانان در این شبه قاره از این جنبش پیروی می کنند . اگرچه این جنبش یک سازمان غیرسیاسی است، اما توانایی
دارند تا در کوتاه ترین مدت به بسیج گروه زیادی از مسلمانان برای گردهمایی بپردازند . بیشتر اصلاحات میانه روتر در دین اسلام
به طور همزمان اتفاق افتاد . امروزه چنین اصلاحاتی طرفداران کمی دارد . جنبش های علیگره و احمدیا دو نهضت اصلاحی
میانه رو هستند .

۳ . جنبش علیگره :(Aligarh Movement) سید احمدخان (۱۸۹۱ – ۱۸۱۷) تلاش کرد تا یک جهش اجتماعی در میان
مسلمانان هند براه اندازد که به اصطلاح جنبش علیگره نامیده شد . هدف اصلی این جنبش ایجاد تعدادی مدارس و کالج برای بالا
بردن سطح آموزش بود . در این مدارس و کالج ها به زبان اردو اهمیت زیادی داده می شد . سید احمد خان، صلح و سازش بین
اسلام و مسیحیت را برقرار کرد و با قصد خاصی، شباهت های این دو دین را نشان داد و حتی دلسوزانه کتابی را در ارتباط با کتاب
انجیل نوشت . ترجمه اردوی کتاب هایی در رابطه با هنر و علوم غربی توسط انجمن ترجمه ای که او تاسیس کرده بود، صورت
گرفت . علی رغم اشاعه موفقیت آمیز اصلاحات اجتماعی، سید احمد خان نتوانست به اعتدال مورد نیاز دین در اموری نظیر
تحصیلات زنان و سیستم حجاب (P U R DA) برای زنان مظلوم دست پیدا کند . تحصیلات مختص طبقات متوسط و بالا بود
و اصلاحات سید احمد خان به این علت که همه مسلمانان را در بر نمی گرفت، مورد انتقاد قرار گرفت .

۴ . جنبش احمدیا :(Ahmadias) این جنبش در سال ۱۸۸۹ میلادی توسط میرزا غلام احمد پایه گذاری شد . این جنبش بر
اساس دین جهانی برای همه جوامع پایه گذاری شد . این جنبش، آموزش به صورت لیبرال غربی را در بین مسلمانان با تاسیس
تعدادی از مدارس و کالج ها اشاعه داد . میرزا غلام با جهاد کردن مخالف بود، اما در همان زمان روحیه دینی قوی را در بین
مسلمانان القا کرد . این جنبش محکم ترین و سازمان یافته ترین گروه مسلمان در کشور هند بود . علت سقوط این جنبش عقیده به
تصوف بود .

۵ . گروه آقاخان :(The Aga Khan|s) جدا از فرقه سنی ها و شیعیان، فرقه ای دیگر در شبه قاره هند، به نام آقاخانی ها
وجود دارد که جامعه اسلامی نیزاری (Nazari) است که امامشان آقاخان است و از یک گروه انشعابی نشات گرفته است . این
گروه، اسماعیل را به عنوان امام هفتم به جای برادرش پذیرفتند . این فرقه یک خط پیوسته از امامان را دنبال کرد تا اینکه امروز به
آقاخان که نفر چهل و نهم این سلسله است، رسید . بعضی از فرقه های شیعه از قبول هر امامی پس از مرگ امام دوازدهم که بدون
وارث بود، امتناع کردند . مسلمانان نیزاری به خاطر این تفاوت ها گروه متفاوت از یکدیگر هستند . در نسل سیزدهم بعد از علی
(ع) بود که فرقه شیعه مجددا، بین پیروان نیزاری و برادرش تقسیم شد (که بعدا به عنوان جامعه بحرا شناخته شد) . مسلمانان
نیزاری از آقاخان پیروی می کنند و سالروز تولدش را به عنوان یک روز مقدس تر از محرم جشن می گیرند . پیروان آقاخان از هر
گروه مسلمان دیگری، غربی تر هستند . بیشتر پیروانشان در انگلستان تحصیل می کنند . هزاران سال پیش، آنها رقبای خلفای
بغداد بودند و مانند خلفای فاطمیان در مصر، حکومت می کردند . بعد از اینکه نفوذشان در مصر کم شد، در ایران تا سال ۱۸۴۰ م،
زمانی که چهل و ششمین خلیفه مجبور به ترک ایران شد، باقی ماندند . آنها سپس به طرف هند و پاکستان حرکت کردند و در آن
جا رابطه ای دوستانه با بریتانیا برقرار کردند . شهر مکه اینان را نپذیرفت، لذا نتوانستند آنجا را زیارت کنند . در سال ۱۸۶۶ م
تفسیرشان از قرآن، باعث اختلاف بین پیروانشان و کسانی که به فرقه های دیگر شیعه رجعت کرده بودند، شد . آقاخانی ها
همچنین به سوءاستفاده کردن از بودجه مالی نیزاری ها در سال ۱۹۰۵م متهم شدند، ولی در دادگاه پ