پاورپوینت کامل سینما و پدیده لمپنیزم ۴۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سینما و پدیده لمپنیزم ۴۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سینما و پدیده لمپنیزم ۴۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سینما و پدیده لمپنیزم ۴۵ اسلاید در PowerPoint :

۲۹

بررسی تاریخی و جامعه شناسی موضوع مورد بحث می تواند دامنه پهناور و ابعاد فراوانی گیرد . نگاهی، باور دارد که هر گونه در
آمیختگی لمپنیزم با پدیده های نظیر اهل فتوت، عیاران، لوطی ها، رندان، کلاه مخملی ها و جاهل های محل در دوره های مختلف
تاریخ ایران، حکایت از ناآگاهی از ریشه های تاریخی و طبقاتی و نقش اجتماعی متفاوت و ژرف ساخت های متفاوت پدیده های
گوناگون دارد . در ایران باید درباره هر یک از این پدیده های اجتماعی با جزئیات و جداگانه و به دقت سخن گفت و حتی یکی
پنداشتن خود آنها در گذشته، نشان دهنده ناآگاهی ماست . زیرا مسلما نقش عیاران پس از دوران مغول، همان نقش جاهل های
دوران رضاشاهی نبود و شباهت های گذرا نباید ما را به اشتباه وا دارد; همان گونه که خلافکاران حاشیه ای که در کنار رشد سرمایه
داری وابسته در شهرهای جدید رشد کردند، هرگز تابع فرهنگ لوطی ها نبودند و اینها همه با هم فرق دارند . کاربرد کلمه لمپن
هم نباید ما را دچار اشتباه کند . لااقل در دوران جدید، مارکس، پردون، کائوتسکی، گرامشی و سپس بسیاری از جامعه شناسان
مدرن، درباره لمپن ها سخن گفته و آنها را چون زوائد رشد نظام سرمایه داری مورد تحلیل جامعه شناسانه و روان شناسانه قرار داده
و از نقش اجتماعی شان در بحران ها حرف زده اند . اشتراک لفظی کلمه لمپن نباید سبب سوء تفاهم و یکی پنداشتن این پدیده ها
شود . همچنان که استفاده از ادبیات و زبان و لهجه جنوب تهران به وسیله افراد شریفی که دارای شغل و کار و موقعیت اجتماعی اند،
نباید سبب خطای ما شود . پس شاید بهتر است به یاد آوریم که در نظام ماقبل مدرن، ما با چند پدیده در دوران گوناگون زندگی
اجتماعی مان روبرو بودیم که دارای بنیادهای معنوی و زیرساخت های متفاوتی بودند .

دیدگاه دوم معتقد است که لمپن های حاشیه جامعه بورژوازی غرب و لمپن های امروزی ایران، فرقی با هم ندارند . اندیشه ای که
بنا به موقعیت اقشار فراطبقاتی جامعه ما قبل مدرن، می خواهد امروز همان ویژگی ها را داشته باشد، دارای خطای فاحشی در
ادراک تحولات ایران است . این دیدگاه از ریشه، بحث مدرنیته ایرانی یا سرمایه داری وابسته و هرگونه تشخص دادن به بورژوازی
ایران را انحرافی و بی ربط ارزیابی می کند . از آنجا که معتقد است نظام سرمایه داری و پیامدهای طبقاتی آن جهان شمول بوده و
جوامع گوناگون غربی یا ما قبل مدرن هر یک به شیوه خود با نقش یک نظام مولد پیشرو و یا دنباله رو وارد این ساحت و قوانین
این تمدن جهانگیر شده اند، تاخیر حضور سرمایه داری غرب در ایران را اصلا منفی ارزیابی نمی کند، و پیامدهای آن را از جنس
همان پدیده های مدرنیت می داند . البته از آنجا که معتقد است در خود غرب هم مدرنیته و سرمایه داری بنا به سرشت هر جامعه،
ویژگی هایی یافته اند، وجود این ویژگی ها را ناگزیر می داند . مسئله آن است که ما نیز به قلمرو مدرنیت گام نهاده ایم و وارد حلقه
تحولات بنیادین در عهد تفوق سرمایه مالی شده ایم، و به تبع و همراه آن، نگاه ما به جهان تغییر کرد . علوم اثبات گرا و علوم تجربی،
دانش ما را دچار تحول کرد و همه جا عملا و ذهنا ما از جهان سنت دور شده ایم . بنا به این دیدگاه، طبقات و نیروهای حاشیه ای و
پدیده های جامعه در ایران همان است که در جوامع مدرن وجود دارد و گذار از شرایط سنتی به شرائط نو، سال هاست که در ایران،
در حال پیشروی است و چالش های آن عمدتا رخ داده است . از این منظر طبقات بیکاره حاشیه جامعه ایران که هرگز دارای
موقعیت عینی نیروهای زحمتکش و مولد، چون کشاورزان و کارگران نبوده و نقشی تعریف شده در هیچ یک از تقسیمات جامعه
مدرن – اعم از تولید یا خدمات یا توزیع – ایفا نمی کنند، لمپن می باشند . آنان می توانند به خدمت قدرت سیاسی یا نیروهای
مخالف قدرت سیاسی در آیند، و یا نیروهای یک قدرت ناپلئونی شوند که می خواهد خود را فراطبقاتی وانمود سازد . سازماندهی
این نیروها در چالش های سیاسی همچون نیروهای خشونت کردار که بدون مسئولیت و باور، به اعمال زور و سرکوب می پردازند،
تفاوتی با زورگیری، باجگیری و مظالم دیگر ندارد که در شرایط عادی به آن می گروند و از طریق آن امرار معاش می کنند . اینکه در
شرایط بحرانی آنان به خدمت مردم می آیند تا امنیت را برای ممانعت از سرقت و دیگر تخلفات برقرار کنند، به معنی فتوت و
اخلاق سنتی عیاران در آنان نیست، بلکه این نیز نوعی مزدوری است . رفیق دزد و شریک قافله اند . اینکه آنان به لهجه جنوب
شهری تهرانی و ادبیات لاتی سخن می گویند یا نه، یک امر روبنایی است . بدیهی است که لمپن های اهواز به لهجه لات های تهران
حرف نمی زنند، اما این تغییر ادبیات شفاهی به معنی عدم مشخصه لمپنی در آنها نیست . ذهنیت و عینیت وجودی و کارکرد
اجتماعی است که آنان را در زمره نیروهای فرو دست و فاقد پایگاه طبقاتی در می آورد . باید دانست که خود سخن گفتن با ادبیات
جنوب شهری هم دلیل لمپنیزم نیست . چه بسا نیروهای طبقاتی مولد در جنوب شهر – مانند یک مکانیک – با این لحن سخن
گوید و لمپن به شمار نیاید .

×××

نگاه سومی نیز هست که معتقد است باید واقع گرایانه تر دست به تحلیل موقعیت اقشاری زد که در جامعه ای مثل ایران می توانند
تعریف شوند و ما نباید ضرورتا طبقات جامعه خود را بر اساس همه پیشداوری های قالبی جوامع دیگر تعریف کنیم . گاه ویژگی ها
آنچنان نیرومند است که به هیچ وجه، فرعی به شمار نمی آید و پدیده تازه ای را تعریف می کند که بی سابقه است . در جامعه ای که
یک سر آن معیشت و نظام قبیله ای با بسیاری از آثار و عواقب تولیدی و فرهنگی اش هنوز حیات دارد و در سر دیگر آن،
کلان شهری مثل تهران دارد، چگونه می توان قائل به پدیدارهای متفاوت و متمایز با جامعه مدرن نبود؟

چگونه می توان قائل بود که با بقای پاره ای از ساختارهای محله ای در خیابان ها، با بقای دسته ها و تکیه های عزاداری و پیامدهای
جامعه شناسانه – فرهنگی آنها، و با بقای احساس و نقش و کارکرد اجتماعی لوطی گرایانه در محله ها و خیابان ها، همه افراد
حاشیه ای جامعه مدرن و یا در حال گذاری مثل ایران عینا شبیه همان پدیده های جامعه غربی و لمپن های غربی است؟ شاید بهتر
است در اینجا هم به نوعی اغتشاش، درهم آمیختگی و چند سویگی باور کنیم . در بخشی از این اقشار، معیارهای جامعه مدرن
(فقدان مسئولیت و غیرت و حیا و اخلاق عیاران) وجود داشته و در گروهی تمایلات سنتی و فرهنگ و اخلاق به چشم می خورد و
برای همین از ارزش های مردانگی و فتوت پیروی می کنند، و در برابر اجنبی گری، بی اخلاقی و فرهنگ لاابالی گرای جامعه مدرن
می ایستند . برای همین پدیده هایی مثل طیب یا رابطه شعبان بی مخ با آیت الله کاشانی و یا حضور عده ای از افراد جاهل مآب در
جنگ های نامنظم، قابل توجیه است . آنان با فداکاری و شجاعت و ایثار در این شرائط به حق یاری می رسانند و نباید آنان را با
لمپن ها یکی پنداشت .

×××