پاورپوینت کامل شناخت، سرآغاز گفت وگوست ۴۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل شناخت، سرآغاز گفت وگوست ۴۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل شناخت، سرآغاز گفت وگوست ۴۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل شناخت، سرآغاز گفت وگوست ۴۳ اسلاید در PowerPoint :

۲۷

خالد زهری، یکی از نویسندگان جهان اسلام است که برای تقریب مذاهب درون دینی تلاش زیادی دارد . وی رساله «اصول
الاجتهاد عند الشیعه الامامیه: دراسه مفارنه مع اهل السنه » را نگاشته است و پس از آن بحثی با عنوان «تذلیل العقبات فی طریق
التقریب بین اهل السنه و الشیعه الامامیه » به تحریر درآورد . نویسنده در این دو بررسی، پایه های اساسی هر گفت وگو را شناخت و
آگاهی کامل از یکدیگر، و استواری گفت و شنود براساس بنیادهای علمی (و نه وعظ و ارشاد یک جانبه) معرفی می کند .

زهری در این راستا، کتاب «تعلیل الشریعه بین السنه و الشیعه » را نگاشت و مقارنه ای میان حکیم ترمذی و ابن بابویه قمی انجام
داده است . نویسنده درباره علت انتخاب این دو عالم چنین می نویسد: هر دو از فقیهان اصولی هستند و هر دو برای مقاصد شریعت
اهمیت زیادی قائل هستند و معرفت شرایع را در گرو شناخت علل شرایع می دانند .

ترمذی کتاب «اثبات العلل » را نگاشته است و ابن بابویه کتاب «علل الشرایع » را . هردوی اینها در راستای احیای علوم دین که
می رفت در چارچوب های جامد و ناپویا گرفتار آید، مقاصد و مصالح شریعت را به کمک فقه فراخواندند .

این دو در بسیاری از اندیشه ها و مسائل کلام همسان بودند; تفاوت نهادن میان علت ظاهر و باطن، کشف رازهای علم حروف که
این علم را از اصول حکمت می شناختند، و در باب صفات باری تعالی نه قائل به نفی بودند و نه به تعطیل . این دو از مذاهب دیگر
آگاهی داشتند; ترمذی به مناظره با شیعیان می پرداخت و در نوشته های خود از اخبار شیعیان یاد می کند، چنانکه ماسینیون از
حضور فرهنگ شیعی در کتاب هایش آگاهی داد و قمی به روایات علمای اهل سنت، مانند ابوحنیفه استشهاد می کرد .

هر دو عالم یاد شده محدث بودند; ترمذی «نوادر الاصول فی احادیث الرسول » و قمی «من لا یحضره الفقیه » را نگاشته است و
جالب اینکه هر دو علم حدیث را از پدران خود آموختند و پدران خود را رجال سند خویش ذکر کرده اند . فاصله زمانی پیدایش این
دو عالم کمتر از یک قرن است .

این کتاب از یک دیباچه و دو بخش در ۳۳۴ صفحه تشکیل شده است که هر بخش مباحث فراوانی را در بر می گیرد . در پایان از
مهم ترین نتایج این بحث سخن گفته است . نویسنده در بخش نخست، از نوشته های اهل سنت در باب «علل الشرایع » و پس از آن از
کتاب های امامیه در این باب یاد می کند . سپس درباره حجیت قیاس، ادله موافقان و مخالفان، و استدلال ایشان به قرآن کریم،
احادیث نبوی (ص)، اقوال و افعال صحابه، و معقولات سخن گفته است . زهری در مبحث دوم این بخش، درباره علل منصوصه،
تفاوت علت و سبب نزد ابن حزم، ذکر مسایلی در علت منصوصه و قیاس به طریق اولی (قیاس آشکار)، عمل ابن جنید به قیاس،
مسئله تنقیح مناط، قیاس شبه (قیاس تمثیلی)، و مثال هایی از عمل آیت الله خویی و فتاوای وی در «المسائل المتخبه » ، چون
حلال بودن گوشت حیوانی که با تفنگ شکار می شود، آورده و در پایان نتیجه می گیرد که همه مذاهب اسلامی از مالکیه و حنفیه
گرفته تا شافعیه، حنبلیه و ظاهریه، «قیاس » را پذیرفته و بدان عمل می کنند، و تفاوت تنها در تطبیق و اعتماد برقیاس در استنباط
آن نهفته است .

… قیاس انواع متفاوتی دارد و نمی توان عمل به آن را به یک گروه اختصاص داد … . حتی گروهی که خود را مخالف عمل به قیاس
می دانند، با عناوین دیگری آن را به کاربسته اند … ; یعنی خلاف در صغری است نه در کبری و در واقع لفظی . از این رو، می توان
گفت:

۱ . همه مذاهب در عدم عمل به قیاس فاسد هم نظر می باشند .

۲ . همگان قیاس منصوص العله را می پذیرند (با اندک تفاوتی در این باره) .

۳ . مخالفان عمل به قیاس نیز با نام های دیگر آن را مورد استفاده قرار داده اند .

۴ . ابن حزم نیز از قیاس با نام «دلیل » بهره گرفته است .

۵ . امامیه، ظاهریه و برخی از محققان جمهور، قیاس شبه (تمثیل) و طرد را باطل می شمارند .

۶ . علمای مذاهب به جز ابن حزم و اخباری های امامیه، قیاس اولویت را می پذیرند .

نویسنده مبحث دوم از بخش نخست کتاب را به دیدگاه اهل سنت و شیعه امامیه پیرامون «مصلحت » اختصاص داده و ادله موافقان
و مخالفان را که براساس قرآن کریم، سنت رسول اکرم (ص) و عقل است، بیان داشته و حتی مثال هایی از عهد قدیم و عهد جدید
آورده است .

وی مسایلی که مذاهب اسلامی نگرشی مصلحتی بدان داشته اند، را یادآور می شود; تاخیر بیان از وقت حاجت و ضرورت بیان، نسخ،
ازدواج در اسلام، تحلیل فضایل اعمالی، چون نماز، استخاره و معاملات سیاسی، اجتماعی و اقتصادی .

زهری سپس شرایط شیعیان و اهل سنت در عمل به مصالح مرسله را نام برده است . همچنین از قاعده «تزاحم » که در شمار مصالح
است، سخن به میان آورده و استحسان را نزد شیعه و سنت بررسی کرده است و نتیجه می گیرد که هم شیعیان و هم اهل سنت، به
قاعده تزاحم عمل می کنند و از آنجا که مفهوم واقعی استحسان عمل به دلیل اقوی و یا عدول از حکمی به دلیلی دیگر است،
امامیه نیز اگر چه این نام را نمی پسندند، اما به استحسان عمل می کنند، چنانکه به قاعده تزاحم عمل می نمایند .

بخش دوم کتاب درباره علل شرایع و جایگاه آن نزد حکیم ترمذی و شیخ صدوق است . زهری می نویسد: حکیم ترمذی تنها نزد
متصوفان و کسانی که در عرفان و تصوف بحث می کنند، شناخته شده است، در حالی که وی یکی از برجسته ترین اصولی ها است .

از سوی دیگر، ابن بابویه قمی که جایگاه ویژه ای نزد امامیه دارد، نزد اهل سنت ناشناخته است . وی پس از بیان تاریخ ولادت، وفات،
احوال شاگردان و تالیفات هر یک از این دو عالم فقیه، به شرح مشترکات ایشان می پردازد .

تعلیل شریعت گاهی در چارچوب مقاصد شریعت به دست می آید و گاهی به علت قیاس; هرچند این دو واژه، یعنی «مقاصد» را به
کار نبسته، بلکه مرادف های آن را مورد استفاده قرار داده اند، ابن بابویه دو کتاب به نام های «معانی الاخبار» و «علل الشرائع و
الاحکام و الاسباب » نگاشت .

هر دو از واژه هایی چون «غایات » ، «اسرار» ، «باطن » و «حکم » استفاده کرده اند . ترمذی بر این اصطلاح های مترادف واژه «لطائف »
را افزوده است و در دو رساله خود، یعنی «باب فی السواد الاعظم » و «منازل القربه » ، از «مقاصد» استفاده کرده است . ترمذی در
کتاب «التوحید» بابی با نام: «باب ان الله تعالی لایفعل بعباده الا الاصلح لهم » می گشاید و برای علل شرایع به نقل و عقل استشهاد
می کند; «و ما جعلنا القبله التی کنت علیها الا لنعلم من یتبع الرسول ممن ینقلب علی عقبیه » – بقره: ۲/۱۴۳ – و آیاتی دیگر چون:
«محمد: ۳۱» ، «عنکبوت: ۱ – ۳» ، انبی