پاورپوینت کامل رویکردی اسلامی در فرایندهای حکومت ۵۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل رویکردی اسلامی در فرایندهای حکومت ۵۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل رویکردی اسلامی در فرایندهای حکومت ۵۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل رویکردی اسلامی در فرایندهای حکومت ۵۵ اسلاید در PowerPoint :

۱۸

تالیف: جان اسپوزیتو – جان وال

مترجم: مهدی حجت

رابطه میان اسلام و دموکراسی، در جهان معاصر، پیچیده و بغرنج است . جهان اسلام از حیث ایدئولوژیکی یکپارچه نیست .
چشم اندازهای وسیعی در این جهان وجود دارد; از اندیشه های افراطی کسانی که وجود هر گونه ارتباط میان اسلام و دموکراسی را
نفی می کنند تا کسانی که معتقدند، اسلام خود به نظام دموکراتیک فرمان می دهد . در میان اندیشه های افراطی، در شماری از
کشورهایی که اکثریت جمعیت آنها مسلمان هستند، بسیاری از مسلمانان بر این باورند که اسلام حامی و پشتیبان دموکراسی
است; اگر چه نظام سیاسی خاص آنها به صورت مشخص تحت عنوان نظام اسلامی شناخته می شود .

در قرن بیستم، در سرتاسر جهان اسلام، بسیاری از گروه هایی که خود را به صورت مشخص اسلام گرا معرفی کرده و سعی داشتند،
به عنوان سازمان هایی سیاسی مستقیما در فرآیندهای دموکراتیک مشارکت داشته باشند، در اروپای شرقی، آفریقا و نقاط دیگر
جهان سرنگون شدند . در ایران، این گروه ها توانستند، قدرت را به دست گرفته و نظامی تشکیل دهند . درنقاط دیگر، گروه های
اسلامی در نظام هایی مشارکت داشتند که از حیث ساختاری بیشتر سکولار بودند .

مشارکت گروه هایی که خود را دارای جهت گیری هایی اسلامی معرفی می کردند، در انتخابات و به طور کلی در فرآیندهای
دموکراتیک، مناقشات قابل توجهی را برانگیخت .

آنها که معتقد هستند، رویکردهای سکولار و جدایی مذهب از سیاست، جوهره دموکراسی است . استدلال می کنند که گروه های
اسلامی از دموکراسی، تنها به عنوان ابزاری برای کسب قدرت سیاسی حمایت می کنند . آنها می گویند، گروه های اسلامی از ایده
«یک مرد، یک رای، یک بار» حمایت می کنند . در الجزایر و ترکیه، به دنبال پیروزی انتخاباتی احزاب سیاسی اسلامی که از حیث
مذهبی تهدیدی برای رژیم های سیاسی موجود پنداشته می شدند، از نظر قانونی محدود و یا سرکوب شدند .

بحث رابطه میان اسلام و دموکراسی، در میان کسانی که خیزش اسلامی را در اواخر قرن بیستم و اوایل قرن بیست و یکم تداعی
می کنند، به شدت در جریان است; برخی از این اسلام گرایان بر این باورند که «دموکراسی » مفهومی بیگانه است که توسط
غرب گرایان و اصلاح طلبان سکولار به جوامع اسلامی تحمیل شده است . آنها همواره استدلال می کنند که مفهوم حاکمیت مردم،
تاکید بنیادی اسلام بر حاکمیت خدا را انکار می کند، لذا نوعی بت پرستی است .

آنها چنین دیدگاهی دارند، به احتمال بسیار کمی در انتخابات شرکت می کنند . بسیاری از اینها از شرکت در مباحث و
گفت وگوهای فکری و روشنگرانه در رسانه ها پرهیز می کنند . برخی دیگر نسبت به فعل و انفعالات سیاسی جوامع خود بی اعتنا
هستند و امید دارند که اجتماع آنها به نحوی الهام بخش جامعه اسلامی وسیع تری خواهد شد .

اما بسیاری از گروه های فکری برجسته اسلامی استدلال می کنند که اسلام و دموکراسی با یک دیگر سازگار هستند . برخی
پیش تر می روند و تاکید می کنند که در شرایط کنونی جهان معاصر، دموکراسی را می توان نیاز ضروری اسلام تلقی کرد . در این
مباحثات، متفکران مسلمان مفاهیم تاریخی پراهمیتی را از درون سنت اسلامی بیرون کشیده و با مفاهیم پایه ای دموکراسی، آن
طور که در جهان مدرن فهمیده می شود، تلفیق می دهند .

× × ×

این فرآیند در جهان اسلام، مشابه همان فرآیندهایی است که در دیگر سنت های مذهبی بزرگ رخ داده است; تمام سنت های
مذهبی بزرگ جهان ، دستگاه های کلانی از ایده ها، بینش ها و مفاهیمی که برای فهم حیات و فرجام نوع بشر اساسی هستند،
عرضه می دارند .

بسیاری از این مفاهیم با اهمیت، به شیوه های مختلف در دوره های مختلف به کار برده شده است . برای مثال سنت مسیحی در
دوران پیش مدرن، شالوده ای نظری برای پادشاهی دارای مشروعیت الهی فراهم می کرد، در حالی که در دوران معاصر، این مفهوم
را ترویج و تبلیغ می کند که مسیحیت و دموکراسی با یک دیگر کاملا سازگارند .

در تمامی این سنت ها، منابع فکری و ایدئولوژیکی ای وجود دارد که می تواند توجیه کننده پادشاهی مطلقه و یا دموکراسی باشد .
مناقشه زمانی سر بر می آورد که توجه داشته باشیم که این مفاهیم بنیادی چگونه باید به فهم در آمده و به کار آیند .

یک دیدگاه آغازین نسبتا بی طرفانه درباره مسلمانان، در سال ۱۹۹۲ توسط راشد الغنوشی، رهبر اسلام گرای تبعیدی تونسی، در
مصاحبه با «لندن آبزرور» ارائه شده است: «اگر مقصود از دموکراسی، عبارت از مدل لیبرالی حکومت است که در غرب رایج است;
یعنی نظامی که مردم آزادانه نمایندگان و رهبران خود را بر می گزینند، و در آن جا به جایی قدرت و همچنین تمام آزادی ها و
حقوق بشر برای عموم مردم وجود دارد، در آن صورت مسلمانان مطلب یا سخنی در مذهب خود نمی یابند که با دموکراسی مغایر
ت داشته باشد، و به نفعشان نیز نیست که چنین کاری را بکنند» . بسیاری از مسلمانان و از جمله خود غنوشی، پیش تر رفته و
دموکراسی را شیوه ای مناسب برای تحقق الزامات خاص دین اسلام در جهان معاصر می دانند .

سنت اسلامی حاوی شماری از مفاهیم کلیدی است که مسلمانان از آنها به عنوان رهگشای «دموکراسی اسلامی » یاد می کنند .
برای مسلمانان مهم است که به سادگی دست به کپی آنچه غیر مسلمانان در باب ایجاد نظام های دموکراتیک انجام داده اند، دست
نزنند . با تاکید بر این که قالب های مختلفی برای تحقق یک دموکراسی مشروع قابل تصور است .

محمد خاتمی رئیس جمهوری ایران در مصاحبه تلویزیونی پیش از انتخابات ریاست جمهوری این کشور خاطرنشان می کند که
«دموکراسی های موجود ضرورتا از یک فرمول یا منظر خاص تبعیت نمی کنند; اینکه یک دموکراسی به نظام لیبرال منجر شود،
امکان پذیر است . این امکان هم وجود دارد که دموکراسی احتمالا به نظامی سوسیالیستی منجر شود . همچنین می توان
دموکراسی ای برخوردار از هنجارهای مذهبی در باب حکومت داشت; ما این نوع سوم را اختیار کرده ایم » . خاتمی دیدگاهی را
عرضه می دارد که در میان هواداران دموکراسی اسلامی مشترک است و آن اینکه «دموکراسی های امروز جهان از خلاء بسیار بزرگی
رنج می برند که عبارت است از خلاء معنویت » ، و اسلام می تواند آن چهارچوب لازم را برای تلفیق دموکراسی و معنویت و حکومت
مذهبی فراهم نماید .

سنتز معنویت و حکومت، از تصریح بنیادینی که روح اسلام است، ناشی می شود; اینکه «هیچ معبودی جز خداوند نیست » و تاکید
بر اینکه او «یکتا» است; این اندیشه که توحید خوانده می شود، مبنای لازم را برای این ایده که هیچ کس نمی تواند جنبه های
مختلف حیات را به مقولاتی مجزا از یک دیگر منفک کند، فراهم می آورد .

علی شریعتی، شخصیتی که سهم عمده ای در تحول ایدئولوژیکی انقلاب اسلامی در ایران ایفا کرد، در کتاب «جامعه شناسی اسلام »
می نویسد: توحید «به معنی یگانگی و یکتایی خداوند، البته مورد پذیرش تمامی یکتاپرستان است، اما توحید به عنوان یک
جهان بینی … بدین معنی است که کل هستی را به جای تقسیم آن به این جهان و جهان باقی … روح و بدن، به مثابه یک کل واحد
بنگریم » .

در این جهان بینی، جداسازی مذهب از سیاست، موجب خلاء معنوی در حوزه عمومی می شود و راه را برای استقرار نظام های
سیاسی ای که هیچ درک و احساسی نسبت به ارزش های اخلاقی ندارند، باز می کند; از چنین منظری، یک دولت سکولار، راه را
برای سوء استفاده از قدرت باز می گذارد . تجربه کشورهای مسلمان دارای رژیم های نظامی که از حیث ایدئولوژیکی سکولار
هستند، نظیر رژیم بعثی، عربی و سوسیالیستی صدام حسین در عراق، بی اعتمادی نسبت به جدایی ارزش های دینی از سیاست را
تقویت می کند .

طرفداران دموکراسی اسلامی استدلال می کنند که یکتایی و یگانگی خداوند، مستلزم نظام دموکراتیک است; محافظه کاران به
این نکته معترض هستند که ایده حاکمیت مردم با ایده حاکمیت خداوند در تعارض است; در این صورت، در اغلب موارد آلترناتیو،
نوعی نظام پادشاهی خواهد بود .

پاسخ این مطلب با تاکید بر توحید داده می شود، همان طور که متفکر سودانی عبدالوهاب الافندی اظهار می دارد: «هیچ مسلمانی
مسئله حاکمیت خداوند یا حکومت بر مبنای شریعت را مورد تردید قرار نمی دهد، با این وجود، بیشتر مسلمانان نسبت به هر گونه
ادعایی در باب حاکمیت یک فرد سوء ظن داشته و بدگمان هستند . حاکمیت یک فرد مغایر با حاکمیت خداوند است; چه اینکه همه
افراد نزد خداوند برابر هستند . اطاعت کورکورانه از حکومت یک فرد بر خلاف اسلام است » . بدین ترتیب، استدلا