پاورپوینت کامل جوامع مدرن و بحران بی اعتقادی ۴۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل جوامع مدرن و بحران بی اعتقادی ۴۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل جوامع مدرن و بحران بی اعتقادی ۴۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل جوامع مدرن و بحران بی اعتقادی ۴۴ اسلاید در PowerPoint :

۲۲

در گفت وگو با افسر افشار نادری

جامعه شناس و استاد دانشگاه

اشاره

هیچ فعالیت اجتماعی یا مجموعه نهادهای اجتماعی ای همانند فعالیت و نهاد مذهبی، دارای تنوع و تفاوت نیست . تنها
محدودیتی که می توان برای گوناگونی و شگفت انگیزی مفاهیم و باورداشت های مذهبی قایل شد، محدودیتی است که ذهن بشر
می تواند داشته باشد .

ظرفیت باورداشت انسان تقریبا نامحدود است و زمینه چنین باورداشتی بسته به فرهنگی است که انسان در آن رشد می کند و
تکامل می یابد .

افسر افشار نادری جامعه شناس، معتقد است که جامعه بدون فرهنگ، جامعه ای بی هویت است که نظام اعتقادات، باورها و
ارزش ها، هویت فرهنگی آن را می سازند .

وی بر این باور است که فرهنگ، همچون درختی است که ریشه های آن هنر و دین هستند و فرهنگ از آن دو تغذیه می کند .

اما اینکه در جوامع مدرن امروزی بحران بی اعتقادی در افراد جامعه، چه دست آوردهایی را به همراه دارد، و چرا ضریب
انتقادپذیری مردم نسبت به دین، در این گونه جوامع افزایش یافته، فضای بحث ما را با افسر افشار نادری شکل می دهد که آن را از
نظر می گذرانیم:

در ابتدا بفرمایید، نوع تعامل دین و فرهنگ به چه صورت است و به طور کلی چه نسبتی میان این دو مقوله برقرار است و به بیان
ساده تر، آیا دین جزئی از فرهنگ است یا فرهنگ جزئی از دین و این دو چگونه با هم در تعامل هستند؟

اگر فرهنگ هر ملتی را به درختی تشبیه کنیم، دین و هنر ریشه های این درخت هستند که به شدت در بنیاد جامعه ریشه دارند . و
به آسانی تغییر نمی یابند و فرهنگ با آن نفس می کشد و رشد می کند، ولی آن قسمت که از خاک بیرون است، ساقه درخت است .
ساختار فرهنگ یا ساختار اجتماعی چارچوب افکارها و تصورات علت را تشکیل می دهند و شاخ و برگ های این درخت، جلوه های
بیرونی فرهنگ را تشکیل می دهد که قدرت مانور فرهنگ ها در همین قسمت است . هر تغییری که قرار باشد در فرهنگ بدهیم،
باید از بیرون، یعنی از نمودهای عینی آن شروع کنیم; یعنی بر روی جلوه های فرهنگی کار کنیم و هر چه به درخت کود دهیم،
درخت بارورتر می شود و ریشه های آن محکم تر می گردد . در غیر این صورت، هر تغییری که در دین داده شود ساختارهای جامعه را
با خطر روبرو می سازد و فرهنگ را نیز دچار آسیب می کند; چرا که ساختارهای اجتماعی و جلوه های بیرونی از ریشه که همان دین
و هنر هستند، تغذیه می کنند . لذا این فرهنگ است که جزئی از دین محسوب می شود و جامعه بدون فرهنگ، جامعه بدون هویت
است که نظام اعتقادات، باورها و ارزش ها، هویت فرهنگی آن را می سازند .

همان طور که اشاره کردید، فرهنگ آسیب پذیر است و ممکن است، به مرور زمان دچار آسیب شود; با این تعریف که از دین ارائه
شد و فرهنگ نیز جزئی از آن به شمار می آید، اگر فرهنگ به عنوان جزئی از کل دین در جامعه و دچار آسیب یا آفت زدگی گردد،
چه تاثیری بر کل آن، یعنی دین خواهد گذاشت و دین در این فرآیند تا چه اندازه از این آسیب متاثر خواهد بود؟

«امیل دوآیم » جامعه شناس فرانسوی، در بررسی اجتماعات اولیه انسانی، به این نتیجه رسید که ذلت دین عبارت است از تقسیم
جهان به دو دسته نمودهای مقدس و غیرمقدس، به نظر او آنچه در اعتقادات گذشته به عنوان نمادهای مقدس مورد پرستش
انسان بود، چیزی جز واقعیت اجتماعی نبود و خدایان نیز جز تجسم دیگری از جامعه نبوده اند; لذا جامعه آینده نیز این قابلیت را
دارد که نمادهای دینی جدیدی برای خود به وجود آورد که اجماع همگانی داشته باشد .

دورکیم دلایل این ادعا را، هم در جوامع بدوی و هم در دوره انقلاب فرانسه، جست وجو کرد . به نظر او در خلال روزهایی که انقلاب
سال ۱۷۸۹ در فرانسه به پیروزی خود نزدیک می شد، افکار عمومی تحت تاثیر شور انقلابی، بعضی از امور دنیوی که ماهیتا سرشتی
غیرمذهبی دارند، به صورت نمادهای مقدس مطرح کرد; بدین ترتیب به عبارات و واژه هایی مانند میهن، آزادی، عقل، دولت و …
که نمودی از جامعه هستند، به صورت شعارهای مقدس درآمدند; بدین معنا که نمودها در اصل تغییر نکرد، بلکه نمودهای عینی
را برای جامعه، به عنوان امور مقدس قرار دادند; گرچه وی معتقد بود که در جوامع به نسبت ساده ابتدایی، بهتر از جوامع پیچیده
نوین، می تواند ریشه های دین را بیابد، ولی در این رهگذر نهایتا به این نتیجه رسید که سرچشمه دین خود جامعه است .

جامعه و دین از یک گوهرند . لذا اگر در فرهنگ یک جامعه نیز تغییراتی ایجاد شود، چون دین و جامعه دارای یک سرشتند و
جامعه انسانی همواره وجود دارد، بنابراین قرار نیست که در نمودهای اصلی دین تغییری ایجاد شود، تنها ممکن است شکل
ظاهری آنها تغییر کند، مانند آنچه در انقلاب فرانسه رخ داد; به عبارتی، دین همان شیوه ای است که جامعه از طریق آن خود را به
صورت یک واقعیت اجتماعی غیرعادی متجلی می سازد .

در زمان کنونی نیز جامعه مدرن در حال گذار به سمت مدرنیته، ناچار شده که یکسری از عقاید مذهبی را کنار گذارد; چرا که
کارکردهای فرهنگی سنتی را برای اداره جامعه ناتوان می بیند; یعنی با تغییر فرهنگ، ممکن است عقاید مذهبی که کارکرد خود
را از دست دادند، کنار روند و مراسم دینی شکل دیگری بیابند .

پس شما معتقدید که فرهنگ سنتی در تعارض با فرهنگ مدرن، موجب کم رنگ شدن اعتقادات مذهبی می شود؟ اساسا آیا شما
با این استنباط و برداشت موافق هستید؟ آیا در چالش فرهنگ سنتی و فرهنگ مدرن، اعتقادات قربانی می شوند؟

فرهنگ سنتی یک فرهنگ ایستا و گذشته نگر است، در حالی که فرهنگ مدرن یک فرهنگ آینده نگر، پویا و نوگراست . خواه
ناخواه یک فرهنگ سنتی با هر چیزی که بخواهد تغییری در آن ایجاد کند، مخالفت می کند و این خود موجب چالشی میان
فرهنگ سنتی و فرهنگ مدرن می شود; این چالش موجب می شود که همواره فکر کنیم مفهوم گذار به جامعه مدرن، به معنای
تعارض این دو فرهنگ است، در حالی که چنین چیزی نیست; هر فرهنگ مدرنی با الهام گرفتن از فرهنگ گذشته خود، با الهام از
آن چیزی که بر آن بنا شده، گسترش می یابد و در طول تاریخ صیقلی شده، عناصر جدیدی را می پذیرد; بنابراین نمی توان یک
فرهنگ نوگرا را صرفا بر روی ذهنیات و خلا پایه ریزی کرد . حتما با تایید بر فرهنگ سنتی جلو می رود و در این گذار، آنچه که پویا
بود و مفهوم ارزشی داشته، از بین نمی رود، بلکه صیقلی می شود و شکل جدیدی به خود می گیرد . عقاید دینی هم همین طور
هستند; برخی از عقاید که به جامعه گذشته تعلق دارد و کارکرد خود را از دست داده اند، کنار گذاشته می شود، ولی اصل عقاید و
پایه و اساس معتقدات دینی از بین نمی رود، تنها صورت آن تغییر می کند که البته چنین تغییری به سادگی صورت نمی پذیرد و
یقینا با بحرانی ناشی از فاصله گرفتن از باورها و ارزش های اخلاقی مواجه خواهند بود .

بالاخره دو انگاره در این میان وجود دارد که یکی معتقد است، بحران جام