پاورپوینت کامل عراق، زمینه های ترور و سرویس های وحشت ۵۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل عراق، زمینه های ترور و سرویس های وحشت ۵۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل عراق، زمینه های ترور و سرویس های وحشت ۵۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل عراق، زمینه های ترور و سرویس های وحشت ۵۲ اسلاید در PowerPoint :

۷

طرح مساله

با سرنگونی رژیم صدام، موجی از ترور بر عراق سایه افکنده، و حتی، در بسیاری از موارد، ماهیت ترورکنندگان بر همه مخفی
مانده، و علاوه بر آن، هر روز بر میزان کمی و کیفی ترور نیز، افزوده شده است . بنابراین، خیلی طبیعی خواهد بود که چرایی و
چیستی این ترورها، ذهن همه علاقه مندان به مسائل عراق را به خود مشغول نماید، اما جالب آن که تاکنون، پاسخی قانع کننده در
این باره، از سوی هیچ کس، عرضه نشده است، ولی این مقاله کوتاه، در پی آن است که تنها بخشی از پاسخ این سئوال را متوجه
سرویس های اطلاعاتی و امنیتی برجای مانده از رژیم صدام نماید، که پس از سرنگونی این رژیم، حداقل اعضای مؤثر و فعال آن،
دست نخورده، باقی مانده، نه بازداشت شده، و نه تحت نظر قرار گرفته اند . بنابراین، دور از انتظار نیست که آن ها با استفاده از
تجربه گذشته، غفلت های معنادار نیروهای آمریکایی، و با بهره از تسلیحات و مهمات به غارت رفته، عامل ترور و وحشت باشند .
آشنایی با گذشته این سرویس ها می تواند، تداعی کننده ادعای فوق باشد .

بهره اول

هنگامی که کودتای ۱۹۶۸/۱۳۴۷ عراق اتفاق افتاد، این کشور، فقط دارای دو سرویس امنیتی بود: اول، اداره کل امنیت که به
مسائل امنیت عمومی (یا امنیت غیرنظامی) می پرداخت، و دیگری، اداره اطلاعات نظامی، این اداره که رئیس آن، سرهنگ ستاد
«شقیق الدارجی » و معاونش سرهنگ دوم ستاد «عبدالرزاق النایف » بود، از ساختاری کوچک و امکاناتی اندک برخوردار، و فقط به
امور نظامی می پرداخت، و البته، گاهی اوقات نیز، به امور عمومی غیرنظامی هم رسیدگی می کرد . اما پس از کودتا، اولین
کمیسیون بازجویی ایجاد شد که تحت نظر صدام فعالیت می کرد، و تدریجا به عنوان هسته اولیه تاسیس دفتر روابط عمومی، به
ایفای نقش پرداخت، این دفتر، یک سرویس اطلاعاتی کوچک و مخفی مخابراتی به شمار می آمد، ولی بعدها، گسترش پیدا کرد، و
در خدمت جاه طلبی های صدام قرار گرفت . روند سلطه صدام، بر این سازمان، و دیگر سازمان های اطلاعاتی، به منظور دست یابی
به قدرت بلامنازع، به این قرار است: در سال ۱۹۷۱/۱۳۵۰ بر قدرت اداره کل امنیت، تحت فرماندهی ناظم کزار، یکی از بیرحم ترین
عناصر حزب بعث و از مخالفان صدام، و بر سلطه و نفوذ ادارات وابسته به آن در کلیه استان های عراق افزوده شد، و نیز، این ادارات
نفوذ خود را در شعبه هاو شاخه های حزب بعث، به گونه ای گسترش دادند که موجبات تزلزل قدرت صدام فراهم گردید، در حالی
که ناظم کزار نفرت خود را از صدام، با دقت فراوان پوشیده نگاه داشته بود، در عوض، در سال ۱۹۷۲/۱۳۵۱، دفتر روابط عمومی
گسترش پیدا کرد، و به سطح اداره کل اطلاعات رسید، و «سعدون شاکر الغراوی » یکی از دوستان صدام، و از اعضای فرماندهی
کشوری حزب با کمک و اعمال نفوذ صدام، به عنوان مدیر کل آن منصوب گردید . بعدها برزان و سبعاوی دو برادر صدام، تحت
نظر غراوی آموزش دیدند، و ماموریت هماهنگی با جبهه خلق آزادی بخش اهواز، از اداره امنیت به سازمان اطلاعات (مخابرات)
تحت امر آنان واگذار گردید . جبهه مذکور، دست به عملیات خراب کاری و انفجار در مناطق عرب نشین ایران (استان خوزستان) زد
. پس از ناکام ماندن حرکت ناظم کزار در کنار زدن صدام، کانون توجه از اداره کل امنیت به اداره اطلاعات (مخابرات) تحت نفوذ
صدام، تغییر یافت . وظایف و ماموریت های اداره اطلاعات به جاسوسی خارجی، به مسائل اقتصادی، سیاسی، فنی، ضدجاسوسی،
مقابله با توطئه های داخلی و خارجی علیه رژیم حکومتی و هم چنین هماهنگی با نیروهای ضد دولتی دیگر کشورها توسعه داده
شد، اما نقش اداره کل امنیت، به مبارزه با جنبش های سیاسی عراق و کنترل مسائل اقتصادی، محدود، و تنها در آن، یک مدیریت،
به نام مدیریت امنیت اقتصادی دایر گردید . هم چنین، در سال ۱۹۸۴/۱۳۶۳ سرویس امنیتی ویژه، تشکیل شد که مسؤولیت های
این سازمان، روز به روز گسترش یافت، پس از آن، یعنی در سال ۱۹۹۱/۱۳۷۰ سازمان امنیت نظامی شکل گرفت، ولی اندکی بعد در
سازمان کل اطلاعات نظامی ادغام شد .

اداره کل امنیت

۱ – ساختمان های اصلی و قرارگاه این اداره در بغداد، در منطقه شهرداری ها و در نزدیکی فرماندهی نیروهای مرزی، و در کنار
ساختمان بازار آزاد و در آن طرف کانال ارتش، قرار دارد .

۲ – آخرین رئیس آن سپهبد ستاد اطلاعات «طه عباس الاحبابی » از اهالی منطقه الاحباب، واقع در جنوب سامراء (در حدود ۵۰
کیلومتری سامراء) بود، او از جمله بعثی های قدیمی و عضو دفتر نظامی حزب بعث بوده، و مدتی طولانی در اطلاعات و امنیت
نظامی کار کرده است .

۳ – ماموریت این اداره مبارزه با احزاب سیاسی، غیر از حزب بعث بود، و رابطه ای با ماموریت های خارجی نداشت .

۴ – اداره امنیت اقتصادی از حیث تشکیلاتی از وزارت کشور منفک، و بار دیگر در مجموعه این سازمان قرار گرفت . وظایف اداره
امنیت اقتصادی را، مبارزه با خرید و فروش ارز و کنترل قیمت کالاها و به خصوص موادغذایی تشکیل می داد .

۵ – اداره کل امنیت، سازمان هایی در هر استان، و هم چنین، معاونت هایی در هر شهرستان، غیر از شهر سامراء در اختیار داشت . با
پیوستن سرلشکر وفیق السامرایی گروه های مخالف رژیم عراق، در شهر سامراء نیز یک سازمان امنیت به وجود آمد .

۶ – افراد این اداره، لباس های غیرنظامی به تن داشتند، و افسران آن، از دانشکده امنیت ملی فراهم می آمدند، ولی پیش از آن، از
میان افسران و کمیسرهای پلیس انتخاب می شدند .

۷ – افسران و درجه داران این اداره، علاوه بر حقوق، از مزایای اضافه بهره مند بودند . این افسران با استفاده از اتومبیل های
غیرنظامی خصوصی، جابه جا می شدند .

۸ – عناصر این اداره، از طریق مراکز مخابرات شهری (اپراتور)، تماس های تلفنی را کنترل می کردند . این کنترل معمولا بر مبنای
تمایل آن ها، در مورد هر تماس تلفنی اعمال می شد، مگر آن که کنترل یک خط خاص، از سوی دیگر سرویس ها درخواست
می گردید .

۹ – بیشتر مراکز فروش کتاب، وابسته به این سازمان بودند، و نیز، آن ها با فروشندگان دوره گرد ارتباط و هماهنگی داشتند .

سرویس اطلاعات

۱ – ساختمان اصلی آن در بغداد، در نزدیکی پل «الخر» ، و در مجاورت نمایشگاه بین المللی بغداد قرار داشت .

۲ – آحرین رئیس آن، «مانع عبدالرشید التکریتی » بود، کسی که از تجربه و شایستگی لازم برخوردار نبود . تنها ویژگی او این بود
که از خویشاوندان صدام و از اهالی روستای «العوجه » به شمار می رفت . جایگاه او، معادل جایگاه وزیر بود .

۳ – وظیفه این سرویس، مبارزه با جاسوسی بود، به همین منظور، یک اداره کل، تحت عنوان «ضد جاسوسی » ، در بطن این
سازمان به وجود آمد . از دیگر وظایف آن، دست یابی به اطلاعات سیاسی ، اقتصادی و فنی، راجع به کشورهای همسایه، از طریق
اداره کل فعالیت های سری بود . هم چنین، وظیفه هماهنگی با گروه های مخالف دیگر کشورها را دنبال می کرد . در اواخر حیات
حکومت صدام، این سرویس، عمده فعالیت های خود را متوجه فعالیت علیه نیروهای میهن پرست عراقی مخالف رژیم عراق، مقیم
خارج و در داخل عراق نمود . هم چنان که وظیفه انجام ترور در خارج از عراق نیز به عهده همین سازمان بود . این سازمان دو اداره
کل، تحت عنوان امور اداری – فنی و کامپیوتر و هم، دادگاه یا دادسرا را در اختیار داشت . این بخش وظیفه بازجویی و شکنجه و
محاکمه را انجام می داد و محل آن در بغداد، و در حوالی خیابان «النضال » قرار داشت .

۴ – این سازمان، دارای مدیریت هایی در استان ها بود .

۵ – عناصر وابسته به آن از لباس های معمولی غیرنظامی استفاده می نمودند، و فقط کارکنان برخی از قسمت های قرارگاه آن، از
جمله دفتر ویژه، لباس رسمی زیتون رنگ به تن می کردند .

۶ – به نیروهای این سازمان، علاوه بر حقوق، مزایای اضافه داده می شد . افسران این سازمان، جهت رفت و آمد از خودروهای
غیرنظامی خصوصی بهره می گرفتند .

۷ – نیروهای این سازمان، بیش تر در پست های سفارت خانه های عراق در خارج از کشور را، تحت عنوان دبیر اول، دبیر دوم،
کنسو