پاورپوینت کامل مسابقه امریکا و اروپا برای اصلاح جهان عرب ۴۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مسابقه امریکا و اروپا برای اصلاح جهان عرب ۴۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مسابقه امریکا و اروپا برای اصلاح جهان عرب ۴۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مسابقه امریکا و اروپا برای اصلاح جهان عرب ۴۹ اسلاید در PowerPoint :

۱۱

دکتر طلال عتریسی
رییس دانشکده علوم انسانی و اجتماعی دانشگاه لبنان

ایالات متحده امریکا، در ماه فوریه سال جاری میلادی، طرح «خاورمیانه بزرگ» را به
هشت کشور صنعتی دنیا ارائه کرد و به موازات آن، گفت وگوهای گسترده ای را با سران این
کشورها به راه انداخت، تا در اجلاس آینده سران هشت کشور صنعتی، نظر موافق آنان را
در این باره جلب کند.

این نخستین بار است که ایالات متحده، به صورت رسمی و در این سطح از گستردگی
جغرافیایی، طرحی را برای اصلاح در یک منطقه سرشار از درگیری های نظامی و امنیتی،
و فشارها و تهدیدات نسبت به کشورها و حکومت ها و سازمان های مختلف عرضه
می کند؛ به تعبیر دیگر، این نخستین بار است که امریکا می کوشد تا چهره ای غیر نظامی
را از خود به نمایش بگذارد.

طی سال های گذشته، چهره امریکا به عنوان چهره ای کاملاً نظامی تصویر شده است؛
طی این سال ها ـ که هنوز ادامه دارد ـ امریکا استراتژی جنگ با تروریسم و جنگ
پیش گیرانه را در پیش گرفت و هزینه دفاعی این کشور به بیش از چهارصد میلیارد دلار
رسید.

طرح خاورمیانه بزرگ امریکا، همان گونه که انتظار می رفت، واکنش های فراوانی را در
کشورهای خاورمیانه و به ویژه کشورهای عرب به دنبال داشت. بسیاری از گروه های
روشنفکر و احزاب سیاسی، نسبت به اصلاحاتی که در این طرح پیش بینی شده و از خارج
تحمیل خواهد شد، موضعی مخالف اتخاذ کردند؛ حتی دولت ها هم بی آنکه ضرورت
اصلاحات را انکار کنند، اصلاحات تحمیلی را رد کردند؛ برخی از این دولت ها هم گام های
عملی ای برای نشان دادن اهتمام خود به اصلاحات در زمینه آموزش مسایل زنان،
انتخابات و تشکیل شوراهای شهر و ایجاد تعدیل هایی در برخی قوانین که از دهه های
پیش دست نخورده باقی مانده بود، آغاز کردند؛ در برخی از کشورهای عرب، این اقدامات،
تا تشکیل «کمیسیون غیر دولتی دفاع از حقوق بشر» پیش رفت.

روشن است که فشارهای مستقیم آمریکا در شکل گیری این اقدامات، نقش اساسی
داشته است ؛ طبیعی است که اگر تحول راهبردی ای که پس از اشغال عراق و قرار گرفتن
امریکا در قلب منطقه خاورمیانه رخ نداده بود، ایالات متحده هرگز چنین طرحی را به
هشت کشور صنعتی ارائه نمی کرد. راهبردهای امریکا در منطقه و از جمله طرح یاد شده،
بر مطالعاتی استوار است که معتقد است، ساختار اجتماعی و سیاسی کنونی در این منطقه،
منبع پیدایش تروریسمی است که امنیت ایالات متحده و هم پیمانانش را تهدید می کند و
تغییر این ساختار، هر چند از راه فشارها یا دخالت مستقیم، بهترین راه برای جلوگیری از
بازسازی این تروریسم از راه اصلاحات و دموکراسی است.

خاورمیانه بزرگ

پس از اقدام واشنگتن به قطع منابع مالی شبکه های جهانی تروریسم که پس از حوادث
۱۱ سپتامبر رخ داد، اصطلاح «خاورمیانه بزرگ» از سوی واشنگتن، برای اشاره به
منطقه ای که به تصور آنها، «چالش و فرصت بی نظیر جامعه بین الملل» بود، عنوان شد؛
این منطقه از جهان عرب تا پاکستان، افغانستان، ایران، ترکیه و اسراییل را در بر می گیرد.
به لحاظ تاریخی نیز می دانیم که نامگذاری «خاورمیانه» و یا تعیین حدود و کشورهایی
که در این منطقه می گنجند، بنا به مصالح کشورهای استعمارگر و نگرش آنان به این
منطقه انجام شد. خاورمیانه یک بار کوچک می شود و یک بار بزرگ ؛ در هر دو حالت،
معیار آن منافع استعمارگران است.

امروزه هنگامی که به بحران خاورمیانه اشاره می شود، مقصود «مشکل فلسطین» یا
چالش عرب ها و اسراییل است و نه هیچ چالش و بحران دیگری در این منطقه. تعبیر
«خاورمیانه بزرگ»، به طور مستقیم و با نگرش ویژه امریکا به آینده این منطقه و
کشورهای منطقه، و آینده منافع امریکا در آن ارتباط دارد؛ به هر روی، این نخستین بار
نیست که طرح های اصلاحی در این منطقه مطرح می شود. از آغاز قرن بیستم تا کنون،
بسیاری از علما و متفکران با مقایسه وضع جهان اسلام با غرب، و به هدف کم کردن
فاصله میان آن با غرب رو به پیشرفت، ندای اصلاحات را سر داده اند. حتی غالب آنچه
امروز تحت عنوان بهبود سطح آموزش، ارتقای سطح اجتماعی زنان و دعوت به بعد رهایی
از سلطه استبداد مطرح می شود. از نگاه مصلحان پیشین به دورنمانده است.

اما علل چندی را می توان برای ناکامی ایده ها و اندیشه های اصلاحی متفکران و
مصلحان اسلامی بر شمرد؛ نا آرامی این منطقه در طول نیم قرن گذشته، فشارهای
خارجی و داخلی، سیاست های غیر عادلانه گاه نامتوازن و معمولاً استبدادی حاکمان، وجود
ثروت های سرشار طبیعی در این منطقه که طمع قدرت های خارجی را بر می انگیخت و
زمینه دخالت آنان را فراهم می کرد و…

اکنون سه الگو یا مدل برای اصلاحات در خاورمیانه مطرح است؛ الگوی امریکایی که در
آن خاورمیانه بزرگ تر شد و خاورمیانه بزرگ نام گرفته است، طرح اروپا تحت عنوان
«مشارکت راهبردی برای آینده ای مشترک با خاورمیانه»، و اقدام مصر، سوریه و عربستان
برای اصلاح ساختار اتحادیه عرب.

طرح امریکایی خاورمیانه بزرگ

طرح امریکا، از سویی به گزارش های توسعه انسانی جهان عرب طی سال های ۲۰۰۲ و
۲۰۰۳ مستند است که در آنها شکاف های بزرگ در کشورهای عرب، در مسایل آزادی،
علم و توسعه مشخص شده است و از سوی دیگر، به «فراهم نیاوردن شرایط تهدید منافع
ملی هرکدام از کشورهای هشت گانه صنعتی» در منطقه معطوف است، «زیرا تا زمانی که
شمار محرومان از حقوق سیاسی و اقتصادی روبه فزونی باشد، شاهد افزایش تندروی و
تروریسم، جنایت های بین المللی و مهاجرت های غیرقانونی خواهیم بود».

بنابراین، هدف نخست ایده اصلاحات امریکایی در منطقه، حفاظت از ایالات متحده و
اروپا از تروریسم و تندروی و مهاجرت های غیرقانونی است. طرح امریکا، در همین حال
خواهان تشویق دموکراسی و حکومت شایسته و بنای جامعه ای علمی و افزایش
فرصت های اقتصادی شده است. روشن است که هیچ کس نمی تواند براین اولویت ها
اعتراض کند و یا اهمیت فزاینده آنها در میان ملت های این منطقه را منکر شود. اما آنچه
در این طرح، شگفتی و پرسش برانگیز است این است که این طرح، نسبت به موانع
اساسی شکل گیری «خاورمیانه بزرگ» که در صورت نیافتن راه حل های درست و عادلانه،
آن را به سرابی تبدیل خواهد کرد، تجاهل ورزیده است.

در برابر طرح اصلاحات امریکایی این پرسش های اساسی وجود دارد که:

ـ با توجه به دموکراسی، چگونه می توان از تأثیر رهایی عراق و افغانستان از سلطه دو
نظام سرکوبگر سخن گفت و در همان حال، از مسئله فلسطین که به سبب اشغالگری
اسرائیل و جنگ هایی که اسرائیل بر آن تحمیل کرده، غفلت ورزید؛ در حالی که اسرائیل
منشأ ناآرامی در منطقه است؟

ـ آیا ممکن است که این خاورمیانه بزرگ، بدون حل عادلانه مسئله فلسطین و تحقق
آرزوهای ملت فلسطین به مرحله ظهور برسد؟

ـ آیا می توان از خاورمیانه ای بزرگ، آن هم در زمانی که آینده عراق مبهم و معلق است،
سخن گفت؛ در حالی که عراق، نقشی مهم در هرگونه طرح خاورمیانه ای در آینده دارد؟!
امریکا چگونه «دموکراسی و شایسته سالاری را تشویق می کند و کشورهای هشت گانه
صنعتی را به پشتیبانی از انجام انتخابات آزاد در کشورهای منطقه فرا می خواند، در حالی
که در عراق از انجام چنین انتخاباتی جلوگیری می کند و حتی گذشته از آن، در تحکیم و
تقویت پایگاه های نظامی خود در این کشور می کوشد؛ وانگهی ملت های منطقه، چگونه
شعارهای حمایت از شایسته سالاری در منطقه را باور خواهند کرد، در حالی که امریکا از
حمایت و تأیید رؤسا و زعما و شیوخ منطقه، به سبب هماهنگی ایشان با سیاست های
امریکا دریغ نکرده و کاری به میزان استبدادورزی آنان در داخل کشورهایشان و سازوکار به
قدرت رسیدنشان نداشته است؛ بر