پاورپوینت کامل طب جدید و نگرش های انتقادی ۹۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل طب جدید و نگرش های انتقادی ۹۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۹۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل طب جدید و نگرش های انتقادی ۹۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل طب جدید و نگرش های انتقادی ۹۷ اسلاید در PowerPoint :

۲۵

«قسمت دوم»

با گذشت بیش از سه سده از رشد روزافزون طب جدید، امروزه بسیاری از آگاهان و
خبرگان فریادشان از عوارض ناگوار ناشی از آن بلند شده است. از حسن اتفاق، این فریاد
ابتدا در غرب ـ محل تولد طب جدید ـ و سپس در سراسر دنیا بلند شده است که به برخی از
آنها اشاره می کنیم:

مهندسی انسان برپایه مدل فیزیکی؛

انسان شناسی غرب جدید، انسان را بسان ماشینی تلقی می کند که از قوانین عمومی
مکانیک پیروی می کند.(۱) در این تلقی، رابطه ذهن (روح) و جسم مورد غفلت قرار
می گیرد و لذا درمان انسان ها نیز تنها بر اساس قوانین حاکم بر جسم صورت می گیرد. البته
«تمایز بین جسم و مغز (ماده و روح) تاریخ طولانی دارد ولی رنه دکارت، فیلسوف فرانسوی
قرن هفدهم بود که این تمایز و دودستگی را در غرب متداول کرد و پایه گذار بزرگ این
جدایی شد. دکارت ادعا کرد که جسم از مغز جداست و بدن به صورت یک موتور و ماشین
انجام وظیفه می کند. فلسفه و اندیشه دکارت تأثیر مهمی در علوم و به ویژه در علم
پزشکی در غرب داشت و برای قرنها، طبابت و مطالعه در علم پزشکی فقط با بیولوژی
جسم و رابطه اعضای بدن با یکدیگر سر و کار داشته است. دکارت، مؤسس فلسفه مدرن
غرب بود و به ریاضیات و نجوم و علم پزشکی علاقه بسیار داشت. او مدتها کشف جریان
خون بدن را دنبال کرد و علاقه داشت که به کشف بزرگی در علم پزشکی نایل آید. دکارت،
بدن و جسم انسان و حیوانات را تابع قوانین فیزیکی دانست و اولین دانشمند اروپایی پس
از افلاطون بود که نظریه جدایی ماده و مغز را با اظهار اینکه هر یک را می توان جداگانه
مورد مطالعه قرار داد، تکمیل کرد. در دهه های اخیر، نظریات دکارت در مورد جسم و مغز و
تأثیر آن در تفکر پزشکی غرب، مورد بررسی و انتقاد دقیق قرارگرفته است. چند سال قبل
پروفسور آنتونیو داماسیو، یکی از متخصصان برجسته مغزشناسی دانشگاه آیوا (آمریکا) در
کتابی تحت عنوان اشتباه دکارت نظریه این فیلسوف و دانشمند فرانسوی را رد کرد و اظهار
داشت که دکارت با چشم پوشی از بیولوژی مغز و رابطه آن با بیولوژی جسم، طبابت و علم
پزشکی را در غرب یک بعدی کرده است. مغز در حدود یکصد میلیارد سلول عصبی دارد که
در حقیقت شبکه اطلاعاتی و ارتباطی جسم و بدن را تشکیل می دهند. عدم توجه به
یک چنین شبکه اطلاعاتی که ارزشها، اعتقادات و احساسات بشری را تشکیل می دهند،
سد بزرگی در دانش پزشکی به شمار می رود».(۲)

دست به کار درمان شد.

افزایش سرانه تندرستی به دلیل تکنولوژی پیچیده؛

امروزه مراقبت های تندرستی، سومین صنعت بزرگ ایالات متحده است و در حدود ۹
درصد تولید ناخالص ملی است. بیشتر ۱۵۰ میلیارد دلاری که در زمینه پزشکی خرج
می شود، صرف تهیه ابزارها و تکنولوژی جدید پیچیده تر و هوشمندانه تر می شود.
درمانگاه ها و بیمارستان های امروزی، حاوی مقادیر زیادی ماشین آلات صنعتی و
درمانی اند. یکی از دلایل بالا رفتن هزینه های مراقبت های تندرستی، ورود این
سخت افزارها در پزشکی است. هزینه ای که بیمار برای این ماشین آلات می پردازد
بی نهایت بالاست. هزینه سرانه برای تندرستی بین سال های ۱۹۵۰ و ۱۹۸۸ از ۷۶ دلار
به ۱۶۰۰ دلار، افزایش یافته است.(۳) بیشتر این افزایش، برای پرداخت هزینه عظیم
حفظ نهادهای روزافزون پزشکی است. امروزه دکتر خانوادگی، که با روش فردی خاصش
به کار مشغول بود، تحت الشعاع مجتمع غول پیکر پزشکی قرار دارد. نهادهای متمرکزی
که صدها متخصص و دستگاه های کار آنها را در خود جای می دهد. تمرکز و افزایش
تخصص و تجهیزات هوشمندانه تر، همه به مصرف انتروپی بیشتر می انجامد.

افزایش بیماری های یاتروژنیک (بیماری های مضاعفِ پزشک ساخته)؛

هر چه انرژی بیشتری برای پزشکی، مصرف شود، بی نظمی های مربوط به آن، فزون تر
می گردد. اگرچه پزشکان، دوست ندارند در این باره چیزی بگویند، اما حقیقت تلخ این
است که صنعت پزشکی از دیگر فعالیت های جامعه از قانون انتروپی، ایمنی بیشتر ندارد.
خوشبختانه شما اصطلاح Iatrogenicرا نشنیده اید ولی پزشکان، با آن آشنا هستند. این
کلمه ده حرفی را در مقابل پزشکی قرار دهید. پاسخش احتمالاً عبارت خواهد بود از دفاع
فوری توأم با مختصری وحشت. بیماری های یاتروژنیک آنهایی هستند که در واقع،
پزشکان، بیمارستان ها، داروها و دستگاه های درمان به وجود می آورند. واقعیت این است
که وضع بیمار به دنبال اعمال یک اقدام پزشکی به طور موقت بهتر می شود ولی غالبا
همراه مشکل بزرگ تری برای تندرستی بیمار است… آگاهی از میزان کل ناتوانی های
بزرگ تر و شدیدتری که حرفه پزشکی ایجاد می کند غیرممکن است، ولی این را می دانیم
حتی وقتی بیمار در بیمارستان درمان می شود، از هر پنج نفر، یکی مبتلا به بیماری
یاتروژنیک می گردد و یکی از ۳۰ نفر بیمار یاتروژنیک، سرانجام به وسیله بیماری وابسته
به بیمارستان می میرد.(۴) فاجعه این است که در وهله اولِ بیماری بسیاری از بیماران،
اساسا دلیلی برای بستری شدن در بیمارستان وجود ندارد. یک گزارش کنگره، حاکی است
که در سال ۱۹۷۴، پزشکان، ۴/۲ میلیون عمل جراحی غیرلازم انجام داده اند که
نتیجه اش، مرگ غیرلازم ۹۰۰/۱۱ نفر به بهای معادل ۴ میلیارد دلار برای عموم بوده
است… بخشی از توضیح مسأله به این واقعیت مربوط است که ۷۵ تا ۸۰ درصد همه
بیمارانی که به پزشک مراجعه و طلب کمک می کنند، بیماری هایی دارند که یا به هر
صورت خوب می شوند و یا با قوی ترین داروهای امروزی هم قابل بهبود نیستند. با این
حال، پزشکان به جای آن که بیماران را به محل کمک های پزشکی ابتدایی بفرستند،
دست به عمل جراحی می زنند و داروهای مختلفی نسخه می کنند که برای بیمار،
مشکلات بزرگ تری می آفریند. مثلاً بیشتر ما اکنون می دانیم که چه سود اندکی (کاهش
انتروپی) از دریافت اشعه ×می بریم، حال آن که زیان دراز مدت قرار داشتن در معرض
تابش (افزایش انتروپی) آن، بسیار بیشتر است. و نیز داریم درک می کنیم که فرایند
انتروپی چگونه به هنگام کاربرد دارو عمل می کند. در هر ۲۴ ساعت تا ۳۶ ساعت، بین ۵۰
تا ۸۰ نفر آمریکایی بالغ، یک داروی نسخه شده می بلعند. البته ناراحتی یا بیماری آنها
موقتا بهبود می یابد، اما اثرات زیانبار درازمدت دارو بر فیزیولوژی انسان، قطعا برجا خواهد
بود. این پدیده، در هیچ جا آشکارتر از آنتی بیوتیک ها نیست. این داروی به اصطلاح
عجیب، برای تقریبا هر بیماری عفونی که وضعی بلاتکلیف دارد، تجویز می شود. نتایج
حاصل، فاجعه آمیز بوده اند. از آنجا که آنتی بیوتیک ها باکتری ها را یکسره می کشند،
بسیاری از جانداران درون بدن ما را که برای حفظ تندرستی ما لازم اند، نیز از بین می برند.
برفک مهبلی، عفونت های قارچی روده، کمبود ویتامین و تعدادی از اختلالات دیگر،
حاصل استفاده از آنتی بیوتیک هاست. استفاده کلان از این داروها، سبب شده است که
دودمان های مقاوم از آنها به وجود آید که هم در مقابل کاربرد دارو همچنان زنده می مانند
و هم در غیاب آن، یعنی در حالت عادیِ اوضاع بدن انسان. آنتی بیوتیک فقط نمایانگر
رأس کوه یخی است که از بیرون آب، نمایان است.

انفعال از قوانین سرمایه و سیاست؛

بر اساس یک بررسی مفصل، که به وسیله کمیته فرعی سنای آمریکا در سال ۱۹۶۲
انتشار یافت، مشخص شد از ۴ هزار دارویی که متجاوز از ۲۴ سال قبل به صورتی قانونی
وارد بازار دارویی کشور شده اند، تقریبا نیمی ارزش علمی تأیید شده، ندارند و از آن زمان
تا کنون، تغییری در وضع پیدا نشده است. جالب تر این است که بسیاری از این
فرآورده های بی اثر، که به وسیله شرکت های بزرگ ساخته شده اند، به راستی خطرناک اند
و باعث بیماری شده اند. میلتون سیلورمن داروشناس پژوهشگر و فیلیپ لی ـ دستیار
پیشین منشی HEW ـ در کتاب شان به نام «قرص، سود، سیاست»، گزارش داده اند که
«اختلالات ثانویه ناخواسته ناشی از داروها بیش از سرطان پستان قربانی می دهد». به
قول مؤلفان، مسأله چنان صادر شده است که اثرات ناخواسته داروها، اکنون در ردیف ده
علت عمده بستری شدن در بیمارستان ها درآمده است و به اندازه ۵۰ میلیون روز، بیماران
بستری را در سال، به خود اختصاص می دهد».(۵)

لابراتورهای داروسازی است، با وجود احراز زیان آنها، در نسخه بیماران بنویسد.(۶)

درصد مواد دارویی جهان را تولید و صادر می کنند

کشورهای مهم تولیدکننده دارو عبارت اند از: آمریکا با شانزده کارخانه و حجم معاملات
۴۵۵,۱۶ میلیون دلار، آلمان با چهار کارخانه و حجم معاملات ۶۸۶,۶ میلیون دلار، سوئیس
با سه کارخانه و حجم معاملات ۸۹۷,۴ میلیون دلار و انگلستان با چهار کارخانه و حجم
معاملات ۴۳۲,۳ میلیون دلار، همچنین فرانسه با دو، ژاپن با یک، هلند با یک و ایتالیا با
یک کارخانه در رده های بعدی هستند. آمار نشان می دهد که ۳۲ شرکت دارویی با حجم
معامله بیش از ۳۵ میلیون دلار بازار جهانی دارو را در اختیار دارند. همه ساله چند صد تن
مواد شیمیایی به نام داروی ضد درد، رفع سردرد، خستگی و هزاران نام دیگر تولید می شود.
تبلیغات نقشی مهم در توسعه بازار جهانی دارو دارند. درباره نقش تبلیغات گمراه کننده
کارخانه های داروسازی در کشورهای دیگر، فراوان می توان سخن گفت. اکثر داروهایی که
در جوامع سرمایه داری استعماری عرضه می شوند، نه فقط بر حیوانات، بلکه بر ملت ها و در
پاره ای موارد بر مردم خود این کشورها نیز آزمایش می شوند. اما میدان اصلی تجربه های
دارویی بر مردم بی اطلاع و بی خبر کشورهای جهان سوم و بخصوص زنان و کودکان است و
شریک جرم شان پزشکان یا بیمارستان ها و مؤسساتی هستند که در ازای دریافت رشوه،
چه به صورت نقدی و یا کالایی و یا مسافرت های تفریحی این داروها را تجویز می کنند و
سپس نتیجه را به مرکز دارویی گزارش می دهند. این نوع آزمایش ها که به صورت پنهانی
و بدون اطلاع بیماران انجام می گیرد، نه فقط در بسیاری موارد موجب بروز عوارض
گوناگون در بیماران، بلکه منجر به مرگ نیز می شود. موارد فراوانی را می توان ذکر کرد که
داروهای قدیمی زمان گذشته، آثار سوئی ایجاد کرده است.

برای مثال، می توان بازار فروش دارو در هند را ذکر کرد. طبق یک گزارش رسمی در سال
۱۹۸۴، ۴۶ درصد داروهایی که از طرف شرکت های داروسازی در هند عرضه می شدند، از
این قبیل بودند. در اوایل سال های ۱۹۷۰ در بازار دارویی هند، ۱۰۰۰ نوع قرص ویتامین،
۷۰۰ نوع شربت و ۴ نوع داروی مسکن عرضه می شدند. در تولید شربت ضد سرماخوردگی
و تقویت که محتوی مقدار فراوانی الکل بود، شرکت های بزرگ داروسازی مانند ساندوز،
بایر، کلاکسو و غیره تخصص یافته بودند. این تولیدات تقریبا دوسوم بازار دارویی را در بر
می گرفت. یکی از این داروها با دارا بودن ده درصد الکل به عنوان داروی اشتهاآور و تقویت
اندام، فروخته می شد و یک داروی ضدآلرژی نیز به عنوان اشتهاآور و داروی دیگری که
موجب کوری بیماران می شد، آزادانه در بازار هند از طرف شرکت های دارویی عرضه
می شد.

شیوه معمولی شرکت های دارویی آن است که با کشف داروی جدید برای بیماری خاص
که شفابخشی بیشتر و آثار جنبی کمتری دارد، داروهای قدیمی یا آنچه را که در انبارها
موجود است و یا روی خط تولیدند، در کشورهای جهان سوم به فروش می رسانند. در هر
حال ملت های مظلوم جهان سوم، پس مانده های شرکت های داروسازی کشورهای
صنعتی استعماری را مصرف می کنند. هم اکنون داروهای بسیاری از شرکت های دارویی
هوخست، کلاکسو، فی سر و غیره در هند به فروش می رسند که در کشور تولیدکننده و
صادرکننده آن اجازه فروش ندارند. کارخانجات دارویی آلمان غربی، یک چهارم صادرات
دارویی جهان را در اختیار دارند و به اضافه کارخانه های سوئیس، ۴۰ درصد تمام تجارت
مواد دارویی در جهان را کنترل می کنند. ۶۰ درصد داروهایی که از کشور آلمان صادر
می شوند، ارزش منفی دارند و آزمایش بر روی ۱۲۷۳ دارو نشان داده است که فقط ۱۲
درصد آن با استانداردهای سازمان جهانی بهداشت مطابقت دارد.(۷)

یافته اند تا ثابت کنند که این بیماری جهانی شده و باید بشر به فکر درمان آن باشد.(۸)

آثار معکوس بر بیماران (بیماری های مضاعف داروساخته)؛

«در سال های اخیر شواهد روزافزونی در رابطه با آثار داروهایی که دانشمندان برای
درمان بیماری ها تولید کرده اند جمع شده است که نشان می دهد این داروها خود،
بیماری ها و نارسایی های تازه ای به وجود آورده است و در بسیاری موارد موجب مرگ
بیمارانی شده است که قصد درمان آنها را داشته است. یکی از شناخته شده ترین این
داروها تالیدوماید(۹) معروف است که موجبات نقص هزاران کودک را فراهم آورده است، اما
به هیچ وجه تنها نمونه نیست… خطر اثر معکوس داروها برای بیماران بستری شده بسیار
زیاد است… یک درصد از هزار بیماری که به یک بیمارستان در آمریکا طی یک دوره
هشت ماهه مراجعه کرده اند، به واسطه واکنش آشکار در برابر دارو مرده اند. بررسی
دیگری در ۶ بیمارستان آمریکایی (۱۹۷۱)… خاطرنشان می سازد که واکنش های دارویی
مهلک در میان تمامی بیماران تحت درمان ۴۴ درصد بود. اگر این رقم در مورد تمامی
بیماران ورودی به بیمارستان های ایالات متحده آمریکا اعمال شود ـ چیزی در حدود ۳۲
میلیون بیمار بستری شده طی یک سال ـ رقمی بالغ بر ۱۳۰ هزار مرگ در سال را نشان
خواهد داد. نویسندگان همچنین تخمین زده اند که در میان جمعیت آمریکا بیش از ۵
میلیون واکنش دارویی مخرب در سال مشاهده می شود. هنگامی که این ارقام را به
کشورهای غربی نوگرا که حدودا وضعیت مشابه با ایالات متحده دارند انطباق دهیم، حتی
ارقام بیشتری را ملاحظه خواهیم کرد. در مطالعه جدیدتری که ملویل و جانسون در
کتاب شان به نام «درمان منجر به مرگ» (۱۹۸۳) انجام داده اند، گزارش کرده اند که طبق
محاسباتی در ایالات متحده آمریکا و بریتانیا، در هر سال افرادی که بر اثر تجویز دارو
جان خود را از دست می دهند، بیشتر از کسانی هستند که در تصادف جاده ها کشته
می شوند.

این فاجعه است که موازنه به سمت مخالف بچرخد، یعنی آن زمانی که موجودات
ذره بینی و زنده وارهای(۱۰) مقاوم در برابر دارو رو به ازدیاد بگذارند. برای نمونه، اخیرا گزارش
شده است که جذام به نحو خطرناکی در جهان سوم رو به گسترش است و اکنون ۱۲ میلیون
انسان در سراسر جهان بدان مبتلا می باشند. این امر ناشی از ازدیاد مقاومت موجودات ریز
ناقل بیماری در برابر داروهایی است که از پیش حاوی بیماری بوده اند. همچنین اخیرا
دانشمندان مجبور شدند اقرار کنند که علم در حال شکست خوردن در نبرد با پشه ناقل
بیماری می باشد… مقاومت پشه ها به نحو مضاعفی رو به توسعه است و آنها در حال
کسب مصونیت نسبت به اغلب انواع مواد شیمیایی ضد حشرات می باشند. جنگ زیستی
(شیمیایی) علیه حشرات آن گونه پیش تر امید آن می رفت، مؤثر از کار درنیامده است. در
نتیجه، بعضی از بیماری هایی که تو سط پشه ها انتقال می یابد از جمله مالاریا و تب
استخوان شکن به سرعت در سراسر جهان در حال افزایش است. داروهای معالجه و
پیش گیری از مالاریا نظیر کلوروکواین در حال از دست دادن تأثیربخشی خود هستند…
پروفسور استوارت لوی… انتشار داده است… که استفاده گسترده از آنتی بیوتیک ها رشد
گونه ای از تیره های مقاوم جانوران