پاورپوینت کامل نیم قرن با فلسطین ۵۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نیم قرن با فلسطین ۵۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نیم قرن با فلسطین ۵۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نیم قرن با فلسطین ۵۸ اسلاید در PowerPoint :

۶

مقدمه

با تأسیس رژیم صهیونیستی، دور جدیدی از توطئه غرب علیه اسلام آغاز شد که بیش
از نیم قرن کشیده،ولی برخی از رؤسای کشورهای اسلامی،عمدا یا سهوا از این
توطئه،غفلت کرده اند که ایران،مصداق بارز آن به شمار می رود.

به بیان دیگر،از همان آغاز شکل گیری اسرائیل، محمدرضا پهلوی روابط گسترده ای با
آن بر قرار کرد، در حالی که یکی از پایه های نهضت امام خمینی (ره) ضدیت با اسرائیل
بود. از این رو، امام خمینی (ره) یکی از دلایل پیروزی انقلاب اسلامی را روابط رو به
گسترش شاه و اسرائیل معرفی کرد.

جمهوری اسلامی، به پیروی از امام خمینی (ره) شعار «اسرائیل باید از بین برود» را
مطرح کرد. بنابراین، مسئله فلسطین تأثیر فراوان بر سیاست خارجی ایران داشته و دارد و
شناخت آن، به مفهوم بخشی و شفاف سازی سیاست خارجی ایران کمک می کند.

چیستی انتفاضه

انتفاضه در لغت به معنای جنبش، لرزش، غبارروبی، انقلاب، قیام، مرحله قبل از
انقلاب، قیام علیه رخوت و رکورد و حرکت توأم با نیرو و شتاب است و در اصطلاح، به مفهوم
جنبش ضد صهیونیستی مردم فلسطین است که با بهره گیری از امکانات کم، ولی با
ایمانی قوی درصدد نیل به آزادی فلسطین است.

در واقع،انتفاضه نامی است که برای خیزش خود جوش، مردمی، مستقل، مستمر،
همگانی و اسلامی مردم فلسطین علیه اشغال گران صهیونیست به کار می رود.(۱)برخی
بر آن اند که انتفاضه به معنای انقلاب نیست، بلکه به مرحله قبل از انقلاب اشاره دارد.

شهید دکتر فتحی شقاقی در این باره می گوید:«از نظر معنایی انتفاضه بر قیام علیه
رخوت و رکود دلالت می کند. انتفاضه، مرحله قبل انقلاب است. برای مثال قیام مدرسه
فیضیه قم را انتفاضه می نامیم و قیام سال ۱۳۵۷ ایران را انقلاب می گوییم(۲)…البته
گاهی هم، این دو به یک معنا و برای تبیین یک چیز به کار می رود. به این جهت، جنبش
جهاد اسلامی، قیام فعلی فلسطین را انتفاضه ـ انقلاب می نامد.»(۳)

اگر چه در دهه اخیر، کلمه انتفاضه بیشتر مورد استفاده و استعمال قرار گرفته، اما کاربرد
انتفاضه پیشینه ای طولانی دارد؛ از جمله قیام فلسطینیان علیه سلطه انگلیس و گسترش
صهیونیسم در ۱۳۰۰ و حرکت ضد انگلیسی و ضد یهودی شیخ عزالدین قسام و حاج امین
حسینی به ترتیب در سال های ۱۳۱۱ و ۱۳۱۸،انتفاضه نامیده شده اند، ولی انتفاضه ای که
از سال ۱۳۶۶ آغاز و در سال ۱۳۷۹ شدت یافت، انتفاضه بزرگ نامیده می شود، نسبت به
انتفاضه های گذشته، گسترده تر و عمیق تر است.(۴)

انتفاضه جدید مردم فلسطین راانقلاب سنگ هم می نامند. زیرا مردم فلسطین به جای
سلاح گرم از سنگ برای دفاع از خود و تهجم علیه دشمن استفاده می کنند. استفاده از
سنگ، نگرانی عمیقی در اسرائیلی ها ایجاد کرده است؛ چون ممکن است فلسطینی ها نیز،
همانند حضرت داود(ع)، پیامبر بزرگ بنی اسرائیل که با سنگ بر جالوت ستم گر پیروز شد،
بر اسرائیل پیروز شوند(۵).

انتفاضه و بسترها

انتفاضه جدید که در پی شهادت چهار کارگر فلسطینی در ۱۷ آذر ۱۳۶۶ جلوه بیشتری
یافت، معلول این عوامل است:

۱. انقلاب اسلامی ایران موجب احیای اسلام، بیداری سیاسی و تقویت خود باوری در
مسلمانان، و اثبات پوشالی بودن قدرت های استعماری شد؛ از این رو، انقلاب اسلامی و
شیوه پیروزی آن، او را به نمونه آرمانی برای مبارزه جنبش های اسلامی درآورد.(۶)

۲. به عقیده دکتر فتحی شقاقی،«انتفاضه پاسخی بود به اشغال گران و اعمال سرکوب و
طغیان و تکبر آنان و اقدامات شان در ویران سازی منازل، مصادره زمین ها، اسکان
یهودیان و ساختن شهرک ها، شکنجه مبارزان، دستگیری، تبعید، ترور و شکستن
استخوان های آنان، نابود کردن اقتصاد فلسطین و تحمیل مالیات و جرایم سنگین،
تعطیلی مدارس و دانشگاه ها، جلوگیری از کار و کسب، نادیده گرفتن حقوق انسانی و
سیاسی و(۷)»

۳. شقاقی، هم چنین معتقد بود:«انتفاضه پاسخی بود به واقعیت اسف انگیز و یأس آور
اعراب که وابستگی، ضعف و سستی خود را آشکار کرده بودند. آنها فلسطین و آزادسازی
فلسطین را توجهی برای بقای خود می دیدند، تا جایی که مسئله فلسطین را در آخر لیست
اولویت های خود قرار دادند و همگان این امر را حتی در کنفرانس هایی مثل کنفرانس
سران در نوامبر ۱۹۸۷ [بهمن ۱۳۶۶ [مشاهده کردند(۸)».

۴. با شکست اعراب از اسرائیل در ۱۳۴۶ / ۱۹۶۷ گروه های فلسطینی به سوی مبارزه
مسلحانه و حضور مستقیم و مستقل در مبارزه نظامی علیه اسرائیل گرایش پیدا کردند.
ولی از اواخر دهه ۵۰ به ناتوانی خود و مبارزه علیه اسرائیل پی بردند. در نتیجه، مبارزه
سیاسی را جایگزین مبارزه نظامی کردند، ولی به زودی در این شیوه هم شکست خوردند.
بنابراین، انتفاضه پاسخی به عدم توانایی شیوه های گذشته برای آزادسازی فلسطین به
شمار می رود.(۹)

به عوامل گذشته باید زمینه های شتاب زا و تسریع بخش زیر را هم اضافه کرد:

الف. فرار شش تن از اعضای جنبش جهاد اسلامی از زندان مرکزی غزه در اردیبهشت
۱۳۶۶ که هسته اولیه انتفاضه جدید را تشکیل دادند.

ب. عملیات جنبش جهاد اسلامی علیه گروه گشتی صهیونیستی و مرگ فرمانده پلیس
نظامی اسرائیل در غزه در مرداد ۱۳۶۶،محاکمه عاملان عملیات نافرجام انتحاری به
رهبری سلیمان زهیری در شهریور ۱۳۶۶ و شهادت سه نفر از اعضای هسته های مقاومت
اسلامی در مهر ۱۳۶۶که آغازی عملی بر جنبش انتفاضه بود.(۱۰)

گفت وگوها و اقدام های بی حاصل

یکی از علل طولانی شدن بحران فلسطین، طرح های به اصطلاح صلحی است که
بدون توجه به خواسته های واقعی مردم فلسطین از سوی دولت های عربی، گروه های
فلسطینی و قدرت های جهانی ارائه شده است.

به بیان مفصل تر، ماده سوم قطعنامه ۳۳۸ شورای امنیت سازمان ملل متحد طرف های
درگیر در مسئله فلسطین را به آتش بس فوری و انجام مذاکره برای دست یابی به صلح
عادلانه و با ثبات در خاورمیانه فرا می خواند، کنفرانس صلح خاورمیانه در ۱۳۲۵ / ۱۹۷۳ با
نظارت سازمان ملل متحد و ریاست آمریکا و شوروی سابق و طرف های درگیر در ژنو
تشکیل شد، و جلسات آن طی چند سال متوالی و متمادی ادامه یافت، ولی هیچ یک از
آنها، نتایج قابل قبولی را برای مردم فلسطین به ارمغان نیاورد.(۱۱)

ناکامی و شکست کنفرانس بین المللی صلح ژنو، اختلاف در جبهه عرب، کاهش روابط
مصر و شوروی سابق و اوضاع نامساعد سیاسی و اقتصادی مصر، زمینه های انعقاد قرار داد
صلح کمپ دیوید را در سال ۱۳۵۷ / ۱۹۸۷ بین مصر، اسرائیل و آمریکا فراهم آورد که طی
آن صحرای سینا از نیروهای اسرائیلی تخلیه شد و اسرائیل از سوی مصر به رسمیت
شناخته شد.

بنابراین، مصر به عنوان یکی از مقتدرترین و با نفوذترین کشورهای عربی حامی آرمان
فلسطین، از جرگه مخالفان موجودیت اسرائیل خارج گردید.(۱۲)طرح هشت ماده ای فهد ـ
ولیعهد وقت عربستان سعودی ـ در ۱۳۶۰ / ۱۹۸۱،مشروعیت اسرائیل را می پذیرفت. زیرا
براساس یکی از مواد این طرح، اسرائیل باید تنها از سرزمین های تصرف کرده پس از
۱۳۶۴ / ۱۹۸۱ خارج می شد.

طرح اجلاس فاس در ۱۳۶۰/۱۹۸۱ نیز،با پذیرش مشروعیت اسرئیل، خواستار ایجاد
یک دولت مستقل فلسطینی به مرکزیت قدس گردید. طرح صلحی که از سوی شاه
حسین و یاسر عرفات (طرح اقدام مشترک) در ۱۳۶۵/ ۱۹۸۶ ارائه شد، بر خروج اسرائیل از
اراضی اشغالی عرب در ۱۳۴۶ / ۱۹۶۷ و بر حق تعیین سرنوشت مردم فلسطین در
چارچوب تشکیل دولت های متحد اردن و فلسطین تأکید داشت.(۱۳)

آمریکایی ها هم طرح هایی را برای بر قراری صلح خاورمیانه پیشنهاد کرده اند که از
جمله آن.

۱. طرح رونالد ریگان در ۱۳۶۱ / ۱۹۸۲ خواهان به رسمیت شناخته شدن اسرائیل از
سوی دولت های عربی و ایجاد یک دولت خود گردان فلسطینی با مشارکت دولت اردن در
کرانه غربی و نوار غزه بود.

۲. جورج شورلتز، وزیر امور خارجه وقت آمریکا، در سال ۱۳۶۷ / ۱۹۸۸ طرف های
ذی نفع یعنی هیأت های فلسطینی، اسرائیل، اردن، مصر و سوریه را به مذاکره رو در رو فرا
خواند.جیمز بیکر، وزیر امور خارجه بعدی آمریکا – در ۱۳۶۷ / ۱۹۸۸،پیشنهادی مشابه
ارائه کرد. اما همه طرح های فوق بر اثر مخالفت برخی از طرف های ذی نفع، بی اثر
ماند.(۱۴)

ساف در مقابل انتفاضه

ساف یکی از طرف های درگیر در مسئله فلسطین و نیز یکی از عوامل طولانی شدن
بحران فلسطین تلقی می گردد. ساف از ۱۳۴۳ تا ۱۳۴۸ / ۱۹۶۴ تا ۱۹۶۹،یعنی تا پایان
ریاست احمد شقیری بر سازمان، تحت نفوذ دولت های عربی قرار داشت.

اتحادیه عرب، ساف را از آن جهت پدید آورد که فعالیت سیاسی و نظامی فلسطینی ها
را تحت نظارت نگاه دارد، و از هر گونه توسعه فعالیت های نظامی و گسترش سازمان های
چریکی و اجرای عملیات ضد اسرائیلی جلوگیری کند. شقیری که در پی بروز اختلاف در
دورن ساف استعفا داد، به عمر مسالمت جویان و حامیان مبارزه مسالمت جویانه با اسرائیل
در ساف نیز خاتمه داد.

پس از استعفای شقیری، مجلس ملی جدیدی که تشکیل گردید، بر آزادی فعالیت های
چریکی در سرزمین های عربی برای انجام عملیات ضد اسرائیلی، تشکیل فرماندهی
مشترک نظامی میان گروه های چریکی،یگانه سازی نبردهای مسلحانه و شعار «مبارزه
مسلحانه تنها راه آزادی فلسطین است» تأکید ورزید.(۱۵)با انتخاب یاسر عرفات به
ریاس