پاورپوینت کامل حق عدالت ۵۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حق عدالت ۵۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حق عدالت ۵۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل حق عدالت ۵۰ اسلاید در PowerPoint :

۱۶

عدالت از پیچیده ترین موضوعاتی است که اندیشه بشری درباره آن به
تامل و تفکر پرداخته است. پیچیدگی نظری عدالت از یک سو، و
دشواری بسیار در تحقق عملی آن از سوی دیگر، عدالت را، هم به
مفهومی بسیار بغرنج تبدیل کرده و هم دغدغه ای دائمی و بزرگ برای
همه بشر بوده است. شاید در مورد هیچ موضوعی به اندازه عدالت بحث و
بررسی نشده، و شاید بتوان گفت که هیچ موضوعی به اندازه عدالت،
موضع اختلاف نظر نیست تحقق آن در مقام عمل، از این هم بغرنج تر
است.

در اندیشه های مکتوب و غیر مکتوب موجود در ادبیات عربی و
اسلامی، اولین کسی که به موضوع عدالت نگاه ژرف داشته، امام علی
(ع) است. حضرت علی (ع) هم بر پیچیدگی عدالت و هم بر اهمیت آن
واقف است. ایشان در عبارتی کوتاه عصاره همه نزاعها درباره عدالت را
بیان می فرمایند: «العدل، اوسع الاشیاء فی التواصف واضعیتها فی
التاصف»؛ یعنی عدل در مقام توصیف بسیار فراخ و در مقام عمل، بسیار
تنگ و دشوار است.

این بیان موجز، تبیین پیچیدگی عدالت است. شاید راز پیچیدگی و
دشواری تحقق عدالت در عمل نیز این است که انسانها عدالت را بیشتر
بر اساس تمایلات درونی خود و به طور عمده برطبق منافع خود توصیف
می کنند. اما پیچیدگی درک عدالت و تحقق عملی آن، مانع تلاش برای
رسیدن به آن نیست، چرا که امام علی(ع) معتقد است که عرصه عدالت
برای همگان عرصه فراخ تر از عرصه ستمگری است.

در عدل وسعت و گشایش است و کسی که اجرای عدالت او را در تنگنا
قرار می دهد، ظلم و ستم بر او تنگ تر خواهد آمد! معنایی عمیق تر، هر
کس در پناه عدل احساس امنیت نکند، در دامان ظلم هرگز روی آرامش
را نخواهد دید.

امام علی(ع) عدالت را در حوزه های مختلفی به کار برده است. یکی از
این حوزه ها ارتباط انسان با خداست. از نظر امام، خداوند متعال جهان را
به لطف خود به سامان آورد و به امر خود از درهم ریختن نگه داشت و به
قدرت خود استواری اش بخشید.(۱)

امام علی (ع) اساس هستی را عادلانه می داند که خداوند آن را بر پایه
«حق» آفریده است. در حقیقت در تفکر حضرت علی، «حق» مظهر
مفاهیم راستی، پایداری و عدالت است. یعنی هیچ واژه دیگری
نمی تواند چون حق عصاره عدالت را نشان دهد. حضرت علی(ع) جهان
هستی را جهانی عادلانه تصور می کند که در آن حق از میان رفتنی
نیست. این عدالت در هستی و خلقت، باید در رفتار انسانها نیز نمود
داشته باشد. در قاموس امام، فضل خداوند بر مبنای عدالت است؛ چه در
مقام خلقت و چه در مقام رفتار با بندگان خود. و بر همین اساس
می فرماید: خداوندی که در هر وعده صادق است، فراتر از آن است که بر
بندگان خود ستم روا دارد؛ با آفریدگان خود به عدالت رفتار می کند و همه
احکام او با عدالت همراه است.(۲)

آن حضرت خلقت و جریان امور هستی را کاملاً عادلانه می داند و این
عدالت درباره انسانها هم مصداق می یابد، پس انسانها هم باید در رفتار
خود عدالت پیشه کنند، در غیر این صورت عدالت خداوندی ایجاب
می کند که عقوبت سختی ببینند. در نظر امام چنین عقوبتی نیز بر قراری
عدالت است، و با این همه، این مسئله به معنای واگذار کردن امر عدالت
به خداوند نیست، بلکه عدالت چنان که گفته شد، از اهمیتی برخوردار
است که همه انسانها باید برای برقراری آن تلاش کنند. در اینجا بیان
حضرت درباره عدالت از حوزه رابطه انسان با خداوند خارج و رابطه
انسانها با یک دیگر را پوشش می دهد.

از دیدگاه امام، فساد و تباهی هرگز نمی تواند اساس و قانون زندگی قرار
گیرد. فقط حق و عدالت است که اساس زندگی است. حال عدالت در
جامعه انسانی چگونه برقرار می شود؟ پیش تر گفته شد که از نظر حضرت
علی، برقراری عدالت در عمل، بسیار دشوارتر از توصیف آن است، ولی
اصل مسلم وجود حکومت است که به بیان های مختلف از سوی امام
مطرح شده است، زیرا اگر انسانها به خود سپرده شوند، طغیان می کنند و
توانمندان، ضعیفان را به بندگی خود می کشند. امام در این باره در
سخنی بسیار تامل برانگیز می فرماید: در چنین فضایی قدرتمندان دنیا
ناتوانان را می خورند(۳).

حکومت عادل و جامعه عادلانه

جامعه عادلانه جامعه ای سالم است و خداوند از دانشمندان عهد گرفته
است که برای ساختن چنین جامعه ای تلاش کنند و این امور را بی
مسئولیت رها نکنند. در نظر امام حکومت عادل مهم ترین عنصر در
تحقق جامعه عادلانه است، زیرا امام معتقد است که کار مردم جز با
شایستگی زمامداران، سامان نمی یابد».

حضرت علی در این مورد، در زمینه های مختلف بحث کرده است.
درجایی می فرماید: همانا زمامدار، امین خدا در روی زمین، بر پا دارنده
عدالت در جامعه و عامل جلوگیری از فساد و گناه در میان مردم است.(۴)
در جایی دیگر می فرماید: دولت عادل از واجبات است.(۵)

از نظر امام، دولت با ثبات ویژگی مهم یک دولت عادل است؛ چنان که
در توصیف وضعیت مردم جزیره العرب، برپایی یک حکومت با ثبات را
نتیجه استقرار شریعت اسلام می داند که «در سایه آن امور به آسانی
انجام می گرفت». ثبات از نظر امام، به این دلیل معیار مهمی است که
تنها راه بقای یک حکومت در بلند مدت، احساس رضایت مردم از آن
است. حضرت حکومت ظالم ستمگر را بر فتنه دائمی ارجح می داند،
ولی این به معنای تائید آن نیست. در حقیقت دیدگاه ایشان، چنان که
پیش تر گفته شد عدالت در هستی جاری است و بالاخره روزی اجرا
خواهد شد. از همین روی ایشان اصولاً دولت ظالم را دولتی ناپایدار
می داند و این در یک معنا، عین اجرای عدالت است. دولت عادل دولت
ثابت و پایدار است، در حالی که دولت جائر در معرض زوال، ناپایداری و
نابودی است، چرا که حق پایدار و باطل در حال گذار است.(۶) دولت غیر
عادل مجازات خواهد شد و مجازات آن در دنیا زوال و در آخرت عقوبت و
عذاب الهی است.

با این همه باز هم نباید نشست و بی عدالتی ها را نظاره گر بود، زیرا
خداوند به چنین امری رضایت ندارد. حکومت عادلانه باید شکل بگیرد.
البته از نظر امام، هم پایه و اساس حکومت باید عادلانه و با تبعیت از
حق باشد و هم رفتار آن باید عادلانه باشد.

در عادلانه بودن رفتار حکومت اصل راهنما انطباق آن با نظم هستی
است، به همین دلیل امام در مقایسه «عدل» «وجود»، عدل را بر آن
ارجح می داند، چرا که عدل امور را در موقعیتی که باید باشند، قرار
می دهد، در حالی که جود، به نوعی ایجاد بی نظمی در این وضعیت
است.(۷) البته این بیان بسیار پیچیده است و تشخیص جایگاه هر چیز
و هر کس، واقعاً دشوار است، ولی این یک اصل راهنماست و کسی که
عامداً از آن عدول کند، از محور عدالت و حق فاصله گرفته است.

امام علی (ع) با اینکه معتقد است، بر قراری عدالت در عمل بسیار
مشکل است، ولی معیارهای متعددی را در کنار اصل راهنمای فوق در
اختیار ما قرار می دهد که بیان ویژگی های رفتار عادلانه حکومت است!

چنان که گفته شد عمل به عدالت در عرصه سیاست و اجتماع، از نگاه
حضرت علی (ع) بسیار دشوار است، هر چند در واقعِ امر، تبیین عدالت
هم بسیار سخت است و یکی از مفاهیم چالش بر انگیز بوده است.

با این همه این دشواری، به معنای انتظار اجرای عدالت از سوی
خداوند نیست، بلکه به بیان امام، خداوند از دانشمندان عهد گرفته است
که نسبت به سیری ستمگر و گرسنگی مظلوم ساکت ننشینند و دست
روی دست نگذارند که به معنی ضرورت اجرای فرمان الهی برای
برقراری عدالت در عرصه اجتماع و سیاست است در اینجا امام وارد
عرصه سیاست می شود و با تعابیر مختلفی از عدالت یاد می کند. در
برخی موارد با بیان ساده ای به تعریف آن می پردازد. در بسیاری موارد،
عدل را همان انصاف می خواند. به همین دلیل، انصاف یکی از
محوری ترین موضوعات در توصیه های حضرت به حکمرانان
است.(۱۰) عدل و انصاف، چنان که در مقایسه با جود گفته شد، در
برگیرنده همگان از دوست و دشمن است و امام به دادگری برای دوس