پاورپوینت کامل معنویت مدرن در هالیوود ۶۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل معنویت مدرن در هالیوود ۶۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل معنویت مدرن در هالیوود ۶۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل معنویت مدرن در هالیوود ۶۱ اسلاید در PowerPoint :

۲۸

معنویت علیه معنویت

آیا سینمای آمریکا (هالیوود)، پاسدار معنویت مدرنی است که در خلاء
عملکرد نهادهای دینی، انسان امروزی را تغذیه می کند؟

آیا معنویت هالیوودی یک تحریف، فانتزی، سرگرمی و تصویر بی
اعتبار نیست که در اصل، علیه معنویت اصیل، به اغتشاش اذهان یاری
می رساند؟

آیا سینمای غرب، تنها یک گونه معناگرایی را نمایندگی می کند یا
نمونه های مطابق معرفت ماورایی و اصیل نیز در آنجا وجود دارد؟آیا
سینما استعلایی، سینمایی اصیل تر از سیمای عامه پسند معنا گراست؟

کوشش برای تعریف استعلا در سینمای جهان، همچون جریانی
نخبه گرا، تلاش برای مرور فشرده معناگرایی در سینمای ایران، و
بالاخره فهم تمایز معنویت مدرن، همچون فرایندی عمومی در سینمای
هالیوود، با استعلاگرایی نخبه گرا، کنجکاوی های متن حاضر است.

نخست از انتها آغاز می کنم. در حقیقت تمایز میان استعلاگرایی و
معنویت مدرن در سینمای عامه پسند و عمومی، تمایزی چشمگیر است.
درباره ویژگی های (Transeenden ta) پیش از این سخن گفتیم و
در این مقاله نیز خواهیم گفت. اما معناگرایی در سینمای عامه پسند
غرب امری عامه گرا است و مفهوم متعلق به اقشار برگزیده نیست. در
حقیقت می توان گفت، همان طور که در اوپاتیشادها، متون زرتشتی، عهد
عقیق و تورات، مزامیر داود، عهد جدید و انجیل های چهارگانه، قرآن
مجید و متون مقدس ادیان شرقی، معنا پدیده ای است که خواص به باز
تولید فهم خود از آن می پردازند و عوام نیز در سطح ادراک و نیازهای
خویش از آن بهره می گیرند، معنویت مدرن نیز دارای این ویژگی است.

معنویت عام گرای مدرن در سینما، محصول کدام فرایند است؟

مسلماً در وهله نخست محصول واقعیت و نیازهای مردم، به طور کلی،
نه نخبگان است.

انسان معمولی ماهیتاً به معنویت نیاز دارد. پرسش های رازآمیز و
بنیادین هستی، ارزشهای متافیزیکی، اخلاقیات زوال ناپذیر که در نبرد
خیر و شر و نورد ظلمت، از سپاه نیکی و نور دفاع می کند و منشاء جهان را
در معناهایی می جوید که در عالم بالا سرچشمه دارد، همه و همه بیانگر
حسی درونی است که فراتر از شریعت و فراتر از ادراک فلسفی استعلا، در
توده های انسانی با راز و پرسش های هستی شناختی و سرچشمه وجود
پیوند خورده است و پایاست.

عوامل رویکرد معنوی گرا

مدرنیته اساس نگاه انسان سنتی به هستی را مورد تردید قرار داد و در
حقیقت، مسئله در وهله اول به هیچ وجه با ماتریالیسم یا دشمنی مردم
با مذهب نبود و الهیات نفی نشد، بلکه نگاه تازه ای به کل انسان و
طبیعت و نیز خدا و رابطه انسان و طبیعت با خدا ترسیم شد. در اینجا
اصل عقل انسان و کانون نفس انسان واقع شد ؛ نه نیروهای واعقل و…

بدینسان ضرورت بازخوانی معنویت نیز مجدداً مطرح گردید. انسان
بدون معنویت امکان زیستن در جهان را نداشت و جریان های فکری
گوناگون به باز تولید و بازخوانی جدید معنویت پرداختند.

انواع تئوری های فیزیکی، زندگی کیهانی، انرژی ها و غیره ابزار توجیه
عالم رازآمیز و پدیده های فرا عقلی به حساب آمد.

عقل مدرن در حوزه اخلاقیات و ارزش ها، به تولید مفاهیم معنوی تازه
پرداخت. با مرکز قرار گرفتن علم، تخیل علمی به تولید متافیزیک جدید
همت بست و بالاخره در پایان قرن بیستم و آغاز قرن بیست و یکم،
معنویت مدرن بیش از هر چیز به معنویت تکنولوژیک یا تکنولوژی معنا
گرا بدل شد.

جریان قوی بازگشت به مفاهیم فرا مادی در سینمای این دوران، از یک
سو بیانگر خلاء بزرگی است که در غرب، هر روز بیش تر از روز پیش، خود
را به نمایش نهاده است. این خلاء اخلاقی و معنوی، پس از دهه شصت
که دهه اوج معنا ستیزی سینمای اروپا و توسعه بی نظیر اخلاقیات شک
باورانه در سینمای روشنفکرانه و ستیز با مفاهیم سنتی معنویت و اخلاق
است و رواج یک روحیه پوچ انگاری و نهیلیستی و هیچ انگاری منفی
فراگیر سینمای روشنفکرانه را در چنبره خود گرفت، همواره به چشم
می آمد.

موج نوی فرانسه، فیلم نوار و میان ژانرهایی که پلودرام ها و به تریلرها و
سینمای وحشت و حتی سینما کمدی، شکلی از هیچ انگاری و صیغه ای
از معنا گریزی داده بود و… و بالاخره نشانه هایش نه در سینمای بوتوئل
که حتی در سینمای وردی آلن هم بازتاب یافت، بالاخره از نفس افتاد.
این بادنه صرفاً با ظهور تارکوفسکی یا کیشکوفسکی، بلکه با ظهور انواع
فیلم های عامه پسند که در آن امور فراعقلی، ما در روایت اهمیت کانونی
یافت. معنا گرایی مدرن عامیانه، به ویژگی سینمای هالیوود تبدیل شد.

همراه نیازهای عمومی مردمی که از یک دوران طولانی هرج و مرج
معنوی خسته شده و دوباره نسبت به پرسش های بنیادین حساس
می شدند، باید از تحولات دیگر نیز نام برد.

پدیده هایی علمی که قطعیت علم را مورد پرسش قرار دادند؛ مثل
ایده های تلزبوره هایزنبرگ، پائولی، فنیمن و… در شکست حصار
علمانیت مخالف امور ناشناخته فراعقلی نقش مهمی ایفا کرد و تردید
نسبت به ابطال ناپذیر بودن دستاوردهای علمی، زمینه طرح
پرسش های جدید متافیزیکی را، حتی در حوزه فیزیک و عالمان فیزیک
دامن زد.

معنوی تکنولوژیک

از سوی دیگر، تکنولوژی نا ممکن ها را ممکن کرد و به بهترین ابزار
برای توسعه تخیل سینمایی تبدیل شد! سپس ماجرا از این فراتر رفت و
معلوم شد تکنولوژی خود معنویت تکنولوژیک را شکل داده است و در
این معنا گرایی فقط و فقط تخیلی که تکنولوژی پایه و مایه قوام آن
است، حکومت می کند.

این تکنولوژی است که پرده سینما را پر از پدیده های محیر العقول،
فرا عقلی، فرار مادی و تخیلی می کند؛ البته این تخیل، یک تخیل منفصل
مدرن و بریده از مفاهیم الهیات سنتی است و پدیده های عجیب و
نیروهای ماورایی آن، شباهتی به فهم سنتی ندارد. پدیده های جهان
واقع، محصول پدیده های عالم پنهان است ؛ اما این عالم بیش از هر
چیز متأثر از امکانات تکنولوژیک و قوه مجازی سازی آن است. در واقع
ما با یک مابعدالطبیعه تکنولوژیک که نسبت به صورت های الهیاتی
کاذب به نظر می رسند، در سینما روبرو شده ایم.

خوب که بنگریم، در حقیقت دستمایه های روایی و ایده ها و هسته های
اصلی فکرهای تکنولوژیک، انواع مفاهیم کهن است. آخر الزمان، ناجی
و نیروهای برتر، اجنه و تأثیراتی از داستانهای انجیلی، دستمایه های
فیلم هایی نظیر ماتریکس و یا جنگ ستارگان است، ولی حقیقت آن
است که تغییر شکل ها، فائق آمدن بر زمان و مکان، اشکال پلاسمایی
حیات، تغییر مفهوم جسم و شکل که در این فیلم ها ایده های مهم
حیرت انگیز است، عرفاً به امکانات کامپیوترها بستگی دارد.

شاید در اینجا کامپیوتر یک ابزار به شمار آمد که تخیل های فرا مادی
انسان مدرن را محقق می سازد، اما به نظر من ابزار تکنولوژیک فرا
مدرن، خود آفریننده تخیل است و تصاویر غریب مدرن، خود محصول
این امکانات به شمار می آمد که ضمناً حس راز گرایی و انواع تفکرات
غیب باورانه انسان مدرن را پاسخ می دهد.

معنویت مدرن و ژانرهای سینما

توجه اندکی به ئی تی، جنگ ستارگان، ماتریکس، ارباب حلقه ها،
حس ششم و تعداد بیشماری آثار علمی / تخیلی، اثبات می کند که
چگونه اندیشیدن به نیروهای فرا عقلی و جهاتی که در آن عالم خیال بر
عالم ماده فائق می آید، نیروهایی که از زمان و مکان عبور می کنند و
قدرتهایی که نشانی از آن وجود ناب برتر دارند، روایت خیر و شر امروزی،
معاصر و معنویت جدید را تحت تأثیر قرار داده است.

ما نه تنها در ژانر علمی/تخیلی که در حوزه ملودرام ها و دیگر رانرها
هم، با تأثیر معنویت مدرن روبرو هستیم. معنویت مدرن به فضایی
بسیار بازتر از چهار چوب های شریعت را جایگزین مرزهای روشن
معنویت دینی کرده است. بدیهی است که جهان مدرن، باور خود را به
مفاهیم شخصی انجیلی از دست داده است؛ به ویژه خدای متشخص و
قواعد بر آمده از دین باور، دیگر برای ذهن انسان متکی بر عقل و علم
قابل پذیرش نیست. به جای این، جهان معاصر برای خود معنویت
تازه ای تعریف کرده است که نه شبیه معنویت مذاهب است و نه معنویت
نخبه گرا و فلسفی.

معنویت «تایتانیک» بر امکانات عشق استوار است چیزی که بر
تقسیم بندی های مادی و سرمایه سالارانه فائق می آید.

معنویت «فرشتگان بر فراز برلین»، محصول یک برداشت کاملاً
اومانیستی است. این معنویت گرایی مدرن، از دهه اول قرن بیست و
یکم یا حتی دهه هشتاد شروع شد، بلکه در هیچ یک از آثار پیش تر،
مثل «آوای موسیقی» هم معنویت خود را در چهار چوب کلیسا زندانی
نمی کرد ؛ حتی با عبور از آن در متن زندگی طبیعی و با امور انسانی،
هاله ای معنوی می آفرید.

اگر تصور کنیم که می توانیم با نگرش یک بعدی، مسئله معناگرایی و
سینمای امروز غرب را حل کنیم و به نتیجه ای برسیم که چون یک
فرمول به درد ما بخورد، اشتباه کرده ایم.

در جهان مدرن معاصر، به ویژه آمریکا، مدام با سقوط و صعود
گرایش های معنوی در فیلم ها سروکار داریم. هالیوود بیش از هر چیز بر
ادراکی از سینما چون صنعت استوار است. و صنعت در آمریکا، یعنی
سوداگری و امکان سرپا ماندن و تولید سودهای کلان. بنابراین آمیزه ای
از روانشناسی عمومی مردم به سیاست های حکومتی و دوران مربوط به
بحران و رکود یا رونق و بر معناگرایی سینمای عامه پسند تأثیر می نهد.

پیش تر بحران های پایان دهه شصت و هفتاد، نوعی ضد فرهنگ و
معناستیزی در فیلم های آمریکایی رواج داد که ربطی به مفاهیم
اسرارآمیز و غیب اندیشانه که در پدیده های عینی، یک نیروی باطنی
می جوید نداشت. در واقع معناهایی که محصول یک نگرش سیاسی /
انتقادی است، در دهه های شصت و هفتاد مهم ترین معناپردازی ها به
حساب می آیند. تأثیر تفکر انتقامی چپ، هر جا دیده می شود؛ نه ت