پاورپوینت کامل میزان تفاسیر ۶۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل میزان تفاسیر ۶۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل میزان تفاسیر ۶۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل میزان تفاسیر ۶۴ اسلاید در PowerPoint :

۱۸

مقدمه:

نگاشته ارجمند علامه فقید سیدمحمدحسین طباطبایی با عنوان
«المیزان فی تفسیرالقران» امسال پنجاه ساله می شود. نخستین مجلد
این تفسیرنامه ۸۰۴۱ صفحه ای، در سال ۱۳۷۵ هجری
قمری(۱۳۳۴ش) از مجموعه دروس تفسیر علامه فقید و به اصرار
شاگردانش گرد آمد و آخرین مجلد آن، ۲۳ رمضان ۱۳۹۲ هجری قمری
(۱۳۵۱ش) به پایان رسید.

در شأن، اهمیت و جایگاه این تفسیرنامه، بخصوص در میان متون
تفسیری، سخنان فراوانی گفته شده است که نشان از اهمیت این
مجموعه دارد. برخی آن را تفسیری نوآمد و به روز می دانند و برخی نیز
بدلیل تنوع و حجم مطالب و غنای محتوا و مقصود در این کتاب، آن را در
تفسیر، برابر با «جواهر» در فقه می دانند و معتقدند: «همین طور که
جواهر برای فقیه، دایره المعارف فقهی است، المیزان برای یک مفسر،
دایره المعارف قرآنی است» (آیه ا… جوادی آملی).

هرچه هست، این تفسیر امروزه در عِداد بهترین تفاسیر و جامع ترین
آنها به لحاظ مطالب و موضوعات، در صدر مراجعه محققان، قرآن
پژوهان و علاقه مندان قرارداد و امتیازات ویژه آن، که برخی را در این
نوشته برخواهیم شمرد، به آن جایگاهی ویژه بخشیده است؛ جایگاهی
که بیش از هر چیز، محصول نگاه جامع نگر و شخصیت علمی و معنوی
علامه فقید است.

این امتیاز و ارجمندی، همچنین ما را به این نگاه و تلقی سوق می
دهد که نگاشته تفسیری ایشان را، نه تنها در شان و جایگاه یک تفسیر،
که در حد یک شیوه و مکتب تفسیری بشماریم و بر این مدعا، دلایلی را
با پیشینه دانش تفسیر در میان مسلمانان همراه کنیم.

مکاتب تفسیری

اما شمار نه چندان زیاد مفسران در عصر صحابه و تابعین، ما را از این
که به آنها مکتب یا مدرس تفسیری خاصی را نسبت دهیم، خاصه به
دلیل فقدان مدارک مکتوب تفسیری، دور می دارد. پس از این دو عصر و
ورود تفسیر به زمره دانش های مسلمانان و نضج و رونق این دانش، برای
تفسیر و مفسران پس از پیامبر، مکتب ها و مدارس تفسیری مختلفی
ذکر شده است که شیوه و اسلوب خاص دسته ای از مفسران را می توان از
هر یک از آنها استخراج نمود.پس از مفسران نخستین، عمده مفسران
گرایش های ویژه ای داشته اند که می توان کتب تفسیری آنها را در زمره
یکی از مکاتب عمده تفسیری به شمار آورد و از گرایش عمده و غالب
چند نمونه از این تفاسیر، به یک مکتب تفسیری رسید.

با این نگاه، تفاسیر را به سه دسته عمده: «تفاسیر روایی محض»،
«تفاسیر باطنی» و «تفاسیر اجتهادی» تفسیم می کنند (بابایی، ۲۵). ما
در ادامه، به این سه مکتب نگاهی می اندازیم.

مکتب روایی محض. تفسیر روایی، شیوه و روشی است در تفسیر که
هیچ گونه اجتهادی را در فهم و تفسیر معنای آیات قرآن روا نمی داند و
هیچ تفسیری را برای آیات، جز تفسیری که در روایات بیان شده، معتبر
نمی داند و براین اساس، می گوید در تفسیری که برای قرآن نوشته
می شود، باید به ذکر روایات تفسیری اکتفا شود (همان، ۲۶۹).

معتقدان به مکتب تفسیری محض، که کم شمار نیز نیستند، معتقدند
که فهم نظری از ظاهر کلمات قرآن، دور از خطا نیست و بنابر این، نباید
از ظاهر قرآن جز آنچه در روایات ائمه و معصومان آمده چیزی برداشت
کرد. بسیاری معتقد بودند «کسانی که می دانسته اند قرآن درباره چه
چیزی نازل شده (ائمه معصومین) از دنیا رفته اند» و به همین روی، حتی
کسانی مثل شیخ حر عاملی در «وسایل»، بابی را با عنوان «باب عدم
جواز استنباط الاحکام النظریه من ظواهرالقرآن الا من بعد معرفه
تفسیرها من الائمه (ع)» گشوده اند. بدین شکل روشن است که کتب
تفسیری روایی محض، ساختاری داشته است متشکل از آیات قرآن و
مجموعه روایاتی منقول از ائمه که در ذیل یا حاشیه آنها می آمده است.
البته دلایل متعددی نیز بر عدم جواز تفسیر به رای آیات قرآن آمده که در
کتب مفسران این مکتب، فراوان ذکر شده است.

مکتب باطنی محض. غرض از تفاسیر باطنی از قرآن، آن دسته از
تفاسیر است که مفسران آن اعتقاد دارند تنها باطن قرآن قابل تفسیر
است و برای آیات قرآن، فقط معانی باطنی و رمزی را ذکر کرده اند. در این
گروه تفاسیر، پرداختن به بیان و نحو و لغت و عبارت و در مجموع ظاهر
قرآن، امری ثانویه و حتی بلامحل است و اصل در تفسیر، معانی و
بواطن آیات و روایات است که برگ و بار می یابد و غرض و مقصود را بیان
می دارد. در دید این عده، معنای قرآن، باعث امتیاز آن از سایر کتب است
و همین معناست که باید مورد تفسیر و تشریح قرار گیرد تا فهم سخن
خداوند بهتر صورت گیرد. حتی برخی از این معتقدان، ائمه(ع) را نیز در
جاهایی به عنوان مفسران معانی(باطنی) در شمار آورده اند و نگاه ائمه به
معنای و بواطن آیات را، دلیلی بر صحت کار خویش دانسته اند.

مکتب اجتهادی . در کنار دو گروه فوق الذکر و شاید در رویارویی با دسته
نخست، مکتبی دیگر در تفسیر وجود دارد که مفسر معتقد است برای
آشکار شدن معانی قرآن، می توان به تلاش و اجتهاد علمی هم روی آورد
و با فهم عقلی واجتهاد بر مبنای محکمات دینی واصول عقاید، پاره ای
از آیات را به آنچه می توان از این جمله دریافت، تفسیر و تبیین نمود و
نسبت داد. این نوع تفاسیر نیز، به نسبت کیفیت اجتهاد و نوع تلاش
مفسر، چند شاخه است:

الف. تفاسیر اجتهادی قرآن به قرآن.

تفسیرهایی که «موءلفان آنها در تفسیر آیات، بیشترین کمک را از خود
قرآن کریم گرفته اند و همه جا یا در بیشتر موارد، برای توضیح معنای
آیات، بیش از هر چیز از آیات دیگر استفاده کرده اند»، تفسیر قرآن به
قرآن خوانده می شوند.

ب. تفاسیر اجتهادی- روایی

تفسیرهایی که موءلف در آنها برای توضیح آیات، بیش از هرچیز از
روایات رسیده از پیامبر(ص) و ائمه(ع)و صحابه و تابعین استفاده کرده
است.

ج. تفاسیر اجتهادی- ادبی

تفسیرهایی که موءلف در آنها «بیشتر از هر چیز به توضیح ادبی آیات
پرداخته و بیشتر از ادبیات عرب کمک گرفته است».

د. تفاسیر اجتهادی فلسفی

تفسیرهایی که «موءلف در آنها به مطالب عقلی و دست آوردهای
فلسفی توجه داشته و در تفسیر آیات، از آن مطالب بهره گرفته است».

ه. تفاسیر اجتهادی علمی

تفسیرهایی است که در آنها به داده ها و یافته های علوم تجربی بسیار
توجه شده و آیات با توجه به آنها تفسیر و یا با آنها منطبق شده است».

و. تفاسیر اجتهادی نسبتاً جامع

تفسیرهایی است که در «آنها برای توضیح معنای آیات، از امور
مختلف کمک گرفته اند. هم از لغت و ادبیات عرب، هم از خود آیات
قرآن، هم از روایات، و هم از قراین عقلی و داده های علمی و از هر چیزی
که امکان کمک گرفتن از آن بوده است و به فراخور دانش و آگاهی خود از
آن استفاده کرده اند».

ز. تفاسیر اجتهادی و باطنی

تفاسیری که نویسندگان آنها علاوه بر اجتهاد و فهم معنای ظاهر،
معنای باطنی و اشاره ای نیز برای آیات ذکر کرده اند» (همه تعاریف
مأخوذ از: بابایی، صص ۲۴-۲۶).

از مجموع آنچه گفته شد، برمی آید که دانش تفسیری مسلمین، از
عصر پیامبر تا امروز در شاخه ها و شعبه های متعددی برگ و بار یافته و
روز به روز تخصصی تر شده است. پیدایش نحله های فکری، کلامی و
فلسفی، بر این دانش، تأثیری همواره داشته اند و سوی و سویّه های تازه
ای را برای آن به همراه آورده اند.منابع تفسیری شیعه و سنی، که امروز
بیرون از شمار است،و کتب تفسیری خاص و تفاسیر کامل قرآن نیز، هر
یک با سوی و سویّه ای جداگانه، در صدد فهم بهتر آیات الهی برآمده اند
و تفسیرهای گونه گونه ای را نشر داده اند.

نگاه به مکاتب تفسیری پیش گفته نیز، حکایت از سوگیری تفاسیر در
تعبیر و تفهیم کلام الهی دارد و امروز نگاه به این پیشینه، ارجمندی
کارهای جامع را بهتر می نماید؛ کارهای جامعی در تفسیر قرآن کریم، که
یکی از بهترین نمونه های آن، تفسیر نامه علامه طباطبایی است.

با این مقدمه نسبتاَ مفصل در شناخت تاریخ و پیشینه تفسیر، سراغی
از ویژگی های تفسیری علامه طباطبایی گرفته ایم که گزارش آن و سیره
تفسیری آن مرحوم را در ادامه می آوریم.

ویژگی های تفسیر علامه طباطبایی

در برخورد با تفسیرنامه علامه طباطبایی، نخست چیزی که به نظر
می آید، تعدد و کثرت منابع مورد استفاده است. این شاید بتواند مقدمه ای
باشد برای شرح سیره تفسیری علامه. منابع این کتاب بزرگ، دو
دسته اند: نخست «کتب تفسیری سلف» و دوم «کتب غیرتفسیری».
اهمیت دسته نخست منابع «المیزان»، در آن است که می توان حکم داد
بر اینکه مرحوم علامه، تقریباَ کلیه کتب تفسیری و آراء مفسران سابق بر
خود را دیده است و در حقیقت المیزان وی، به نوعی رأی و نظر همه
مفسران سابق را در خود دارد و به حقیقت نوعی «تفسیر تطبیقی»
می تواند شمرده شود. به یاد آوریم سخن آیت ا… جوادی را در شأن این
تفسیر که: «همانطور که جواهر برای یک فقیه دایره المعارف فقهی است،
المیزان برای یک مفسر، دایره المعارف قرآنی است»(آیینه مهر،۲۴) .

درنگی در سخن گفته شده در شأن المیزان، ما را به این نکته و اقرار وا
می دارد که به راستی حصر خاصی مانند مکاتب پیش گفته تفسیری، در
تلاش تفسیری علامه وجود نداشته و هر نکته گفتنی را، مربوط به هر
شعبه از علوم باشد، در تفسیر ایشان راهی بوده است.

اهمیت دسته دوم منابع المیزان هم در آن است که مرحوم علامه، آراء
غیرمفسران و حتی غیراللهیون را هم در مورد آیات قرآن دیده است؛
آرایی با طیفی وسیع از قائلان، از لغویون گرفته تا ادیبان و فلاسفه و
متکلمین و دانشمندان تجربی و فیزیک و ریاضی. شاید تعجب آور باشد
که علامه فقید، در تفسیر خود از برخی مطالب روزنامه ها نیز بهره برده
است.

این جمع المجمع که به نکویی نیز برآمده است، به المیزان چهره ای
دایره المعارف وار بخشیده و آن را از سایر تفاسیر ممتاز نموده است. به
مراجع و منابع مورد استفاده علامه در تدوین تفسیر المیزان، نگاهی
دقیق تر می اندازیم:

منابع تفسیری. منابع تفسیری مورد استفاده و استناد علامه، تقریباَ
عمد