پاورپوینت کامل عرفان سکولار ۶۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل عرفان سکولار ۶۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل عرفان سکولار ۶۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل عرفان سکولار ۶۸ اسلاید در PowerPoint :

۴

قسمت دوم

توهم گرایی

پوچ گرایی روش شناختی که در سلوک عرفانی سکولار به کار می آید موجب توهم
گرایی می شود. آرامشی که با تکرار مانترا حاصل می شود در اثر نوعی خستگی ذهنی و
از کار افتادن فعالیت آن است یعنی آنچه به عنوان رکن چهارم مدیتیشن از آن یاد شد و
عبارت است از نظاره محض یا نگرش بی تفاوت. به باور پاولوف با تکرار هر واژه ای پس
از مدتی یک نقطه در مغز دچار خستگی می شود و پس از آن مهار شده و با بسط این مهار
در سطح مغز، نوعی خلسه و رخوت یا آرامش به وجود می آید که حالتی از ریلکس شدن
است(۱).

وقتی در اثر تکرار مانترا تا اندازه ای مغز از کار می افتد، دستگاه عصبی
با کاهش فعالیت مواجه شده و ماهیچه ها سست می شود و فشار
عضلانی به کاستی می گراید. در این شرایط می توان به نظاره محض یا
نگرش بی تفاوت رسید برای درک نظاره محض لازم است توصیف
ماهاریشی درباره ذهن را بدانیم.

ماهاریشی ذهن را چون اقیانوسی می داند که امواجی در سطح و
آرامشی در اعماق دارد. فعالیت های خودآگاه ( افکار، عواطف و ادراکات)
مشابه امواج سطح اقیانوس اند که روان ما را متلاطم می کند اما ژرفای
ذهن را آرامشی عمیق فرا گرفته است. افکار ما از عمق ذهن بر می آیند و
وقتی به سطح آن می رسند متلاطم و خروشان اند. در روند مدیتیشن
شخص از تلاطم سطح که در حالت عادی با آن درگیر است به ژرفای
آرام ذهن می رود و افکار خود را از آغاز پیدایش مشاهده می کند و از
گرفتاری در ناآرامی سطح خودآگاه ذهن رها می شود.(۲)

لوئیس پروتو با مثالی دیدگاه ماهاریشی را به خوبی آفتابی کرده است.
او می نویسد ” حالت خودتان را در شرایطی مجسم کنید که بدون کمترین
علاقه و اشتیاقی به یک برنامه تلویزیونی می نگرید، تنها بدین خاطر که
کار دیگری برای انجام دادن یا مشغول شدن ندارید و توجه دارید که
تصاویر ساختگی و غیر واقعی است، نقطه متضاد این حالت درگیر شدن
است. برای مثال وضعی را تجسم کنید که شما با هنر پیشه فیلمی که در
حال مشاهده آن هستید هماهنگی و همدلی دارید. در این شرایط کلیه
اتفاقاتی که برای او به وقوع می پیوندد، تصور می کنید که خودتان هم در
این ماجراها شریک هستید هر گاه که با جریان رشته ای از افکار و
خیالات متعدد درگیر می شویم مانند این است که کاست محتوی یک
فیلم داستانی را در ویدئو قرار داده ایم. تنها تفاوتی که در این جا وجود
دارد، این است که در مورد اول نمایش فیلم یا درگیری به جای ویدئو در
داخل سرما و در افکار ما عرضه می شود.(۳)

بنابراین نظاره محض به این معناست که ذهن شما ظرف مجموعه ای از تخیلات و
توهمات پوچ است و با پی بردن به این موضوع می توانید بی تفاوت به آنها بنگرید و از
تلاطم سطح به آرامش عمق ذهن برسید و ریلکس شدن را تجربه کنید. در حالت ریلکس
که آگاهی متعالی پدیدار می شود ذهن فقط به اندازه ای که به خواب نرود باید فعال
بماند.(۴)

البته مسلم است که اگر ما اساسا ذهن و تفکر را مزاحم آرامش بدانیم و
بپنداریم که با توقف اندیشه می توان به آرامش رسید چاره ای جز این
نداریم که این بخش از استعداد آگاهی انسان را ظرف اوهام تلقی کنیم.

اما نماز براستی فرصت تعالی آگاهی انسان از اندیشه تا شهود است. هم از این رو نباید
در حالت خستگی و خواب آلودگی به سوی نماز رفت زیرا در این صورت نمی توان به
معانی آن اندیشید و اسرار آن را مشاهده کرد.(۵)

امام صادق(ع) فرموده اند: «هرگاه رو به قبله ایستادی دنیا و هرچه را در
آن است و مردم و احوال و اوضاع آن ها را یکسره فراموش کن و دلت را از
هر آنچه تو را از خدا باز می دارد، خالی کن و با چشم دل عظمت خدای را
ببین و آن روزی را به یاد آر که هر کس کرده خود را می یابد و همگان به
سوی خداوند که صاحب اختیار آنهاست برگردانده می شوند و درآن روز تو
با پای ترس و امید در پیش گاه او می ایستی. هنگام تکبیر گفتن هر آنچه
را میان آسمان ها و زمین است در برابر کبریایی او ناچیز شمار،»(۶)

پس در نماز با اندیشه در حقیقتی برتر، آگاهی انسان در بعد اندیشه و
تفکر اوج می گیرد تا جایی که آن حقیقت نامتناهی را که منبع آرامش و
اطمینان نفس است مشاهده می کند و در برابر او به تواضع می ایستد و
رکوع و سجود می گذارد. و سایر حقایق و خلایق را بندگان و آفریدگان او
می بیند که همه به سوی او باز می گردند پس در همه هستی حضور
خدای مهربان و قدرت بیکران او را می یابد و غرق در آرامش و آگاهی
حقیقی می گردد.

اما در مدیتیشن تداوم تصورات و افکار مانع پیشرفت کار نیست بلکه
نشانه مدیتیشن موفق است و ماهاریشی آن را اصل کامل شدن راه
نامیده(۷) فقط باید آنها را اوهام و تخیلات پوچ دانست نه حقیقتی برتر
از انسان است که به آن بیندیشی و نه عظمتی که در برابر آن متواضع
شوی و سبکبار به سوی او پرگشایی. این توهم گرایی نتیجه منطقی پوچ
گرایی روش شناختی مدیتیشن است و خود آثاری را در پی دارد که در
ادامه به بررسی آن می پردازیم.

موهم انگاری

نتیجه منطقی توهم گرایی برای رسیدن به آرامش که به عنوان نظاره
محض یا نگرش بی تفاوت مطرح شد این است که در واقعیت عالم شک
پدید آید و اوهام به انسان هجوم آورد.

یکی از مبانی بودیسم و هندویسم ( بویژه در اندیشه های شانکارا) که در پاورپوینت کامل عرفان سکولار ۶۸ اسلاید در PowerPoint
به عنوان مبنا مطرح نمی شود ولی به صورت یک شاخص از آن گریزی نیست. نظریه مایا
maya)) است. بر اساس این نظریه پرده ای از اوهام بر چشم و اندیشه انسان افکنده شده
و انسان پدیده های جهان را در این پرده جادو می بیند. جهان پدیده ها چون یک چشم
بندی ساحرانه، تنها فریبی است. همان گونه که به یاری چشمبندی و جادو، چیزی که
واقعیت ندارد، واقعی نشان داده می شود، در جهان نمودها نیز آنچه دریافت می شود
واقعیت ندارد. این نمودها و پدیده ها آفریده ادراک ماست و در کانون این درک
نادرست، پندار وهمی و غیر واقعی جای دارد(۸).

شانکارا معتقد است که ” نمایش و تظاهر عالم مایاست که یک ماهیت
حقیقی نیست، بلکه تنها یک جهل موجب این تظاهر می شود.(۹)

مطالعه فیزیولوژی مدیتیشن به خوبی زمینه های این مشکل روانی را
مشخص می کند. دو رکن مدیتیشن یکی مکان آرام و دیگری وضعیت راحت نوعی
محرومیت حسی را به وجود می آورد. برای مدیتیشن باید لباس راحت پوشید و در
جایی راحت دراز کشید یا نشست مثلا روی مبل راحتی(۱۰) سپس تمام عضلات را به
صورت شل و رها در آورد(۱۱) و چشم ها را بست. مدت لازم برای این عمل تا رسیدن
به ریلکس حدود سی دقیقه است(۱۲) پس از این مدت محرومیت حسی
ماده ای توهم زا در بدن تولید می شود به نام سروتنین ( serotonin ).

آزمایشهای (هب) در دانشگاه مک گیل نشان می دهد که افراد در این
وضعیت دوره های خالی را تجربه کردند که طی آن نمی توانستند به هیچ
وجه درباره چیزی فکر کنند… هیجان هایشان غالبا رمیده بودند… در
حدود ۸۰ درصد از آزمودنی های (هب) نوعی توهم را گزارش دادند. غالبا
نخستین توهم روشن شدن یا درخشنده شدن میدان بینایی آنان بود…
به دلایلی که هیچ کس کاملا نمی داند، محتوای این توهم ها مافوق
کنترل آزمودنی ها به نظر می رسد(۱۳)

با توجه به اینکه استفاده از مانترا نیز موجب خستگی ذهنی می شود، ملاحظه می کنید
که این عمل نیز حصول آثار محرومیت حسی را تسریع می کند. بنابراین جای
تعجب نیست که چگونه بوداییان و هندویان که مدیتیشن های
طولانی همراه با ترک غذا و زندگی عادی دارند و ریاضت می کشند همه
جهان را رویا می دانند و کمال انسان را در تجربه خلا و تهی می پندارند.
به همین علت در بودیسم تاکید می شود که حتی آتمن هم وجود ندارد و
توهمی بیش نیست.(۱۴)

موهوم انگاری یا پوچ گرایی فلسفی یک شاخص پاورپوینت کامل عرفان سکولار ۶۸ اسلاید در PowerPoint است
و هر چند کمی دیریاب می باشد و ممکن است به آن تصریح نشود ولی
کسانی که در تمرینات مدیتیشن استمرار دارند به این شاخص نزدیک
شده و در دنیایی موهوم با آرزوها و لذتهای پندارین بسر می برند.

در نماز هرچند که یافتن مکانی آرام و پاکیزه اهمیت دارد ولی چون هوشیاری اندیشه
و از آن مهم تر تحرک وجود دارد هیچ گاه محرومیت حسی پدید نمی آید. در نماز
انسان بارها دست خود را حرکت می دهد و به رکوع و سجود و قیام و قعود
تغییر حالت پیدا می کند و افزون بر این ها مدت هر نماز کمتر از مقداری
است که حتی در حالت سکون برای کسانی که ناگزیر خوابیده یا نشسته
نماز می خوانند، محرومیت حسی به دنبال داشته باشد و مورد دیگر اینکه
اذکار نماز متنوع است و هر حالت ذکر ویژه ای دارد و بیش از آنها نیز
انسان می تواند در قنوت و رکوع یا سجود اذکار مستحبی را به انتخاب
خود بگوید و این همه فعالیت ذهنی را در مسیر تعالی آگاهی و ارتباط
معنوی با خداوند به کار می گیرد.

برای مدیتیشن دو بار در روز یعنی صبح وعصر توصیه می شود ولی
نماز سه بار و در مدت زمان های کمتری انجام می شود و می توان آن را تا
پنج مرحله در روز نیز به جای آورد. همه این تفاوت ها نشان می دهد که
هدف از نماز شکوفایی معنوی انسان در شناخت حقیقتی برتر است که
در همه جهان واقعی آثار او آشکار می باشد. ولی مدیتیشن فراغتی از
فشارهای روانی و آرامشی موهوم انگار را که در بستر همین زندگی
موهوم مادی معنی می دهد را دنبال می کند.

آمادگی برای سلطه پذیری

در زندگی مدرن انسان تمام توان و تمایلات جسمی و روانی خود را برای تمتع هر چه
بیشتر از دنیای پر تزاحم و محدود مادی هزینه می کند، برای انسانی که استعداد نامحدود
برای شناخت خداوند و ارتباط با او دارد، چنین شرایطی فشار شدید روانی و جسمی
پدید می آورد زیرا چیزهای بسیاری را می خواهد و با تلاش فراوان به آن نمی رسد و یا
اگر می رسد باز هم بیشتر می خواهد. کار که می توان آن را به صورت راهی برای
برآوردن نیازهای طبیعی و روانی و انسانی و شکوفایی و خلاقیت مورد
توجه باشد، امروزه به طور نفس گیری تا حد یک ضرورت زهراگین
اقتصادی تنزل کرده است. حتی تحصیل علم ماهیت خود را از دست
داده است. تفریح واوقات فراغت که برای افراد متعادل می تواند لذت و
آرامشی گوارا به همراه داشته باشد امروزه برای کسب لذت های بیشتر و
هیجان به صورت استرس زایی تداوم وضع ناگوار زندگی کاری شده
است.(۱۵)

این پدیده به خاطر استرس دائمی است که در زندگی جدید جریان
دارد. دکتر والتر ب. کانن آثار و عوارض وضعیت استرس را مطالعه کرد و
پژوهش های خود را در قالب نظریه عکس العمل جنگ و گریز ارائه
نمود(۱۶). بسیاری از موارد بیماری های قلبی و عروقی و گوارشی و
تنفسی در شرایط استرس زا پدید آمده و تشدید می شوند. ۴۰ تا ۵۰
درصد مراجعان به پزشک مشکل روانی دارند.(۱۷) افسردگی ها و
اضطراب ها که شمار زیادی