پاورپوینت کامل معرفت شناسی اجتماعی در اندیشه علامه طباطبایی(ره) ۳۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل معرفت شناسی اجتماعی در اندیشه علامه طباطبایی(ره) ۳۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل معرفت شناسی اجتماعی در اندیشه علامه طباطبایی(ره) ۳۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل معرفت شناسی اجتماعی در اندیشه علامه طباطبایی(ره) ۳۵ اسلاید در PowerPoint :

۱۲

مرحوم علامه طباطبایی از جمله متفکرانی است که از دو سنت موجود
در جامعه شناسی معرفت، به سنت معرفت شناسی اجتماعی تعلق دارد.
سنت معرفت شناسی اجتماعی، در حقیقت گونه ای معرفت شناسی است
که به جهت درگیر شدن برخی معرفت ها با پدیده های اجتماع، وارد
عرصه اجتماعی و جامعه شناسی می شود و هدف آن، جست و جوی موارد
تعامل این دو دسته پدیده با رویکردی اغلب معرفت شناختی و فلسفی
است؛ به بیان دیگر در سنت معرفت شناسی اجتماعی، رویکرد غالب
وجود شناختی است و متفکر از آن جهت که شناخت بهتر برخی
معرفت ها، به شناخت پدیده های اجتماعی و تعامل آن دو با هم بستگی
دارد، وارد عرصه جامعه می شود. آنچه در ادامه خواهد آمد، مهم ترین
مبانی و اصول حاکم بر تعامل معرفت و جامعه در اندیشه علامه
طباطبایی است:

۱. در نظر علامه (ره) همه معرفت ها، حتی معرفت های حسی، اموری
مجردند و قوانین حاکم بر موجودات مادی، از جمله قانون تغییر و تحول
ماهوی بر آنها جاری نیست؛ بر این اساس ایشان گرچه تغییرات غیر
ماهوی متعددی مانند تغییرات کمی، عمقی، موضوعی، حکمی، ابطال و
اصلاح را می پذیرد، اما معتقد است که معرفت ها در اثر ارتباط با
پدیده های دیگر، از جمله پدیده های اجتماعی، هیچ گونه تغییر ماهوی
نمی پذیرد.

۲. مرحوم طباطبایی، خاستگاه (منبع) معرفت های انسان را جهان
غیب، قلب، عقل، طبیعت، جامعه و تاریخ می داند و معتقد است که
انسان به کمک ابزارهای وحی و الهام، کشف و شهود، استدلال و حس و
تجربه می تواند به انواع شناخت ها دست یابد. با آنکه تنها برخی
معرفت ها در ارتباط مستقیم با جامعه انسانی شکل می گیرند، از نظر
علامه (ره)، همه آنها متأثر از جامعه انسانی اند و در اثر ارتباطی که با
جامعه انسانی دارند، برخی ویژگی های خود را کسب می کنند. این
خصوصیت، چنان که خواهد آمد، حتی در مورد معرفت های وحیانی نیز
صادق است.

۳. توجه به «ملاک» و «معیار» صدق معرفت ها، از جمله مباحث مهم
معرفت شناسی است. در این خصوص نظرات مختلفی مطرح شده و
برخی سعی کرده اند، «صدق» یا «حقانیت» معرفت ها را به گونه ای با
جامعه انسانی و رفتارهای ایشان پیوند دهند. دکتر توکل در کتاب خود
«جامعه شناسی معرفت» در این ارتباط به سه دیدگاه سازگاری، انطباق و
عملگرا اشاره می کند؛ شهید مطهری در مباحث خود، ضمن آنکه نظریه
سازگاری را به آگوست کنت فرانسوی نسبت می دهد، نظریه اصالت نفع
را نیز در کنار این چند دیدگاه (در ارتباط با «ملاک صدق» معرفت)
مطرح می کند. از جمله طرفداران این نظریه اخیر می توان به ویلیام
جیمز، فیلسوف و روانشناس امریکایی اشاره کرد.

به هر حال، نظر مرحوم علامه طباطبایی (ره) در این خصوص (ملاک
صدق)، «انطباق با واقع» است. از نظر ایشان، این ملاک، نه تنها درباره
همه معرفت ها، بلکه حتی همه «موجودات» و «اعمال» نیز جاری است و
ملاک صدق آنها انطباق آنها با واقع است. البته در نظر علامه (ره) برخی
معرفت های عملی از این قاعده مستثنی هستند. به اعتقاد ایشان، از
آنجا که برخی از این معرفت ها، اساسا انشایی اند و صدق و کذب
نمی پذیرند، تطبیق این قاعده در آنها بی معنی خواهد بود.

نظر مرحوم علامه در خصوص معیار صدق معرفت نیز مانند بسیاری
دیگر متفکران اسلامی است. در نظر ایشان، معیار صدق اندیشه ها،
اندیشه است. در این دیدگاه، ابزار محک زدن صدق اندیشه های
پیچیده، اعم از عملی یا نظری، اندیشه های بدیهی است، اما
اندیشه های بدیهی «خود ـ معیار» دانسته شده، صدق و کذب آنها به
بداهت عقل واگذار می شود. در نظر علامه، اصل «امتناع اجتماع و ارتفاع
دو نقیض»، معیار صدق اندیشه های نظری و دو اندیشه بدیهی «حسن
عدل» و «قبح ظلم»، معیار صدق اندیشه های عملی تلقی شده است. بر
این اساس علامه به رغم تأکید بر تفکر جمعی، به عنوان راه مورد توصیه
قرآن برای نزدیک شدن به معرفت صادق، هر گونه عصمت فکریِ
«هیئت های جمعی» مانند اهل حل و عقد، اکثریت، کل امت اسلامی،
طبقه روشنفکران یا کارگران و مانند آن را انکار می کند و معتقد است که
تنها معیار بیرونی برای صدق معرفت ها (در کنار معیار صدق درونی)،
اندیشه، گفتار و رفتار انبیا و امام معصوم (علیهم السلام) است.

بنابراین، از نظر مرحوم علامه طباطبایی یک معیار درونی برای صدق
معرفت ها داریم که همان معرفت های بدیهی است و یک معیار بیرونی
داریم و آن اندیشه، گفتار و رفتار معصومان(ع) است.

۴. معرفت عملی (اعتباری یا پنداری) محور معرفت شناسی اجتماعی
مرحوم طباطبایی است. از نظر ایشان، عوامل اجتماعی بیشترین تأثیر را
بر معرفت های عملی دارد. دلیل این امر را نیز باید در ماهیت این گونه
معرفتها ردیابی کرد. در نظر علامه، این معرفت ها، اساسا کاربردی، غیر
واقعی، متغیر و این جهانی بوده، زیر بنای همه جوامع و تمدن های
بشری محسوب می شوند. علامه ریشه معرفت های عملی را احساسات
باطنی انسان که خود برخواسته از طبیعت و فطرت انسانی است می داند.
معرفت های عملی به دو قسم پیش و پس از اجتماع تقسیم پذیرند.
احساسات باطنی عام، ریشه اعتباریات (معرفت های عملی) پیش از
اجتماع و احساسات باطنی خاص، ریشه اعتباریات پس از اجتماع اند.

اندیشه های وجوب، حسن و قبح، اجتماع، استخدام، عدالت و مانند آن
از دسته اول، و اندیشه های کلام و سخن گفتن، ملکیت، ریاست، ازدواج و
مانند آن از دسته دوم اند. مکانیسم حاکم بر تغییرات معرفت های
اعتباری، سه اصل «کوشش برای حیات»، «انطباق با محیط» و
«گزینش سبک تر و آسان تر» است.

۵.