پاورپوینت کامل حزب الله و مؤلفه های سیاست و امنیت در خاورمیانه ۵۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حزب الله و مؤلفه های سیاست و امنیت در خاورمیانه ۵۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حزب الله و مؤلفه های سیاست و امنیت در خاورمیانه ۵۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل حزب الله و مؤلفه های سیاست و امنیت در خاورمیانه ۵۵ اسلاید در PowerPoint :

۲۰

مقدمه:

خاورمیانه به عنوان یکی از حوزه های استراتژیک، به دلیل موقعیت
ژئوپلیتیک، و دارا بودن ذخایر انرژی و منابع اقتصادی و حوزه های
تمدنی و ایدئولوژیکی، محل تلاقی منافع و منازعه میان قدرت های
جهانی و منطقه ای است و هر یک از بازیگران ذی نفع و تأثیر گذار
تلاش می کند، محیط و قواعد بازی را به گونه ای مدیریت کند که حداکثر
منافع خود را در منطقه تضمین کند.

در این میان، مجاورت لبنان با سرزمین های اشغالی، وجود شیعیان
حزب الله و امل و نزدیکی با دریای مدیترانه، موجب شد تا به صورت
همزمان مورد توجه ایران، سوریه، ایالات متحده، انگلستان و فرانسه
قرار گیرد و هر یک تلاش کنند، از طریق مؤلفه های قدرت منطقه ای
خود، ائتلاف سازی، صدور قطعنامه از طریق سازمان های بین المللی و
نفوذ در میان احزاب و گروه های داخلی این کشور، نقش و جایگاه خود را
در معادلات سیاسی ـ امنیتی خاورمیانه تحکیم کرده، چیدمان و آرایش
سیاسی لبنان را به گونه ای ساماندهی و سازماندهی می کنند که موازنه
قوا را به سمت منافع منطقه ای خود تغییر دهند. موازنه ای که در یک
طرف طیف آن ج.ا.ایران، سوریه و شیعیان لبنان و طرف دیگر ایالات
متحده، فرانسه، انگلستان و ائتلاف سعد حریری قرار دارد. بیشتر تحلیل
گران سیاسی و نظامی، جنگ لبنان و رژیم صهیونیستی را به دلیل
تأثیری که در میان مدت بر قدرت های منطقه ای و جهانی به دنبال
خواهد داشت، یک جنگ نیابتی نام نهاده بودند. در این میان، وزارت
دفاع و سازمان های جاسوسی ایالات متحده، از مهم ترین کارگزاران این
جنگ بودند که نقش فعالی را در سازماندهی ائتلاف علیه حزب الله به
عهده داشتند؛ ولی نحوه عملکرد آنان در لبنان و عراق، دو عامل تأثیر
گذاری است که در میان مدت جایگاه و عملکرد دونالد رامسفلد و
نهادهای اطلاعاتی آمریکا و اسرائیل را زیر سؤال خواهد برد و شاهد
تغییراتی در ساختار تشکیلاتی و مدیریتی آنان خواهیم بود.

پیش بینی می شود، در میان مدت معادلات سیاسی ـ امنیتی
خاورمیانه پس از جنگ ۳۳ روزه لبنان و رژیم صهیونیستی به صورت زیر
تغییر کند:

۱. تغییر آرایش سیاسی داخلی لبنان به نفع شیعیان حزب الله و امل

«ائتلاف چهارده مارس» به رهبری «سعد حریری» توانسته بود، در
انتخابات می ـ ژوئن ۲۰۰۵، ۷۲ کرسی از مجموع ۱۲۸ کرسی پارلمان را
تصاحب کند و نخست وزیر را نیز از میان همفکران خود انتخاب کند.

سفر «سعد حریری» پیش از تجاوز اسرائیل به لبنان و هم صدایی این
گروه ها با رژیم صهیونیستی برای خلع سلاح حزب الله، این احتمال را
قوت می بخشد که حمله به لبنان با آگاهی و تمایل قبلی آنان صورت
گرفته بود تا جایگاه سیاسی خود را در داخل لبنان تقویت کنند.

لبنان کشوری چند قومی است که به دلیل فقدان یک دولت مرکزی
قوی، همواره پتانسیل های لازم را برای جنگ داخلی داشته است و
انسجام لازم نیز میان نهادهای حکومتی آن وجود ندارد.

این احتمال وجود دارد، در صورتی که دولت لبنان به رهبری «فؤاد
سینیوره» که اکثریت وزرای آن از ائتلاف سعد حریری است، بخواهند بی
مشورت با سایر گروه ها (جنبش امل و حزب الله)، از قطعنامه های
زنجیره ای سازمان ملل حمایت و بر خلع سلاح حزب الله تأکید کنند. در
آینده ای نزدیک شاهد تقویت بسترهای یک جنگ داخلی، همانند
سال های ۹۰ ـ ۱۹۷۵ باشیم. هدف اسرائیل نیز این است که سلاح
مقاومت، به جای اینکه علیه این رژیم به کار رود در جنگ داخلی
استفاده گردد که پیامد آن تضعیف حزب الله و کاهش محبوبیت این
جنبش در افکار عمومی داخلی خواهد بود. از راهبردهای ایالات متحده
نیز برای خلع سلاح حزب الله، افزایش فشارهای سیاسی داخلی از
طریق ائتلاف چهارده مارس (سعد الدین حریری، ولید جنبلاط و سمیر
جعجع) است؛ ولی نتایج جنگ موجب شد تا موضع پیروان حزب الله،
امل، میشل عون و امیل لحود در برابر مخالفان تقویت گردد و در کوتاه
مدت، شاهد تغییر موازنه قوا در آرایش سیاسی لبنان باشیم و با توجه به
تظاهرات یک و نیم میلیونی پیروان حزب الله در مراسم جشن پیروزی
در «ضاحیه» و افزایش محبوبت و مشروعیت این جنبش در افکار
عمومی داخلی و منطقه ای، پیش بینی می شد که حزب الله از این
فرصت در جهت دستیابی به وزارتخانه های کلیدی در کابینه فواد
سینیوره بهره برداری کند و با شعار تشکیل «دولت ملی» خواستار
برگزاری انتخابات زود رس در لبنان گردد.

از طرف دیگر در آینده ای نزدیک اختلافات داخلی میان رهبران
«ائتلاف چهارده مارس» نیز افزایش خواهد یافت که از مصادیق آن
می توان، به کناره گیری «امین جمیل» رهبر حزب مسیحی مادونی
«کتائب» اشاره کرد.

۲. ناکارآمدی قطعنامه های زنجیره ای ۱۵۵۹، ۱۶۳۶ و ۱۷۰۱ برای خلع سلاح
حزب الله

رژیم صهیونیستی با هدف اجرای سیاست «زمین سوخته»، حملات
زیر زمینی گسترده ای را طی ۴۸ ساعت پیش از لازم الاجرا شدن
قطعنامه ۱۷۰۱ تدارک دید تا از آن به عنوان برگ برنده ای برای خلع
سلاح حزب الله بهره برداری کند که تحقق آن مورد حمایت آمریکا،
انگلستان، فرانسه، دبیر کل سازمان ملل و اکثر حاکمان سنی کشورهای
عربی منطقه نیز قرار دارد؛ در مقابل، حزب الله در توجیه ضرورت حفظ
سلاح مقاومت، به وقوع چهار جنگ بین عرب ها و رژیم صهیونیستی،
اشغال مزارع شبعا و بی اعتمادی به حمله مجدد این رژیم اشاره می کند.

اسرائیل قصد دارد، از نیروهای سازمان ملل موسوم به «یونیفیل»
مستقر در مزر لبنان و فلسطین اشغالی، به منظور جلوگیری از ارسال
تسلیحات به جنوب لبنان بهره برداری کند و نظام امنیتی منطقه را با
استقرار دستگاه های جاسوسی و اعزام نیروهای اطلاعاتی حامی این
رژیم در پوشش سربازان سازمان ملل به نفع خود تغییر دهد. مهم ترین
هدف تصویب قطعنامه های زنجیره ای، خلع سلاح حزب الله است؛ ولی
توانمندی های سخت افزاری، نرم افزاری و حمایت ۵/۱ میلیون نفری
جامعه لبنان از حزب الله، با توجه به جمعیت سه میلیون نفری آن ثابت
کرد که خلع سلاح مقاومت، تنها بر روی کاغذ عملی خواهد شد و با
گذشت زمان نه تنها مشروعیت آنان در میان امت اسلامی افزایش
می یابد، بلکه به یک مؤلفه تأثیر گذار در ترتیبات سیاسی ـ امنیتی
منطقه تبدیل خواهد شد.

۳. شکست فاز اول «طرح خاورمیانه جدید»

از مهم ترین اهداف کشورهای غربی برای شکل دهی و تثبیت
مهندسی امنیتی جدید منطقه، تلاش و ایجاد اجماع نسبی برای مهار و
نابودی جنبش های اسلامی یا حداقل تبدیل آنان به یک نهاد سیاسی
است که در طرح «خاورمیانه جدید» که به طور رسمی توسط «کاندولیزا
رایس»، جایگزینی «طرح خاورمیانه بزرگ» معرفی شده است، جایگاه
مهمی را به خود اختصاص داده است.

در این طرح ایالات متحده برنامه ریزی می کند با تأکید بر سه مقوله
رادیکالیسم اسلامی، تروریسم و تسلیحات کشتار جمعی و ایجاد تصویر
مجازی و غیر واقعی از طریق رسانه های صوتی و تصویری، زمینه های
شکل گیری اجماع نسبی در نظام بین المللی را علیه جنبش های
اسلامی، مانند حزب الله حماس و کشورهای مستقل مانند ایران فراهم
بسازند؛ ولی دامنه تجاوزهای رژیم صهیونیستی و نقض کنوانسیون های
ژنو ۱۹۲۵ نشان داد که آمریکا و رژیم صهیونیستی از بزرگ ترین
نمادهای تروریسم دولتی هستند.

نیاز ایالات متحده و اسرائیل از نوع متقابل و «بازی با حاصل جمع
مثبت» است و آنان برنامه ریزی می کنند با عملیاتی کردن طرح هایی با
هدف نابودی حزب الله، گروه اسلامی حماس را نیز تضعیف کند؛ هر چند
در مورد حماس هدف «تغییر رفتار»، به منظور همسو کردن آنان با
جنبش فتح در جهت شناسایی نقشه راه و موجودیت رژیم صهیونیستی
است؛ ولی در مورد حزب الله، هدف نهایی آن نابودی این جنبش است.

موفقیت رژیم صهیونیستی و آمریکا در خلع سلاح مقاومت، می تواند
اجرای فاز اول «طرح خاورمیانه جدید» را به منظور اجرای فازهای بعدی
تسهیل کند که در صورت تحقق، تهدیدهای جدیدی را برای تضمین
امنیت ملی و منطقه ای ایران ایجاد می کرد؛ ولی شکست ارتش مجهز
اسرائیل از جنبش بی ادعای حزب الله موجب شد که اجرای «طرح
خاورمیانه جدید» در همان آغاز شکل گیری نطفه اولیه ناکام بماند و با
شکست مواجه گردد.

۴. الگو برداری از شیوه و مدل مقاومت حزب الله در میان جنبش های اسلامی
خاورمیانه

پیش بینی می شود که جنبش حماس از گروه های اسلامی ای باشد که
با الگو برداری از حزب الله، توان رزمی ـ عملیاتی خود را در برابر ارتش
رژیم صهیونیستی تقویت کرده و با تقویت توانمندی موشکی خود،
جنوب سرزمین های اشغالی را با تهدید مواجه سازد و با توجه به توان
حزب الله در تهدید شمال سرزمین های اشغالی، در آینده می توان شاهد
محاصره و در تنگنا قرار گرفتن رژیم صهیونیستی در میان جنبش های
اسلامی مسلح بود که با بهره برداری از فن آوری های جدید