پاورپوینت کامل روحانیت و زیّ طلبگی ۵۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل روحانیت و زیّ طلبگی ۵۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل روحانیت و زیّ طلبگی ۵۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل روحانیت و زیّ طلبگی ۵۶ اسلاید در PowerPoint :

۱۰

شأن یا شؤون روحانی (اعم از تحصیل، تحقیق، تألیف، تدریس، افتاء،
ارشاد، تبلیغ، امامت جماعت، اجرا و مدیریت و …) هر چه که باشد،
روحانی وقتی که در جایگاه مهندسی آموزش، مهندسی پژوهشی،
مهندسی تبلیغ و مهندسی اجرا قرار می گیرد باید مواظب باشد که
اندیشه اسراف، خوشگذرانی و … را از ذهنش بیرون کند زیرا اگر اندیشه
اسراف، خوشگذرانی و مجالس شب نشینی در مغز یک محصل دینی
(مثلاً) پیدا شود و کوچکترین تمایلی به این امور نشان بدهد سقوطش
حتمی است. و چون اینان رهبر جامعه هستند، به تبع آن، سقوط
جامعه هم حتمی خواهد بود امام خمینی روحانیت را از مواردی چون:
۱ – بالاتر نرفتن زندگی روحانیت از مردم عادی؛ ۲ – زیاد نشدن
تشریفات (ماشین و ساختمان)؛ ۳ – عدم گرایش به تجملات و زرق و
برق دنیا؛ ۴ – پرهیز از مصرف گرایی و رفاه زدگی و حرکت در مسیر
دنیا توجه می دهد که مبادا اسیر چنین چیزهایی گردند، زیرا ورود به
چنین فضایی مساوی خواهد بود با از دست دادن مشروعیت چند صد
ساله روحانیت. با توجه به مباحث فوق، تهدیدات اجتماعی، جامعه امن
روحانیت را بصورت زیر دنبال می کنیم.

۱ – دنیاطلبی و خروج از زی طلبگی

برای فهم اینکه خروج از زی طلبگی چه میزان تهدیدی برای
روحانیت در سطح اجتماعی به حساب می آید، لازم است که ابتدا از
موضوعات زیر بحثی به میان آورده شود. موضوعاتی چون
الف) شاخصه های زی طلبگی چیست؛ ب) حدود شأن روحانیت در نگاه
امام خمینی چه می باشد؟؛ ج) چرا امام خمینی (رهبر روحانیت انقلابی)
روحانیت را به این توجه می دهد. و چه اندازه خود به این ویژگی عامل
بوده است (سیره عملی امام خمینی در تحقق زی طلبگی) د) قلمرو
زی طلبگی در عصر حاضر چیست؟ و بی توجّهی به زی طلبگی چه
تبعاتی را بهمراه خواهد داشت؟

الف) شاخصه های زی طلبگی

برای بیان شاخصه های زی طلبگی ابتدا لازم است که معیاری ارائه
دهیم چون خیلی از چیزها حرمتی در آن نیست ولی چون روحانی در آن
جایگاه هست نباید آن را دارا باشد بنابراین اگر معتقد باشیم که زهد و
تقوا یعنی داشتن اهدافی که به خاطر آن، ضوابط و حدومرزها و ترمزهایی
برای روحانیت ایجاد می شود که موجب می گردد که از برخی از خطوط
تجاوز نکند اگرچه آن چیزها حلیت داشته باشد. فلذا داشتن مسکن زیبا
و وسیع اگرچه حرمتی ندارد ولی اگر جامعه ای مردمانشان نیازمند به یک
مسکن چهل یا پنجاه متری باشند داشتن مسکنی هزار متری برای
روحانیت می تواند شکنندگی داشته باشد. بر این اساس می توان
شاخصه های زیر را برای زی طلبگی نام برد.

۱ – اولین شاخصه این است که زندگی روحانیت نباید بالاتر از مردم
عادی باشد. (هم سطح بودن زندگی روحانیت با زندگی مردم عادی)؛

۲ – عدم گرایش به تجملات و زرق و برق دنیا «تجمل گرایی باعث
تباهی معنویت، پژمرده شدن نهال دانش، خدمت به ستمکاران و گریز از
مبارزه و مقاومت و رو به ضعف نهادن ارزش ها و سستی در بنیان های
معنوی خواهد شد؛

۳ – پرهیز از اسراف، خوشگذرانی و مجالس شب نشینی، «اگر اندیشه
اسراف، عیاشی و مجالس شب نشینی در مغز یک محصل دینی پیدا
شود و کوچکترین تمایلی به این امور نشان بدهد سقوطش حتمی
است؛

۴ – پرهیز از مصرف گرایی و رفاه زدگی، حرکت در مسیر دنیا، امام
خمینی در این باره به روحانیت این هشدار را می دهند که «کسانی که
سرمنشاء کارهای بزرگ شدند و در میدان فقه و فلسفه و اجتماع پیشتاز
بودند، ساده زندگی می کردند و در خانه های کوچک و تهی از امکانات
معمولی، کتاب های پرارزش نوشتند و شاگردان بنام تربیت کردند،
صاحب جواهر و شیخ انصاری زندگی ساده و بی پیرایه داشتند و شیخ
عبدالکریم حائری و شیخ ابوالقاسم قمی و شیخ مهدی و میرزا
محمدتقی برقعی و میرزا محمد ارباب که آن همه برکت ها به دستشان
جاری شد، ساده زندگی می کردند. باید مواظب باشید که هیچ چیزی
به زشتی دنیاگرایی روحانیت نیست و هیچ وسیله ای هم نمی تواند بدتر از
دنیاگرایی، روحانیت را آلوده کند. بنابراین چون دنیاگرایی و رفاه طلبی
مانع سازندگی و ابزار منحرف کننده روحانیت خواهد بود. فلذا لازم و
بایسته است که مربیان حوزه، معلمان اخلاقی حوزه، باید دائماً مواظب
باشند و زنگ خطری را برای طلبه ها به صدا درآورند تا خلوص و
زی طلبگی حفظ شود؛ چون خلوص برای خدا و اخلاص در عمل عنصر
اصلی سازندگی تحصیلات حوزه و روحانیت است به ویژه در دوران ما،
چون روحانیون در مشاغل حساس قرار می گیرند، و این جایگاه ضمن
این که امید و نشاط به زندگی طلبگی می دهد ممکن است که انگیزه های
مادی هم ایجاد کند و به آن خلوصی که در گذشتهِ روحانیت بود صدمه
وارد کند فلذا امام می گویند: «شما آقایان باید خود را برای حفظ امانت
الهی مجهز کنید، امین شوید، دنیا را در نظر خود تنزل دهید، البته
نمی توانید مثل حضرت امیر(ع) باشید که می فرمود دنیا در نظر من مثل
عطسه بز است، لیکن از حطام دنیا اعراض کنید، نفوس خود را تزکیه
کنید، متوجه به حق تعالی شوید، متقی باشید، اگر خدای ناکرده برای این
درس می خوانید که فردا به نوایی برسید نه فقیه خواهید شد و نه امین
اسلام خواهید بود.

ب) حدود و شأن روحانیت از نگاه امام خمینی

امام خمینی ما را به این مطلب مهم توجه می دهد که روحانیت برای
خود شئونات را در جامعه اختیار کرده است فلذا باید خیلی مواظبت کند
که این شئونات را بواسطه ساختارهای جدیدی که خودشان ایجاد
می کنند یا در جامعه ایجاد می گردد براحتی از دست ندهند. ایشان
می گویند «مبادا این مردمی که همه چیزشان را فدا کردند و به اسلام
خدمت نموده و به ما منت گذاشتند، به واسطه اعمال ما از ما نگران
بشوند، زیرا آن چیزی که مردم از ما توقع داشته و دارند و به واسطه آن
دنبال ما و شما آمده اند و اسلام را ترویج نموده و جمهوری اسلامی را
پیاده کردند و طاغوت را از میان بردند، کیفیت زندگی اهل علم است اگر
خدای نخواسته مردم ببینند که آقایان وضع خودشان را تغییر داده اند،
عمارت درست کرده اند و رفت وآمدهایشان مناسب شأن روحانیت نیست
و آن چیزی را که نسبت به روحانیت در دلشان بوده است از دست بدهند،
از دست دادن آن همان و از بین رفتن اسلام و جمهوری اسلامی
همان.

با این وجود اکثر مردم جامعه ما، براین باورند (درست یا غلط) که در
مقطعی که زندگی می کنیم، روحانیت برخلاف توصیه های امام مشی
کرده و زندگی می کنند چرا که روحانیت وضع زندگی خوبی نسبت به سایر
مقاطع پیدا کرده است که احتمال این است که آن مایه سلامت و
خودسازی که روحانیت در زندگی گذشته خود داشته از دست بدهد و یا
حدود و شأن روحانیت شکسته شود. اما سئوالی که اینجا جای طرح دارد
این است که اگر سطح زندگی روحانیت و طلبگی امروز نسبت به گذشته
بهتر شده و بالاتر رفته است آیا نفس بهتر شدن تهدید محسوب
می گردد یا اینکه نفس زندگی امروزی چنین اقتضاءاتی را دارد؟ اگر
زندگی امروزین چنین اقتضاءاتی را دارد بنابراین آیا روحانیت امروزه نیاز
به تعریف مجدد از شأن و جایگاه خود دارد؟ و آیا چنین تعریفی را از خود
ارائه نموده است؟

برخی بر این باورند که زندگی امروزین باید چنین تفاوتی با زندگی
گذشته روحانیت داشته باشد اما نباید این تغییر طوری باشد که باعث
تغییر روحیه سالم دوران تحصیل طلاب شود. اما سؤالی که هنوز
مطرح و باقی است این است که ساده زیستی یعنی چه و مرز آن کدام
است؟ اینکه امام خمینی فرموده اند از زی طلبگی خارج نشوید و اهل
تجمل نباشید و زهد داشته باشید یا زهد بورزید تا حرمتتان نزد مردم
محفوظ بماند، یعنی چه؟ و یا اینکه آیه اللّه هاشمی رفسنجانی می گوید
که روحانیت در دوران جدید نوعِ زندگی شان با طلاب قدیم تفاوت دارد
ولی باید مواظب بود که این تغییر و تفاوت باعث تغییر روحیه سالم دوران
تحصیل طلاب نشود، یعنی چه؟ و چه چیزی از آن اراده می گردد. و
برخی هم بر این باورند که روحانیت با اینکه وارد قدرت شده ولی
زی طلبگی خود را فراموش نکرده است اینان بر این باورند که اگرچه
برخی از روحانیون گرفتار دنیازدگی شده اند ولی تعداد این گونه افراد به
عدد انگشتان است، ولی به دلیل بهره مندی بیشتر از اموال، این گمان در
میان مردم رایج شده که آخوندها وقتی به قدرت رسیدند، دیگر آخرت را
فراموش کردند. در مقابل این گمان رایج، این افراد اظهار می دارند که در
طول ۲۷ ساله انقلاب اگر روحانیانی که وارد نظام شدند به حرف های امام
خمینی عمل کردند (حرف امام این بود که برای کسانی که تزکیه نشده
باشند، قدرت خطرناک است فلذا به روحانیون توصیه می کردند که
مواظب خودتان باشید تا وقتی که به قدرت می رسید، این خطر دامن تان
را نگیرد.) به خصوص افرادی که در حوزه های بزرگ و تحت تربیت امام
بودند، زندگی شان با قبل تغییر نکرده است مثل