پاورپوینت کامل «نظام سیاسی در اسلام از دیدگاه عوّا» ۳۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل «نظام سیاسی در اسلام از دیدگاه عوّا» ۳۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل «نظام سیاسی در اسلام از دیدگاه عوّا» ۳۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل «نظام سیاسی در اسلام از دیدگاه عوّا» ۳۱ اسلاید در PowerPoint :

۲۶

دکتر محمد سلیم العوا، به سال ۱۹۴۲ م در قاهره دیده به جهان گشود.
در رشته قانون تطبیقی از دانشگاه لندن دکتری گرفت و در بخش وکالت
و قضاوت مشغول کار شد. مدتی در سه دانشگاه نیجریه، یعنی
دانشگاههای «زقازیق»، «ملک مسعود» و «احمد و بللو» به تدریس
پرداخت و مدتی نیز رایزن دفتر پرورش عربی کشورهای حاشیه خلیج
فارس شد.

عوا مقالات و کتاب های فراوانی به زبان انگلیسی و عربی نگاشته
است. از آثار عمده او به این شرح است: «فی النظام السیاسی للدوله
الاسلامیه»، «فی اصول النظام الجنائی الاسلامی»، «تفسیر النصوص
الجنائیه»، «الاقباط و الاسلام»، «البعث بالاسلام فی حرب الخلیج»،
«الفقه الاسلامی فی طریق التجدید»، «القواعد الجنائیه فی الفقه
الاسلامی» و «بین الاجتهاد و التقلید».

نگاهی به عناوین کتاب های مهم او نشان از آن دارد که وی به نظام
سیاسی حکومت اسلامی، اجتهاد پویا و نوسازی اسلام همت می گمارد.

عوا، در آغاز سخن خود درباره نظام سیاسی در اسلام، به دو نکته اشاره
می کند؛ نخست اینکه اسلام ـ به عنوان دینی الهی، پیام آور نظام
حکومتی معین و مشخصی نیست؛ و بدین معنا که از جولانگاه، حدود و
ثغور «نظام سیاسی» سخن نگفته است؛ به دیگر سخن اسلام (شریعت
اسلامی) همانا وحی الهی (قرآن) و سخن رسول اعظم (ص) است
(سخنان رسول خدا یا وحی است که روح القدس در پیامبر دمیده یا تعبیر
و بیان رسول اکرم است که از جانب خدا آمده است). در سوی دیگر، «فقه
اسلامی» قرار دارد که بیان بشری فهم قرآن و سخنان نبی است. فقه
ساختار مشروعی است که در میان مسلمانان و در سرزمین های اسلامی
پیاده می شود و از تنوع فراوانی برخوردار است.

این دیدگاه های متنوع در باب سیاست را می توان در کتب سلف یافت.
نوشته هایی چون کتاب قاضی ابوالحسن ماوردی شافعی (الاحکام
السلطانیه و الولایات الدینیه)، قاضی ابو یعلی حنبلی (الاحکام
السلطانیه)، امام الحرمین جوینی (غیاث الامم بالتیاث الظلم)، امام بدر
الدین بن جماعه شافعی (تحریر الاحکام فی تدبیر اهل الاسلام) و…
وجه مشترک این کتاب ها در نگاه عوا، صبغه توصیفی آنهاست. فقها و
نویسندگان، بنابر آنچه در عصر خویش دیده اند یا از دوران های گذشته
دریافته اند، به تبیین نظری مسائل کلان و بنیادهای نظام سیاسی در
اسلام پرداخته اند. اهتمام به این مسایل را حتی می توان در کتاب های
فقهی دیگر یافت. شاید بتوان گفت، هیچ یک از کتب فقهی سلف ـ
دست کم ـ از یادآوری صفات خلیفه یا حاکم اسلامی و ضرورت طاعت و
همیاری وی توسط مسلمانان، و پایداری او در این مهم تهی نیستند.
اشخاص اندکی چون امام الحرمین جوینی در پی ارائه ارکان نظری و
شایسته نظام سیاسی اسلام بوده، و به تبیین نظری صفات خلیفه، امام و
حاکم بسنده نکرده است.

دکتر محمد سلیم العوا به جای پرداختن به خرد و کلان صفات حاکمان
اسلامی، به تبیین ارزش های سیاسی اسلام همت می گمارد؛ یعنی
سخن گفتن از قواعدی که مصالح عمومی مسلمانان را در نظر بگیرد و
برابری میان آنان و غیر مسلمانان ساکن در بلاد اسلامی را تحقق
بخشند. وی چهار موضوع را بیش از دیگر موضوعات اساسی می پندارد؛
مسئله دین و دولت که کلید بحث موضوع رابطه اسلام و سیاست است؛
ارزش های سیاسی اسلام؛ تعدد گرایی سیاسی از دیدگاه اسلام و مسئله
مشارکت سیاسی زنان.

۱. دین و دولت

دکتر محمد سلیم عوّا، اصطلاح «نظام سیاسی اسلامی» را چندان
دقیق نمی پندارد، زیرا چنان که گذشت، در نگاه وی چار چوب چنین
نظامی در قرآن و سیره نبوی مشخص نشده است. بحث در مورد رابطه
دین و دولت، بحث جدیدی است که پس از به حاشیه رفتن شریعت و
فقه اسلامی، بر اثر استقرار استعمار حاصل آمد.

جوامع اسلامی آن زمان، از رابطه دین و دولت پرس و جو کردند و
نخستین کتاب در این باره به سال ۱۹۲۵ میلادی، توسط علی
عبدالرازق به تحریر در آمد. پس از این کتاب (الاسلام و اصول الحکم)
خالد محمد خالد، کتاب دیگری با نام (من هنا نبدأ) نگاشت. این دو
کتاب جنجال برانگیز، هرگونه پیوند میان دین و دولت را نادرست
دانستند و ردیه ها و تاییدیه های فراوانی درباره این دو دیدگاه مطرح
شدند. علی عبدالرازق، اما پس از چندی از موضوع خود کناره گرفت و تا
پایان عمر از تایید یا رد دیدگاه مطرح شده خویش در این کتاب ابا کرد؛
ولی سرنوشت کتاب (من هنا نبدأ) به گونه دیگری رقم خورد: نویسنده
کتاب، خالد محمد خالد سی سال پس از رد رابطه دین و دولت در اسلام،
مقاله ای در نقض دیدگاه کهن خود با عنوان «الاسلام دین و دوله»
(۵/۸/۱۹۸۰ نشریه الاهرام) نگاشت و سپس کتاب (الدوله فی الاسلام)
را به تحریر در آورد. وی شجاعانه از دیدگاه کهن خود کنار گرفت و از
پیوند ژرف دین و دولت سخن گفت.

به نظر عوا حال که در منابع اسلامی (قرآن و سنت نبوی)، نظامی به نام
ن