پاورپوینت کامل از دانش شیعی تا فناوری شیعی ۱۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل از دانش شیعی تا فناوری شیعی ۱۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل از دانش شیعی تا فناوری شیعی ۱۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل از دانش شیعی تا فناوری شیعی ۱۷ اسلاید در PowerPoint :

۳

۱. دانش از پرسش شروع می شود و پرسش به میزان دانش بستگی
دارد. پس دانش از پرسش پدید می آید و پرسش نیز زاییده دانش است.
بنابراین پرسش و دانش رابطه ای «ایجادی و کیفی» دارند(هم پرسش از
علم خیزد و هم جواب، چنان که خار و گل از خاک و آب: من علم احسن
السؤال و من احسن السؤال علم).

۲. «سیاست گذاری دانش»، به «سیاست گذاری پرسش» باز می گردد.
ایجاد پرسش و چگونگی آن، در اولویت نخست «تولید دانش» است و
اینجاست که «نقد» و جایگاه مهم آن آشکار می شود. مکتب های
انتقادی جایگاه ایجاد پرسش اند و دانشمندان به دنیال پاسخ این
پرسش ها. زمانی که دانشمندان به مطالعه مسئله ای می پردازند، مسئله
به «موضوع» تبدیل می شود؛ یعنی ذهنی می شود (مسئله بُعد بیرونی
دارد)؛ به دیگر سخن به سوژه تبدیل می شود.

۳. زمانی که مشکل یا مسئله به سوژه یا موضوع تبدیل شد، زبان نیز
وارد می شود، «چون فکر بدون زبان ممکن نیست»؛ به دیگر سخن،
مشکل یا مسئله زمانی می تواند وارد فکر شود و فکر آن را دریابد که آن را
در معرض فرایند خود قرار دهد. در این صورت مسئله هویت زبانی پیدا
می کند. پس هر مسئله ای در هر زبانی به موضوع تبدیل نمی شود، بلکه
در یک حوزه زمانی خاص تجلی می یابد.

۴. وقتی یک مسئله به موضوع تبدیل می شود، زبان را به همراه خود
وارد این صحنه می کند. زبان یک حوزه معنایی دارد. موضوع از لفظ و
نشانه های آن می گذرد تا به نظام معنایی می رسد. نظام معنایی که
همان فرهنگ است، یک عنصر ریاستی دارد که همان مذهب است،
پس موضوع به معنا تبدیل می شود و این تبدل را با استفاده از جهان
پدیداری مبتنی بر مذهب به دست می آورد.

۵. جهان پدیداری و زبان که در یک چارچوب به هم می پیوندند،
«هویت» را تشکیل می دهند و هویت «چارچوب های شناختی» یک
حوزه فرهنگی را شکل می دهد. از اینجا موضوع معنایی شده، به مفهوم
تبدیل می گردد و در ارتباط با دیگر مفاهیم واقع می شود که «شبکه های
مفهومی» موجود در یک فرهنگ را تشکیل می دهند. این شبکه های
مفهومی خود، شناخت حاکم بر آن فرهنگ را شکل می دهند.

۶. هر مفهومی به مفهومی دیگر نظر دارد و هر دو مفهوم (یا هر چند
مفهوم) به واقعیتی در خارج ناظراند، پس شبکه های مفهومی یک
جامعه، به واقعیت های آن جامعه نظر دارند که ما این شبکه های
مفهومی ناظر به خارج از خود را نظریه یا تئوری نام می نهیم. نظریه به
همان ناظریت باز می گردد و تئوری به معنای خدایی کردن است، چون
تئوری ساز نقش خلیفه الهی را ایفا می کند که به یکی از اسمای الهی
منور شده است که همان کلمه «متأله» اسلامی است.

۷. با ناظریت نظریه است که «روش» به وجود می آید. اگر یک نظری