پاورپوینت کامل نقدی بر ابعاد و آثار استفاده پوپولیستی از دین ; پوپولیسم مذهبی ۱۱۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نقدی بر ابعاد و آثار استفاده پوپولیستی از دین ; پوپولیسم مذهبی ۱۱۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۱۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نقدی بر ابعاد و آثار استفاده پوپولیستی از دین ; پوپولیسم مذهبی ۱۱۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل نقدی بر ابعاد و آثار استفاده پوپولیستی از دین ; پوپولیسم مذهبی ۱۱۰ اسلاید در PowerPoint :

۴

در آغاز بحث، ناگزیر به ارائه برخی توضیحات و تعاریف هستیم، چون
این نوشته از دو جز اصلی تشکیل شده است: «پوپولیسم» و «دین».
نخست باید تعاریف درستی از این دو مقوله داشته باشیم تا در پایان با
ارائه مصادیق عینی در این زمینه، خواننده با دیدی روشن به درک
مطالب بپردازد.

جهان امروز، جهان تبلیغات است. جهانی که با استفاده از وسایل
ارتباط جمعی بسیار پیشرفته، می توان ذهن ها و مغزها را، اگر نگوییم به
تسخیر، لااقل به واکنش وا داشت.

در دنیایی که غول های رسانه ای، نقش سربازان قدیم را در آن بازی
می کنند و مغزها و ذهن ها و تسخیر آنها جای تسخیر سرزمین ها را
گرفته است، نمی توان در مقابل هیچ چیز بی تفاوت بود. تبلیغات و
رسانه ها، مرزها را در نوردیده اند و به ذهن ها رسوخ کرده و در صددند تا به
ذهن ها بقبولانند که درستی و حقیقت، همان چیزی است که آنها
می گویند. از تبلیغ خوراکی های متنوع گرفته تا ظریف ترین موضوعات
فرهنگی و فلسفی را مانند بمب، بر ذهن، فکر و روح مخاطبان خود فرود
می آورند.

برای مثال، نگاهی به جو رسانه ای این روزها بیندازید. «جنگ
تمدن ها»، «تروریسم»، انفجار در محله شیعه نشین «صدر» بغداد و
کشته شدن بیش از ۲۰۰ نفر، شهادت بیش از ۱۰۰ نفر از مردم فلسطین
در اثر حمله های رژیم صهیونیستی درخلال یک ماه گذشته، توافق
هسته ای فرانسه و ایتالیا و…

امروزه در سایه این هیاهوهای تبلیغاتی است که پدیده ای به نام
«پوپولیسم» تقویت می شود و به عوام فریبی خود شدت می بخشد. در
عین حال، این مقوله مانند بسیاری مسائل زندگی بشر، امروز دچار
پیچیدگی زیادی شده است.

تاریخچه پیدایش پدیده پوپولیسم به سبک و سیاق امروزی را باید در
گروهی به نام نارودنیک ها (مردم باوران) که در سال ۱۸۶۰ در روسیه، به
قصد انقلاب سوسیالیستی فعالیت می کردند، جست و جو کرد که تکیه
آنها بیشتر بر توده و عامه مردم بود.

در بحث های نظری پیرامون پوپولیسم، دو نوع رویکرد وجود دارد: در
یک نگاه پوپولیسم معادل مردم باوری قرار می گیرد و اعطای آزادی ها و
امتیازات دمکراتیک به مردم و شریک کردن آنان در ساختار قدرت است
که در عین حال، در مقابل نخبه گرایی و نخبه باوری قرار می گیرد و از بعد
سیاسی و اجتماعی چندان مذموم نیست.

از نگاه دیگر، پوپولیسم به معنای مردم داری است که تزریق نوعی
امید واهی به جامعه و تاکید بر عقاید فراموش شده توده جامعه است که
به بهره برداری هایی از جامعه منجر می شود.

آنچه در این نوشته از آن بحث می شود، بر رویکرد دوم استوار است.

پوپولیسم در طول تاریخ حیات خود، در عرصه های مختلف اجتماع ـ
به خصوص نحله های فکری افراطی نظیر فاشیسم و نازیسم ـ به صورت
پنهان یا آشکار حضور و نفوذ داشته است.

این طرز فکر، به دلیل داشتن وجوه اشتراک بسیار با افکار تندروانه و
عوام پسندانه گروه های مختلف، توانایی تداخل و اشتراک فکری را با
این گروه ها دارد.تفکر پوپولیسم با نفوذ به رده های بالای مدیریتی
گروه های فکری، قدرت را به تدریج قبضه کرده و نیروی مردم را با
شعارهای تهییج کننده خود ـ البته برای مدت زمانی کوتاه ـ در راه نیل به
اهداف خود به کار می گیرد.

اگر به نحله های فکری، همچون ناسیونالیسم و مارکسیسم، و
تاریخچه آنها نظری بیفکنیم، شاهد ظهور افراط گرایانی چون هیتلر،
موسیلینی و استالین (نازیسم، فاشیسم و استالینیسم) هستیم. باید گفت
از وجوه اشتراک (حداقل در سیاست اعلانی) این گروه ها یا افرادی که
سردمدار آنها بودند، در شعارهای فریبکارانه و عوام گرایانه آنها بود. در
حقیقت، هیتلر، موسیلینی و استالین حکومت های خود را برپایه
شعارهای پوپولیستی بنا کردند یا حداقل یکی از پایه های حکومت آنها
پوپولیسم بود.

در اینجا باید اذعان داشت که پوپولیسم ،به دلیل اینکه دارای
شعارهای مردم گرایانه بوده و در پی جلب توجه هر چه بیشتر مردم است،
در نتیجه در مخالفت جدی با امپریالیسم و ناسیونالیسم قرار دارد؛ ولی
این دلیل نمی شود که مکتب های فکری افراطی، نظیر فاشیسم و
نازیسم، از روش های پوپولیستی در راه نیل به اهداف خود بهره نبرند.
چون همان گونه که خواهد آمد، پوپولیسم متشکل از گروه های متفاوت و
گاه متناقض است که هر یک در صدد دستیابی به منافع خود هستند.

پیش از اینکه پوپولیسم را در ترکیب با دیگر شئون جامعه بررسی
کنیم، نخست باید با پوپولیسم و آموزه ها و اهداف آن آشنایی مختصری
داشته باشیم.

پوپولیسم چیست؟

پوپولیسم از واژه لاتین populus(توده مردم یا عامه) گرفته شده است.
پوپولیسم که در فارسی از آن به عوام گرایی و مردم باوری یاد می شود،
ویژگی هایی دارد که در زیر به بعضی آنها اشاره می شود.

۱. جلب پشتیبانی مردم با توسل به وعده های کلی و مبهم، و معمولا
تحت کنترل رهبر فرهمند و شعارهای ضد امپریالیستی.

۲. پیشبرد اهداف سیاسی، مستقل از نهادها و احزاب موجود، با
فراخوانی توده مردم به اعمال فشار مستقیم بر حکومت.

۳. بزرگداشت و تقدیس مردم یا خلق، با اعتقاد به اینکه هدف های
سیاسی باید به اراده و نیروی مردم و جدا از احزاب یا سازمان های
سیاسی پیش برود.

البته آیین و سنت سیاسی پوپولیستی، در هر کشوری شکل ویژه ای
دارد. در نهضت های پوپولیستی، معمولا ائتلافی آشکار یا ضمنی، میان
طبقات مختلف با منافع متفاوت و گاه متعارض بر قرار می شود.

تداخل اقشار گوناگون در این نهضت ها، به طور عمده ناشی از عدم
تشکل طبقاتی و عدم وجود مرزبندی روشن طبقاتی است.

به هر روی، پوپولیسم دارای مشخصات زیر است:

عوام فریبی، تقدیس شخص رهبر فرهمند، تعصب، تکیه بر توده های
محروم، نداشتن ایدئولوژی مشخص، اصلاح طلبی، ضدیت با
امپریالیسم، ملی گرایی، توسعه خواهی و پر و بال دادن به نیروهای
بازار.

در نگرش پوپولیستی، جهت گیری افکار عامه، به منظور وا داشتن
حکومت به پذیرش منویات مردم، چشمگیر است. در پوپولیسم، اراده
جهت دار توده مردم نسبت به عدالت خواهی، نقشی بارز دارد و مکانیسم
این اراده جهت دار، مؤثرتر و برتر از مکانیسم های سازمان های مختلف
است و حکومت ها به طور مستقیم و غیرمستقیم، تحت فشار و تأثیر
خواست عامه مردم واقع می شوند و در تنظیم و تعبیه صحیح امور و
تبیین سیاست و وظایف جدید نظر می کنند. معمولا رواج فساد در طبقه
حاکم، به حرکات و روش های پوپولیستی منتهی می گردد.

پوپولیست ها همواره به دنبال جستن روزنه هایی مبنی بر وجود یا عدم
وجود کژی و فساد در حکومت هستند.

در حقیقت عوامل زیادی موجب پیدایش پوپولیسم در جوامع امروز
می گردد. به عقیده پل تاگارت، پوپولیسم، واکنش به اندیشه ها
وروش های نظام های سیاسی مبتنی بر نمایندگی است و در مقابل
احساس وقوع بحران، به تجلیل پنهان یا آشکار از کانون آرمانی خود
می پردازد؛ با این همه، به دلیل فقدان ارزش های بنیادی، از عوام بیشتر
تأثیر می پذیرد و در هر محیطی ویژگی های محیط پیرامون خود را
می پذیرد و عملاً پدیده ای گذرا است.

به هر روی، پوپولیسم با توده مردم سر و کار دارد و در حقیقت جنبشی
توده ای است؛ اما به دلیل نداشتن تشکل منسجم و هدف مشخص و
واقعی، این جنبش ها منسجم تر و دارای تشکیلات منظم بعدی هستند
که در ادامه، منویات خود را اعمال می کنند. همان گونه که پیش تر
گذشت، این پدیده ملقمه ای از گروه ها، افکار و افراد با منافع متفاوت و
گاه متضاد است که هر یک در پی برآوردن منافع و خواسته های خود
هستند .در این میان، تشکیلات و گروهی موفق تر است که بتواند سوار بر
موج پوپولیسم، آن را به سمت و سویی که خود می خواهد، هدایت کند.

پوپولیسم با همه تنوع در تاریخ اجتماعی معاصر، بر موج احساسات
توده ای سوار شده و بدین گونه مشروعیت سیاسی خاصی را برای خود
پی می ریزد.

در آنچه به فرایند پوپولیسم باز می گردد، باید بر پتانسیل بسیار بالایی
سرایت در باورها و رفتارهای فرهنگی اشاره کرد که صرفا بحثی روان
شناسانه است؛ به گونه ای که برای مثال مارکس گرایان فرویدیست،
درباره فاشیسم مطرح کرده اند (رایش) یا روانشناسان بر آن تاکید
داشته اند (فروم)، بلکه از نگاه انسان شناسی، بیشتر به پدیده تقلید
فرهنگی و الزام و کنترل اجتماعی و نیاز و ضرورت جماعت گرایی در
برابر فرد گرایی در بسیاری جوامع و موقعیت ها مربوط می شود.

به هر حال در آنچه به نتایج مربوط می شود، باید متأسفانه بر این نکته
تاکید کرد که تجربه پوپولیسم را نمی توان بر خلاف آنچه بسیار تصور
شده است، نوعی واکسیناسیون در برابر خطرات بعدی ظهور این پدیده
در آن جامعه یا جوامع دیگر به حساب آورد.

آنچه تاریخ به ما می آموزد، آن است که پیش داوری های پوپولیستی،
عموما به تخریب های گسترده فرهنگ و حتی جنگ ها، تنش ها و قوم
کشی های هراسناک منجر می شوند (برای نمونه جنگ جهانی دوم)؛ اما
این نتایج حتی پس از آنکه تحلیل شده و همه افراد از آنها آگاه شده و
حتی دچارعذاب وجدان نسبت به آنها می شوند، لزوما موجب نمی شود که
با تکرار فاجعه روبه رو نشویم؛ برای نمونه قتل عام ها و نسل کشی های
بالکان در اروپا و همین فرایند در افریقا، به ویژه رواندا در ابتدای دهه
۱۹۹۰ از این لحاظ گویا هستند.

در نهایت باید تأکید کرد که پوپولیسم، همچون هر روند دیگری که در
راه تقلیل دهندگی اندیشه حرکت می کند، به دلیل آنکه جهان ما جهانی
است که دائما رو به سوی پیچیدگی بیشتر دارد، می تواند به همان میزان
خطرناک تر شده، ضربات سخت تری را از لحاظ فرهنگی بر یک کشور یا
یک فرهنگ وارد کند.

موضوع فرهنگ که در این مقال مد نظر ماست، دین و مسائل مربوط
به آن است.

صهیونیسم یهودی ـ مسیحی و استفاده پوپولیستی از دین

تئودور هرتزل، روزنامه نگار اتریشی و پدر صهیونیسم سیاسی که در
سال ۱۸۹۷ میلادی، نخستین کنگره یهودیان صهیونیست را در تالار
موسیقی شهر بال تشکیل داد، گمان نمی برد که جنبشی را که پایه گذار
آن بوده است، روزی بتواند از مواهب بی شمار رادیکالیسم دسته عظیمی
از مسیحیان استفاده کند، زیرا وی در آن کنگره گفته بود که همه
جهانیان از یهودیان جدا هستند و یهودیان، تنها در میان خودشان
می توانند در امان باشند؛ اما امروزه به نظر می رسد که یهودیان، مأمنی
بهتر از ارض موعود (اسرائیل) در جامعه و دولت آمریکا یافته اند.

شناخت دقیق تر هر دو جریان صهیونیسم سیاسی یهودی و مسیحیان
دست راستی، و باز خوانی آرا و عقاید آن ها بسیار مهم است، چون نه تنها
به دلیل علاقه ای دو جانبه و استراتژی واحد، بلکه به دلیل هدفی
مشترک، پایه گذار نامبارک ترین پیوند شده اند. این هدف مشترک، یعنی
حمایت از برپایی دولت اسرائیل و حیات سیاسی آن، از نظر مسیحیان
انجیلی، از پیش شرط های ظهور دوباره حضرت مسیح است و
مسیحیان تا آن زمان باید، حمایت های بی دریغ خود را نثار
صیهونیست ها کنند. صهیونیسم سیاسی و بنیاد گرا، بیشترین نصیب را
از این تعصب دینی برده است.

صهیونیسم یهودی، امروزه در سایه حمایت های بی دریغ امریکا و
مظلوم نمایی های تاریخی، همچون هولوکاست، توانسته است که خود را
بر سرزمین فلسطین تحمیل کند و در این میان، از تمام امکانات برای
پاکسازی قومی و دینی در این سرزمین استفاده کند. سخن به گزافه
نگفته ایم اگر بگوییم که از مهم ترین پایه های تشکیل رژیم
صهیونیستی، استفاده کاملا پوپولیستی از دین بوده است.

مهاجرت به ارض موعود که البته درآغاز سرزمینی در آفریقا بود، ولی
سپس با مساعدت انگلیسی ها به فلسطین معطوف شد، یهودی های
سراسر دنیا را با فریب و نیرنگ به آنجا کشید و با شست و شوی ذهن و
روح آنها، اسلحه به دست آنان داد تا ساکنان اصلی سرزمین فلسطین،
اعم از مسیحی یا مسلمان را از بین ببرند و هولوکاستی را در سرزمینی
فلسطینی بیافرینند که روی هولوکاست هیتلری را سفید کرد.

هفت مرحله در آخر الزمان

مسیحیان صهیونیست معتقدند که در آخر الزمان هفت مرحله یا هفت
مشیت الهی به وقوع می پیوندد. این مراحل عبارت است از:

۱. بازگشت یهودیان به فلسطین.

۲. ایجاد دولت یهود.

۳. موعظه شدن بنی اسرائیل و دیگر مردم دنیا به وسیله انجیل.

۴. (حصول مرحله) وجد یا سرخوشی(Rapture) ، یعنی به بهشت
رفتن همه کسانی که به کلیسا ایمان آورده اند.

۵. دوره ۷ ساله حکومت دجال (آنتی کراست ـ ضد مسیح) و فلاکت
یهودیان و سایر به اصطلاح مومنان.

۶. وقوع جنگ ارماگدون.

۷. شکست لشکریان دجال و تشکیل حکومت مسیح به پایتختی
قدس ( اورشلیم)، یهودیان در این دوره به مسیح ایمان می آورند.

اهداف مسیحیان صهیونیست

مسیحیان صهیونیست، بیشتر تحت تاثیر افکار صهیونیسم یهودی
هستند و اهداف زیر را دنبال می کنند:

۱. تشویق و دلگرمی در گفت و گوهای یهودیان و مسیحیان .

۲. مقابله با افکار ضد یهودی .

۳. آموزش با نگرش به ریشه های یهودی دین مسیح: این برنامه در
۲۰۰ مدرسه با ۱۰۰۰۰۰ دانش آموزش اجرا می شود.

۴. اقدامات بشر دوستانه در میان پناهندگان یهودی .

۵. مخالفت با مقامات یهودی میانه رو که به دنبال روش های مصالحه
جویانه برای صلح در فلسطین.

۶. سوء استفاده از مسیحیت برای توجیه اعمال ضد حقوق بشر.

۷. آخر الزمان شناسی از کتاب مقدس، در معرض تبدیل شدن به پیش
گویی منجر به واقعیت، برای اجرای بند هفتم با تبلیغ تفکرات
تدبیرگرایی (یا مشیت گراییDispensationalism ).

در میان عموم تلاش می کنند تا این باور را به وجود آورند که مسائلی که
رخ می دهد، همان است که در کتاب مقدس آمده و ما نباید با آنها مبارزه
کنیم.

مهم ترین رویه پوپولیستی را در صهیونیسم یهودی ـ مسیحی، باید در
مقوله آرماگدون مشاهده کرد. آرماگدون (Armageddon) مرحله ششم از
مراحل هفت گانه آخر الزمان، جنگی همه گیر در جهان است که در آن
همه زمین به سختی نابود خواهد شد. اصل این کلمه هارمجیدو (یا
هارمگیدو) است. مکان وقوع این جنگ، صحرای مگیدو در شمال
اسرائیل و کرانه غربی رود اردن است. در این مکان در گذشته شهری
استراتژیک وجود داشته که در مسیر عبور از شمال به جنوب و شرق به
غرب بوده است. جنگ های زیادی در تاریخ در این مکان رخ داده است.
این جنگ میان نیروهای خیر (یهودیان) و نیروهای شر (مسلمانان از
ایران و روسیه) رخ می دهد و به همه دنیا کشیده می شود. در صحیفه
حزیقال نبی، درباره آرماگدون آمده است: «باران های سیل آسا و
تگرگ های سخت آتش و گوگرد، تکان های سختی در زمین پدید
خواهد آورد؛ کوه ها سرنگون خواهند شد؛ صخره ها خواهند افتاد و جمیع
حصارهای زمین منهدم خواهد شد».

در صحیفه زکریای نبی آمده است: «گوشت ایشان، در حالی که بر
پاهای خویش ایستاده اند، کاهیده خواهد شد و چشمان ایشان در جای
خود گداخته خواهد شد و زبان هایشان در دهانشان کاهیده خواهد شد».

بنیادگرایان این عبارات را بر استفاده از بمب های اتمی و نوترونی در
این جنگ حمل می کنند. اعتقاد به این جنگ تأثیر زیادی بر
سیاست های داخلی و خارجی داشته است. جیمز وات، وزیر کشور اسبق
ایالات متحده، در کمیته مجلس نمایندگان اظهار داشت: «به علت
ظهور دوباره و قریب الوقوع مسیح، نمی توانم خیلی در بند نابودی منابع
طبیعی خودمان باشم».

ریگان رئیس جمهور اسبق امریکا نیز بسیار تحت تأثیر تعلیمات
دینی ای بود که توسط مادرش نل ریگان دیده بود. وی می گوید: «این
نبی خشمگین حزیقال است که بهتر از هر کسی، قتل عامی را که عصر
ما را به ویرانی خواهد کشاند، پیشگویی کرده است… این علامت آن
است که فرا رسیدن آرماگدون دور نیست».

هزاره گرایی

هزاره گرایی از مسائل مهم در تاریخ و حوادث مربوط به آن بوده است.
این تفکر بر این اساس استوار است که در ابتدای هر هزاره، اتفاق مهمی
رخ خواهد داد. مسیحیان نیز به این تفکر معتقدند. آنها می گویند که
جنگ آرماگدون در ابتدای هزاره سوم رخ خواهد داد؛ یعنی تا سال ۲۰۲۶
.

رسانه ها و جریان صهیونیزم مسیحی

برای تبلیغات تفکرات صهیونیستی (اعم از یهودی، مسیحی و
مسلمان) ابزارهای فراوانی وجود دارد. ۸۵ درصد سرمایه هالیوود متعلق
به صهیونیست هاست؛ از این رو آنها به راحتی می توانند برای رواج
نظریات خود به فیلم های سینمایی متوسل شوند (فیلم های آرماگدون،
ماتریکس، شمارش معکوس تا آرماگدون، امگاکد یا مگیدو و…).
بسیاری کارگردانان وبازیگران معروف سینما صهیونیست هستند و در
خدمت منافع اسرائیل فعالیت می کنند. از میان ۱۴۰۰ رادیوی مذهبی در
دهه ۹۰ در امریکا، ۴۰۰ رادیو در دست بنیاد گرایان پروتستان است که
در آن ۸۰۰۰ کشیش، درباره نظریات صهیونیستی خود تبلیغ می کنند.
برنامه های تلویزیونی عامه پسند بنیادگران مسیحی، حدود ۶۰ میلیون
بیننده دارد. آنها در فعالیت های خود تبلیغ می کنند که صلح نتیجه ای در
بر ندارد و باید به دنبال جنگ بود و با استناد به آیات انجیل، اثبات
می کنند که اکنون در آخرالزمان حضور داریم (نظریه جنگ تمدن ها). آثار
این تبلیغات در امریکا به حدی است که ۲۵ درصد مردم عملا به این
فرقه پیوسته اند و اکثریت مردم امریکا معتقدند که به برکت حمایت
دولتشان از رژیم صهیونیستی است که خداوند به آنها روزی و نعمت
می دهد. سایر مردم جهان نیز از این تفکرات بی بهره نیستند. سربازان
اسپانیایی شرکت کننده در جنگ عراق، خود را نمایندگان م