پاورپوینت کامل راهبرد اصول گرایی ۴۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل راهبرد اصول گرایی ۴۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل راهبرد اصول گرایی ۴۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل راهبرد اصول گرایی ۴۹ اسلاید در PowerPoint :

۸

از اهداف و راهبردهای دشمنان انقلاب، برای تضعیف نظام اسلامی
ایران، ایجاد تفرقه و دو دستگی میان کارگزاران نظام است، تا هم از
شکل گیری یک نظام فکری ـ تصمیم گیری منسجم و کار آمد جلوگیری
کند و هم توانمندی و قابلیت های فکری ـ مادی کشور را به جای مهار
بحران های بالقوه و حل مشکلات مردم، متوجه و سرگرم مشکلات
کاذب و تحمیلی بسازد؛ در این راستا، رسانه های صوتی، تصویری،
دیداری و نوشتاری آنان، با ایجاد جنگ روانی ـ رسانه ای به تنوع های
فکری موجود دامن زده، با ایجاد سه مرحله مشکل، چالش و در نهایت
بحران تصمیم گیری، توجه کارگزاران نظام را به جای مقابله با
تهدیدهای نوین خارجی و داخلی، به سمت اختلاف ها و کشمکش های
درونی، مدیریت و کانالیزه می کنند. به همین دلیل، ضرورت دارد که
رجال سیاسی نظام اسلامی، برای خنثی سازی و تضعیف اهداف
دشمنان و منافقان، از حرکت ها و موضع گیری های واگرایانه دوری
جسته، به سمت وحدت کلمه، وحدت رویه و انسجام فکری ـ
تصمیم گیری حرکت کنند، زیرا از نظر منافقان و دشمنان نظام و انقلاب،
هیچ گونه تفاوتی میان اصول گرایان سنتی و اصلاح طلب وجود ندارد و
آنان تمام طیف ها، احزاب و جریان های ارزشی و اصولگرا را به عنوان
دشمن خود تلقی و ارزیابی می کند و آنان را مانعی در راه تحقق اهداف
سلطه گرانه خود می دانند. به همین دلیل، از نظر آنان بهترین راهبرد
برای نابودی و استحاله نیروهای نظام اسلامی، برنامه ریزی برای
افزایش بی اعتمادی و ایجاد منازعه میان جریان های وفادار نظام است
و در این راستا، عناصر ساده لوح، آگاهانه یا ناآگاهانه، همراه با ستون
پنجم دشمن، به افزایش جو بی اعتمادی در میان ساختارها و کارگزاران
نظام کمک می کنند.

راهکارهای فرا روی انسجام

۱ـ دوری از انحصار گرایی و محدود کردن دامنه اصولگرایی

رهبر معظم انقلاب، به منظور همگرایی و افزایش کیفی و کمی
اصولگرایی، به مفهوم «اصولگرایان اصلاح طلب» اشاره فرمودند.

ایشان در دیدار با کارگزاران نظام، در ۲۹ خرداد ۱۳۸۵ فرمودند: «هر
کس و هر جریانی که به مبانی انقلاب پایبند باشد، از هر جریانی که
باشد، جزو اصولگرایان است… و هر کاری که از لحاظ علمی، عملی،
دینی، اخلاقی، اجتماعی و سیاسی که در جهت پیشرفت مردم عزیز
باشد ،یک حرکت اصلاحی است و مردم از آن حمایت می کنند».

مقام معظم رهبری اصلاحات را به مفهوم صحیح آن از مبانی اصول
گرایی برشمردند و افزودند: «اصلاحات اصولگرایانه و اصولگرایی
مصلحانه، درهم تنیده هستند و با اصطلاحات امریکایی و اصلاحات
رضا خانی که در واقع افسادات هستند و نه اصلاحات، کاملاً متفاوتند».

در این چار چوب، هرگونه نگاه انحصاری و مرز بندی شده به جریان
اصولگرایی و محدود کردن آن به افرادی خاص، کمک آگاهانه یا نا
آگاهانه به عملیاتی شدن اهداف منافقان و دشمنان نظام است که
اختلاف افکنی و فرو پاشی جبهه اصولگرایی را هدف گرفته اند، زیرا
موجب می گردند که طبقه ای توانمند و معتقد به مبانی انقلاب، از
خدمتگذاری به نظام انقلاب اسلامی با انگ ها و تخریب سیاسی محروم
گردند و این مهم ترین آفت برای جبهه اصولگرایان است ؛ به همین
منظور توصیه می گردد که جریان های اصولگرا، به صورت منعطف عمل
کنند و کانال های لازم برای انتقادهای سازنده را به وجود آورند.

نهادینه شدن دو اصل «اصولگرایی» و «اصلاح طلبی»، از
شاخصه های مثبت یک نظام پویا، فعال و ارزشی است.

اصولگرایی، یعنی اینکه کارگزاران نظام از اهداف انقلاب، آرمان های
امام راحل (ره)، بنیادهای حکومتی دین مبین اسلام و رهنمودهای مقام
معظم رهبری و عدم برخورد گزینشی با آن لحظه ای غفلت نکنند و در
نظام تصمیم گیری کلان کشور به این محورها توجه کنند.

اصلاح طلبی نیز به این معناست که متناسب با شرایط متغیر و سیال
داخلی و خارجی، قوانین و نظام تصمیم گیری کشور را طوری تدوین،
مدیریت و اجرا کرد که دو اصل منافع ملی و مصالح عالیه نظام به صورت
حداکثر نسبی تأمین گردد.

۲. رجال سیاسی منتسب به جریان اصولگرا، باید نقطه شروع
همگرایی را از موضوع هایی شروع کنند که بر روی آنها اتفاق نظر و
تفاهم نسبی وجود دارد؛ مانند راهکارهای افزایش خدمت رسانی به
جامعه، اعتقاد به نظریه ولایت فقیه به عنوان مرجع پایانی حل اختلاف،
اعتقاد به آرای ملت، عدالت اجتماعی، کمک به افزایش مشارکت
حداکثری مردم در نظام های انتخاباتی کشور، ضرورت مقابله با تهاجم
نرم افزاری دشمنان و… .

از طرفی تفاوت مشی و نظر افراد امری طبیعی است و نباید دستاویز
تفرقه افکن در جبهه اصولگرایی قرار گیرد. رجال سیاسی اصولگرا، در
مورد موضوع های مورد اختلاف باید به یک رو به مرضیه الطرفین دست
یابند و هر یک از احزاب و جریان های اصولگرا، با تعدیل خواسته های
حداکثری خود، دستیابی به تفاهم را امکانپذیر نمایند، زیرا بر آیند
اختلاف افکنی رشد سرطانی نیروی سومی خواهد بود که خواهان
اضمحلال تمام طیف های اصولگر است.

در این میان، یک حزب، یک جریان و یا گروهی از رجال سیاسی
اصولگرا نباید به بیماری جزم گرایی مبتلا گردند و خود را از مشاوره (که
در دین اسلام بسیار تأکید شده است) با دیگر طیف های اصولگرا بی نیاز
بدانند، زیرا مبادله افکار و عقاید در میان طیف های مختلف اصولگرا،
خود می تواند بستر لازم را برای همدلی و تفاهم فراهم آورد و از لحاظ
روانی نیز تأثیر منفی بر مخالفان نظام اسلامی ایران دارد.

از طرفی رجال سیاسی حاکمیت، باید رابطه خود را با نخبگان علمی ـ
مذهبی حوزه گسترش دهند و از راهنمایی های مراجع تقلید در امر
حکومت بهره مند گردند، زیرا بافت جامعه شناسی ایران تا حدودی زیاد،
متأثر از آموزه های علمی ـ فقهی حوزه است و هرگونه تقویت مثلت
حاکمیت ـ حوزه و دانشگاه می تواند، جریان اصولگرایی را در درون جامعه
نهادینه سازد.

۳. تهیه منشور اصولگرایی، با مشارکت هر دو طیف اصولگرایان سنتی
و اصولگرایان اصلاح طلب، توصیه می شود که رجال سیاسی از میان
طبقه های مختلف اصولگرا، با تهیه و تدوین اساسنامه و منشور
اصولگرایی برحول محورهای آن حرکت کند، تا هم از اعمال سلیقه های
شخصی و جناحی جلوگیری گردد، و هم بهتر بتوان یک چشم انداز
مشخص و معینی را از برنامه های میان مدت و بلند مدت جبهه
اصولگرایی ترسیم کرد.

در این میان، برگزاری جلسات میان دوره ای میان احزاب اصولگرا، به
دعوت از عناصر شاخص طیف های اصولگر در کنگره سالانه هر حزب و
تمرکز بیشتر بر روی موضوع های کلان تا اندازه ای می تواند در تسریع
فرآیند شکل گیری منشور اصولگرایی مثمر ثمر باشد.

۴. افزایش تعامل میان جریان های اصولگرا، با رسانه های جمعی
(تلویزیون، مطبوعات، رادیو و اینترنت)؛ تفاوت حزب و جبهه در این
است که حزب یک جمعیت تک بعدی و تک صدایی است؛ ولی جبهه
جامعه ای چند صدایی با اهداف معین و از پیش تعیین شده است که
خروجی های آن باید توسط یک ارگان تبلیغاتی ساماندهی شود، به
همین دلیل جبهه اصولگرایی یا انتصاب یک مدیر اطلاع رسانی،
تلاش می کند که از تشویش اذهان عمومی جلوگیری کند.

در این میان، صدا و سیما به عنوان یک نهاد اصولگرا، بیشترین تأثیر
را بر طیف وسیعی از جامعه دارد و بیشتر مخاطبان آن را طبقه متوسط و
زنان جامعه تشکیل می دهند.

در مرحله بعد مطبوعات و اینترنت قرار دارند که بیشتر مخاطبان آن
نخبگان آکادمیک، تجار و قشر جوان هستند.

به همین دلیل، توصیه می گردد که جبهه اصولگرایی، با انتخاب
برنامه های هدفمند و کانالیزه شده در رسانه های ارتباط جمعی، قدرت
نرم و تأثیر گذاری خود را در سطح کلان جامعه افزایش دهد.

پیامدهای واگرایی

مهم ترین پیامدهای سیاسی، اجتماعی و ا