پاورپوینت کامل گفت و گو با پژوهش گر مسلمان فرانسوی دکتر صادق سلام درباره کتاب تازه اش ; فرانسه و اسلام معاصر ۶۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل گفت و گو با پژوهش گر مسلمان فرانسوی دکتر صادق سلام درباره کتاب تازه اش ; فرانسه و اسلام معاصر ۶۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل گفت و گو با پژوهش گر مسلمان فرانسوی دکتر صادق سلام درباره کتاب تازه اش ; فرانسه و اسلام معاصر ۶۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل گفت و گو با پژوهش گر مسلمان فرانسوی دکتر صادق سلام درباره کتاب تازه اش ; فرانسه و اسلام معاصر ۶۳ اسلاید در PowerPoint :

۱۹

صادق سلام: دولت فرانسه در تعامل با اسلام، سکولار بودن خود را
فراموش می کند.

پژوهش گر مسلمان، صادق سلام، با نوشته های جسورانه خود درباره
اسلام در فرانسه شناخته شده است. کتاب های «اسلام و مسلمانان در
فرانسه» و «تا مسلمان امروز باشی»، از تألیفات اوست. افزون بر این،
صادق سلام همراه با چند نویسنده دیگر، کتاب هایی درباره وضع کنونی
مسلمانان در الجزایر، تاریخ جنگ آزادی بخش و اندیشه مالک بن نبی
تألیف کرده است.

صادق سلام، مورخ تاریخ اسلام در فرانسه است. شرق شناس پرآوازه
فرانسوی، ژاک بورک، در مقدمه طولانی ای که بر کتاب «اسلام و
مسلمانان در فرانسه»، تألیف صادق سلام نوشته، چنین آورده است:
«کاری که صادق سلام کرده است، نتیجه تجربه و پژوهشی طولانی
است که توانسته است، فرآورده های متفاوتی را عرضه کند که
پرسش های جوهری را به دور از تصویرهای از پیش آماده طرح می کند».

صادق سلام در کتاب تازه خود« فرانسه و مسلمانان» خواسته است تا
بر زمینه های نزاعی حقیقی که تغذیه کننده نگره های منفی نسبت به
اسلام است، پرتو افکند. هم چنین به سکولاریسم نقبی زده که
جوهرش، جدایی میان دین و دولت و تشویق آزادی بیان و حقوق بشر
است؛ ولی در فرانسه در تعامل با مسلمانان و دینشان، چنین نیست و با
اسلام و مسلمانان، به گونه ای رفتار می شود که با رسالت سکولاریسم که
فرانسه به آن ـ به عنوان دستاورد بشری و تمدنی درخشان ـ افتخار
می کند، منافات دارد. چنین رفتاری با مسلمانان و اسلام در فرانسه،
شگفتی برانگیز است. پیرامون این قضیه و مسیر اسلام در فرانسه و
تاریخ و تحولات آن، با دکتر صادق سلام که کتاب تازه اش با عنوان
«فرانسه و مسلمانانش»، از سوی انتشارات فاریاد در پاریس منتشر شده
است، به گفت و گو نشسته ایم. کتاب دکتر سلام، با نقد و تأییدهای
فراوان رویارو شده است. برخی متخصصان این کتاب را به دلیل
صراحت غیر معمول نویسنده در بررسی حوادث و حجم عظیم اسنادی
که از آنها بهره برده است، به بمبی حقیقی تشبیه کرده اند.

***

از عنوان کتاب، «فرانسه و مسلمانانش» چه قصد و هدفی داشته اید؟

عنوان کتاب من «فرانسه و مسلمانانش» است؛ یعنی من جنبه
مشخصی از تاریخ اسلام معاصر و فرانسه را با هم یکجا مطالعه کرده ام.
من به عکس برخی پژوهش گران که عادت داشته اند، در طول ربع قرن
گذشته، مطالعات اسلامی را سیاسی کنند، به آنچه در افغانستان، مصر،
چچن و…، رخ می دهد، پرداخته ام. برخی آنان چندین جلد کتاب منتشر
کرده اند و نام آن را بررسی اوضاع مسلمانان فرانسه نهاده اند؛ ولی تنها به
حرکت های بنیادگرا و تندرو پرداخته اند؛ اما من کوشیده ام، تا به این
پرسش پاسخ دهم که فرانسه با مسلمانان که نه گرایش به
جنبش اخوان المسلمین دارند، نه به جریان وهابی و نه جنبش
سلفی و تنها خواهان برخورداری از حقوق شهروندی و اجرای
اصل برابری بر پیروان دین اسلام هستند، چگونه رفتار کرده
است؟

شما مورخ تاریخ اسلام در فرانسه هستید؛ تاریخی که بیش از دو قرن، امتدادی مستمر و
بی گسست داشته است. این امر چگونه رخ داده است؟

آنچه پیرامون موضوع اسلام در فرانسه منتشر می شود، غالبا بر
جنبش های تندرو و دهشت افکن تمرکز می کنند. این گزینه ها به لحاظ
علمی قابل انتقاد هستند. بهترین راه برای جبران این نقص، بررسی
موضوع از زاویه تاریخی است. این کار با توجه به قدمت بیشین روابط
مستقیم میان فرانسویان و مسلمانان که به زمان حمله ناپلئون بناپارت،
به مصر می رسد، کاملا ممکن است. گذشته از این، ده ها هزار مسلمان،
پس از اخراج از اسپانیا، از سال ۱۶۰۹ به بعد، در فرانسه مستقر شدند.

شخصیت ژنرال ژاک عبد الله مینو، شخصیتی پرسش برانگیز است! وی نسبت به اسلام
چه موضعی داشته است؟

حمله ناپلئون بناپارت به مصر، آغاز دوره تاریخی تازه ای در تاریخ
اسلام بوده است، زیرا بسیاری مسلمانان، از این دوره، به مطالعه
چگونگی پذیرش ابعادی از مدرنیته اروپایی پرداختند؛ همزمان شمار
فرانسویانی که به مطالعه اسلام اهتمام یافتند، رو به فزونی نهاد. این
اهتمام در برخی اینان، از حوزه فکری و تاریخی، به حوزه معنوی و
عقیدتی کشیده شده و در نتیجه، از همین زمان، یعنی زمان حمله
ناپلئون به مصر، شمار زیادی از فرانسویان، به اسلام روی آوردند و
مسلمان شدند. پرآوازه ترین این تازه مسلمانان فرانسوی، ژنرال ژاک
عبد الله مینو است که پس از مسلمان شدن به جای کلیبر، فرماندهی
ارتش فرانسه را در مصر برعهده داشت.

عبدالله مینو، با زنی مسلمان به نام لاله زبیده ازدواج کرد و از او صاحب
فرزندی شد که نام او را علی گذاشت. ناپلئون بناپارت، پس از درگذشت
ژنرال عبد الله مینو، به همسر و فرزندش که پس از بازگشت وی از مصر،
همراه او در ایتالیا ساکن شده بودند، توجه ای ویژه داشت. لاله زبیده پس
از سالهای طولانی که در پاریس سکونت کرد، پس از مرگ، در قبرستان
پدر لاشاز دفن شد. وی همواره پوشش اسلامی خود را (حجاب سیاه
رنگ) حفظ کرد و این یعنی سیاست بر گرایش های درونی افراد حاکم
نیست.

مجله «اسلام فرانسه» که از یک قرن پیش در فرانسه منتشر می شد، منبعی برای آنچه
پیرامون اسلام نوشته می شود، به شمار می آمد؛ اگر ممکن است درباره این مجله و نقش
آن در فرانسه سخن بگویید؟

مجله اسلام، در سال ۱۸۹۵ شروع به کار کرد. در آن زمان مؤسسه
کاستون دوجاریک، اهمیت قضایای اسلامی را در تأمین منافع عالیه
فرانسه احساس کرده بود. وی مشوق جهت دهی مطالعات اسلامی برای
بهبود روابط فرانسه با مسلمانانش بود و این مجله، مقامات فرانسوی را
ترغیب کرد، تا مجتمعی مسکونی اسلامی در پاریس تأسیس کند تا
فرانسه در صدر کشورهایی باشد که به نوزایی مسلمانان کمک می کنند.
دوجاریک، از شرق شناسانی که در توصیف جنبش های اسلامی سیاسی
یا نظامی به دهشت افکنی، راه مبالغه می پیمودند، انتقاد می کرد. آنان از
پس این توصیف و تصویرها انگیزه های مالی داشتند؛ اما دوجاریک آنها
را به بهبود روابط شان با مسلمانان و کمک به رشد اجتماعی و علمی
اشان و اعطای حقوق کامل شهروندی به آنان فرا می خواند. وی پیش
بینی می کرد که اگر به نصیحت هایش عمل نشود، جنبش های ضد
استعماری ظهور خواهند کرد.

این مجله ستون هایش را به روی متفکران مسلمان گشود؛ متفکرانی
چون سعید حلیم از عثمانی، قاسم امین از مصر، مصطفی کمال ابن
خوجه از الجزایر و نویسنده کتاب «الاکتراث فی حقوق الاناث»منتشر
شده در سال ۱۸۹۵ که قاسم امین نیز در تألیف کتاب مشهورش
«تحریرالمرأه»، از آن متأثر بوده است. این متفکران مسلمان، در مجله
الاسلام مطلب می نوشتند.

این مجله به مدت ده سال، در زمینه مطالعات اسلامی و به طور
مشخص، تعیین خط مشی سیاست فرانسه در تعامل با اسلام، به
گونه ای متفاوت با سیاست دوران استعمار، فعال بوده است، زیرا این
مجله، گفت و گوی میان فرهنگ ها و ادیان و تمدن ها را که امروز نیز
همچنان موضوعی شایسته اهتمام است، تشویق می کرد. امروزه نیز
بحران هایی مشابه بحران هایی که دوجاریک و همکارانش مانند
لامیراس را به مطالعه اسلام و مسلمانان واداشت، طرح می شود.

نظریه ارنست رنان درباره اسلام و میزان بازتاب آن را بر آنچه درباره اسلام در فرانسه
نوشته می شود، چگونه ارزیابی می کنید؟

ارنست رنان، موضعی منفی و به غایت کینه توزانه در برابر اسلام
داشت، زیرا وی اوضاع ناگوار مسلمانان را مبنای تحلیل خود از اسلام
قرارد داده بود. او این اوضاع را با آموزه ای دین اسلام در آمیخت و چندین
نسل از روشنفکران و تحصیل کردگان فرانسوی را تحت تأثیر این نگره
نادرست خود قرار داد که هنوز نیز تأثیرات و رسوبات آن برجاست.

با این حال، جریان اثبات گرا و پیروان اگوست کنت، با ارنست رنان، بر
سر نوع نگاهی که به اسلام داشت، مخالف بودند؛ اگر چه وی به دلیل
خروج از حوزه الهیات و نقد کلیسا سرخوش بود، چنان که لوازی هم از
حوزه الهیات خارج شد. شارل مسمر به گونه ای قوی و با چندین استدلال
فلسفی و تاریخی، به اتهاماتی که ارنست رنان در سال ۱۸۸۳ در جریان
نزاع با سید جمال الدین، در پاریس به اسلام وارد کرده بود، پاسخ گفته
است. مسمر به نوزایی اسلام و توانایی مسلمانان در حوزه علوم جدید
ایمان و اعتقاد داشت.

چرا اسلام به رغم اینکه دومین رتبه را در ترکیب جمعیتی به لحاظ دینی دارد، در
جامعه فرانسوی حاشیه نشین مانده است؟

اسلام به دلیل آنکه جامعه فرانسوی از زمان های دور و طی ده ها سال،
آن را عنصری بیگانه تلقی می کردند، در حاشیه مانده است. اگر چه
آمارهایی که در آغاز دهه نود قرن بیستم به دست آمد، نشان می دهد که
دین اسلام به لحاظ جمعیتی، رتبه دوم را در فرانسه داراست. شاید
ذهنیت هایی که از جنگ های آزادی بخش الجزایر در حافظه ها بر جای
نهاده است، مسئولان فرانسوی را واداشته است، تا به این واقعیت جدید
اعتراف نکنند. آنان ترجیح می دهند که شوک ها و صدمات روانی ناشی از
آن جنگ را به بوته فراموشی بسپارند.

با توجه به قوانین سال ۱۹۰۵ که متضمن آزادی عبادت و آزادی فردی و مشوق
سکولاریسم است، مسئولان فرانسوی چگونه می توانند، رفتار کنونی خود را با اسلام
توجیه کنند؟

بند ۴۳ قانون ۱۹۰۵ که میان دین و دولت جدایی می افکند، بر اجرای
این اصل در الجزایر که در آن زمان، بخشی از خاک فرانسه بود، تصریح
دارد؛ اما نیروهای استعمارگر، جمهوری فرانسه را به عدم اجرای این نص
بنیادین سکولاریسم، نسبت به دین اسلام مجبور کردند، زیرا استعمار
بیم آن داشت که اسلام مستقل از دولت، به رشد و بالندگی اش ادامه دهد؛
از این رو ترجیح داد تا سلطه قدرت سکولار بر این دین تداوم داشته
باشد. این رفتار دوگانه و تبعیض آمیز، سیل انتقادات مسلمانان را به
سوی سکولاریسم استعماری فرانسه روانه کرد؛ گویی این بیت از بصیری
زبان حال آنان بود که می گوید: «استغفرالله من قال بلا عمل»؛ از سخن
بی عمل، از خدا طلب آمرزش می کنم.