پاورپوینت کامل دنیای مدرن، و معرفت نبوی ۲۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دنیای مدرن، و معرفت نبوی ۲۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دنیای مدرن، و معرفت نبوی ۲۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل دنیای مدرن، و معرفت نبوی ۲۴ اسلاید در PowerPoint :

۳۰

اسلام به هنر چگونه می نگرد؟ نخست باید دید که اسلام به خود
چگونه می نگرد؟ می کوشم بنا به «آرمان ها و واقعیت های اسلام» نکات
اصلی را باز گویم:

۱. اسلام خود را مطلق راه و نیز راه ویژه اعلام می کند. درک این آگاهی
اسلامی / وحیانی که در قرآن کریم به آن تصریح شده است، از زاویه
بحث حاضر بسیار پراهمیت است، و می توان از اینجا دانست که مطلق
دین، در برگیرنده راه هنر نیز هست و راه هنر البته بیش از هر چیز یک
محتواست.

۲. اسلام بین حقایق نسبی با حق مطلق کاملاً تمایز می نهد و خواهان
گسترش سایه حق مطلق و حقیقت هنری است. در اسلام ارزش های
نسبی را که مایه نفی ارزش مطلق در هنر گردد نمی پذیرد. پیوند و تمرکز
بر حق و زیستن طبق راهی که حق مطلق و اراده مطلق حق پیشنهاد
می کند و آفریدن بر اساس آن در کار هنری و در نتیجه آگاهی بر سنت و
معرفت نبوی برای هنرمند مسلمان حتمی است. متصل شدن هنرمند
به حق در اسلام، از مسیر سنت پیامبر(ص) می گذرد. اسلوب متمرکز
شدن حول محور حق و آفریدن بر طبق آن، در هنر اسلامی اهمیت
شایانی دارد.

۳. سنت نبوی با عناصر آموزه ها و روش های خود به ما می آموزد که در
حقی متعال ریشه دارد. کار هنری نیز در جست و جوی سرچشمه متعال
وجودی خود است و البته این جست و جو، درگیر واقعیت های دنیا و واقعی
بودن نفس آدمی است، پس ارزش مطلق واقعیت حق متعال، به معنای
توهم بودن این جهان و نفس انسانی نیست، بلکه کار ما و هنر، پیوند
دادن نفس به حق است و بدیهی است که اگر وجود نفسانی ما و نفس
جهان موهوم بود، چنین تلاشی معنا نداشت.

۴. بدینسان، اسلام قائل به مراتب، اشتداد وجودی و مراتب واقعیت
است و هنر را به برداشتی حقیقی از این مراتب و تمایز میان واقعیت
مطلق و نسبی فرا می خواند و تأکید می کند که عالم کبیر و صغیر، قوام
خود را از حقی می گیرند که متعالی است. تعالی آن بر نفس و بر جهان
همان امری است که کانون جاذبه و رویکرد هنر اصیل را می سازد؛ چه
این هنر فیلمی از برسون باشد یا گیبسون و اثری از حافظ باشد یا شاگال؛
کاری از باخ یا تارکوفسکی فرق نمی کند. رابطه بین انسان و هنر با خدا
بدین لحاظ، رابطه نسبی با مطلق است.

۵. از آنجا که بدون بیان عالم مطلق و اراده او، بیان رابطه انسان و خدا
ناممکن است، در اسلام، آفرینش به دو صورت به بیان حق متعال
پرداخته است.

الف. زبان فطرت، عقل و وحی درونی انسان در جهان بشری و نفس
انسانی (و قوانین تکذیبی در طبیعت).

ب. زبان وحی، سنت و معرفت نبوی

انسان بدون وحی و جان وحی پذیر پیامبر(ص)، نمی تواند با حق متعال
پیوند یابد. آفرینش این جان قابل وحی و گوهر حقایق و بیانگر خود، از
رحمت های الهی است و به معنای تنزل و نزول و تنزیل امر بیان ناپذیر،
به صورت ها و ام الکتاب و تبدیل آن به وحی و سنت و معرفت قابل
استفاده محمدی است که هر هنر اصیل، از انوار درونی حقایق آن
بهره مند است.

جهان مدرن با گسست از اتصال آگاهانه هنر با این منبع، خود را از
بیان محروم کرده و به سوی اغتشاش و جبراً بیان ناپذیری پرتاب شده و
به ناگزیر، به ستایش آن پرداخته است.

به این ترتیب، شعر حافظ در مسیر رهایی بخشی انسان از شرایط پر
ادبار انسان رها شده در معما، با طرح و پرسش از معما و تاریکی حرکت
می کند؛ اما مثلاً شعر مایاکوفسکی یا متن نیچه، به خودکشی و جنون
ختم می شود.

۶. اسلام در امر مواجهه انسان و خدا، نه بر نزول یا تجسم یا تجلی امر
مطلق تاکید می ورزد و نه برسرشت هبوط یافته، ناقص و گناه آلود بشر،
بلکه انسان را همان گونه که هست به لحاظ ذات او، و خدا را همان گونه
که هست، به لحاظ واقعیت مطلق او در نظر می گیرد. دیدگاه اسلامی بر
ملاحظه وجود الهی در حد ذات خود او، و ن