پاورپوینت کامل رنسانس دینی(قسمت دوم ) ۵۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل رنسانس دینی(قسمت دوم ) ۵۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل رنسانس دینی(قسمت دوم ) ۵۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل رنسانس دینی(قسمت دوم ) ۵۳ اسلاید در PowerPoint :

۲۱

عرصه ها و صورت های دینی

۱. منطق داوری

همان گونه که سکولاریزم در عرصه ها و سطوح مختلف فرهنگی و
اجتماعی صور گوناگون و متنوعی دارد و نباید آن را به یک صورت خاص مقیّد کرد و
از دیگر صور آن غفلت نمود. دین، معنویت و نگاه قدسی به هستی نیز که در قبال
سکولاریزم است، سطوح مختلف صورت های متفاوتی دارد. طرح صورت های مختلف
ظرفیت های متنوع بروز و ظهور فرهنگی و اجتماعی معنویت و دین را نشان می دهد.
تصمیم گیری با گزینش نسبت به هر یک از صور روش و منطق ویژه خود را طلب می کند.

گزینش برخی از صورت ها به تناسب شرایط اجتماعی و تاریخی
می تواند تغییر یابد و لکن انتخاب برخی از آنها حاصل نوع ارزش داوری و یا قضاوت
درباره صدق و کذب آنهاست.

صوری از معنویت در تناقض یکدیگر قرار می گیرند، و گزینش و
حضور یکی از دو طرف آنها مستلزم انکار طرف دیگر می باشد. و شبیه این امر در
مورد صورت های مربوط به سکولاریزم نیز مطرح می باشد.

طرد و نفی یا گزینش و ایجاب برخی از صور سکولاریزم پس از
قبول اصل سکولاریزم مطرح می شود، بنابراین مباحثات مناظرات و تلاش هایی که برای
اثبات و یا نفی آن صور انجام می شود، از گفتمانی سکولار برخوردار است، نظیر گفت
و گوهایی که در عرصه سیاسی مدرن وجود دارد.

گزینش و یا طرد برخی از صور معنویت نیز تنها پس از داوری و
پذیرش اصل دین، معنویت و یا نگاه قدسی به هستی واقع می شود و داوری درباره هر
یک از صور در چارچوب روش شناسی و یک گفتمان دینی ممکن و میسر است.

ما در این اثر به دنبال داوری درباره یکی از صور معنوی و یا
سکولار نبوده و تنها به صور مختلفی که در سطوح گوناگون فرهنگی و اجتماعی، هر یک
از دو مبنا می توانند داشته باشند، اشاره می کنیم.

عرصه ها و سطوحی که نگاه معنوی و دینی در آنها قابل پیگیری
است و در این بخش به آنها می پردازیم متناظر با عرصه های مربوط به سکولاریزم
می باشد و به صورت زیر است:

الف. هستی شناسی دینی؛

ب. عقلانیت و علم؛

ج. اندیشه های سیاسی؛

د. عملکرد و مدارای اجتماعی؛

هـ. دنیا و زندگی طبیعی.

۲. هستی شناسی دینی

خصوصیت مشترک نگاه های دینی منحصر ندانستن هستی به عالم
طبیعت و محدود نکردن وجود به موجودی مادی و این جهانی و باور به ساحت های برتر
و متعالی وجود است. مفهوم قداست، مفهومی است که ناظر به نزاهت و برتری کمالات
مربوط به وجودی است که فراتر از موجود مادی است، کمالاتی که محدودیت های کمالات
دنیوی را ندارند و وجودی که گونه ای از احاطه و شمول را نیز نسبت به این عالم
داراست.

نگاه های معنوی در یک تقسیم بندی اوّلی به دو گونه توحیدی و
مشرکانه یا اساطیری تقسیم می شوند.

ادیان توحیدی به وجود یک هستی متعالی قائل هستند که از
نقایص همه موجودات منزّه بوده و کمالات آنها را به گونه ای برتر و عالی تر
داراست. آن هستی واحد و نامحدود مبدء واصل دیگر مراتب موجودات و از جمله
موجودات مادی و دنیوی می باشد و مرجع و محل رجوع همه آنها نیز هست، ادیان
ابراهیمی از حقیقتی توحیدی برخوردارند. در چارچوب هستی شناسی توحیدی نیز صور
گوناگونی از توحید ارائه می شود که به صورت فرقه های کلامی، فلسفی و مانند آن
بروز و ظهور می یابند.

نگاه اساطیری و مشرکانه با ادیان توحیدی در این جهت اشتراک
دارد که هستی را به عالم طبیعت محدود نمی کند و لکن در نگاه اساطیری چهره برتر
هستی محل حضور خداوندگاران و ارباب متفرق و متعدد است. خداوندگاران متعدد به
دلیل تعدد و تکثری که دارند نمی توانند از تنزیه، تعالی و قداست خداوند واحد
برخوردار باشند. نگاه اسطوره ای به هستی از تکثر و تنوع بسیار گوناگون برخوردار
است. داوری درباره هر یک از دیدگاه های مزبور همان گونه که گذشت، نیازمند به
منطق ویژه خود می باشد.

۳. عقلانیت و علم

نگاه دینی و قدسی در بعد معرفت شناختی صور مختلفی دارد. ولی
جهت مشترک در نگاه های معنوی و قدسی توجه و بهره گیری از معرفت شهودی و باطنی
است. و این جهت ایجابی در نقطه مقابل جهت سلبی معرفت شناسی های سکولار قرار
می گیرد. رویکرد معنوی و قدسی به عالم صور گوناگونی را در قبال عقلانیت، شکاکیت
و مانند آن دارد.

صور مشرکانه و اساطیری اغلب رویکرد منفی با سطوح مختلف
عقلانیت دارند.

صورت اساطیری دین حتی به عقلانیت ابزاری نیز رویکردی مثبت
ندارند. در فرهنگ های اساطیری از دانش هایی چون سحر و کهانت و مانند آن برای
تسلط بر طبیعت استفاده می شود. نگاه های توحیدی نیز وضعیت مشابه و یکسان در
قبال عقلانیت ندارند.

برخی از ادیان توحیدی تلقی مثبتی نسبت به عقلانیت دارند و
بعضی دیگر معرفت وحیانی و یا دینی خود را در تقابل با عقلانیت می بینند.

در فرهنگ مسیحیت با آن که برخی از جریان های عقل گرایانه
حضور دارد و لکن تقابل بین عقل و وحی یک جریان گسترده و غالب است.

در فرهنگ و تمدن اسلامی نیز با آن که جریان های نقلی محض
وجود داشته و دارند، لکن با توجه به آموزه های قرآنی، تلقی مثبت نسبت به مراتب
مختلف عقلانیت، حضور مستمر و غالب داشته است.

فیلسوفان مسلمان معرفت عقلی و وحیانی را در طول یکدیگر
معرفی کرده اند و شهود دینی و وحیانی را ضد عقل نمی دانند بلکه فرا عقل
می خوانند.

قرار گرفتن عقل و وحی در دو مرتبه طولی شناخت و معرفت موجب
می شود تا عقل و وحی به عنوان دو منبع معرفت دینی شناخته شود.

۴. اندیشه و فلسفه سیاسی

غالباً کوشش می شود تا بین نگاه قدسی و دینی با نوع خاصی از
اندیشه و فلسفه سیاسی پیوند زده شود و در طرف مقابل مدرنیته و یا سکولاریزم
ملازم با اندیشه و فلسفه مقابل با آن خوانده شود. مثلاً دیانت و قداست ملازم با
نظام توتالیتر و یا دست کم مانع از دموکراسی یا لیبرالیسم خوانده شود و یا آن
که لیبرالیسم و یا دموکراسی ره آورد سکولاریزم معرفی گردد.

بخشی از ادعای فوق خالی از حقیقت نیست به این معنا که
لیبرالیسم و یا دموکراسی به صورت فلسفه های سیاسی مدرنی که امروزه تحقق
یافته اند، بدون شک از ره آوردهای مدرنیته بوده و هویتی سکولار دارند و لکن از
دو نکته نباید غفلت ورزید:

اول: مدرنیته الزاماً مستلزم این نوع از اندیشه و فلسفه
سیاسی نیست و فلسفه های سیاسی مقابل آنها نیز هویتی مدرن و سکولار دارند. به
این معنا که بسیاری از صورت های توتالیتر حاکمیت نظیر فاشیسم یا
ناسیونالیست های افراطی نیز تنها با قرائت مدرن و سکولار قابل عرضه بوده اند.

دوم: دین و رویکرد قدسی و معنوی به عالم نیز ظرفیت ارائه
فلسفه های سیاسی متنوعی را دارد که با بنیانی معنوی و آسمانی تعریف می شوند.

تفکر دینی می تواند در عرصه اندیشه سیاسی رویکردی انفعالی و
غیر فعال داشته باشد و فعالیت در عرصه سیاست را مغایر با معنویت بشمارد و بر
همین قیاس تفکر دینی می تواند به حضور فعال در عرصه سیاست معنایی قدسی و آسمانی
ببخشد و برای فعالیت سیاسی نیز صور گوناگونی را ترسیم کند. برخی از
جامعه شناسان تأثیرات معنوی را که تفکر دینی نسبت به نظام های اجتماعی می تواند
داشته باشد، شناسایی کرده اند. مثلاً ماکس وبر مدعی است بین نظام سرمایه داری و
پروتستانیسم پیوندی منطقی است.

نه تنها در بین ادیان مختلف بلکه گاه در درون یک دین واحد
نیز اندیشه های سیاسی، متقابل پدید می آید. این اندیشه ها و فلسفه های اجتماعی
و سیاسی به رغم تقابلی که با یکدیگر دارند، از گفتمان دینی بهره می برند.

اندیشه های سیاسی دینی با حفظ هویت قدسی و آسمانی خود
می تواند به گونه ای سازمان یافته باشد که حریم حریت، آزادگی، سعادت، عدالت
اجتماعی و قسط را به عنوان وظایفی الهی پاس دارند و مشارکت و مشورت مردم را در
حوزه امور اجتماعی آنان به عنوان یک اصل دینی حفظ نمایند و یا آن که می توانند
با غفلت از امور یاد شده سازمان یابند.

مثلاً در دنیای اسلام در بین فرقه های مختلف کلامی و فقهی
اندیشه ها و فلسفه های سیاسی مختلفی وجود داشته است که برخی از آنها نسبت به
رفتارهای سیاسی منفعل و بعضی فعال بوده اند و نظام خلافت که آخرین صورت خارجی
آن در خلافت عثمانی ظهور داشته است یکی از تفاسیری بوده است که مطرح شده است.

برخی از اندیشمندان یا فرقه های اسلامی در فلسفه سیا