پاورپوینت کامل کنکاشی درباره فرقه های غیر رسمی یهودی در اسرائیل ; یهودی های غیر رسمی ۸۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل کنکاشی درباره فرقه های غیر رسمی یهودی در اسرائیل ; یهودی های غیر رسمی ۸۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل کنکاشی درباره فرقه های غیر رسمی یهودی در اسرائیل ; یهودی های غیر رسمی ۸۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل کنکاشی درباره فرقه های غیر رسمی یهودی در اسرائیل ; یهودی های غیر رسمی ۸۰ اسلاید در PowerPoint :

۱۱

(یهود پژوه عراقی)

چنان که می دانیم، اکثریت بزرگی از اسرائیلی ها، مهاجرانی
هستند که بر اساس قانون بازگشت که در سال ۱۹۵۰ صادر شد، به این کشور مهاجرت
کرده اند. این قانون، به هر یهودی در جهان، حق مهاجرت به اسرائیل و کسب تابعیت
این کشور را می دهد؛ مگر آنکه امنیت عمومی یا بهداشت عمومی، احساس خطر شود.

این قانون مشخص نکرده که چه کسی یهودی است؟ تعریف دقیقی از
یهودی ارائه نکرده و به هدف توسعه دایره کسانی که حق استفاده از این عنوان را
دارند، آن را بازگذارده است؛ اما بعدها این کار را به رژیم اسرائیل بخشید. طبق
یکی از پیوست های این قانون بستگان نزدیک شخصی که این قانون بر او منطبق است ـ
مانند همسر، نوه و جد ـ نیز می توانند، حتی اگر غیر یهودی باشند، تابعیت
اسرائیل را کسب کنند. با اینکه دولت به آن دسته افرادی که ادعا می کنند، یهودی
هستند، تابعیت می دهد و آنان را شهروند می داند، بسیاری آنان، از سوی ریاست
خاخام های اسرائیل به عنوان یهودی به رسمیت شناخته نمی شوند. این مسئله امروزه
به مشکلی اساسی و جدی برای اینان تبدیل شده است. مناقشه و نزاع بر سر این مسئله
سال ها است که در جریان است و این مسئله با عنوان «چه کسی یهودی است؟» شهرت
یافته است.

عدم اعتراف به یهودی بودن اینان، اعصاب لائیک های اسرائیل
را نیز به هم ریخته است که ریاست خاخام های اسرائیل به دلیل موضعی که در برابر
اینان دارد و نیز به دلیل سلطه اش بر احوال شخصی شهروندان، هدف انتقاد شدید خود
قرار داده اند؛ حتی حزب لائیک شینوی (دگرگونی) اساسا برای مبارزه با این سلطه و
دخالت تشکیل شده است. ریاست خاخام های اسرائیل، مرجع تشخیص صحت و سقم یهودی
بودن فرد مدعی یهودیت است. تعریف ریاست خاخام ها از یهودی چنین است. «یهودی کسی
است که از مادری یهودی زاده شده باشد یا از طریق مذهب ارتدکس (مذهب ریاست
خاخام ها)، به یهودیت تغییر دین داده، به دین دیگری نگرویده باشد».

فرقه های غیر رسمی

الف: فرقه یهودیان قرّائی

از جماعت هایی که اغلب کمی پس از اعلان دولت اسرائیل به آن
سرزمین کوچیدند، فرقه یهودیان قرّائی هستند که فرقه قدیمی و بزرگی از یهودیان
هستند که در قرن دوم هجری (هشتم میلادی) در عراق ظهور یافتند. مؤسس و رهبر نخست
این فرقه، عنان بن داود است. این فرقه به رغم آنکه همه فرقه های یهودی در شرق
نزدیک، تحت فشار شدید بودند، در کشورهای این منطقه رو به گسترش نهاده، تفاوت
این فرقه با دیگر فرقه های یهودی این است که تلمود را به عنوان کتاب مقدس و
منبع دوم شریعت یهود، پس از تورات نمی شناسد، چنان که فرد متولد شده از مادر
غیر یهودی و پدر یهودی را یهودی نمی داند. افزون بر این در مسائل طلاق، ازدواج،
نماز و… هم اختلافاتی میان این فرقه با دیگر فرقه ها دیده می شود. خاخام های
ارتدکس پیروان فرقه قرائین را از دایره دین یهود خارج می دانند و معامله و
ازدواج با آنان و حتی سکونت در میانشان را حرام می دانند.

رئیس سابق خاخام های سفاردی، خاخام نسیم، در پاسخ به
استفتائی درباره امکان ازدواج با قرائی ها نوشت: چنین اقدامی ممکن (جایز) نیست،
مگر آنکه قرائیان به ارتدکس تغییر مذهب دهند. رئیس سابق خاخام های اشکنازی
خاخام ترمان نیز اعلام کرد: علمای ما هر شخصی را که منع و حرمت ازدواج با
قرائی ها را نادیده بگیرد، لعنت کرده اند؛ از این رو برداشتن این منع ممکن
نیست. از آنجا که مسائل حقوق مدنی و شخصی با رئیس خاخام ها مرتبط است، قرائی ها
در نتیجه موضع او، از مشکلات فراوانی رنج می برند. آنان نمی توانند از ریاست
خاخام ها، سند ازدواج و طلاق بگیرند یا مرده های خود را در گورستان یهودیان به
خاک بسپارند و حق عضویت در شورای شهر را ندارند. در نتیجه این محرومیت ها، این
فرقه، نهادی دینی تأسیس کرده که به مسائل یاد شده، یعنی حلال و حرام و پاک و
ناپاک اعضای فرقه خود رسیدگی می کند. این فرقه از سوی ریاست خاخام ها، فرقه ای
منقطع و منفصل از دین یهود شناخته می شود و بر این اساس، دولت اسرائیل با آنان،
مانند دیگر طوایف غیر یهود، مانند درزی ها، مسیحیان، مسلمانان و بهائیان رفتار
می کند. این فرقه، معامله دولت با اعضای خود را به عنوان شهروندان درجه دوم،
خیانت به شمار می آورند؛ به همین دلیل، شمار زیادی از آنان به فرانسه و کانادا
و ایالات متحده امریکا کوچیده اند.

ترقی خواهان، اصلاح طلبان و محافظه کاران

از دیگر گروه های یهودی که در اسرائیل، به عنوان یهودی
شناخته نمی شوند، گروهی هستند که خود را ترقی خواه می نامند. اینان در اصل
یهودیان اصلاح طلب و محافظه کار (مسورتی) هستند. یهودیان اصلاح طلب، در اوایل
قرن نوزدهم در آلمان ظهور کردند و یهودیان محافظه کار نیز از آنان منشعب شدند.
اینان در مسائل اساسی با یهودیان ارتدکس اختلاف نظر دارند؛ برای مثال بر خلاف
یهودیان ارتدکس که به عصمت تورات و خطاناپذیری آن باور دارند، معتقدند که تورات
را انسان هایی در مراحل مختلف نوشته اند که از خطا و لغزش مصون نبوده اند. این
گروه به قداست تلمود نیز باور ندارند و تنها بخشی از آن را می پذیرند. یهودیان
محافظه کار به ویژه معتقدند که وحی پدیده ای مستمر است و شریعت در حالت تکامل و
تحول مداوم است. آنان و اصلاح طلبان، دارای هیأت هایی هستند که به تشریع احکام
جدید ـ در صورت مقتضی ـ مبادرت می ورزند. این دو گروه، هم چنین برای زن حق
خاخام شدن و انجام وظایف خاخام، مانند امامت نماز، خواندن وعظ، اشراف بر شعائر
و مناسک و مناسب های دینی و… را قائلند. این دو گروه، امروزه ده ها خاخام زن
دارند؛ در حالی که در مذهب یهودیان ارتدکس، خاخام شدن زن ها حرام است و یهودیان
ارتدکس، عقد ازدواج و دیگر عقودی را که خاخام های این دو گروه منعقد کنند، باطل
می دانند. بسیاری اصلاح طلب ها، بر خلاف ارتدکس ها که یهودی بودن مادر را شرط
ضروری یهودی بودن فرد می دانند، معتقدند که شرط ضروری، یهودی بودن پدر است.
آنان ازدواج یهودی با غیر یهودی را هم جایز می شمارند.

چنین احکام و عقاید متفاوتی، آنان را در نظر رئیس خاخام ها
و یهودیان ارتدکس، خارج از دین یهود قرار داده است. در سال های نخست تأسیس رژیم
اسرائیل، این گروه از به رسمیت شناخته نشدن خود از سوی ریاست خاخام ها به بن
گوریون و گلدامایر شکایت بردند. آن دو از اعضای این دو فرقه خواستند، تا شمار
مهاجران خود را به اسرائیل، آن قدر افزایش دهند تا به قدرتی در درون اسرائیل
تبدیل شوند و مورد اعتراف و رسمیت قرار گیرند. ریاست خاخام ها، گاه،
بیانیه هایی علیه این گروه صادر کرده است. در یکی از این بیانیه ها آمده است:
«اصلاح طلب ها فرقه دینی جدایی در اسرائیل هستند. دین آنان در همه ابعاد با دین
یهود متفاوت است، زیرا به تورات ایمان ندارند و ازدواج مختلط را جایز
می دانند». اسحاق نسیم، رئیس سابق خاخام های سفاردی نیز اعلام کرد: «اصلاح طلبی
دین نیست» و در یکی از بیانیه های خود، مردم را از نمازگزاردن در کنیسه های این
دو گروه منع کرد. در بیانیه سال ۱۹۸۲ رئیس خاخام ها آمده است: نماز گزاردن در
کنیسه های اصلاح طلبان و محافظه کاران مطلقا حرام است و هر کس در این کنیسه ها
نماز بگزارد، به وظایف تورات و تکلیف نماز عمل نکرده است.

در سال ۲۰۰۴ م، اعلامیه ای در روزنامه های ارتدکس منتشر شد
که امضای خاخام های بزرگ ارتدکس، مانند خاخام شالوم یوسف الیاشیف و خاخام عوفا
دیا یوسف رهبر معنوی حزب شاس، در پای آن بود. در این اعلامیه، درباره اصلاح
طلبان و محافظه کاران آمده است: «آنان دیانت یهود را ویران می کنند و می کوشند،
سرزمین مقدس را به آتش بکشند و بنا به (آموزه های) تورات، به رسمیت شناخته
نخواهند شد. مذاکره با این دو حزب که تورات را تحریف کرده اند، مطلقا ممنوع
است». خاخام ها و سیاستمداران ارتدکس یهود، از هر مناسبتی برای یاد آوری عدم
صحت یهودیان این دو گروه و عدم مشروعیتشان بهره می گیرند. با این عقاید این دو
گروه، به رسمیت شناخته نمی شود، شمار آنان در اسرائیل رو به افزایش است و
فعالیت هایشان گسترده است و دارای مؤسسات و کنیسه ها بسیاری هستند. دولت
اسرائیل هم آنان را به رسمیت می شناسد و به آنان تابعیت می دهد و آنان را
شهروندانی برخوردار از حق شهروندی کامل می داند. از سوی دیوان عالی اسرائیل،
احکامی صادر شده که به آنان اجازه می دهد، به رغم مخالفت رئیس خاخام ها، عضو
شورای شهر شوند. با اینکه این دو گروه، خود از سوی خاخام ها به رسمیت شناخته
نشده اند؛ ولی برخی دیگر مهاجران، مثل مهاجران روسی برای در آمدن به آیین یهود
کسب تابعیت اسرائیل، به این گروه ها پناه می آورند و از آنان گواهی در آمدن به
آیین یهود دریافت می کنند. محافظه کاران و اصلاح طلبان از گروه های فعال در
جنبش صهیونیسم هستند و هر یک دارای سازمان خاصی هستند که فعالانه در جهت تحقق
اهداف صهیونیسم فعالیت می کنند؛ از جمله در کمک به مهاجران و سامان دادن کار
اسکان و تابعیتشان فعال هستند. هر یک از این دو گروه، شهرک های خاصی هم دارند و
با دولت در حال رایزنی برای کسب نهاد ریاست خاخامی برای گروه خود هستند؛ اما
فشاری که ریاست خاخام ارتدکس بر دولت وارد می کند، تحقق این امر را در آینده
نزدیک، با دشواری مواجه ساخته است؛ اما تحقق چنین خواسته ای در دراز مدت، با
توجه به فزونی شمار اصلاح طلبان و محافظه کاران، در نتیجه زاد و ولد و
مهاجرت های مداوم بعید نیست. شمار پیروان این دو گروه در ایالات متحده، به بیش
از سه میلیون می رسد و آنان به دلیل کمک های مالی اشان، تأثیر زیادی بر اسرائیل
دارند و بر سیاست های ایالات متحده هم مؤثرند.

بازسازی یهود

فرقه باز سازی یهود، فرقه ای جدید است که خاخام معروف
مردخای قبلان (و ۱۹۸۰)، در نیمه اول قرن بیستم، در ایالات متحده تأسیس کرد. این
فرقه نخستین فرقه یهودی است که در ایالات متحده شکل گرفت. مردخای افکار خویش را
در کتابی مهم به نام «یهود به مثابه تمدن» تدوین کرده است. خاخام مردخای معتقد
است که یهودیت، تنها دین نیست، بلکه تمدنی دینی و پیشرفته است که در شکل گیری و
تولید آن شماری از عناصر مانند ادبیات، میراث ملی، هنر، سنت ها و… مشارکت
داشته اند و دین یکی از این عناصر است و تمام این عناصر، همگی در حال تحول و
تکامل هستند؛ از این رو وی معتقد است که شریعت هم باید تحول یابد تا پاسخ گوی
نیازهای عصر و زمانه باشد. وی به وحی بودن تورات یا عصمت و مصون بودن آن از خطا
اعتقاد ندارد، زیرا به وسیله نویسندگان مختلف و در عصرهای مختلف نوشته شده است
و کسانی هم که آن را نوشته اند، بشر بوده اند. خاخام مردخای هم چنین معتقد است،
پاره ای احکام در آیین یهود وجود دارد که با گذشت قرن ها از آن، دچار جمود و
کهنگی شده اند و بر یهودیان امروز، واجب است که از این گونه احکام خلاص شوند و
این برای بقایشان ضروری است. وی معجزاتی را که در تورات از آنها یاد شده انکار
می کند. این فرقه با حذف و اضافه کتاب های نماز (نیایش) دیگر یهودیان، چندین
کتاب نماز تألیف کرده است. در این کتاب های باز تألیف شده، موضوع نزول تورات بر
کوه سینا حذف شده است. هم چنین اصل نمازی که به شخص مسیح مخلص اشاره دارد، حذف
شده است. عبارت هایی هم که اشاره به مسائل ثواب و عقاب یا ملت برگزیده بودن
یهودیان دارد، برداشته شده است؛ در حالی که بیشتر کتاب های نماز یهودیان بر
برگزیده بودن ملت یهود تأکید دارد. مؤسس این فرقه به این که یهود ملت برگزیده
خداست مطلقا اعتقادی ندارد و این عقیده را عقیده ای نژاد پرستانه می داند که با
عصر و زمانه هیچ سازگاری ندارد و نوعی خود فریبی و خود آزاری برای معتقدان به
آن است و معنایش این است که برگزیدگی، چیزی است که فرد آن را به ارث می برد.

زیان دیگر این عقیده ـ چنان که خاخام مردخای می گوید ـ آن
است که برتری طلبی یک نژاد مشخص را توجیه می کند و نا برابری خلق را امری عادی
جلوه می دهند؛ در حالی که چنین چیزی غیر دموکراتیک و غیر اخلاقی است. مردخای
معتقد است که هر ملتی در تاریخ نقشی دارد و یهودیان هم مانند دیگران بوده اند و
متمایز و برتر از دیگران نبوده اند. وی به منتقدانی که می گویند: دست کشیدن از
اعتقاد به ملت برگزیده بودن یهود، سبب از بی