پاورپوینت کامل روایتی مستند از طالبان; نگاهی به کتاب «القاعده و هم پیمانانش» نوشته کمیل الطویل ۵۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل روایتی مستند از طالبان; نگاهی به کتاب «القاعده و هم پیمانانش» نوشته کمیل الطویل ۵۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل روایتی مستند از طالبان; نگاهی به کتاب «القاعده و هم پیمانانش» نوشته کمیل الطویل ۵۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل روایتی مستند از طالبان; نگاهی به کتاب «القاعده و هم پیمانانش» نوشته کمیل الطویل ۵۵ اسلاید در PowerPoint :

۱

نام کتاب: القاعده و اخواتها

نویسنده: کمیل الطویل

ناشر: دارالساقی

محل نشر: بیروت

سال نشر: ۲۰۰۷ چاپ اول

پژوهش ها و کتاب های فراوانی درباره جنبش های اسلامی معاصر،
به ویژه جنبش هایی که خشونت را ابزار دست یابی به اهدافشان قرار داده اند، در
دسترس محققان و خوانندگان است؛ شماری از این کتاب ها و پژوهش ها، این جنبش ها
را از نگاهی سیاسی یا اجتماعی و شماری دیگر از رهیافت های فقهی ـ دینی، فلسفی و
یا تاریخی مطالعه کرده اند.

حوادث یازدهم سپتامبر ۲۰۰۱، نقطه آغاز سیل عظیمی از
نوشته ها، پیرامون القاعده و هم پیمانان آنها و نیز تشکل های جهادی زاییده آن
بود؛ اما غالب این نوشته ها و کتاب ها، به صورت شتابزده، فاقد مبانی علمی و
بدون توجه به بسترها و زمینه های تاریخی این جنبش ها نوشته شده و تحولات آنها
را از نظر دور داشته اند.

اما کتابی که اکنون در صدد معرفی آن هستیم، تألیف نویسنده و
روزنامه نگاری است که در تاریخ جنبش های اسلامی دارای تخصص است و پیشتر در سال
۱۹۹۸ کتاب ارزشمندی با عنوان «الحرکه الاسلامیه المسلحه فی الجزائر من الانقاذ
الی الجماعه» را درباره جنبش های اسلامی الجزایر تألیف و منتشر کرده است.

اما کتاب جدید وی درباره القاعده و هم پیمانانش، روایتی
موثق و مستند به دیدارهای شخصی صورت جلسه محاکمه ها، تحقیقات، اعتراف های شخصی
و… است.

روایتی که کمیل الطویل از القاعده تدوین کرده، با داده هایی
غنا یافته، که از نگره ها و رهیافت های مختلفی در تاریخ نگاری القاعده قابل
تحلیل است. وی به مطالعه القاعده در ارتباط با سه جنبش اسلامی اصلی که در تکوین
آن مؤثر بوده اند، پرداخته، که آن سه جنبش عبارتند از: جماعت الجهاد در مصر و
جماعه الاسلامیه المسلحه در الجزائر و الجماعه الاسلامیه المقاتله در لیبی.

نویسنده، انتخاب این سه جنبش را به طور ویژه به دو علت
اساسی مستند می کند: نخست اینکه همه آنهاعملا در محیط افغان ـ عرب ها و به طور
همزمان در پایان دهه هشتاد و آغاز دهه نود ـ یعنی در همان زمانی که تشکیلات
القاعده به وسیله اسامه بن لادن در سال ۱۹۸۸ تأسیس شد ـ پدید آمدند و یا باز
سازی شدند.

علت دوم این است که این سه جماعت، تنها جماعت های جهادی در
جهان عرب هستند که بنا به ملاحظات دینی و با عنوان اینکه نظام سیاسی حاکم بر
این کشورها مرتد هستند، جنگی حقیقی را برای ساقط کردن نظام های سیاسی در
کشورهایشان به راه انداختند.

افغانستان، آغاز راه

جهاد در افغانستان، پس از تهاجم روسیه به این کشور در
دسامبر سال ۱۹۷۹، به صورتی کُند و ضعیف آغاز شد تا اینکه امریکایی ها و برخی
کشورهای خلیج فارس در سال های نخست دهه هشتاد به سبب هراس از دست یابی
کمونیست ها به منابع نفت، به کمک مالی و تسلیحاتی افغان ها شتافتند و داوطلبان
عرب را روانه افغانستان کردند.

در پایان سال ۱۹۸۴ شیخ عبد الله عزام پدر معنوی افغان ـ
عرب ها به همراهی اسامه بن لادن و جمعی دیگر، دفتر خدمات مجاهدان را با هدف
اشراف بر پیوستن عرب های داوطلب به گروه های افغانی تأسیس کردند.

در پایان سال ۱۹۸۶، اسامه بن لادن مهمانسرای بیت الانصار را
به موازات دفتر خدمات مجاهدان، در پیشاور تأسیس کرد، که این مسئله نقطه آغاز
تأثیر پذیری وی از اندیشه جماعت های جهادی و دوری از اندیشه اخوان المسلمین به
شمار می رود، که شیخ عبد الله عزام نماینده آن بود. پس از فزونی گرفتن و گسترش
رفت و آمدهای مجاهدان و پیوستن آنها به جبهه ها و نیز کثرت کشته ها و مجروحان،
اسامه بن لادن تصمیم گرفت تا مرکزی را برای ثبت مشخصات کامل تمام داوطلبانی که
به افغانستان می آیند، تأسیس و سازماندهی، آموزش و اعزام آنها به جبهه ها نیز
از سوی همین مرکز انجام شود، که وی بعدها، یعنی در سال ۱۹۸۸ نام القاعده را
برای این مرکز ثبت کرد.

نویسنده کتاب روایت های متعددی از فعالان القاعده درباره
ماهیت و اهداف این تشکیلات ذکر می کند: پاره ای از آنها معتقدند که القاعده
برای اهدافی جهادی در افغانستان و خارج از افغانستان به ویژه مبارزه با حکومت
کمونیست یمن جنوبی تأسیس شده، اما گروهی دیگر بر آنند که این تشکیلات با هدف
سرنگونی نظام های عربی و بر پایی خلافت تأسیس شده و نخستین امیر آن ابو ایوب
عراقی بود، نه اسامه بن لادن.

به هر روی اعضای این تشکیلات تازه و عناصر بنیان گذار آن،
صرفا مجاهدانی نبودند که بدون هیچ گونه پیشینه تشکیلاتی برای مبارزه با روس ها
به افغانستان رفتند، بلکه آنها از اعضای تشکل های جهادی ای بودند که در مصر،
سوریه، الجزائر، لیبی و کشورهای دیگر سرکوب شده بودند. اینان پس از بروز
نشانه های شکست کمونیست ها در افغانستان، احساس کردند که فرصتی مناسب در
افغانستان برایشان فراهم شده تا رزمندگان خود را سازماندهی و آموزش دهند و سپس
به کشورهایشان بازگردانند تا مقدمات شروع حرکت جهادی تازه ای را فراهم آورند.

لذا بسیاری از این افراد با حمایت حکومت کشورهای خود، که با
امید برنگشتن اینان، چشم خود را به روی مهاجرتشان بسته بودند، به افغانستان
منتقل شدند.

اما همین که مجاهدان عرب به افغانستان رسیدند، مشاهده کردند
که جهادی که به خاطر آن پا به افغانستان گذاشته اند، در حال پایان است، لذا پس
از عقب نشینی روس ها از افغانستان در سال ۱۹۸۹ چاره ای ندیدند جز این که به
مرحله پس از افغانستان بیندیشند.

در عرصه جهاد افغانستان، طیف های گسترده ای از جهادی ها،
اخوان المسلمین، سلفی ها و دیگران با هم تلاقی پیدا کردند، که در میان آنها
کشمکش های فکری ای رخ داد که در نتیجه آن مفهوم «جهاد»ی که می بایست در مرحله
پس از افغانستان مورد اتکای افغان ـ عرب ها باشد، معین شد. البته در میان این
کشمکش ها شاخه جماعت الجهاد مصر ـ که مبتنی بر اندیشه های محمد عبد السلام فرج
است ـ و امام شریف و ایمن الظواهری و عمر عبد الحکیم (ابو مصعب السوری) پیروز
شدند. چکیده تعریف آنان از مفهوم جهاد در مرحله جدید، توجیه جهاد بر ضد
حکومت هایی بود که شریعت را اجرا نمی کنند و بر اساس آنچه که خدا نازل کرده
حکومت نمی کنند. در تعریف آنان جریان های اسلام گرایی هم که با اندیشه
جماعت های جهادی موافق نیستند، به ویژه جنبش اخوان المسلمین فاقد مشروعیت
هستند.هنوز دو سال از تأسیس القاعده نگذشته بود که نهالی که جهادی ها در
مهمانسراهای پیشاور و اردوگاه های آموزشی افغان ـ عرب ها کاشته بودند،
میوه هایش را در قالب جماعت های جهادی ای داد که در مصر، الجزائر، لیبی و
کشورهای دیگر سر بر آوردند.

در مصر، جهادی هایی که در نیمه دهه هشتاد از زندان ها خارج
شده و در افغانستان صفوف خود را باز سازی کرده بودند، پس از بازگشت به کشور
خود، تصور روشنی از وظیفه ای که بر دوش دارند، نداشتند. بسیاری از آنها توسط
مقامات امنیتی مصر کشف و در اواخر سال ۱۹۹۲ محاکمه شدند، که در جریان محاکمه به
طلائع الفتح (پیشگامان فتح) مشهور شدند، ولی مجموعه های زیادی از آنان نیز
شناسایی نشدند و حتی وارد درگیری با نیروهای امنیتی شده و ترورها به راه
انداختند و در طول نیمه نخست دهه نود، گردشگران خارجی را هم از تهاجم خود در
امان نگذاشتند. در الجزائر، جهادی هایی که در اردوگاه های القاعده آموزش دیده
بودند در سال ۱۹۹۱ جماعتی را با نام الجماعه الاسلامیه المسلحه تأسیس کردند و
اقدام مسلحانه و برخورد مستقیم و شدید با نظام سیاسی را ترجیح دادند.

این جماعت مسلح به سرعت زیاد و به مدد خلأ موجود در عرصه
اسلام گرایی و زندانی بودن طرفداران جبهه نجات بخش الجزائر (جبهه الانقاذ) و
عدم وجود مرجعیت و مرکزیتی برای آن دسته از طرفداران این جبهه که به زندان
نرفتند و به کوه ها گریختند، رو به گسترش نهاد و تبدیل به برجسته ترین قدرت
حاضر در عرصه فعالیت مسلحانه شد؛ به ویژه پس از آن که دو جریان محمد سعید از
«جبهه نجات بخش» و جریان سعید مخلوفی از «جنبش دولت اسلامی» به این جماعت
پیوستند.

در لیبی، جهادی های بازگشته از افغانستان در سال ۱۹۸۹
«الجماعه الاسلامیه المقاتله» (جماعت اسلامی جنگجو) را به طور سری تأسیس کردند
و همانند مصری ها و الجزائری ها به صورت مستقیم با نیروهای امنیتی درگیر نشدند،
زیرا به این باور رسیده بودند که هنوز وقت مبارزه مسلحانه مستقیم نیست، لذا
هسته هایشان را در درون کشور تأسیس و امیران مناطقشان را تعیین کردند.

این جماعت تا سال ۱۹۹۵ که نیروهای امنیتی لیبی برخی از
هسته هایشان را کشف کرد،