پاورپوینت کامل علم کلام و نوآوری ۲۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل علم کلام و نوآوری ۲۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل علم کلام و نوآوری ۲۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل علم کلام و نوآوری ۲۱ اسلاید در PowerPoint :

۲

۱. «علم کلام» یکی از «علوم بنیادی ادیان» است که به عنوان
واسطه ای بین «دین و دانش های بشری»، روابط این دو را بازگو و سعی می کند دین
را در مقابل «دانش های زمانی و مکانی بشری» از نظر تطابق با زمان و مکان قابل
تفسیر کند تا زمینه سریان و جریان دین در «جامعه و فرهنگ سیال بشری» فراهم
گردد. پس «مرگ و زندگی و رکود و نوآوری» هر دین، مشروط به علم کلام آن دین و
«حضور و عدم حضور اجتماعی دین» نیز بسته به کلام می باشد.

۲. علم کلام همانطور که از نام آن پیداست، یک «علم ارتباطی»
است، چرا که در پی بیان حقانیت خود از طریق استدلال و گفت و گو درباره دین و
ادیان دیگر است. پس «پردازش اطلاعات» کلامی به گونه ای است که بتواند به
استدلال بپردازد و «رقیب معرفتی» به عنوان یک شاخص مهم در ذهن کلامی است که
بتواند برابر آن «برهان سازی» کند. از این رو علم کلام یک علم ارتباطی است و
«ارتباط دانش» آن را شکل محتوایی و صوری می بخشد.

۳. علم کلام، فراخی و تنگی (قبض و بسط) هر دین در مواجهه با
«جهان» را شکل می دهد و هر چه کلام یک دین فراخ تر باشد، جهان آن دین و معرفت
دینی گشوده تر است و هر چه تنگ تر، «نظام ارتباطی دین» بسته تر است. پس «قدرت و
اقتدار ارتباطی دین» از کلام آن ناشی می شود.

تاریخ کلام ادیان ناشی از فرود و فراز کلام آنهاست و فهم
تاریخی ادیان به شکوفایی و نوآوری در کلام آنها کمک خواهد کرد.

۴. «فرود و فراز» کلام تابع دو عامل است، یکی «گشوده بودن
یک دین» نسبت به کل دانش های بشری، که «سازمان های دینی» بایستی در فراگیری
دانش های بشری تلاش کنند و دیگر «مطالعات درون دینی» یا مطالعات «متون اصلی
دین» که این دو عامل متلازم هم هستند؛ یعنی هر چه یک دین نسبت به دانش های بشری
گشوده تر باشد رجوع به متون اصلی بیشتر خواهد شد و هر چه رجوع به متون اصلی
بیشتر باشد، دین نسبت به جهان گشوده تر عمل می کند؛ پس سیاستگذاری معرفتی
سازمان های دینی ـ که کلام در رأس آن قرار دارد ـ بسیار ضروری و مهم می باشد.

۵. آنچه در کلام رخ می دهد، یک نوع «چارچوب تئوریک» برای
مطالعات دینی است که یک «چارچوب مرجع» برای تحقیقات دینی بوده و بدون این
چارچوب، تحقیقات دینی به «فرآیندی سرگشته و گاهی متضاد» تبدیل می شوند که
«لایغنی من الحق شیئا» و آنچه از این فقدان چارچوب تئوریک به وجود می آید، نا
امیدی معرفتی و فکری است که نتیجه آن تسلیم در برابر «معرفت های وارداتی» و
«تعلیق در فضا و جهت یابی بیرونی و سرگشتگی تراکمی» است.

۶. در «فضای تعلیقی تئوریک» یک نوع «خُردبینی و کلان
نابینی» رخ می دهد که در «سازمان دانشی»، به صورت «دانش های عملی ناکارآمد» و
«انشقاق بین حوزه های معرفتی» به گونه سازمانی، تجلی می کند (مثل فقهی شدن
سازمان حوزه ها و جنبی شدن دروس کلان مثل فلسفه، کلام و تفسیرهای متون مثل قرآن
و نهج البلاغه و متون روایی و…) و زمانی که بین حوزه های کلان و خُرد یک
سازمان تحقیقاتی، انقطاع به وجود می آید، «رکود علمی به گونه سازمانی» به وجود
می آید که سرمد است.

۷. اگر چارچوب کلامی سازمان دینی تدوین شد، چارچوب های کلان
تحقیقاتی تدوین می شود و «چارچوب های کلان تحقیقاتی»، «چارچوب های روشی عظیم»