پاورپوینت کامل نوزایی اسلامی و سرنوشت آینده ۴۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نوزایی اسلامی و سرنوشت آینده ۴۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نوزایی اسلامی و سرنوشت آینده ۴۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نوزایی اسلامی و سرنوشت آینده ۴۵ اسلاید در PowerPoint :

۲۶

مستقبل الاسلام فی الغرب و الشرق

مؤلفان: عبد المجید شرفی و مراد هوفمن

ناشر: دارالفکر

محل نشر: دمشق

سال نشر: ۲۰۰۸ چاپ اول

از بیش از یک قرن پیش و همزمان با آشنایی اندیشمندان و
تحصیل کردگان مسلمان با جهان غرب و حجم شگرف تحولات در آن سمت و سو، پرسش از
راز پس ماندگی جهان اسلام و بلکه کل شرق، از پرسش های مهمی است که همواره ذهن و
فکر اهل اندیشه را به خود مشغول داشته است. اندیشمندان مسلمان در پی چاره
اندیشی برای برون رفت از انحطاط و یافتن مسیر نوزایی اسلامی تازه ای بر آمدند
که قدرت رویارویی با چالش های جدید جهانی را داشته باشد.

یکی از تازه ترین تلاش های اندیشمندان مسلمان در کتابی نمود
یافته که اخیرا از سوی دارالفکر دمشق و در ضمن سلسله کتاب های «گفت و گوهای قرن
جدید» منتشر شده است. طرف های این گفت و گو، «عبدالمجید شرفی» روشنفکری شرقی
(تونسی) و «مراد هوفمن» دیپلماتی غربی (آلمانی) که در سال ۱۹۸۲ به اسلام
گرویده، هستند.

از عبد المجید شرفی، کتابی با نام عصری سازی اندیشه دینی در
سال ۱۳۸۲ به قلم محمد امجد ترجمه و از سوی نشر ناقه منتشر شده است.

مسلمانان و آینده

در بخش آغازین کتاب، عبد المجید شرفی در مقدمه بحث خود،
پرسش از آینده را از پرسش های جدیدی می داند که به اندیشه اسلامی معاصر عرضه
شده است. وی بر آن است که این تازگی، اسباب و عللی دارد؛ از جمله این که
مسلمانان، قرن های طولانی در رکود تمدنی ای به سر می بردند که در درازای آن
قرون، تنها به انتظار قیام رستاخیز و آن لحظه به هم خوردن بساط طبیعت بودند و
تمام همشان مصروف رصد نشان های نزدیکی آن لحظه و آمادگی برای پایان جهان بود.
آنان چنین باور داشتند که سرک کشیدن به آینده، از امور غیبی ای است که کار بشر
نیست و جز خدا کسی از غیب سر در نمی آورد. به باور شرفی این وضع و حال منجر به
غیبت برنامه ریزی عقلانی در فعالیت های اسلامی معاصر شده است.

با این حال خود شرفی هم اذعان دارد که اجماع بر سر آنچه که
در آینده اتفاق خواهد افتاد دشوار است، اما در خطوط نشانه های آینده، به
اندازه ای هر چند اندک از اتفاق نظر بر سر خصائص گذشته و اکنون می توان دست
یافت. شرفی اضافه می کند که مسلمانان از زمان وفات رسول خدا(ص) از نبود اجماع
میان خود بر سر مسائل مرتبط به سیاست و قانون و نگاه به دیگری رنج برده اند.

با این حال آنچه که اکنون محل اجماع میان همه طرف های
اسلامی است و در آن هیچ اختلافی وجود ندارد این است که اسلام اکنون در وضع
مناسبی قرار ندارد و ضعف اسلام نیازمند تدبیر و تدارک ریشه ای و سریع است، به
ویژه اینکه تحولات ژرف و شگرفی در همه ابعاد زندگی مدرن، از علوم انسانی و
اجتماعی گرفته تا انقلاب ارتباطاتی ای که زمان و مکان را در نوردیده است، رخ
داده و به تبع این تحولات، جایگاه دین به ضعف تکیه گاهی در تفسیر پدیده های
اجتماعی و طبیعی دستخوش تغییر شده و به عاملی ثانوی در تفسیر و نقد پدیده های
انسانی تبدیل شده است.

آینده مسلمانان از نظر شرفی در گرو کار و تلاش خودشان است
هر چند که آنان از تحولات شگرف یاد شده ابراز هراس می کنند. نویسنده علت هراس
مسلمانان را از تحولات یاد شده، آن می داند که غالب مسلمانان در جهانی قرار
می گیرند که در تولید مدرنیته سهمی نداشته است و به عنوان امری واقع و تحمیلی
با آن تلاقی نموده است.

تفسیر قرآن و علم کلام

عبد المجید شرفی در این فصل از مقاله خویش به شماری از
مشکلاتی که علوم اسلامی از منظری تازه و آینده نگرانه با آنها رویارو است اشاره
می کند. وی به محوریت متن قرآنی در اسلام ـ که اساس و مرجع عقاید و رفتار
مؤمنان را تشکیل می دهد ـ تأکید می کند، اما بر آن است که دشواره های اصلی در
تلاش برای فهم متون و ایجاد تأویلی تازه برای آنها است.

این از آن رو است که مباحث جدید زبان شناختی بر این امر
تأکید دارند که فهم هر متنی هر چند واضح باشد، در نهایت، تابع زبانی است که
بدان زبان نگاشته شده و نیز تابع شخصیت و فرهنگ کسی است که آن را مورد فهم قرار
می دهد. همین امر، توجیه کننده تنوع تفسیرهای قرآنی در دو قرن اخیر است، که
صاحبان این تفاسیر کوشیده اند داده های جدید معرفت و علوم انسانی و بشری را
مورد توجه قرار دهند. نمونه این تفاسیر و مفسران جدید، تفسیر شیخ محمد عبده است
که بسیاری از تأویلات اشعری را مطرح کرده و تفسیر فی ظلال القرآن سید قطب که
متن قرآنی را در استخدام بسیج سیاسی در آورده است.

شرفی معتقد است به رغم تعدد این تفاسیر، هنوز آگاهی ناقصی
از شرایط و تحولات معرفتی در گفتمان تفسیری وجود دارد که به نظر وی ناشی از
موانعی است که علمای مسلمان قدیم پدید آورده و آنها را در حیطه آنچه که علوم
قرآنی نام نهاده اند گرد آورده اند.

از این رو شرفی معتقد است کسی که می خواهد اقدام به کار
تفسیر نماید، پیش از ورود به کار مخاطره آمیز ترجمه کلام الهی و تلاش برای پاسخ
گویی به نیازهای انسان مسلمان امروز که متن مقدسش را قرائت می کند، بر چندین
مسئله تمرکز کند؛ نخست این که از بسیاری از آنچه که در تفاسیر سنتی متداول است،
فراتر رود و آنها را پشت سر بگذارد، زیرا معارف و دانش هایی که برای معاصران
فراهم است برای سلف فراهم نبود.

دوم اینکه روش های انتقادی ای که علوم جدید را به کار
می گیرند و می کوشند آنچه را مصحف بیان نموده، با یافته های کاوش ها و جست و
جوها مقایسه کنند، اجرا کنند و از قرائت های مختلف ـ غیر از مصحف عثمانی رایج ـ
و حتی قرائت های شاذ و غیر رسمی مانند مصحف ابن مسعود هم بهره گیرند. در این
مسیر، شرفی پاره ای از تأویلات و یا فهم های هرمنوتیکی خویش را به عنوان مدخلی
به قرائت تفسیری جدید مطرح می کند. یکی از این موارد، تفسیر وحی به عنوان تجربه
متمایز نبوی است که البته به نظر نویسنده از تأثیرات اجتماعی و فرهنگی و روحی
ای که پیامبر در آن می زیست به دور نبوده است و این عوامل در ساختار متن قرآنی
در شکل شفاهی اصلی اش ـ پیش از آن که در مصحفی مدوّن شود ـ تأثیر نهاده است.

در مسئله ختم نبوت هم نویسنده تحت تأثیر پاره ای متفکران
مسلمان مانند اقبال، آن را نه تنها آخرین حلقه از سلسله پیامبری، بلکه خروج از
مرحله طفولیت بشری به مرحله بلوغ و شکوفایی اش می داند و در نتیجه رسالت محمدی
مرزی را قرار می دهد، که انسان دیگر به نیروهای غیبی کار خود را وا نمی نهد و
در برابرش افق های وسیعی از عمل و نوآوری، به مدد ابزارهایی که خود فراهم کرده
گشوده می شود.

شعائر و مراسم

شرفی بر آن است که هیچ دینی خالی از عبادات و مناسک و شعائر
نیست، اما مشکل این است که این عبادات و شعائر به دست فقها و متصوفه، جایگاهی
فراتر از حد خود یافته اند.

سکولاریسم

شرفی پس از طرح مهم ترین مشکلات اندیشه اسلامی، به بسط
پاره ای از مسائل نظری اندیشه اسلامی می پردازد و می کوشد آن را با اوضاع مورد
ا