پاورپوینت کامل مروری بر آراء حکمای اسلامی در خصوص عقل عملی ۳۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مروری بر آراء حکمای اسلامی در خصوص عقل عملی ۳۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مروری بر آراء حکمای اسلامی در خصوص عقل عملی ۳۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مروری بر آراء حکمای اسلامی در خصوص عقل عملی ۳۱ اسلاید در PowerPoint :

۱۴

در یک تقسیم بندی کلی می توان نظریات مختلف درباره عقل عملی
را به دو گروه عمده تقسیم نمود. در گروه اول تمام نظریاتی قرار می گیرند که عقل
عملی را همچون عقل نظری قوه ای عالمه مدرک می دانند، و در مقابل نیز گروه دومند
که عقل عملی را محرک و قوه عامله می دانند.

کسانی که عقل عملی را قوه عامله می دانند، در حقیقت اطلاق
کلمه عقل را بر این قوه، اشتراک لفظی می دانند؛ در نظر آنان عقل نظری، قسمی در
مقابل عقل عملی نیست. بهمن یار در التحصیل طرفدار چنین نظریه ای است . صاحب
محاکمات نیز در تفسیر قول ابن سینا در اشارات نیز چنین قولی را به شیخ نسبت
می دهد. گرچه استناد چنین قولی به ابن سینا نادرست به نظر می رسد. برخی از
محققین متأخر نیز بر چنین تعریفی از عقل عملی اصرار دارند.

گروهی که عقل عملی را قوه عالمه می دانند، در تعریف خود از عقل عملی با یکدیگر
توافق ندارند و اقوال آنان را به دسته های مختلفی می توان تقسیم نمود.

عده ای ملاک تفاوت عقل عملی و نظری را به نوع مدرکات از حیث
اینکه این مدرکات مربوط به عمل هستند و یا غیر عمل می دانند. محقق طوسی در شرح
اشارات و به تبع ایشان علامه حلی در کشف المراد و نیز برخی از علمای معاصر
طرفدار چنین نظریه ای هستند.

البته همین قول نیز می تواند به اقوالی تقسیم شود. یعنی اگر
تفاوت بین مدرکات عملی و نظری تفاوت ماهوی نباشد، تفاوت عقل عملی و نظری تفاوتی
اعتباری است و در حقیقت یک قوه است که گاهی عقل عملی نامیده می شود و گاهی نیز
عقل نظری را بر می گزیند. اما اگر مدرکات مربوط به عمل و نظر با یکدیگر متفاوت
باشند و یکی از جنس «هست ها» باشد و دیگری از جنس «بایدها» که نتوان آنها را از
هست ها نتیجه گرفت، چنان که مرحوم علامه طباطبایی و شهید مطهری به آن معتقدند،
در این صورت اگر به قواعدی چون قاعده الواحد ملتزم باشیم و نیز آن را در این
موارد جاری بدانیم، نتیجه آن خواهد بود که نفس انسان دارای دو قوه متفاوت عقل
عملی و نظری است و در غیر این صورت می توان اینگونه معتقد بود که گرچه اختلاف
مدرکات نظری و عملی اختلافی ماهوی است، ولی یک قوه هر دو وظیفه را به عهده
می گیرد و دو قوه متمایز وجود ندارد.

گروه دیگری نیز تفاوت عقل عملی و نظری را تفاوت در مدرکات
از حیث کلی و جزیی بودن با قیوداتی می دانند.

ابن سینا را می توان در شمار این گروه به حساب آورد. وی عقل
عملی را مدرک احکام جزیی که از احکام کلی استنباط شده است و مربوط به حکمت عملی
است می داند. در مقابل عقل نظری مدرک تمامی احکام کلی و نیز مدرک احکام جزیی
مربوط به حکمت نظری است. بنابراین در نظر وی هر آنچه مربوط به حکمت عملی است از
مدرکات عقل عملی نیست، بلکه فقط احکام جزیی مربوط به حکمت عملی است که توسط عقل
عملی درک می شود و احکام کلی آن از مدرکات عقل نظری است. به نظر می رسد ملاصدرا
نیز همین تعریف را از عقل عملی و نظری ارایه کرده باشد.

بنابر تصریح ابن سینا تفاوت عقل عملی و نظری بر مبنای تعریف فوق تفاوتی اعتباری
است چه اینکه از اقسام چهار گانه: کلیات مربوط به نظر و عمل و جزییات مربوط به
نظر و عمل، فقط قسم آخر از مدرکات عقل عملی است و به دلیل آنکه همین جزییات
مربوط به عمل از عقل نظری استنباط شده است، تفاوتی ماهوی با ادراکات نظری
ندارد، لذا تفاوت عقل عملی و نظری اعتباری خواهد بود.

با تحقیق در اقوال مختلف درباره عقل عملی و نظری ممکن است تعاریف دیگری نیز به
دست آورد.

اقوال مختلف درباره حسن و قبح ـ در مواردی که عقل عملی قوه
مدرکه است و نه عامله ـ با تمام تفاوتی که دارند در یک نکته مشترکند و آن این
است که عقل عملی مدرک مفاهیم است و با علم حصولی سر و کار دارد. به عبارت دیگر
اقوال درباره عقل عملی و نظری ـ در مواردی که بحث از قوه عالمه است ـ دو
گروهند، یا تفاوت دو قوه را اعتباری می دانند و یا اذعان به وجود دو قوه در
انسان دارند، اما هر دو در این مشترکند که به هر حال عقل عملی نیز مدرک مفاهیم
و قضایا است، ولی گروه دوم به دلایلی عقل عملی را قوه ای متمایز از عقل نظری
می دانند.

ماحصل اینکه، نزاع در اقوال درباره عقل عملی یا نزاع در
اعتبارات است و به اعتبارات و تقسیم بندی های مختلف درباره یک حقیقت باز
می گردد و یا نزاع بر سر تفاوت ماهوی در مدرکات است، برخی برای درک این دو نوع
مدرک، وجود دو قوه را ضروری دانسته اند و برخی نیز هر دو ادراک را در عهده یک
قوه دیده اند. به نظر می رسد ضروری است که تعریف دیگری از عقل عملی و نظری
ارایه شود که در آن ملاک تفاوت از قبیل آنچه در سایر نظریات آمد نباشد، چرا که
در روان آدمی واقعیتی موجود است که اصطلاح «عقل عملی» برای آن اصطلاح مناسبی
است و درک و تحلیل و مفهوم سازی برای این واقعیت،یاریگر ما در مباحثی چون حسن و
قبح