پاورپوینت کامل انتخابات امریکا؛ واکاوی مولفه های امینیتی و سیاسی تاثیرگذار ۶۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل انتخابات امریکا؛ واکاوی مولفه های امینیتی و سیاسی تاثیرگذار ۶۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل انتخابات امریکا؛ واکاوی مولفه های امینیتی و سیاسی تاثیرگذار ۶۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل انتخابات امریکا؛ واکاوی مولفه های امینیتی و سیاسی تاثیرگذار ۶۰ اسلاید در PowerPoint :

۲۱

مقدمه:

«پنجاه و ششمین انتخابات ریاست جمهوری امریکا» در چهارم
نوامبر ۲۰۰۸ (۱۴ آبان ۱۳۸۷) برای انتخاب رئیس جمهور و معاونش برگزار می شود، که
«حزب جمهوریخواه» سناتور ایالت آریزونا «جان مک کین» و «حزب دموکرات» سناتور
جوان ایالت ایلی نویز «باراک اوباما» را برای رقابت برگزیده اند.

همچنین مجمع ملی حزب دموکرات و جمهوریخواه به ترتیب سناتور «جوزف بایدن» و
«ساراپالین» را به عنوان معاونان کاندیدای ریاست جمهوری برگزیدند.

با توجه به حضور نظامی – امنیتی ایالات متحده در محیط
پیرامونی جمهوری اسلامی ایران و نیز گسترش لفاظی ها و جنگ روانی – رسانه ای
آنها مبنی بر احتمال تحقق سناریوی حمله نظامی و نقش تأثیرگذار و رئیس جمهور به
عنوان فرمانده کل نیروهای مسلح ایالات متحده و مقاومت جمهوری اسلامی ایران در
برابر نظام سلطه همه جانبه؛ توصیه می شود اگر متولیان امر با هدف بهینه سازی
«مدیریت تصمیم گیری استراتژیک»، نسبت به شناسایی و اولویت بندی مؤلفه های
امنیتی – سیاسی تأثیرگذار بر انتخابات ریاست جمهوری امریکا و بینش سیاسی حاکم
بر هرکدام از کاندیداها، مطالعات لازم را مورد توجه قرار دهند تا با تبیین
سازوکارهای پاداستراتژی پدافند ملی و آسیب شناسی سناریوهای تهدیدزا، بتوان
اقدام های بازدارنده مناسب برای تضمین امنیت ملی را در دستور کار قرار داد.

۱ – نحوه مقابله با توسعه دانش هسته ای صلح آمیز و صنعت
بومی موشکی جمهوری اسلامی ایران

جمهوریخواهان به گسترش دامنه تحریم ها و یا حتی حملات نظامی
محدود برای تغییر رفتار دیپلماسی فعال هسته ای ایران معتقدند و از سه نوع تحریم
زیر بصورت همزمان حمایت می کنند که عبارتند از:

الف. گسترش تحریم ها در چارچوب بند ۴۱ فصل هفتم منشور ملل
متحد، که از مصادیق آن می توان به صدور قطعنامه ای ۱۷۳۷، ۱۷۴۷، ۱۸۰۳ شورای
امنیت اشاره کرد، که در آن عمق تحریم ها پایین، ولی گستردگی آن بالاتر است؛

ب. تحریم های فراآتلانتیک که از مصادیق آن می توان به
تحریم های بانکی اتحادیه اروپا و آمریکا اشاره کرد؛

ج. تحریم های یکجانبه.

هر سه مورد تحریم های فوق الذکر با هدف گسترش جنگ اقتصادی و
تضعیف نظام سازماندهی می شود.

در مقابل دموکرات ها ضمن تأکید بر مؤلفه های نرم افزاری؛
مانند حقوق بشر و دموکراسی لیبرال غربی؛ از گفتگوهای دوجانبه، غنی سازی محدود و
مقابله با ایران هسته ای از طریق مجاری شورای امنیت حمایت می کنند.

در این راستا دموکرات ها از ابزارهای براندازی نرم و
جمهوری خواهان از ابزارهای براندازی سخت برای به قدرت رساندن غیرمستقیم
کارگزاران حامی دیپلماسی انفعالی هسته ای اقدام می کنند و به عبارتی دیگر، هر
دو حزب دموکرات و جمهوریخواه در مورد جلوگیری از شکل گیری ایران هسته ای
صلح آمیز متفق القول هستند و فقط شیوه های مبارزاتی آنان تفاوت دارد.

جمهوریخواهان همزمان تلاش می کنند بین توسعه دانش هسته ای و
«صنعت بومی موشک های بالستیک جمهوری اسلامی ایران» وجود نوعی ارتباط را تداعی
کنند، تا زمینه های گنجاندن «مطالعات ادعایی» را در گزارش های مدیر کل آژانس
اتمی و یا قطعنامه های شورای امنیت فراهم کنند تا بتوانند ضمن تضعیف
«بازدارندگی بومی» زمینه های بازرسی از صنایع موشکی وزارت دفاع و بالتبع خروج
اطلاعات طبقه بندی شده نظامی را فراهم نمایند.

همزمان دولت بوش در راستای جنگ روانی – رسانه ای، ادعا
می کند، که بین «فعالیت های پرتاب ماهواره های فضایی» ج.ا.ایران با توسعه برد
موشک های بالستیک بین قاره ای ارتباط وجود دارد و تا سال ۲۰۱۰ موشک های تولید
ایران می تواند بخش هایی از خاک ایالات متحده را هدف قرار دهد.

موارد فوق الذکر بیانگر این است که نوعی ابهام امنیتی در میان هر دو حزب
دموکرات و جمهوریخواه در مورد میزان قابلیت های آفندی و پدافندی صنعت موشکی
ایران وجود دارد و آنان تلاش می کنند تا با بهره گیری از ابزارهای مختلف؛
زمینه های رفع این خلأ اطلاعاتی را فراهم کنند.

۲ – نحوه خروج از بحران عراق

تداوم بی ثباتی امنیتی و نیز ابهام در مورد چشم انداز حضور
نیروی آمریکایی در عراق و همچنین یافت نشدن تسلیحات کشتارجمعی و تقویت نفوذ نرم
جمهوری اسلامی ایران در لایه های ژئوپلتیک منطقه، به یکی از چالش های
جمهوریخواهان در انتخابات ریاست جمهوری چهارم نوامبر ۲۰۰۸ تبدیل شده است.

دولت بوش تلاش می کند تا با تصویب نهایی «توافق نامه امنیتی
دو جانبه امریکا و عراق» امتیازهایی را از دولت نوری المالکی دریافت کند و با
استقرار پایگاه های نظامی ثابت و بلند مدت در مرز ایران و عراق و نیز دادن
مصونیت قضایی به نیروها و شرکت های امریکایی، تا حدودی برمدیریت افکار عمومی
امریکا تأثیربگذارد.

جمهوریخواهان با فرافکنی و بهره گیری از ابزارهای جنگ روانی – رسانه ای تلاش
می کنند ناکارآمدی تأمین ثبات امنیتی – سیاسی در عراق را به مداخله برخی
کشورهای منطقه؛ مانند جمهوری اسلامی ایران نسبت دهند؛ در مقابل دموکرات ها
براساس گزارش «گروه مطالعات عراق» خواهان تداوم گفتگوهای دوجانبه با جمهوری
اسلامی ایران برای کاهش مشکلات مردم عراق هستند. تأثیرگذاری موضوع عراق در
جهت گیری افکار عمومی امریکا به حدی است که به شکست جمهوریخواهان در انتخابات
میاندوره ای کنگره در نوامبر ۲۰۰۶ منجر شد و یا حتی برخی از چهره های وابسته به
نومحافظه کاران براثر فشارهای کنگره و افکار عمومی مجبور به استعفا شدند، که از
چهره های شاخص آن می توان به «دو نالد رامسفلد، وزیر دفاع وقت امریکا، یکی از
مدافعان سرسخت حمله به عراق اشاره کرد.

دموکرات ها خواهان تنظیم یک «جدول زمانی برای خروج نظامیان»
از عراق هستند، ولی جمهوری خواهان خروج نیروهای امریکا را موجب شکل گیری جنگ
داخلی، گسترش تروریسم و تجزیه عراق می دانند و با استناد به گزارش «فرمانده
نیروهای امریکایی در عراق – ژنرال دیوید پترائوس-» به کنگره، ادعا می کنند که
وضعیت ثبات امنیتی عراق براثر استراتژی جدید بوش در خاورمیانه رو به بهبود است.

۳. چشم انداز نقش و جایگاه سازمان القاعده در ترتیبات
امنیتی منطقه ای و جهانی

احیاء مجدد طالبان و عملیات های پی درپی آنها در افغانستان
و همچنین افزایش اقدام های تروریستی سازمان القاعده در عراق، به یکی از
پاشنه های آشیل جمهوریخواهان در انتخابات ریاست جمهوری امریکا تبدیل شده است،
بطوری که یکی از ابزارهای تبلیغات تهاجمی حزب دموکرات برای تخریب وجهه
جمهوریخواهان، مبهم بودن سرنوشت سران القاعده، به ویژه «اسامه بن لادن» است.

در مقابل، دموکرات ها خواهان انتقال تدریجی نیروهای
امریکایی از عراق به افغانستان و پررنگ تر شدن نقش «ایساف» و نیز گسترش حملات
نظامی به سران طالبان در استان وزیرستان جنوبی (مرز میان افغانستان و پاکستان)
است، بطوری که «سناتور باراک اوباما» معتقد است که: نبرد اصلی امریکا در مبارزه
با تروریسم عراق نیست، بلکه در افغانستان و پاکستان است.

۴. نحوه عملیاتی کردن دکترین مهار و بازدارندگی روسیه و چین

یکی از ابزارهای تبلیغاتی کاندیداهای ریاست جمهوری امریکا،
نحوه کنترل، مهار و بازدارندگی تلاش مسکو برای احیاء ابرقدرتی شوروی سابق است.

در این راستا جمهوریخواهان از گسترش حضور درحیات خلوت روسیه
(گسترش ناتو به قفقاز و پذیرش عضویت اوکراین و گرجستان در این سازمان) حمایت
می کنند و از طرفی با انعکاس تصاویر مجازی از تهدیدات موشکی جمهوری اسلامی
ایران، تلاش می کنند تا «سپر دفاع موشکی» را در اطراف مرزهای روسیه مستقر
سازند.

حساسیت روسی ها به گسترش ناتو به شرق، در حدّی است که به
یکی از مؤلفه های تقویت کننده بحران گرجستان و به رسمیت شناختن «اوستیای جنوبی»
از طرف مسکو ارزیابی می شود.

همزمان، جمهوریخواهان تلاش می کنند تا با بزرگ نمایی تهدید
روسیه؛ زمینه های وقوع «جنگ سرد دوم» را فراهم کنند تا با امنیتی نگه داشتن
فضای حاکم بر روابط بین الملل؛ حضور نیروهای نظامی – امنیتی خود در منطقه را
توجیه کنند.

۵. چشم انداز امنیت عرضه انرژی

یکی از مؤلفه های تأثیرگذار بر اقتصاد کلان ایالات متحده،
امنیت عرضه انرژی و تأثیر آن بر «رضایتمندی عمومی» است، بطوریکه نحوه مقابله
کاندیداها با افزایش قیمت نفت و بالتبع مدیریت قیمت بنزین به یکی از اهرم های
تأثیرگذار انتخاباتی تبدیل شده است.

دموکرات ها دولت جمهوریخواه بوش را متهم می کنند که به
دلایل عدم رایزنی مناسب با متحدان امریکا در اپک، تداوم «سیاست یکجانبه گرایی»،
امنیتی کردن فضای حاکم بر نظام های منطقه ای و بین الملل، افزایش تنش با روسیه
به عنوان ابرقدرت انرژی، عدم تبیین سازوکارهای مناسب برای گسترش روابط اقتصادی
با کشورهای نفت خیز امریکای لاتین؛ مانند ونزوئلا و کوبا و همچنین عدم موفقیت
شرکت های نفتی امریکایی برای بهره برداری از زیرساخت های انرژی عراق به دلیل
تداوم بی ثباتی سیاسی – امنیتی در این کشور، نتوانسته است قیمت انرژی را مدیریت
کند.

از سویی دیگر دموکرات ها معتقدند: به دلیل افزایش نقش و
جایگاه انرژی در معادلات اقتصاد سیاسی بین الملل، برقدرت نفوذ جمهوری اسلامی
ایران در «ژئوپلتیک» و ترتیبات امنیتی منطقه ای افزوده شده، بویژه اینکه این
کشور تلاش می کند زمینه های همگرایی با روسیه و الجزایر برای تشکیل «اپک گازی»
و یا رایزنی با کشورهای نفت خیز امریکای لاتین، زمینه های شکل گیری اتحادیه
بزرگ انرژی را فراهم نماید.

در مقابل جمهوریخواها