پاورپوینت کامل جستاری در اخلاق فتوت و آیین جوانمردی; آیین فتوت و اخلاق جوانمردی ۵۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل جستاری در اخلاق فتوت و آیین جوانمردی; آیین فتوت و اخلاق جوانمردی ۵۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل جستاری در اخلاق فتوت و آیین جوانمردی; آیین فتوت و اخلاق جوانمردی ۵۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل جستاری در اخلاق فتوت و آیین جوانمردی; آیین فتوت و اخلاق جوانمردی ۵۴ اسلاید در PowerPoint :

۱۰

درباره اخلاق فتوت و آیین جوانمردی، پژوهش گران و نویسندگان
مقاله ها و کتاب های متعددی نوشته اند از این رویکرد اخلاقی در متن های صوفیانه
هم چون رساله قشیریه، کشف المحجوب، اسرارالتوحید، تذکره الاولیاء و از همه
بیشتر در طبقات الصوفیه ابوعبدالرحمن سلمی سخن رفته است. دانشمندان و
پژوهش گران معاصر نیز، متأثر از جذبه های اخلاقی اجتماعی جوانمردان و اهل فتوت،
تحقیقات ارزشمندی را ارائه نموده، هرکدام این رویکرد عرفانی را از منظرها و
زوایای مختلفی بررسی و ارزیابی کرده اند؛ به عنوان نمونه دکتر محمدجعفر محجوب
در مقدمه فتوت نامه سلطانی عمدتاً در این قسمت، متأثر از مقاله تحقیقی دکتر
مصطفی جواد در مقدمه کتاب الفتوه ابن المعمار(۱) خاستگاه سیاسی تاریخی بروز این
جریان را با تأکید بر نقش دولت عباسی بررسی کرده است.(۲) عبدالحسین زرین کوب در
کتاب جستجو در تصوف ایران ربط و نسبت فتوت و ملامت را توضیح داده(۳) که در
تکمیل پژوهشی از این دست می توان اثر دکتر ابوالعلاء عفیفی را ذکر کرد که به
بیان موارد تشابه و اختلاف میان تعالیم و معانی اساسی تصوف، فتوت و ملامت
پرداخته و ارتباط و پیوستگی فتوت و تصوف را تا ظهور ملامتیه، یعنی اوایل قرن
سوم هجری، آشکار نموده است و در این تحقیق به تحلیل و نقد و بررسی رساله
ملامتیه ابوعبدالرحمن سلمی نظر دارد.(۴)

در این میان عبد الباقی گولپینارلی نیز عنایت ویژه ای به
مقایسه، تحلیل و نقد فتوت نامه ها و دیگر تشکیلات فتیان در کشورهای اسلامی به
ویژه فلات آناتولی داشته است.(۵)

مرتضی صرّاف در مجموعه ای تحت عنوان رسائل جوانمردان هفت
رساله فتوت نامه را گردآوری کرده(۶) که با الهام از کار وی برخی دیگر از
پژوهش گران چهارده رساله در باب فتوت واصناف را تصحیح و منتشر نموده اند؛ که
برخی از این رساله ها عبارتند از: رساله شاطران، رساله نمدمالی، رساله خبّازان،
رساله کرباس بافتن و سنگ و ترازو، رساله قصّابان و سلاّخان و رساله حمامیان و
سلمانیان.(۷)

برخی از نویسندگان نیز نقد و ارزیابی صوفیه و فتیان را
موضوع پژوهش خود قرار داده اند که از این میان به اثر هاشم معروف الحسنی(۸) و
محمدکاظم یوسف پور(۹) می توان اشاره کرد؛ هاشم معروف الحسنی در مقام رد نظریات
مصطفی کامل شیبی در دو کتاب الفکر الشیعی والنزعات الصوفیه و الصّله بین التصوف
والتشیع از جمله به نقد پیوند و ارتباط فتوت با تشیع پرداخته است.(۱۰)

عده ای دیگر از نویسندگان به معرفی اجمالی ماهیت و آداب این
جریان بسنده کرده اند.(۱۱) محی الدین ابن عربی در کتاب خود فتوت را به اخلاق
حسنه، بذل نعمت های خدابه بندگان، تخلق به اخلاق خداوندی و ترجیح اوامر دین بر
خواسته های نفس تعریف کرده و به بیان ترک فتوت که در بعضی موارد پیش می آید
پرداخته است. نیز می نویسد که مقام و احکام اهل فتوت را به تفصیل در رساله
اخلاق به فخر رازی نوشته است.(۱۲)

در میان نویسندگانی از این دست که در صدد معرفی فتیان
بوده اند مکتوبی که گزارش نسبتاً جامع تری را از ماهیت، آداب، سیر تحولات
تاریخی سیاسی و تأثیرات فرهنگی اجتماعی فتوت ارائه نموده است مقدمه مبسوط
محمدریاض پاکستانی بر رساله فتوتیه میرسیدعلی همدانی است(۱۳) که به لحاظ جامعیت
آن، در تنظیم این نوشتار استفاده شایانی از آن شده است.

فتوّت در لغت به معنای جوانمردی و سخاوت همراه با بزرگواری
و بزرگ منشی است.(۱۴) اما در اصطلاح، جریانی اجتماعی است که دارای شرایط، مراسم
و آداب مخصوص بوده و اهداف خیرخواهانه انسانی را توام با خدمتگذاریِ صادقانه به
فرد و جامعه دنبال می کرده است.

کلمه «فتی»(جوانمرد) به معنای اصطلاحی مذکور قبل از اسلام
نیز در میان عرب ها به کار می رفته است و شخصی را که به عقیده ایشان در اخلاق،
انسانیت و فضیلت به کمال می رسید و یا دست کم دارای دو صفت سخاوت و شجاعت (که
عرب ها بزرگ می شمردند) بوده، تا جایی که در اثر سخاوت خود زیر بار قرض و فقر و
تنگدستی می رفت و یا در اثر شجاعت جان عزیز خود را فدای دیگران می کرد،
«فتی»می نامیدند.

اما در دنیای اسلام، فتوّت یا جوانمردی، به صورت یک اصطلاح
دینی و صوفیانه و اجتماعی، عنوان مسلکی خاص است که «پس از تصوف بیش از هر
طریقه ای در کشورهای اسلامی رواج داشته است».(۱۵) این مسلک جنبه اخلاقی دین
مبین اسلام را نمایان تر کرد و تصوف اسلامی را فعّال تر و غنی تر ساخت و از
جنبه اجتماعی نیز وسیله ای برای کمک به درماندگان و موجب استیصال جابران و
ستم گران گشت.

اهل فتوّت منشأ اخلاق خود را در صفات کمالیه خداوند متعال
جستجو می کنند، خدای تعالی نمونه های کرم و جوانمردی را به ما نشان می دهد تا
ما هم به مقتضای «تخلّقوا باخلاق اللّه»، آن نمونه ها را سرمشق قرار دهیم.(۱۶)

همه حضرات انبیا از آدم(علیه السلام) تا محمد(صلی الله علیه
و آله) «فتی» و جوانمرد بودند ولی به فحوای آیه مبارکه «تلک الرسل فضّلنا بعضهم
علی بعض»(۱۷) بعضی از انبیا در فتوت هم از دیگران برترند، حضرت ابراهیم خلیل
الرحمن ابوالفتیان است و حضرت محمد(صلی الله علیه و آله) سید الفتیان. فتوّت و
ایثار فوق العاده حضرت ابراهیم این بود که در قربانی ساختن پسر عزیز خود کوشید
و بعد از آن که در آتش سوزان انداخته شد حتی از حضرت جبرئیل هم کمک نخواست.
مهمان نوازی ابراهیم هم شهرت جهانی دارد و داستانی هم درباره پذیرایی او از یک
میهمان کافر، همراه با دعوت وی به آیین حق، آورده اند که شیخ سعدی آن را از
دیگران گرفته و با تصرفات چند، در ضمن حکایتی در باب دوم بوستان نقل کرده
است.(۱۸)

خلاصه ابراهیم حنیف در توحید و ایثار و ثبات و صبر بر بلاها
نمونه و «ابوالفتیان»است.(۱۹)

حضرت یوسف صدّیق(علیه السلام) هم در بلای شدیدی که، به سبب
گریز او از معصیت، به وسیله زن عزیز مصر و زنان دیگر بر سرش آمد، معصوم و ثابت
قدم ماند و زندان را بر عصیان و گناه ترجیح داد. برادران او در هلاک و نابودی و
بدنامی او کوشیدند، ولی آن صدّیق همه گونه جفاکاری های آنان را عفو کرد و اعلام
داشت که (لاتثریب علیکم الیوم)(۲۰) در قرآن نمونه های زیادی از جوانمردی سایر
انبیا و صالحین مانند اصحاب کهف نیز ذکر شده است.(۲۱)

در میان انبیای الهی، فضایل اخلاقی پیامبر اسلام(صلی الله
علیه و آله)، نمونه و خارج از شماره است و نمونه هایی از فتوّت او در لابه لای
کتاب های تاریخ و سیره و حدیث و تفسیر آمده است و بر مبنای آنها همان گونه که
دیگر فرقه های اسلامی و نحله ها و جماعت های گوناگون، طریقت و برنامه خود را
برگرفته از زندگانی پیامبر می دانند، فتیان هم مکتب خود را به آن حضرت استناد
می دهند. البته پاره ای از اقوال رسول(صلی الله علیه و آله) که در بسیاری از
کتاب های تصوف و فتوّت مذکور است در متون معروف حدیث دیده نمی شود، ولی چون
اکثر صوفیه و اصحاب فتوّت، آنها را مقبول انگاشته اند به نقل آن پرداخته اند.

حضرت رسول (صلی الله علیه و آله) قبل از بعثت هم در
حلف الفضول (پیمان جوانمردان) شرکت داشت که جوانمردان مکه برای دادرسی
بی نوایان تشکیل داده بودند. شجاعت، سخاوت، مهمان نوازی، رفق، مدارا،
مردم نوازی، عیب پوشی، عفو، بخشایش، اخلاص، دل سوزی، حمایت از مظلومان، مقاومت
در برابر سفاکان، ترحم بر ضعیفان، اعانت بینوایان و امثال آنها صفاتی است که
جوانمردان، بسیار به آن علاقه داشته اند. روشن است که حضرت رسول(صلی الله علیه
و آله) همه این صفات را در حد اعلا داشته است؛ از همین رو فتیان اعمال خود را
به پیامبراکرم(صلی الله علیه و آله)، نسبت داده اند.

در میان پیروان حضرت رسول(صلی الله علیه و آله) در فتوت
بهترین مثال یک فتای حقیقی و کامل، امیرموءمنان علی(علیه السلام) است که همه
سلسله های فتوّت اسلامی به او می پیوندد و شخص آن رادمرد «منبع عین فتوّت و
معدن جود و مروت»(۲۲) و «قطب مدار فتوّت» شمرده می شود. اهل فتوّت وقایع بسیاری
را در زندگی حضرت امیر(علیه السلام) ذکر می کنند که دلالت بر ظهور صفت فتوّت در
بالاترین درجه در وجود آن حضرت دارد. از جمله می گویند: در جنگ اُحد زمانی که
حضرت علی(علیه السلام) شجاعانه، خالصانه و به طرزی شگفت می جنگید، هاتف غیبی
آواز داد: لافتی إلاّ علی لاسیف إلاّ ذوالفقار و از آن پس پیامبر(صلی