پاورپوینت کامل اخلاق اسلامی؛ هستی و چیستی ۴۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اخلاق اسلامی؛ هستی و چیستی ۴۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اخلاق اسلامی؛ هستی و چیستی ۴۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل اخلاق اسلامی؛ هستی و چیستی ۴۶ اسلاید در PowerPoint :

۷

۱. علم اخلاق در دنیای اسلام

در دنیای اسلام، علم اخلاق دانشی است که آثار و کتاب های
بسیاری در مورد آن تدوین شده است. این دانش پیش از اسلام نیز در یونان شناخته
شده بود. کتاب اخلاق نیکوماخوس اثر ارسطو، از نخستین کتاب هایی است که به طور
مستقل درباره این علم نوشته شده است. از برجسته ترین آثاری که درباره علم اخلاق
در تاریخ فرهنگ اسلامی به نگارش درآمده است، می توان به این موارد اشاره کرد:

تهذیب الاخلاق، تألیف یحیی بن عدی بن حمید بن زکریا
(م.۳۶۴ق)

تهذیب الاخلاق و طهاره الاعراق نوشته ابو علی احمد بن محمد
مسکویه (۳۲۰ـ۴۲۱هـ.ق)

اخلاق ناصری اثر خواجه نصیر الدین طوسی (۵۹۷ هـ ق)

جامع السعادات نوشته ملا احمد نراقی و معراج السعاده اثر
ملا مهدی نراقی

با توجه به آثار یاد شده علم اخلاق دانشی است که درباره نفس
انسان بحث می کند؛ از آن جهت که افعال زیبا، زشت، شایسته یا ناشایست با اراده
از نفس صادر می شوند.

۲. موضوع علم اخلاق

موضوع علم اخلاق، خُلق انسان است. خُلق در برابر خَلق به
کار می رود. خَلق مربوط به ظاهر و صورت انسان است و خُلق مربوط به باطن و سیرت
آدمی. در تعریف خُلق گفته اند: ملکه ای نفسانی است که منشأ می شود تا افعال از
آدمی به سادگی و به سهولت صادر گردد.

ملکه، کیفیتی برای نفس است که آن کیفیت برای نفس تداوم و
استمرار دارد و به سرعت در معرض زوال قرار نگیرد. ملکه در برابر حال به کار
می رود، حال صفت و کیفیتی در نفس است که ناپایدار می باشد و به سرعت زائل
می گردد. انسانی که در حالتی خاص، کاری را انجام می دهد، مثلا دروغ می گوید و
یا مالی را به دیگری می بخشد، دارای خلق دروغگویی و یا ملکه سخاوت و بخشندگی
نیست. خلق و ملکه دروغگویی و یا بخشندگی در کسی است که نفس او همواره به سادگی
به دروغ گفتن یا به بخشش تمایل داشته باشد و آن را انجام دهد.

علم اخلاق درباره ملکات نفسانی آدمی بحث می کند. خُلق های
پسندیده و ناپسند را شناسایی می کند و چگونگی پدید آمدن هر یک از آنها و نیز
راه های از بین بردن خلق های ناپسند یا آراسته شدن به خلق های پسندیده را بازگو
می کند.

۳. مبادی معرفت شناختی

در دنیای اسلام علم اخلاق، از برخی مبادی و اصول موضوعه
بهره می برد. این مبادی و اصول موضوعه مربوط به علم اخلاق نیست، بلکه مربوط به
علوم دیگری است؛ مثلا برخی از این مبادی معرفت شناسانه، بعضی فلسفی و بعضی دیگر
نیز مبادی انسان شناختی است.

در اسلام، علم اخلاق مبتنی بر معرفت حسی، عقلی و وحیانی
است. حس، در شناخت، امور متغیر و رفتار و اعمال روزانه افراد کارآمد است و عقل،
احکام و قواعد کلی اخلاقی را می شناسد. پیش از اسلام، علم اخلاق از دو منبع
معرفتی حسی و عقلی بهره می برد، لکن حضور وحی و مرجعیت معرفتی که سبب شد که
مجموعه ای از آیات و روایات که به آنها «نقل» گفته می شود، به عنوان منبع
معرفتی نوین در اختیار عالمان اخلاق قرار گیرد. حضور زنده و فعال وحی و نقلی که
در حاشیه وحی اعتبار یافته است، در بسیاری از آثار و کتب اخلاقی اسلامی، به چشم
می خورد. حذف عقل و مرجعیت معرفتی آن در فلسفه ها و جریان های معرفتی مدرن، علم
اخلاق را دچار تحولات بنیادین نموده است؛ در صورتی که عنصر عقل وجوه اشتراک
فراوانی را میان علم اخلاق اسلامی و علم اخلاق در یونان پدید آورده است. روشی
که علم اخلاق در دنیای اسلام با توجه به مرجعیت عقل از آن استفاده می کند، روش
برهانی است. در این روش، از شواهد نقلی نیز استفاده می شود.

۴. مبادی هستی شناسی

علم اخلاق، بر اساس اعتقاد به ساحت ها و مراتب متکثر هستی
شکل گرفته است. علم اخلاق بر هستی شناسی ماتریالیستی و دنیوی مبتنی نیست. جهان
ماده، بخشی از عالم هستی است. اعتقاد به متافیزیک و علم ماوراء طبیعت، مهم ترین
بنیاد هستی شناختی علم اخلاق اسلامی محسوب می شود و خیر و کمال در این
هستی شناسی به علم طبیعت، مهم ترین بنیاد هستی شناختی علم اخلاق اسلامی محسوب
می شود و خیر و کمال در این هستی شناسی به عالم طبیعت محدود نمی شود، بلکه عالم
عقلانی را نیز در بر می گیرد. اعتقاد به عالم عقلانی و فرشتگان، رکن اساسی علم
اخلاق اسلامی است. مباحث وجود شناختی مانند اتحاد عاقل و معقول، تشکیک در هستی،
و حرکت جوهری از جمله مباحث فلسفی است که در تاریخ تفکر اسلامی برای تبیین
مسائل اخلاقی نقش مهمی داشته است.

علم اخلاق اسلامی از هستی شناسی فلسفی اسلامی بهره می گیرد.
این هستی شناسی با گرایش های سه گانه: مشایی، اشراقی و صدرایی، اصول موضوعه
هستی شناختی علم اخلاق را در اسلام تأمین می کند.

۵. مبادی انسان شناختی

مبنای انسان شناختی اخلاق اسلامی ـ که از دو مبنای هستی
شناختی و معرفت شناختی آن متأثر است – اعتقاد به ابعاد دو گانه وجود انسان،
یعنی نفس و بدن است. بدن، موجود مادی و مربوط به عالم طبیعت است و نفس انسانی،
موجودی فوق طبیعی و عقلی است. بدن انسان را با حس و نفس او را با عقل می توان
شناخت. بعد عقلانی وجود انسان با ذات و هویت او در ارتباط است و با وجود
دیدگاه های مختلفی که درباره ارتباط نفس و بدن مطرح است، می توان گفت: نفس جنبه
عالی تر و برتر وجود انسان را تشکیل می دهد؛ به گونه ای که لذت، سعادت، کمال و
خیر حقیقی انسان به این بعد از وجود او مربوط می شود. اثبات مراتب سه گانه وجود
انسان؛ یعنی حس، خیال و عقل، تبیین رابطه میان این مراتب بر اساس حرکت جوهری و
جسمانیه الحدوث و روحانیه البقاء بودن نفس، از مؤثرترین مسائل انسان شناختی در
علم اخلاق است.

۶. فرا اخلاق

عالمان اخلاق، هر یک از مبادی سه گانه فوق را در بخشی از
آثار علمی دنیای اسلام بررسی کرده اند. متافیزیک و فلسفه به معنای خاص، عهده
دار اثبات مبادی هستی شناختی علم اخلاق است. منطق، برخی دیگر از مبادی معرفتی
آن را مطرح می کند و علم النفس، مبانی انسان شناختی اخلاق را تأمین می کند. پیش
از صدرالمتألهین متفکران مسلمان مباحث نفس را در زمره مسائل طبیعی می دانستند و
در طبیعیات در مورد آن بحث می کردند، ولی صدر المتألهین این موضوع را به
متافیزیک مربوط می دانست و آن را از زمره مباحث هستی شناسی به معنای خاص قرار
می داد.

دانشی که به جستجو در مبانی و اصول موضوعه علم اخلاق
می پردازد و درباره آن سخن می گوید «فرا اخلاق» نامیده می شود. فرا اخلاق به
بیان آثاری که مبانی فلسفی، معرفتی و انسان شناختی بر علم اخلاق دارند و نیز
صورت های مختلفی که این علم در اثر مبادی گوناگون پیدا می کند، می پردازد.

بر اساس معنای بالا، فرا اخلاق یک علم درجه دوم است ؛ زیرا
علم درجه دوم علمی است که موضوع آن در علوم دیگر باشد. از آنجا که فرا اخلاق
نیز درباره علم اخلاق و نسبت آن با مبادی و مبانی علوم دیگر بحث می کند، از
علوم درجه دوم به شمار می رود.

۷. ارتباط علم اخلاق با سایر علوم

بنابر آنچه گفته شد، علم اخلاق بی ارتباط با سایر علوم
نیست. برخی از علوم، مبادی علم اخلاق را تأمین می کنند که هر گونه تغییر در
آنها به تغییر مبانی علم اخلاق و در نتیجه، تغییر در علم اخلاق م