پاورپوینت کامل خواجه نصیر و نگاه راهبردی به حکومت ۳۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل خواجه نصیر و نگاه راهبردی به حکومت ۳۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل خواجه نصیر و نگاه راهبردی به حکومت ۳۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل خواجه نصیر و نگاه راهبردی به حکومت ۳۷ اسلاید در PowerPoint :

۲۴

مقدمه

ترسیم راهبردها همانند اندیشه ورزی و تبیین مسائل یکی از اهداف مهم حکومت است که در جهت پیشبرد و بسط کارآمدی آن ضروری است. خواجه نصیرالدین طوسی در کتاب اخلاق ناصری با نگاه راهبردی به تبیین و ترسیم راهبردهای مختلف حکومت می پردازد که مقاله حاضر تلاش می کند به صورت گذرا و اجمال به برخی از مهم ترین آن از جمله راهبرد اجتماعی، راهبرد فرهنگی، راهبرد قضایی، راهبرد امنیتی و راهبرد نظامی اشاره کند.

راهبرد اجتماعی

راهبرد اجتماعی را می توان به دو دسته اصلی و فرعی تقسیم نمود. عدالت، نظارت، نیکوکاری و قانون مداری از جمله راهبردهای اصلی اجتماعی است. برقراری عدالت در جامعه دارای شرایطی است که یکی از آنها «برابری» است. برابری به معنای نگاه مکملی به طبقات جامعه است، به گونه ای که بدون وجود هر یک از طبقات، جامعه دچار مشکل خواهد شد.(۱) طبقات جامعه را می توان در چهار گونه مشاهده کرد. «نیروهای علمی» مانند دانشمندان، فقها، قضات، نویسندگان، حساب داران، مهندسان، منجّمان، پزشکان و شعرا که قوام و پایداری دین و دنیا به وجود این طبقه است. این دسته مانند آب در طبیعت هستند. «نیروهای نظامی» مانند جنگجویان، مجاهدان، بسیجیان، مرزداران، محافظان که نظم و امنیت جامعه به دست اینها تأمین می شود. این دسته مانند آتش در طبیعت هستند. «نیروهای اقتصادی» مانند تاجران، پیشه وران، صنعتگران و گردآوران مالیات که بدون همکاری اینان، معیشت و زندگی انسانها غیر ممکن است. این دسته مانند هوا در طبیعت هستند. و بالاخره «نیروهای غذایی» مانند برزگران، دهقانان و کشاورزان که مواد غذایی جامعه را تأمین می کنند و جامعه بدون این دسته نمی تواند باقی بماند. این گروه مانند خاک در طبیعت هستند. نکته مهم آنکه هیچ یک از طبقات چهارگانه مذکور نباید بر دیگری اولویت داشته باشند؛ بدین معنا که اصالت را نباید به یک صنف داد و از اصناف دیگر چشم پوشی کرد؛ زیرا همه این ها مکمّل همدیگر در جامعه هستند.(۲)

شرط دوم برقراری عدالت در جامعه «تعدیل» است. باید با مطالعه دقیق حالات، رفتار و عملکردهای تک تک افراد جامعه، شأن و منزلت هر یک را به اندازه استحقاق و استعدادشان معیّن ساخت.(۳) شرط سوم «تساوی» است که باید در تقسیم خیرات مشترک که همانا سلامت، اموال و کرامات است، بین همه افراد جامعه تساوی را رعایت کرد. هر یک از افراد جامعه در این موارد، سهمی دارند، به گونه ای که افراط و تفریط در اعطای آن، موجب خروج جامعه از دایره اعتدال خواهد شد. اگر خیرات مشترک به شخصی کم برسد، به آن شخص ظلم و ستم شده است و اگر به شخصی زیاد برسد، به جامعه و شهروندان ستم شده است.(۴)

دومین راهبرد اصلی اجتماعی «نظارت» است. باید کاملاً نظارت داشت تا پس از برقراری و توزیع عدالت هیچ کس قادر نباشد حق دیگران را تصاحب نماید. افراد جامعه پس از رسیدن به حق خود باید بتوانند در کمال امنیت از آن استفاده کنند. اگر کسی به حق دیگری تجاوز کرد و حقوق دیگران را پایمال نمود، حکومت باید عوض آن را به زیان دیده برساند و «عوض» هم نباید از حقی که از دست رفته است کمتر باشد، بلکه به گونه ای باشد که هم برای آن شخص و هم برای جامعه مفید باشد.(۵)

سومین راهبرد اصلی اجتماعی «احسان و نیکوکاری» است. باید با توجه به استعداد و استحقاق افراد جامعه، علاوه بر میزانی که مقرّر گردیده است، به آنها کمک ها و هدایایی داد.(۶) البته زمانی باید اقدام به احسان و نیکوکاری کرد که در موضع قدرت قرار داشت؛ چرا که در موضع ضعف و سستی اقدام به چنین عملی باعث حرص و طمع مردم و مدیران میانی می شود و در نتیجه جامعه را به فساد و تباهی می کشانند.(۷)

چهارمین راهبرد اصلی اجتماعی «قانون مداری» است. همه راهبردهای مذکور در صورتی محقق خواهند شد که در جامعه قوانین به طور کامل، هم از ناحیه مردم و هم از ناحیه حاکمان و سیاستمداران پیروی شود. مردم در صورتی تن به قوانین و اجرای آن می دهند که حاکمان خود در این راه پیش قدم باشند، به گونه ای که هیچ مسئول و صاحب مقامی در جامعه به نقض قوانین دست نزند.(۸)

علاوه بر راهبردهای اصلی مذکور راهبردهای ده گانه فرعی اجتماعی حکومت عبارت است از: توجه به فقرا و مستمندان؛ دقت در اخبار و گزارشات؛ تشویق و تنبیه کارگزاران و مردم؛ برقراری امنیت؛ معاشرت و مشاوره با فضلا و دانشمندان؛ چشم پوشی از لذائذ شهوی؛ چشم پوشی از جاه طلبی؛ استمرار در تدبیر امور؛ کاستن از کارهای شخصی، حتی کارهای ضروری همچون: خوردن، آشامیدن، خوابیدن، معاشرت با اهل خانه برای خدمت بیشتر به مردم؛ و اتخاذ تدابیر اطلاعاتی و سرّی؛

راهبرد فرهنگی

راهبرد فرهنگی با توجه به گروه های مختلف مردم و طبیعت آنان تعیین می شود. اولین گروه، کسانی اند که طبیعتاً خیّر هستند و خیرشان به دیگران می رسد. این گروه خلاصه آفرینش اند و در ذات و جوهر، مانند رئیس اعظم می باشند. افرادی که در حلقه حکومت قرار دارند، باید از این گروه باشند. این گروه باید مورد تعظیم، تجلیل، اکرام و احترام حکومت باشند و بر سایر مردم ریاست نمایند. رئیس حکومت موظّف است از این دسته برای اداره امور کشور بهره ببرد.(۹) دومین گروه طبیعتاً خیّرند، ولی خیرشان به دیگران نمی رسد. این دسته را باید عزیز داشت و سعی کرد تا حاجات و نیازمندی های آنان برآورده شود و از هیچ کوششی در قبال آنان دریغ نورزید.(۱۰) سومین گروه طبیعتاً نه خیّرند و نه شریرند. این گروه باید از امنیت لازم برخوردار باشند و به امور خیر تشویق شوند تا بتوانند به اندازه استعداد و توانشان به کمال برسند.(۱۱) چهارمین گروه طبیعتاً شریرند، ولی شرشان به دیگران نمی رسد. این گروه باید تحقیر و اهانت شوند و آنها را با اوامر، نواهی، مواعظ، تشویق ها، ترس ها، بشارت و انذار نمود. به عبارت دیگر، باید آنان را امر به م