پاورپوینت کامل صهیونازیسم ۷۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل صهیونازیسم ۷۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل صهیونازیسم ۷۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل صهیونازیسم ۷۶ اسلاید در PowerPoint :

۴

حمله اسرائیل به غزه و کشتار بیرحمانه مردم بی دفاع آن، چهره خشونت و انسان ستیزی این رژیم را بیش از پیش عریان ساخت و تحلیلگران را بر آن داشت تا نظری دوباره به شخصیت و هنجارهای رفتاری سران اسرائیل داشته و تحلیلی از این واقعیت رفتاری بدست دهند. این تحلیل ها می تواند از چند بعد صورت بندی شود:

۱- از بعد سیاسی

۲- شرایط منطقه ای

۳- زمینه های بین المللی

۴- بعد روان شناختی

نخستین بعد در پی تحلیل حملات اخیر اسرائیل به غزه از منظر سیاسی است که آن را در چارچوب یک تاکتیک تبلیغاتی برای رهایی از مخمصه ها و تنگناهای سیاسی احزاب رقیب در درون ساختار سیاسی اسرائیل منحصر می کند.

واقعیت آن است که هر آنچه در غزه گذشت، بازتابی از رقابت های سیاسی و انتخاباتی اسرائیل بود. چرا که کمتر از ۴۰ روز به انتخابات کنیست (پارلمان) اسرائیل باقی نمانده و حزب پیروز این انتخابات، نخست وزیر بعدی را هم مشخص خواهد کرد. رقابت اصلی در شرایط فعلی بین ۲ حزب راستگرای لیکود به رهبری بنیامین نتانیاهو و حزب میانه کادیما به ریاست تزیپی لیونی وزیر خارجه کنونی اسرائیل در جریان است و نظرسنجی ها تاکنون حکایت از آن داشته است که نتانیاهو از بخت و اقبال بیشتری برای پیروزی در انتخابات برخوردار است لذا تهاجم غزه می توانست روند فعلی را تغییر دهد. اگرچه دولت کنونی که با کفالت ایهود اولمرت اداره می شود، به حزب کادیما منتسب است؛ اما بدلیل شکست در جنگ ۳۳ روزه با افول محبوبیت مواجه شده و فراتر از آن لیونی سابقه نظامی ندارد و این یک خلأ و اشکال اساسی برای حضور در رقابت های انتخاباتی است و می تواند او را با شکست مواجه سازد لذا جنگ غزه با محوریت لیونی با این هدف طرح ریزی و اجرا شد که بتواند فرصت و امکانی برای او ایجاد کند که سابقه ای نظامی و جنگی دست و پا کرده و نسبت به تأمین امنیت یهودیان و حل بحران هویتی و امنیتی آنان اطمینان دهد.

همچنین حزب کادیما با طرح ریزی حمله به غزه سعی کرد آرای تندروهای یهودی در جامعه اسرائیل را جلب کند. به خیال متفکران این حزب حتی تصرف غزه می توانست پیروزی در انتخابات و شکست نتانیاهو را برای آنان قطعی و مسلم نماید.

از طرف مقابل نقش اولمرت به عنوان رقیب انتخاباتی نیز نباید از نظر پنهان ماند. مطبوعات اسرائیلی و از جمله روزنامه معاریو و نویسندگانی چون » بن کاسبیت» از نقش اولمرت نخست وزیر مستعفی اسرائیل در تداوم کشتار فلسطینی ها پرده برداشته و آن را در راستای به تأخیر انداختن زمان برگزاری انتخابات ارزیابی کرده اند. (۱)

به هر حال به اعتقاد بسیاری از کارشناسان و تحلیلگران سیاسی، اقدام اسرائیل در حمله به غزه ارتباط تنگاتنگی با انتخابات ماه فوریه این کشور دارد. عموم اسرائیلی ها از ناتوانی دولت در برقراری آرامش و تأمین امنیت شهروندان ناراضی هستند و اولمرت و سایر مقامات اسرائیلی را به سبب ضعف و ناکارآمدی شان در میانه مناقشه خاورمیانه ملامت می کنند. در این بین نتانیاهو طی هفته های گذشته با موضع گیری های تندخود توانسته بود که جایگاهی فراخور در میان مردم اسرائیل کسب کند به طوری که همگان او را پیشرو میدان انتخابات می دانستند.

حمله به غزه بهانه مناسبی بود تا اولمرت، لیونی و سایرین خود را همپای رقیب سازند و فاصله خود با نتانیاهو را کاهش دهند.(۲) لذا اینگونه می توان نتیجه گرفت که مقامات اسرائیل که عملکرد خوبی در نظرسنجی ها ندارند، به دنبال این بوده و هستند که حتی به هزینه کشته شدن مردم فلسطینی عملکرد خود را بهبود بخشند.(۳) و وقوع حادثه خونین غزه در این قالب قابل تحلیل است.

به هر حال این دیدگاه یادآور یک نمونه تاریخی است که فجایع خون باری را در پی داشت: عملیات خوشه های خشم. اشتباهی تاریخی که شیمون پرز مرتکب شد. او در درون رقابت های انتخاباتی به این نتیجه رسید که پیروزی اش در رقابت ها به اثبات قدرت نظامی او بستگی دارد زیرا با استفاده از این حربه می تواند با جلب اعتماد رأی دهندگان موفقیت خود را در انتخابات تضمین کند. به همین جهت به رویکرد نظامی گری در بازی انتخاباتی متوسل شد و عملیاتی را طرح ریزی کرد تا به هدف خود نزدیک شود اما به لحاظ نگرانی از تبعات آن در افکار عمومی جهان به عناوین رومانتیک اسرائیلی چنگ انداخت و آن را عملیات خوشه های خشم نامید. کشتار قانا یکی از تبعات و نتایج این عملیات بود که افکار عمومی جهان نتوانست آن را نادیده بگیرد و برای جهانیان حادثه ای غیرقابل تحمل بود. اسرائیل در پی این حادثه بود که ناچار به پذیرش تفاهم نامه آوریل شد و پس از آن خود را در تنگناهایی یافت که در اثر پذیرش تفاهم نامه بوجود آمده بود.

مهم ترین تنگنا برای اسرائیل رسمیت بخشیدن به مقاومت اسلامی در منظر جهانی بود. حملات ۲۲ روزه اخیر و اعلام آتش بس از سوی اسرائیل نیز علاوه بر ضعفی که در مقابل حماس نشان داد، به مفهوم رسمیت بخشیدن به طرف مقابل می باشد. به طوریکه حماس به عنوان سمبل مقاومت در فلسطین و دولت منتخب مردمی به کانون رفت و آمدها و نشست سیاسی در منطقه تبدیل شد تا با وادار کردن اسرائیل به پذیرش آتش بس، حماس را از شر حملات و تهاجم بیرحمانه آن برهاند. پرواضح است که اسرائیل تنها در پی ضربه زدن به یک ملت یا منطقه نبوده بلکه موجودیتی را که هدف گرفته بود، موجودیت دولت منتخب حماس بود و مردم غزه قربانی این هدف کینه توزانه شدند. با این حال مقاومت بی بدیل آنها مهم ترین دلیل جایگاه مردمی حماس بود که نمی بایست از دیده ناظران پنهان بماند.

شرایط منطقه ای

ظاهراً شرایط منطقه برای طراحی یک حمله همه جانبه به قطب مقاومت فلسطین آماده بود. محاصره اقتصادی غزه و قطع ارتباط آن با شریان های حیاتی منطقه و بستن گذرگاه ها با همکاری مصر و ممانعت از کمک رسانی و امداد به مردم و به تحلیل بردن توان حیات و دشوارشدن زندگی برای اهالی غزه از داخل و برخی رویدادها در منطقه زمینه هایی مساعد برای بروز حمله اسرائیل را فراهم ساخته بود.

از منظر بخشی از تحلیلگران، بدون توجه به رویدادهای ریز و درشتی که در منطقه خاورمیانه در حال وقوع است، یک دلیل متفاوت برای یکه تازی اسرائیل وجود دارد که برخاسته از شرایط منطقه ای است و آن تبدیل آرزوی پایان اسرائیل به روءیایی دست نیافتنی و غیرقابل اعتماد در نزد اعراب است. به چند جهت از جمله :

۱- کنترل خلیج فارس از سوی امریکا در طی جنگ اول و دوم خلیج فارس که پس از حمله به افغانستان و عراق اوج گرفته است.

۲- برتری نظامی اسرائیل و نیاز این رژیم به اثبات توانایی خود در تجاوزگری به منظور جلب اطمینان یهودیان اسرائیل.

۳- هم پیمانی استراتژیک اسرائیل با امریکا و طرفداری کامل از منافع آن.

تحلیلگران معتقدند افول ناسیونالیسم عربی و اعلام توان هسته ای اسرائیل در کمرنگ شدن روحیه مقابله با اسرائیل نقش داشته است: در پی جنگ دوم خلیج فارس گویی اعراب در آن واحد فاقد راهبرد و اقتصاد شدند و بر اثر آن کشورهای عربی به کلی در شایعه پایان قومیت ها و مرگ ناسیونالیسم عربی رنگ باختند و هرگونه اندیشه ای در زمینه مقابله با اسرائیل رویایی رومانتیک محسوب شد و پس از آنکه اسرائیل اعلام کرد که ۲۰۰ کلاهک هسته ای با قدرت تخریبی غیرقابل مواجهه ای در اختیار دارد، هرگونه اقدامی برای مواجهه با این رژیم نوعی جنون تلقی شد!

نقش اسرائیل در توازن منطقه ای جدید از دیگر زمینه های استیلاجویی و قدرت طلبی اسرائیل است که جرأت حملات اخیر را در حاکمان اسرائیلی تقویت و عملی ساخت. با سرآمدن دوران جنگ سرد، نقش اسرائیل نیز به عنوان خط مقدم مقابله با کمونیسم تضعیف شد ولی تلاش های روسیه برای برقراری روابط جدید با کشورهای اتحاد جماهیر شوروی سابق یا چین با حمایت از پیمان های جدید در منطقه آسیای مرکزی و اطراف آن موجب شد که نقش دیگری به اسرائیل واگذار شود تا برای مواجهه با احتمالات آینده آماده باشد. با اینکه حضور نظامی امریکا در منطقه، مراقبت از منابع نفتی و سهولت دستیابی به این منابع را تضمین کرد ولی باید گفت که امریکا در منطقه ای حضور یافت که با او خصومت داشت و این وضعیت نقش دیگری را به اسرائیل واگذار نمود.

به هر حال دولت امریکا همچنان احساس می کند که تحولات خاورمیانه در سمت و سویی کاملاً دلخواه آن پیش نمی رود لذا به اسرائیل به عنوان هم پیمانی اسراتژیک برای مقابله هرگونه احتمال ناگهانی در آینده می نگرد و همین موقعیت، کشورها و دولت های منطقه را در انفعال خواسته یا ناخواسته ای گرفتار ساخته و می توان گفت که تشدید تحرکات نظامی اسرائیل در غزه تااندازه ای در این چارچوب شکل گرفته است.

در نقطه مقابل این تحلیل، نگره ای قرار دارد که علت اصلی تهاجم همه جانبه اسرائیل به غزه را سرکوب جریان اسلام گرایی و نماد مبارزه طلبی این جریان، حماس می داند. از این منظر رشد جریان اسلام گرایی در منطقه و مخالفت اصولی این جریان با موجودیت و کیان اسرائیل مهم ترین دلیل در کشف انگیزه های اسرائیل در حمله به غزه است و حمله به حماس و غزه در واقع حمله به اسلام گرایان با هدف تضعیف موقعیت و توان آنها بوده که در صورت شکست حماس می توانست به کل جریان اسلام گرایی در منطقه تعمیم یابد و بهره برداری تبلیغاتی وسیعی از آن به عمل آید.

تحولات داخلی فلسطین نیز بعد دیگر زمینه های منطقه ای این حادثه است. آنچه مشخص است حماس مدت ها است که از سوی فتح و ساف که کرانه باختری را در اختیار دارد، برای پذیرش تمدید دوره ریاست محمود عباس بر حکومت خودگردان تحت فشار است اما حاضر نیست که بدون برگزاری انتخابات در سرزمین های فلسطینی، رئیس حکومت خودگردان را بپذیرد. لذا اسرائیل چنین می پنداشت که اگر بتواند با حمله به غزه که با کم توجهی محمود عباس مواجه شده، حماس را به میز مذاکره بنشاند، یکی از خواسته ها باید این باشد که با ادامه ریاست محمود عباس بر حکومت خودگردان موافقت کند.(۴)

علاوه بر تمامی موارد مذکور، عده ای از مقامات اسرائیلی بر این باورند که اجرای طرح آرام سازی توسط حماس پیامدهای منفی برای اسرائیل داشته و برآینده حکومت تشکیلات خودگردان در کرانه باختری تأثیر سوء داشته است لذا اسرائیل عمداً با نقض طرح آرام سازی بر آن شد تا از دستاوردهای تاریخی حماس و انتقال طرح آرام سازی به کرانه باختری و ملزم ساختن اسرائیل به پایان دادن بر یورش ها و بازداشت ها در این منطقه جلوگیری کند زیرا حماس در صورت دستیابی به اهداف خود به موقعیت محمود عباس لطمه وارد می کرد و او را در شرایط متزلزل و دشوارتری قرار می داد.

زیپی بارئیل نویسنده اسرائیلی نیز در این باره گفته بود که انتقال طرح آرام سازی به کرانه باختری از جهت افکار عمومی فلسطینیان، موقعیت ابومازن را تضعیف خواهد کرد و بر آن آشکار خواهد شد که این حماس بود که توانست تجاوز صهیونیست ها را متوقف سازد و اتحاد کرانه باختری و نوار غزه را اعاده کند.(۵)

اصرار حماس بر شرایط خود در مورد آزادی گلعاد شالیت هم از دیگر مواردی است که در انگیزه خوانی اسرائیل در جریان حمله به غزه مطرح است. اسرائیلی ها معتقد بودند که طرح آرام سازی موجب توانمندی و تقویت حماس شده و همین امر موجب شده که این جنبش بتواند شرایط خود را در مورد هرگونه توافقی از جمله در مورد آزادی شالیت بر اسرائیل تحمیل کند. از همین رو بود که اسرائیل از طریق تشدید حملات خود به غزه درصدد برآمد که حماس را به تغییر شرایط خود در این خصوص وادار نماید.

زمینه های بین المللی

سومین بعد تحلیل ها پیرامون کشتار مردم غزه به عرصه بین المللی و ارتباط آن با رویدادهای داخلی امریکا و نقش آن در صحنه منطقه ای و جهانی برمی گردد. برخی از تحلیلگران معتقدند دوره گذار قدرت در ایالات متحده بهترین فرصت برای اسرائیل بود تا از خلأ موقتی قد