پاورپوینت کامل باشد برای بعد; چند شعر از ناصرحامدی ۲۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل باشد برای بعد; چند شعر از ناصرحامدی ۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل باشد برای بعد; چند شعر از ناصرحامدی ۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل باشد برای بعد; چند شعر از ناصرحامدی ۲۰ اسلاید در PowerPoint :

۳۹

۱

آخرین زخمه به جان و تنِ تاری غمگین

آخرین فرصت فریاد سواری غمگین

آخرین ثانیه ها منتظر پاییزند

در تب و تاب رسیدن به قراری غمگین

هفتمین روزِ همین فصل تَرک خواهم خورد

خویش را می شکنم مثل اناری غمگین

آسمان وارث چشمانم اگر شد، خوب است

تا شود ابر و زنَد دست به کاری غمگین

زندگی حس بدی نیست ، ولی می شکند

مردی از جنس دل آینه ، آری غمگین

خودمان مساله داریم که بد می بینیم

ورنه پاییز بهار است ، بهاری غمگین

۲

ابر وقتی از غمِ چشم تو غافل می شود

جای باران میوه اش زهر هلاهل می شود

سر بچرخان ،از هوا سرشار شو،قدری بخند

دین من با خنده ی گرم تو کامل می شود

هر طرف رو می کنم ، محرابی از ابروی توست

رو بگردانی ، نماز خلق باطل می شود

می توانی تب کنی بغض زمین را بشکنی

بی نگاهت، آب اقیانوس ها گل می شود

چشم هایم را بگیر و چشم هایت را مگیر

ای که بی چشم تو کار عشق مشکل می شود

۳

من پیر شدم ،دیر رسیدی،خبری نیست

مانند من آسیمه سر و دربدری نیست

بسیار برای تو نوشتم غم خود را

بسیار مرا نامه ،ولی نامه بری نیست

یک عمر قفس بست مسیر نفسم را

حالا که دری هست مرا بال و پری نیست

حالا که مقدر شده آرام بگیرم

سیلاب مرا برده و از من اثری نیست

بگذار که درها همگی بسته بمانند

وقتی که نگاهی نگران پشت دری نیست

بگذار تبر بر کمرِ شاخه بکوبد

وقتی که بهار آمد و او را ثمری نیست

تلخ است مرا بودن و تلخ است مرا عمر

در شهر به جز مرگ متاع دگری نیست

۴

آه،این روزها که می گذرد ، زنده ام گاه و گاه می میرم

مرگ بد نیست،کاش می گفتی: به کدامین گناه می میرم ؟

گفته بودند زندگی خوب است ؛ گاه بنشیند و بسوزاند

این منم- جان شعله ور شده ای – که در آغازِ راه می میرم

هر گلی بود بر سرم زده است ،دست تقدیر را چه باید کرد؟

از دو چشم سیاه زاده شدم، در دو چشم سیاه می میرم

دلم آشفته ، روحم آشفته ،من و بختی که سال ها خفته

خسته ام، خسته ام، نگاهی کن،من که با یک نگاه می میرم

دستی از دوردست ها انگار ، می کشد این قطار خالی را

دلم ، ای اتفاق سرگردان! در کدام ایستگاه می میرم؟

چاره ای نیست،غصه پیرت کرد کم کم از یاد می روی دل من

تو شبی زنده زنده می سوزی ، من شبی بی گناه می میرم

۵

رسم زمانه بود که بازیگرت کند

خشکت کند،دوباره بیاید؛ ترت کند

آنقدرترکه نرم شوی،زیرورو شوی

درخلقتی دوباره کسی دیگرت کند

آری،زمانه خواست بگیرد دل تو را

هرخاک را اراده کند بر سرت کند

آماده شدبه عشق توآتش به پاکند

چرخت دهددرآتش وخاکسترت کند

حتی زمانه دردلت ابلیس خلق کرد

دستورداد سیب شوی،نوبرت کند

قیچی زد و بریدو تورا تکّه تکّه کرد

اصلازمانه خواست گلی پرپرت کند

تصمیم داشت دّره شود زیر پای تو

پیراهن عزا به تن مادرت کند

گاهی شبیه پیرزنی بدقواره شد

تا با تنی فلک زده هم بسترت کند

حتی هوس نکرد رهایت کند کمی

حتی نفس نداد کسی باورت کند

در زشتی زمانه گرفتار شد دلت

مرگی مگر بیاید و زیباترت کند

۶

روحم به گِل نشسته ، برایم دعا کنید

آیینه ای برای دلم دست و پا کنید

احساس می کنم که به دریا نمی رسم

ای رودهای تشنه مرا هم صدا کنید

ای زخم های کهنه که سرباز کرده اید

با شانه های خست؟ من خوب تا کنید

دارم به ابتدای خودم می رسم – به عشق –

راه مرا از این همه آتش جدا کنید

حالا که خویش را به تماشا نشسته ام

با آخرین غریبه مرا آشنا کنید

۷

دوست دا